بیست و هشتم صفر، صفحه ای سیاه از تاریخ اسلام است؛ روزی که پیامبر مهر و رحمت، حضرت محمد مصطفی (ص)، چشم از جهان فروبست و دل‌های مؤمنان را در سوگی عمیق فروبرد. روزی که مظلومیت و غربت سبط اکبرش، امام حسن مجتبی (ع)، با زهر کینه و پیکری تیرباران، تاریخ را به گریه انداخت. این تقارن تلخ، یادآور دو درد بی‌مرهم برای امت اسلام است. در این مطلب از سلام دنیا، ما گلچینی از زیباترین متن در مورد رحلت پیامبر و شهادت امام حسن با جملات ادبی، سوزناک؛ غمگین برای پیام تسلیت به همراه شعر و عکس نوشته برای استوری و وضعیت برای شما همراهان همیشگی جمع آوری کردیم. با ما همراه باشید.
متن در مورد رحلت پیامبر و امام حسن
بیست و هشتم صفر یادآور یکی از اندوه‌بارترین روزهای تاریخ اسلام است؛ روزی که پیامبر رحمت، حضرت محمد مصطفی (ص)، پس از 23 سال رسالت الهی، جهان را ترک گفت و امتی را در سوگی ابدی نشاند. پیامبری که با نوری الهی، تاریکی جاهلیت را از میان برداشت و در سایه آموزه‌های وحیانی‌اش، انسان را به کرامت، صلح و عدالت دعوت کرد. لحظه وداع او، لحظه جدایی از کسی بود که جز مهر و هدایت، چیزی از او ندیده بودیم. امروز، جهان اسلام داغدار پیامبری است که نه‌تنها رسول خدا، بلکه پدر معنوی بشریت بود.
///////////////////////////////////////////////////
پیامبر اکرم (ص) با وجودی نورانی و زبانی پر از رحمت، جهان تاریک آن روز را روشن کرد. اما در آخرین روزهای عمر شریفش، با بیماری‌ای سخت در بستر افتاد و با دلی نگران از آینده امت، به دیدار معبود شتافت. رحلت رسول‌الله (ص)، نه‌تنها داغی بر دل مسلمانان، بلکه آغازی بود بر دوران سختی‌ها و تفرقه‌ها. او رفت، اما رسالتش ماندگار شد؛ همان رسالتی که امروز، بیش از هر زمان دیگر، به بازگشت به آن نیازمندیم. رحلت پیامبر، تلنگری است تا ما نیز چون او، به عهد خود با خدا وفادار بمانیم.
///////////////////////////////////////////////////
روز وداع با پیامبری که مهربانی‌اش وصف‌ناپذیر بود، به‌سان خاموش شدن خورشید در میانه روز است. حضرت محمد (ص) تنها یک پیامبر نبود، او پناه دل‌های خسته، یاری‌گر ستمدیدگان و معلمی دلسوز برای نسل‌ها بود. او به انسان عزت بخشید و ایمان را از قید تعصب نجات داد. امروز که قرن‌ها از رحلتش گذشته، هنوز عطش شنیدن کلامش، دل‌های عاشقان را می‌لرزاند. فقدان چنین وجودی، هرگز کهنه نمی‌شود؛ چرا که جای خالی‌اش، با هیچ چیزی پر نمی‌شود.
///////////////////////////////////////////////////
در واپسین روزهای صفر، دل‌ها به یاد مظلومیت سبط اکبر پیامبر، امام حسن مجتبی (ع)، خونین می‌شود. امامی که در راه حفظ اسلام، صلح را بر جنگ ترجیح داد، اما در نهایت با زهر کینه، به شهادت رسید. مظلومیتی که از زمان حیاتش آغاز شد و پس از شهادتش نیز ادامه یافت، آن‌چنان عمیق بود که حتی پیکرش را از دفن کنار رسول خدا بازداشتند. امام حسن (ع) نماد صبر، بزرگواری و عزتی بود که در سکوت و صلح نیز، صدایی رسا داشت.
///////////////////////////////////////////////////
امام حسن مجتبی (ع)، چهره‌ای آرام و کلامی نافذ داشت، اما پشت آن چهره مهربان، قلبی پر از درد و رنج نهفته بود. او وارث علم و حلم رسول خدا بود، اما در برابر جهالت‌ها، تهمت‌ها و توطئه‌ها، تنها ماند. صلح او، تصمیمی بزرگ و الهی بود که اسلام را از فروپاشی نجات داد. با این حال، دشمنان، حتی تاب دیدن چنین بزرگواری را نداشتند و با زهری مهلک، جان آن حضرت را گرفتند. شهادت امام حسن (ع)، گواهی بر بی‌وفایی روزگار و ماندگاری مظلومیت علوی است.
///////////////////////////////////////////////////
شهادت امام حسن مجتبی (ع) تنها یک واقعه تاریخی نیست، بلکه آیینه‌ای است از غربت اهل بیت در میان امتی که مدعی دوست‌داری آنان بود. سبط اکبر پیامبر، با بصیرتی شگرف، در روزگار پرآشوب، تصمیمی گرفت که جان خود را فدای بقای دین کرد. اما با این فداکاری، نه‌تنها پاسداشتی درخور نیافت، بلکه حتی در تشییع و تدفین نیز، آزار دید. امروز که از آن واقعه قرن‌ها گذشته، هنوز دلمان از مظلومیت او آرام نگرفته و نامش، چون چراغی در دل شب، روشنی‌بخش مسیر ماست.
///////////////////////////////////////////////////
حتما بخوانید: زندگی نامه حضرت محمد از تولد تا رحلت
///////////////////////////////////////////////////
متن ادبی رحلت پیامبر
روز بیست و هشتم صفر، آسمان مدینه غم‌بارتر از همیشه بود؛ خورشید هم شرم‌گین از وداع با روشنی حقیقت، بی‌صدا غروب کرد. پیامبر مهربانی، آن چشمه جوشان رحمت، پس از سال‌ها هدایت و رنج، با دلی نگران و چشمانی پر اشک از امت خویش خداحافظی کرد. لحظه‌ای که سکوت خانه پیامبر، بلندتر از هر فریادی، داغی جاودانه بر جان تاریخ نشاند. دستانی که شب‌ها به دعا بلند بود و روزها به بخشش، آرام گرفت. ندای "آخرین پیام" خاموش شد، اما رسالتش جاودانه ماند. امروز، نه فقط مسلمانان، که تاریخ، سوگوار مردی است که جهان را با عشق و حقیقت آشنا کرد. و زمین، دیگر هرگز همان زمین نشد.
///////////////////////////////////////////////////
دل‌ها شکسته، آسمان گرفته، و مدینه بوی فراق می‌دهد. آن قامت بلند حقیقت، آن چهره تابناک صداقت، آن لب‌هایی که جز مهر نسرودند، دیگر در میان ما نیستند. محمد (ص)، آخرین فرستاده نور، با قلبی پر از عشق، از این خاک رفت؛ اما رد پایش، بر روح هستی باقی ماند. قامت علی خم شد، فاطمه شکسته شد، و امتی در بهتی بی‌پایان فرو رفت. پیامبری که با نرم‌خویی‌اش کوه را شرمنده کرد، با وفایش تاریخ را ساخت. امروز، سکوت خانه‌اش پر از سخن است؛ سخنی که هنوز از دل محراب‌ها و اذان‌ها جاری است. و ما، هر ساله، در بیست‌وهشتم صفر، دوباره یتیم می‌شویم.
///////////////////////////////////////////////////
در آستانه بیست‌وهشتم صفر، گویی زمین از گردش بازمی‌ایستد، و زمان، لحظه‌ای در سوگ حقیقت زانو میزند. پیامبری که با آیه‌های مهر، جهل را در هم کوبید و با نور ایمان، جان‌ها را روشن ساخت، آرام در آغوش پروردگارش آرام گرفت. او رفت، اما نرفت؛ در دل هر اذان، در هر آیه، در هر سلام، هنوز هست. ندای "اقْرَأْ"اش، هنوز در گوش جان‌مان طنین دارد. خانه‌اش خاموش شد، اما رسالتش هنوز جهان را روشن می‌کند. دل‌ها در غم رحلتش داغدارند، و اشک‌ها، شوق دیدار دوباره او را می‌نویسند. او که تمام عمرش، واژه به واژه، برای انسانیت زیست.
///////////////////////////////////////////////////
///////////////////////////////////////////////////
شعر شهادت امام حسن و وفات پیامبر
گل کرده در زمین، کَرَم آسمانیت
آغوش باز می‌رسد از مهربانیت
حالا بیا و سفره مینداز سفره دار
حالت خراب می‌شود و ناتوانیت
دارد مرا شبیه خودت پیر می‌کند
جان برده از تمام تنم نیمه جانیت
یوسف ترین سلاله تنهاتر از همه
سبزی رسیده تا به لب ارغوانیت
این گرد پیری از اثر خاک کوچه است
بر موی تو نشسته ز فصل جوانیت
باید که گفت هیئتِ سیار مادری
خرج عزا شدیّ و خدای تو بانیت
زهر از حرارت جگرت آب می‌شود
می‌گرید از شرار غم ناگهانیت
زینب به پای تشت تو از دست می‌رود
رو می‌شود جراحت زخم نهانیت
آقای زهر خورده چرا تیر می‌خوری؟
چیزی نمانده از بدن استخوانیت
///////////////////////////////////////////////////
تابوت تیر خورده و یک قبر بی حرم
این هم جزای آن همه آقایی و کرم
وقتی به بال دل به بقیع تو می‌پرم
دنیا خراب می‌شود انگار بر سرم
حتی نوادگان تو صاحب حرم شدند
منسوب بر توأند و چنین محترم شدند
گفتم بقیع خون به دل واژه‌ها شده
پر زد کبوتری و چه خاکی به پا شده
از غصه‌هات پشت رباعی دو تا شده
روح از تن غزل به گمانم جدا شده
///////////////////////////////////////////////////
در کوچه پای آمدنش تیر می‌کشد
از سمت گوش تا دهنش تیر می‌کشد
این طفل هر زمان که به در می‌کند نگاه
بی وقفه چارچوب تنش تیر می‌کشد
مادر چقدر دلنگران سکوت اوست
فهمیده سینه حسنش تیر می‌کشد
نام حسن ردیف غزلهای غربت است
حتی ردیف تَن تَ تَنَش تیر می‌کشد
این بار زهر کینه بر او کارگر شده
هی لخته لخته هی دهنش تیر می‌کشد
زینب نشسته پاره تن را نظاره گر
با هر نفس نفس، بدنش تیر می‌کشد
از بس که گریه کرده در این ماتم عظیم
چشمان خیس سینه زنش تیر می‌کشد
شاید که یاد کرببلا می‌کند حسین
وقتی که دارد از کفنش تیر می‌کشد
///////////////////////////////////////////////////
حرف از وصیت های آخر میزنی بابا
از پیش زهرایت کجا پر میزنی بابا
این لحظه ها یاد گذشته کرده ای انگار
حرف از وصیت های مادر میزنی بابا
دل شوره داری ، از نگاهت خوب می فهمم
داری گریزی به غمِ در میزنی بابا
زهرای تو پشت و پناه حیدر تنهاست
هرچند حرف از زخم بستر میزنی بابا
یک روز می بینی مرا بین در و دیوار
یک روز می آیی به من سر میزنی بابا
گفتی که خیلی زود می آیم کنار تو
پس لحظه ها را می شمارد یادگار تو
///////////////////////////////////////////////////
به ذکر حسن جان شد ایندم / ز دیده روان اشک پاکی
دوباره دل بی قراران / شده زائر قبر خاکی
شده قلب من چون کبوتر / وَ پر میزند سوی آنجا
به عشق امامی غریب و / به شوق گلستنان زهرا
بُود ذکر جانم / به چشمان گریان
حسن جان حسن جان / حسن جان حسن جان
یا حسن یابن الزهرا...
حسن آن امام غریبی / که بر درد عالم طبیب است
حسن آن امام غریبی / که در خانه اش هم غریب است
کسی که شد از زهر همسر / جگر پاره ی راه قرآن
زند ناله زهرای اطهر / حسن جان حسن جان حسن جان
به عالم به عالم / غمش بی قرینه
بنالم برای / غریب مدینه
یا حسن یابن الزهرا...
حسن آنکه عمرش به سر شد / به اندوه و درد و مصیبت
حسن زخمی تیغ کوچه / حسن کوچه گرد مصیبت
حسن شاهد اشک مادر / حسن ناظر روی نیلی
حسن روضه خوان مدینه / حسن راوی ضرب سیلی
شده همچنان گل / چه پژمرده مادر
به پیش دو چشمش / زمین خورده مادر
یا حسن یابن الزهرا...
///////////////////////////////////////////////////
دوباره نسیمی ز غربت / دوباره غم وسوز سینه
دوباره هوای بقیع و / دوباره هوای مدینه
دوباره غم مصطفی و / دوباره عزای پیمبر
رسیده دگر باره وقت ِ / سیه پوشی ِ آل حیدر
در این سوگ عظمی / زهجران بابا
زند ناله زهرا زند ناله زهرا
واویلا واغربتا...
عزای رسول خدا و / زمان مصیبت رسیده
خدیجه زند ناله در عرش / شود فاطمه قد خمیده
پدر رفت و شد تسلیت ها / بر آن بی قرین ِ یگانه
به پشت در و بین کوچه / ز میخ در و تازیانه
ببین یا محمد / به اشک دو دیده
چه غمها پس از تو / به زهرا رسیده
واویلا واغربتا...
بیا و ببین شعله ها را / فروزان ز بیت ولایت
در و هیزم و آتش و دود / هجوم و جفا و جنایت
دل فتنه گر های آن روز / ز بغض و جفا پر شرر بود
لگد زد به در بی حیایی / وَ زهرای تو پشت در بود
چه گویم چه گویم / من از پشت آن در
شده غنچه پرپر / شده غنچه پرپر
واویلا واغربتا...
///////////////////////////////////////////////////
هرکس به طریقی زده آتش جگرت را
بیگانه جدا دوست شکسته کمرت را
افطار تو را زهر به این حال کشانده
یک کوزه ی سربسته زمین ریخت پرت را
یاقوت مدینه به زمرد زدی امروز
بدجور عوض کرده هلاهل اثرت را
از راه لبت رفته ز چشمت زده بیرون
یک مرتبه سوزانده همه خشک و ترت را
سرریز شد از طشت عذابی که کشیدی
خون لخته گرفته ست اگر دور و برت را
چیزی بروی طشت بیانداز نبیند
زینب که میاید به سرت دردسرت را
در راه زمین خورده اگر که نرسیده
یک ذره به تأخیر بکش پس سفرت را
اصلا به تو آرامش و لبخند نیامد
شب کرده غم کوچه و سیلی سحرت را
این در نه لگد خورده و نه اینکه شکسته
بردار ز لولای در آخر نظرت را
عمامه ات افتاد ولی پیش خودت هست
صد شکر نبردست کسی تاج سرت را
///////////////////////////////////////////////////
حتما بخوانید: متن زیارت حضرت محمد رسول الله در روز شنبه
///////////////////////////////////////////////////
پیام تسلیت رحلت پیامبر اسلام
غم ِ غم می خورم و غم شده مهماندارم
غیر غم کس نبود تا که شود غمخوارم
پاره پاره جگر از میخ در و مسمارم
تیر باران شده از کینه تن و تابوتم
شهادت کریم اهل بیت تسلیت باد
///////////////////////////////////////////////////
رحلت پیامبر اعظم، معراج وصال اوست با حضرت دوست. رحلت جانسوزش را به عاشقان رسالتش تسلیت می گوییم.
///////////////////////////////////////////////////
زهرا به خانه و ملک الموت پشت در
از بهر قبض روح شریف پیامبر
از هیچ کس نکرده طلب اذن و ای عجب
بی اذن فاطمه ننهد پای پیش تر
رحلت نبی رحمت تسلیت باد
///////////////////////////////////////////////////
در ماتم فراق پدر گریه میکنم
همراه شمس و نجم و قمرگریه میکنم
شب ها و روزها زغمش مویه میکنم
تا آخرین توان بصر گریه میکنم
رحلت نبی رحمت تسلیت باد
///////////////////////////////////////////////////
مهرت به کائنات برابر نمی شود
داغی ز ماتم تو فزونتر نمی شود
از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود
سنگ است هر دلی که مکدر نمی شود
ظلمی که بر تو رفت ز بیداد اهل ظلم
بر صفحه خیال مصور نمی شود
تنها جنازه تو شد آماج تیر کین
یک ره شد این جنایت و دیگر نمی شود
///////////////////////////////////////////////////
مدینه شد ز داغ مصطفى بیت الحزن امشب
فضاى عالم هستى بود غرق محن امشب
مکن اى آسمان روشن چراغ ماه را کز کین
چراغ لاله شد خاموش در صحن چمن امشب . . .
///////////////////////////////////////////////////
///////////////////////////////////////////////////
پیام شهادت امام حسن مجتبی
شهادت مظلومانه دومین اخترتابناک آسمان امامت و ولایت
دومین نور خدای سرمد ، زاده زهرای اطهر (س)
کریم آل طاها ، آقا و مولا امام حسن مجبتی
علیه السلام بر شیعیان تسلیت باد
///////////////////////////////////////////////////
اى دل خون شده! ایّام عزاى حسن ست
كز ثَرى تا به ثریّا همه بیت الحزن ست
پیرهن چاك زنم در غم آن گوهر پاك
گز غمش چاك ملك را به فلك پیرهن ست
شهادت مظلومانه امام مجتبی بر شیعیان تسلیت باد
///////////////////////////////////////////////////
یا حسن مجتبی (ع)!
مهرت به کائنات برابر نمی شود
داغی ز ماتم تو فزونتر نمی شود
از داغ جانگداز تو ای گوهر وجود
سنگ است هر دلی که مکدر نمی شود
شهادت کریم آل طاها تسلیت باد
///////////////////////////////////////////////////
هر مرد راست محرم دل همسرش، ولى
غربت ببین که همسر او گشته قاتلش
از زهر، پاره پاره و از صبر، ریزریز
قرآن برگ شهادت بود دلش
///////////////////////////////////////////////////
سلام برتو ای غریب تر از غریب،
سلام بر مزار بی چراغ و تربت بی زائرت ،
سلام برتو ای بهشت گمشده!
شهادت مظلومانه غریب مدینه بر شیعیان تسلیت باد
///////////////////////////////////////////////////
سلام، غریب تر از هر غریب!
سلام، مزار بی چراغ، تربت بی زایر، بهشت گمشده!
سلام، آتشفشان صبر، چشمان معصوم، بازوان مظلوم، زبان ستمدیده!
سلام، سینه شعله ور، جگر سوخته، پیکر تیرباران شده!
سلام، امام غریب من!
///////////////////////////////////////////////////
حتما بخوانید: متن تسلیت شهادت امام محمد باقر
///////////////////////////////////////////////////
متن تسلیت رحلت حضرت محمد برای استوری
غمی در سینه ام می جوشه امشب
چراغ آسمون، خاموشه امشب
گمونم پیرهنِ مشکیشو، زهرا (علیهاالسلام)
به جای مادرش، می پوشه امشب!
///////////////////////////////////////////////////
گریه کن ای دیده روز ماتم است آخر عمر رسول خاتم است
ناله خیزد از دل ارض و سما دل غمین گشته تمام ما سوا
رحلت پیامبر اکرم ( ص ) تسلیت باد.
///////////////////////////////////////////////////
باز هم موسم پرپر شدن گل آمد
باز هم فصل فرق گل و بلبل آمد
آسمان دل ما ابری و بارانی شد
دیده را موسم اشک و گهرافشانی شد
رحلت پیامبر اکرم (ص) تسلیت باد
///////////////////////////////////////////////////
عزای مصطفی،شده محشر بـه پا
نوای عالمین واغربتا
شده زهرا پریشان،بگوید زار و گریان
پدر جانم پدر جان
رحلت پیامبر اکرم تسلیت باد.
///////////////////////////////////////////////////
///////////////////////////////////////////////////
متن تسلیت شهادت امام حسن مجتبی برای استوری
احدی، چون تو در آن واقعه تحقیر نشد
دشمن از زخم زبان بر تو زدن، سیر نشد
ثبت شد با نوک مسمار به روی دیوار
هیچ کس یک شبه مانند حسن پیر نشد
شهادت امام حسن مجتبی تسلیت باد
///////////////////////////////////////////////////
هَر كَسى كه “كرَمَش” بيشْتَر استْ
پس شُلوغىِ سرَش بيشتَر است…
مَن بِه قرْبانِ “كَريمى” بِشوَمْ ،
كه گِدا دورْ و بَرَش بيشتَر است…
__السَّلامُ عَليْك يا حَسَن بن عَلى__
///////////////////////////////////////////////////
آرزوی زینبه با هزار غم و محن
که تو روز تشییع بشه بدن امام حسن
ای خدا تو مدینه غصه بی اندازه شد
بین اشک و آه بدن تشییع جنازه شد
///////////////////////////////////////////////////
من امام مجتبى ریحانه پیغمبرم
از چراغ انجمن در انجمن تنها ترم
من غریب خانه ام در وطن بی گانه ام
سخن آخر
رحلت پیامبر خاتم و شهادت امام حسن مجتبی، نه فقط دو واقعه تاریخی، بلکه دو نقطه عطف در مسیر پرفراز و نشیب امت اسلام هستند؛ دو فقدان جان‌سوز که هنوز پس از قرن‌ها، داغشان تازه است. آنان که عمر خویش را وقف هدایت، صلح و کرامت کردند، در نهایت با مظلومیتی جان‌فرسا از این جهان رفتند. یاد و راهشان، مشعلی است که همچنان بر تاریکی‌ها می‌تابد و دل‌ها را به روشنی ایمان فرا می‌خواند.
مطالب مرتبط:
متن دعای اول ماه صفر با ترجمه برای دفع بلا
اعمال آخرین چهارشنبه ماه صفر برای حاجت
دیدگاه ها