هر آن چه را که باد درباره SPF در ضد آفتاب بدانید + فرمول به دست آوردن SPF

مصرف کنندگان به طور کلی به درجه بندی SPF برای تعیین میزان کارآیی محصول ضدآفتاب نگاه می کنند. این اندیس ساده چه می گوید و چه اطلاعاتی را در اختیار شما قرار می دهد. در زمان های نه چندان دور، SPF 30 ساده به نظر تنها چیزی بود که ما به آن نیاز داشتیم. امروزه SPF 50 , 70 و حتی 100 نیز در همه جا یافت می شود. سیستم درجه بندی SPF در اوایل دهه 1960 ابداع گردید اما بازی این اعداد به نوعی رقابت تبدیل شده است. حتی در سال 2007 موسسه غذا و دارو پیشنهاد داد که سیستم SPF به عدد 50 محدود شود تا بتوان آن را کنترل کرد. چه اتفاقی برای صنعت ضدآفتاب افتاد و این که مقادیر SPF در طول زمان این گونه رشد کردند، به چه معناست؟

SPF روی کرم های ضد آفتاب به چه معناست و باید چه مقداری داشته باشد؟ 

درک دلیل رشد در مقادیر SPF بدون این که بدانیم این سیستم چگونه کار می کند،  دشوار خواهد بود. عددی که این درجه بندی SPF را می سازد، بر اساس یک نسبت ایجاد می شود. اگر یک فرد معمولی را با پوست بدون آرایش در نظر گرفته و محاسبه نمایید که چه مدت زمان لازم است تا این فرد دچار آفتاب سوختگی شود (حدود 15 دقیقه) آن گاه مقدار SPF به شما می گوید که میزان قرارگیری فرد در معرض اشعه فرابنفش پس از استفاده از ضد آفتاب چند برابر ضعیف تر خواهد بود. بنابراین، استفاده از یک ضد آفتاب با SPF 15 یعنی که این که پوست  این فرد 15 برابر فردی که از آن ضد آفتاب استفاده نکند، در مقابل اشعه خورشید حفاظت خواهد شد. بر این اساس، فردی که از SPF 15 استفاده می کند در مقایسه با فردی عادی که در مدت 15 دقیقه قرارگیری در معرض نور آفتاب دچار سوختگی می شود، 3 ساعت و 45 دقیقه زمان نیاز است که به همان اندازه تحت تاثیر نور خورشید و آفتاب سوختگی قرار بگیرد و SPF 100 نشان دهنده این است که همان فرد برای مدت بیش از 24 ساعت در مقابل نور خورشید مراقبت خواهد شد.

فرمول به دست آوردن SPF

SPF x مقدار زمانی که طول می کشد دچار آفتاب سوختگی شوید = زمان مورد نیاز برای دریافت همان دوز اشعه فرابنفش که در صورت عدم استفاده از کرم ضد آفتاب دریافت می کردید. اما همان طور که دانشمندان اشاره دارند، SPF یک شاخص ناقص و حتی گاهی گمراه کننده است. عامل کلیدی که بایستی به آن توجه کنید در واقع زمان نیست بلکه تکمیل شدن محافظت  از شما در برابر آفتاب می باشد. یک مثال درباره این که چگونه این دیدگاه درباره ضدآفتاب با SPF اشتباه می شود این است که با افزایش این ارقام، شما در واقع درصد محافظت از پوست خود را بالا نمیبرید. همان طور که درک تامسون توضیح داده است: هر دقیقه ای که شما از ضدآفتاب SPF 30 استفاده می کنید، در واقع یک سی ام یا 3.33% از میزان اشعه فرابنفشی که بدون آن لوسیون دریافت می کردید، را دریافت می کنید. با کم کردن 3.33 درصد از 100، شما در مقابل 97% از اشعه های فرابنفش با SPF 30 محافظت می شوید. خریدن SPF 80 بهتر از SPF 30 می باشد اما نه به مقدار خیلی زیاد. این محصول قوی تر می تواند 1.75 درصد میزان قرارگیری در معرض اشعه فرابنفش را کاهش دهد. مجدداً با رفتن به سراغ SPF 100، شما می توانید در مقابل 99 درصد از اشعه های فرابنفش از خودتان مراقبت نمایید اما در مقایسه با SPF 80، این میزان تنها یک چهارم درصد بیش تر و بهتر می باشد. 

وقتی تمامی این محصولات در عمل یکسان هستند، مضحک به نظر می رسد که بگوییم یکی از آن ها طی مدت یک ساعت تاثیر خود را از دسته داده و پاک می شود در حالی که دیگری این قابلیت را به استفاده کنندگانش می دهد تا تنها با یک بار استفاده می توانند کل روز را در محیط بیرون سپری کنند. با این وجود تولید کنندگان این محصولات ادعا می نمایند که محصولات آن ها ضد آب بوده و یا می توانند یک روز کامل از شما محافظت نمایند.  علاوه براین، مهم نیست که به چه میزان در مقابل اشعه های فرابنفش نور خورشید حفاظت می شوید، بلکه نوع این اشعه مهم است. می دانیم که اشعه های فرابنفش در سه طیف مختلف وجود دارند که عبارتند از فرابنفش C که به صورت طبیعی توسط جو زمین فیلتر می شود، فرابنفش B که باعث آفتاب سوختگی، ملانوم و سرطان های سلول پایه پوستی می شود و همچنین فرابنفش A که باعث پیری پوست و اکثر انواع سرطان های سلولی فلسی (دومین نوع سرطان مرسوم پوست در جهان) می شود.

در آمریکا، ضدآفتاب های تجاری توانسته اند کار بسیار بزرگی در جهت جلوگیری از قرار گرفتن در معرض اشعه های فرابنفش B انجام دهند اما در متوقف کردن فرابنفش نوع A چندان موفق نبوده اند. موسسه غذا و دارو (FDA) تنها یک ماده با نام آووبنزون را به عنوان مقابله کننده با اشعه های فرابنفش نوع A مورد تایید قرار داده است. مواد دیگری مانند ترکیبی به نام تینوسرب نیز در این زمینه وجود دارند که در ضدآفتاب ها استفاده نمی شوند. اما این محدودیت ها باعث نشده که تولید کنندگان از برچسب هایی مثل محافظت کامل در برابر آفتاب و اشعه های مضر بر روی محصولات خود استفاده نکنند و گاهی اوقات باعث سردرگمی استفاده کننده گان نشوند. این کار یک باور اشتباه را در مصرف کننده به وجود می آورد و او تصور می کند که چون از این محصول استفاده کرده می تواند خود را در معرض هر گونه اشعه ی مضری قرار دهد. FDA قوانین جدیدی را در خصوص برچسب گذاری ضدآفتاب ها ارائه کرده است که در ماه ژوئن به اجرا درمی آیند. بعضی از اصلی ترین موارد در این قوانین عبارتند از:

• ضدآفتاب هایی که می خواهند نام تجاری خود را به عنوان "طیف گسترده" معرفی کنند، بایستی از آزمایشات جدیدی عبور کنند که نشان می دهد محافظت آن ها در مقابل اشعه های فرابنفش A و B تا چه حدی است و قابل قبول است یا خیر.
• برچسب های SPF بر روی ضدآفتاب هایی که گفته می شود از پوست در برابر طیف گسترده از اشعه ها محافظت می کند، بایستی بیان گر یک محافظت کلی از پوست باشند، نه فقط میزان مراقبت در مقابل اشعه های فرابنفش B. این محصولات بایستی برچسب "SPF طیف گسترده" داشته باشند.
• تنها ضدآفتاب هایی که دارای برچسب طیف گسترده با SPF 15 یا بالاتر باشند می توانند ادعا کنند که ریسک بروز سرطان و پیر شدگی پوست را کاهش می دهند. سایر انواع ضدآفتاب ها تنها می توانند ادعای مراقبت در برابر آفتاب سوختگی را داشته باشند.
• ضدآفتاب ها نمی توانند ادعای ضدآب بودن نمایند هرچند می توانند ادعای مقاومت در برابر آب به مدت 40 یا 80 دقیقه بسته به آزمایشات را داشته باشند.

تولید کنندگان محصولات ضدآفتاب تنها تا دسامبر فرصت دارند تا با این قوانین جدید هماهنگ شوند. این یعنی حداقل در این زمان باقی مانده بایستی احتیاط های  لازم را در مورد استفاده از این محصولات داشته باشید.

همچنین بخوانید: کرم های ضد آفتاب و نکاتی که در هنگام خرید آنها باید در نظر بگیریم

منبع: theatlantic