رایج ترین گونه جوجه تیغی برای تجارت حیوانات خانگی جوجه تیغی آفریقایی (Atelerix albiventris) است. مرکز کنترل و جلوگیری از بیماری به دنبال افزایش آگاهی درباره خطرات سلامتی نگهداری از جوجه تیغی به عنوان حیوان خانگی است. همه حیوانات بعد از بزرگ شدن جذاب نیستند، اما جوجه تیغی هست. این شبگردهای کوچک بومی اروپا، آسیا، آفریقا هستند. جای تعجب ندارد که مردم می خواهند جوجه تیغی را به عنوان حیوان خانگی نگه دارند زیرا آنها حیوانات مینیاتوری بامزه کوچکی هستند، اما اینجا یک سوال جدی مطرح می شود: آیا نگهداری از جوجه تیغی به عنوان حیوان خانگی توصیه می شود؟
آیا نگهداری از جوجه تیغی به عنوان حیوان خانگی قانونی است؟
در کشورهای مختلف قوانین متفاوتی درباره نگهداری از جوجه تیغی وجود دارد، به طور مثال در ایالات متحده می توانید به طور قانونی صاحب جوجه تیغی باشید. در بعضی کشورها نیاز به داشتن مجوزهای خاصی برای نگهداری از این حیوان وحشی در خانه وجود دارد. از 17 گونه جوجه تیغی که در چهار قاره زندگی می کنند، رایج ترین گونه در تجارت حیوانات اهلی این گونه، جوجه تیغی آفریقایی (Atelerix albiventris) است. اگر در کشوری زندگی می کنید که نگهداری از جوجه تیغی قانونی است، می توانید یکی از آنها را از طریق پرورش دهنده ها یا فروشگاه های حیوانات پیدا کنید. اما فقط به این دلیل که آنها بامزه هستند و داشتن آنها قانونی است به معنای آن نیست که حیوان خانگی هستند که می توانید داشته باشید. در اینجا پنج سوال وجود دارد که در صورت تصمیم گیری برای نگهداری از جوجه تیغی، لازم است به آنها جواب دهید:
1. آیا می توان جوجه تیغی را نوازش کرد؟
جوجه تیغی ها موجودات انفرادی هستند و به طور کلی فقط در فصل تولید مثل با یکدیگر تعامل دارند. گفته می شود، اگر یک جوجه تیغی را از زمانی که خیلی کوچک است نگهداری کنید و مرتباً آن را لمس کنید، این احتمال وجود دارد که یکی از جوجه تیغی های خونگرم نادر در جهان بشود. مانند هر حیوان خانگی دیگر، هر کدام از آنها دارای شخصیت متفاوتی هستند. بسیاری از جوجه تیغی های بزرگتر تمایلی به نوازش شدن ندارند و ترجیح می دهند که به تنهایی محیط اطراف را کشف کنند.
فرقی نمی کند جوجه تیغی شما چه خویی داشته باشید، بخاطر داشته باشید که این حیوان تیغ هایی در پشت خود دارد. اگرچه این تیغ ها آنچنان تیز یا سمی نیستند و ماده ای که باعث سوزش پوست شود نیز آزاد نمی کند، اما باز هم کمی تیز هستند و تعداد زیادی از آنها روی پشت جوجه تیغی وجود دارد. جوجه تیغی ها معمولاً هنگام ترس یا خواب خودشان را گرد می کنند و این باعث برجسته شدن تیغ ها می شود. بنابراین اگر بخواهید یک جوجه تیغی را در آغوش بگیرید، ردیفی از سوراخ ها روی لباس شما ایجاد می شود.
2. آیا جوجه تیغی با حیوانات دیگر کنار می آید؟
اگرچه جوجه تیغی ها حیواناتی انفرادی هستند، اینکه آن را به تنهایی درون یک قفس بیندازید ایده خوبی نیست. آنها در طبیعت حیوانات بسیار فعالی هستند، می توانند بالا بروند، شنا کنند و شبها چندین مایل را طی کنند. از آنجا که جوجه تیغی ها نیاز دارند که به سرعت به این طرف و آن طرف بروند، تماس آنها با دیگر حیوانات ممکن است اجتناب ناپذیر باشد اما باید به حداقل برسد.
وقتی که آنها را بیرون از قفس می گذارید، ممکن است با گربه یا سگ شما در تماس باشد یا ممکن است خودش را به شکل توپ در بیاورد تا زمانی که خسته شود و تسلیم شود. یک جوجه تیغی می تواند با گربه ها و سگ ها همزیستی داشته باشد، اما به طور معمول با آنها دوستی نخواهد کرد. کنترل هر نوع تعامل بین جوجه تیغی و سایر حیوانات خانگی ایده خوبی است. همچنین بهتر است برای ایمنی هر دو حیوان، جوجه تیغی را از سایر حیوانات غیر بومی کوچک دور نگه دارید.
3. آیا جوجه تیغی می تواند حامل بیماری باشد؟
به طور متوسط، یک جوجه تیغی یا همان خارپشت سالم می تواند بین پنج تا هشت سال زندگی کند، اما آنها هم درست مثل سگ و گربه مستعد ابتلا به برخی بیماری ها مثل هاری هستند. جوجه تیغی توانایی حمل و انتقال بیماری های پا و دهان، سالمونلا، کرم حلقه ای را دارد و ممکن است دیگر انواع میکروارگانیسم ها و عفونت های ویروسی را حمل کند، به همین دلیل نگهداری از آنها در بعضی مکان ها غیر قانونی است. برای حفظ سلامت از بوسیدن جوجه تیغی خودداری کنید و بعد از در آغوش گرفتن آن، دست های خود را بشویید.
4. جوجه تیغی ها چه چیزی می خورند؟
در طبیعت جوجه تیغی ها سطح زیرین خاک را برای پیدا کردن حیوانات کوچک مانند: حشرات، کرم ها، هزارپاها و قورباغه ها جستجو می کند. شما می توانید غذاهای آماده موجود را در بازار برای تغذیه جوجه تیغی خود پیدا کنید و در منزل داشته باشید. سبزیجات غیر نشاسته ای، میوه ها و حتی یک تکه کوچک گوشت هم غذای خوبی است. جوجه تیغی ها مستعد افزایش وزن و چاقی هستند که باعث مشکلاتی در سلامتی آنها می شود، بنابراین همیشه میزان مواد غذایی آن را تحت کنترل داشته باشید و فضایی برای فعالیت فیزیکی حیوان در نظر بگیرید.
5. آیا جوجه تیغی ها دارای برنامه خواب و بیداری مشابه شما هستند؟
مگر اینکه شما یک شخص شب بیدار واقعی باشید، در غیر این صورت نه. جوجه تیغی ها شبگرد هستند و فعالیت آنها هنگامی که اغلب انسان ها در خواب هستند بسیار بالاست، بنابراین آماده سر و صداهای زیادی که در شب تولید می کنند باشید و برای آن برنامه ریزی کنید. چند مورد بسیار خاص درباره جوجه تیغی ها وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید. از آنجایی که آنها حیوانات غیر بومی هستند، قفس آنها نیاز به نگهداری و تمیز کردن هفتگی دارد و خود جوجه تیغی نیز باید به طور مرتب حمام و ناخن هایش کوتاه شود.
نکته آخر اینکه دمای محیط نگه داری حیوان اهمیت زیادی دارد. اگر درجه حرارت بسیار پایین باشد، جوجه تیغی به خواب زمستانی خواهد رفت و ممکن است زنده نماند (جوجه تیغی ذخیره چربی که در طبیعت بدست می آورد را ندارد، بنابراین دوام نخواهد آورد). درجه حرارت ایده آل برای جوجه تیغی 24 درجه سانتیگراد است. داشتن یک برنامه برای حفظ درجه حرارت محفظه جوجه تیغی شما بسیار مهم است. بنابراین، داستان اصلی در مورد جوجه تیغی این است که آنها انتخاب خوبی به عنوان حیوان خانگی نیستند. باید راحتی حیوان را در نظر داشته باشید، در غیر این صورت بدانید که جوجه تیغی در دنیای خودش شادتر از زمانی است که در زندگی شماست.
تا حالا به این فکر کرده اید که جوجه تیغی چه مزه ای دارد؟
هیچ راه آسانی برای گفتن آن وجود ندارد: مردی به نام جاناتان مک گوان در طول 30 سال گذشته حیوانات کشته شده در جاده را خورده است. وقتی می گویم حیوانات کشته شده در جاده، منظورم موش، جوجه تیغی، سنجاب، موش کور، روباه، خرگوش، گوزن، راسو، موش خرما، سمور، گربه وحشی، قرقاول، اردک، غاز، کبوتر، جغد، کلاغ و غیره است. جاناتان طعم برخی از حیواناتی که خورده است را به این شکل شرح می دهد:
1. روباه: خوشمزه، گوشت این حیوان چربی ندارد. روباه های جوان طعمی مانند مرغ دارند.
2. موش: آنها طعم عجیب و غریبی دارند، مواد غذایی مشابه آنها وجود ندارد. مزه گوشت این حیوان زیاد خوب نیست و کمی تلخ است. البته این حیوانات بقدری کوچک هستند که تقریباً به عنوان غذا فایده ای ندارند.
3. موش صحرایی: آنها بسیار خوشمزه هستند. طعم موش صحرایی کاملاً مانند گراز است اما کمی شورتر از آن. گوشت موش صحرایی خوشمزه است و به تنهایی عالی است.
4. موش کور: طعم گوشت موش کور وحشتناک است و مزه ای تند و تیز دارد. آنها طعم ناخوشایندی در پوست خود دارند تا از شکارچیان در امان باشند. حیوانات وحشی آنها را نمی خورند.
5. جوجه تیغی: وقتی پوست آن را باز کنید، گوشت این حیوان پر از چربی است. طعم زیاد خوبی ندارد اما اگر غذاهای چرب را دوست دارید، قابل قبول است.
6. سنجاب ها: آنها خوشمزه ترین طعم را دارند. آنها گوشت سفیدی دارند که شبیه به گوشت خرگوش است اما به اندازه آن غنی نیست. بسیاری از حیوانات طعم آنچه که می خورند را ندارند، اما سنجاب ها طعم مطبوعی دارند.