شهادت مظلومانه امام جواد علیه‌السلام، رویدادی جان‌سوز در تاریخ تشیع است که دل هر محب اهل بیت را به درد می‌آورد. جوان ترین امام شیعه، در اوج شکوفایی علم و معرفت، در برابر طوفان جهل و نفاق ایستاد و در نهایت، قربانی دشمنی های عباسیان شد. این واقعه، نه‌تنها بخشی از تاریخ، بلکه تجلی مظلومیت و صبر در مسیر هدایت الهی است. در این مطلب از سلام دنیا، گلچینی از بهترین متن تسلیت شهادت امام محمد تقی (جواد الائمه) برای شما همراهان همیشگی گردآوری کردیم. تا از آنها در استوری اینستاگرام و وضعیت واتساپ استفاده کنید.
متن برای شهادت امام جواد
در روزهایی که مدینه بوی غربت می‌دهد، دل‌هایمان در سوگ جوان‌ترین امام شیعه، حضرت امام محمد تقی علیه‌السلام، می‌سوزد. امامی که در کودکی بار سنگین امامت را بر دوش کشید و با حکمت الهی، دل‌های سرگردان را به سوی حقیقت هدایت کرد. او که با وجود سن کم، برترین مفسر قرآن و دانای عصر خود بود، در نهایت با زهر کینه و نفاق به شهادت رسید.
دشمنان، تاب دیدن نور علم و تقوا را نداشتند و آن شمع فروزان را خاموش کردند. امام جواد (ع) در خانه‌ای غریب، با دلی لبریز از درد، به سوی معبودش شتافت. شهادت مظلومانه‌اش نه‌تنها زخمی بر دل تاریخ، بلکه آتشی در جان شیعیان است. امروز، بار دیگر بقیع، در سکوتی جان‌سوز، میزبان غربت دیگری شده است. شهادت این گوهر ناب امامت را به محبان اهل بیت تسلیت عرض می‌کنیم.
حتما بخوانید: شهادت امام جواد چه روزی است
متن تسلیت شهادت امام جواد الائمه
شهادت امام جواد الائمه علیه‌السلام، تلخ‌ترین غروب برای دل‌های مؤمنان و شیفتگان ولایت است. او که در سنین کودکی بار امامت را بر دوش کشید، در جوانی با زهر جفا از سوی عباسیان به شهادت رسید و غربت را در خانه خویش به دوش کشید. امامی که دریای دانش و حلم بود، در میان جهالت زمانه، فانوس هدایت خلق شد. قلم علمش، شکافنده جهل روزگار بود و نگاهش، آرامش دل‌های بی‌قرار. با این حال، دشمنان نتوانستند وجود مبارکش را تحمل کنند و ناجوانمردانه جان او را نشانه رفتند.
امروز، آسمان مدینه بار دیگر در ماتم فرو رفته و دل‌های شیعیان در غمی جان‌سوز می‌سوزد. شهادت امام جواد (ع) نه فقط واقعه‌ای تاریخی، بلکه نماد مظلومیت و صبر است. او الگویی از ایمان، جوانمردی و وارستگی بود. غروب زندگی‌اش، طلوع اندوهی همیشگی در قلوب مؤمنان شد. این مصیبت بزرگ را به پیشگاه حضرت ولی‌عصر (عج) و تمامی شیعیان جهان تسلیت عرض می‌نماییم. یادش همیشه در دل‌های وفاداران زنده خواهد ماند
متن غم انگیز برای تسلیت شهادت امام محمد تقی
در دل شب‌های مدینه، باز هم صدای مظلومیت در کوچه‌های تاریخ طنین انداخت. امام محمد تقی علیه‌السلام، جوان‌ترین امام شیعه، در غربتی جان‌سوز و در میان دیوارهای بی‌رحم قصر عباسیان، با زهر کینه به شهادت رسید. او که مظهر علم، وقار و جوانمردی بود، دشمنی‌های زمانه را با صبری الهی تاب آورد و با چهره‌ای روشن از ایمان، بر تاریکی جهل و نفاق غلبه کرد. اما چه تلخ است سرنوشتی که علم و فضیلت را به جرم حق‌گویی به بند می‌کشد و مظلوم‌ترین مرد خدا را در سکوت و بی‌کسی به خاک می‌سپارد.
امام جواد (ع) نه تنها خورشیدی در سپهر امامت، بلکه زخمی تازه بر دل تاریخ بود. پیکرش هنوز در بقیع نیست، اما روحش در قلب هر شیعه‌ای زنده است. آتش اندوهش، هر سال در دل محبانش شعله‌ور می‌شود. غربت طفل کربلا در جوانی‌اش تکرار شد و صدای بی‌پناهی‌اش هنوز در کوچه‌های بغداد می‌پیچد. آه از دل امام رضا (ع) که فرزندش را چنین غریب دید، آه از قلب شیعه که هر سال در این روز سیاه‌پوش می‌شود. شهادت مظلومانه‌اش را با اشکی خاموش، با دلی پر درد، به محضر حضرت مهدی (عج) و همه دلسوختگان اهل بیت تسلیت می‌گوییم.
متن کوتاه برای شهادت امام محمد تقی
شهادت جوان‌ترین امام شیعه، امام محمد تقی علیه‌السلام، زخمی تازه بر قلب دوستداران ولایت است. او که در اوج جوانی بار امامت را به دوش کشید، با زهر کینه‌توزان به آسمان پر کشید. دلی پر از علم داشت و جانی لبریز از صبر. امروز، بغض امت در فراق او گره خورده به آسمان. این مصیبت جان‌سوز را به شیعیان جهان تسلیت عرض می‌کنیم.
حتما بخوانید: متن دعای حرز امام جواد (ع)
متن زیبا در مورد امام جواد
در دل تاریخ، نام محمد بن علی الجواد علیه‌السلام چون ستاره‌ای درخشان می‌درخشد؛ امامی که در سنین کودکی، بار سنگین امامت را با حکمت الهی به دوش کشید و جهانی را شگفت‌زده کرد. او مظهر علم و وقار بود، تجسمی از نجابت علوی و صبر فاطمی. دوران امامت کوتاه او، لبریز از بصیرت و کرامت بود؛ همان‌گونه که در جوانی‌اش، بلوغی از جنس آسمان متجلی شد. امام جواد (ع) نه‌تنها پاسخگوی مسائل پیچیده فقهی و کلامی دوران خود بود، بلکه در برابر انحرافات فکری زمانه نیز قامت راست کرد و با صلابت کلامش، بنیان‌های سست باطل را در هم شکست.
خلق کریمانه‌اش، پناه محرومان بود و نگاهش، نور امید در دل نیازمندان. در برابر خلفای عباسی، سکوتی داشت که از صد فریاد بلندتر بود؛ سکوتی که گواه مظلومیت، اما نشانه عظمت و وقار امامت بود. دشمنان که نتوانستند خورشید وجودش را تاب بیاورند، در نهایت، با زهر ستم، جان پاکش را نشانه گرفتند. اینچنین، آسمان در سوگ فرزندی جوان، اما بلندمرتبه گریست؛ فرزندی که مرگ جسمش، آغاز زندگی ابدی‌اش در دل تاریخ شد. یاد و نام امام جواد علیه‌السلام، همواره در دل‌های عاشقان اهل بیت جاودانه خواهد ماند.
اشعار شهادت امام جواد
مرغ بی بال و پر غمکده بغدادیم
روضه و غصه و دردیم، غم و فریادیم
قطره اشکیم که با آه رضا افتادیم
سال ها با جگر پاره چنین سر دادیم:
ما عزادار دل خون جوادیم همه
با دل خون شده مجنون جوادیم همه
عرش را غربت او یکسره غمناک کند
رخت مشکی به تن پهنه افلاک کند
گریه بر روضه او صاحب لولاک کند
خواهری نیست که خون از لب او پاک کند
این که پیچیده به خود تشنه و دور از وطن است
خاک عالم به سرم گل پسر بوالحسن است
مثل یک شمع کف حجره چکیدن سخت است
وسط خانه خود زهر چشیدن سخت است
از سوی همسر خود طعنه شنیدن سخت است
پر خود را به روی خاک کشیدن سخت است
نیست یک مرد، کمی یاری مظلوم دهد
قطره ای آب به این تشنه مغموم دهد
بی وفا خواست که آقای مرا پیر کند
غصه را در دل محزون شده تکثیر کند
پسر فاطمه را کوچک و تحقیر کند
خواست او را وسط حجره زمین گیر کند
بی حیا بر جگر سوخته اش می خندید
با کنیزان جلوی حجره او می رقصید
پسر شاه خراسان جگرش می سوزد
از غم زهر جفا چشم ترش می سوزد
دست و پا می زند و بال و پرش می سوزد
وسط حجره، تن شعله ورش می سوزد
باورم نیست که این ها به کمک برخیزند
آب را پیش نگاهش به زمین می ریزند
گاهی از شرم کمی رحم و مدارا خوب است
نگذارید تنش را به تماشا خوب است
نکشیدش به سوی بام، همین جا خوب است
چه کسی گفته قد و قامت رعنا خوب است؟!
حمل او روی سر چند نفر، دردسر است
تیزی پله و تنگی گذر، دردسر است
خوبی بام به این است مصیبت نکشد
بدنش زیر سم اسب مشقت نکشد
نیزه و سنگ به پیشانی حضرت نکشد
آخر روضه او کار به غارت نکشد
تشنه جان داده ولی در بدنش سر دارد
صحن این بام چه خوب است، کبوتر دارد
شاه عالم به زمین خورده و بی حال شده
پیکرش در ته گودال لگدمال شده
بر سر پیرهنش صحبت و جنجال شده
شمر با خنجر خود وارد گودال شده
داشت با خنجر خود ضربه به آقا می زد
ناگهان صوت فراگیر بُنَیَّ آمد
حتما بخوانید: متن نوحه برای شهادت امام جواد
///////////////////////////////////////////////////
عمری گدای صاحب این خانه ماندیم
خود را درون مجلس روضه رساندیم
پا را میان این مجالس باز کردیم
دل را به پایِ روضه و منبر نشاندیم
گاهی بلند از پرده دل گریه کردیم
گاهی به زیر لب زیارت نامه خواندیم
مشمول الطاف زیادِ اهل بیتیم
گریه کنِ داغ جواد اهل بیتیم
شاهِ وفا بود و شریکش بی وفا بود
تنهای تنها حضرت ابن الرضا بود
در خانه غربت داشت باید گفت از این حیث
خیلی شبیهِ به امامِ مجتبی بود
وقتی کنیزان هلهله کردند بی شک
در شام یاد شامیان و عمه ها بود
هنگام جان دادن اسیرش کرده این غم
گر چه جوان بوده است پیرش کرده این غم
سخت است وقتی خسته و بی جان که باشی
مظلوم بین جمعی از خویشان که باشی
مسموم باشی و تنت در تب بسوزد
دردش دو چندان می شود عطشان که باشی
حالا تجسم کن چه حالی داری آنجا
با یادِ میخ و سینه ای گریان که باشی
مادر میان شعله ها می سوخت می سوخت
با روضه اش ابن الرضا می سوخت می سوخت
هم گریه حیدر کرده هم زهرا برایت
هم ابتدای کودکی بابا برایت
هم شیعه ات آنقدر بر تو گریه کرده
قطره به قطره تا شده دریا برایت
هم که خدا دیده تدارک زیر خورشید
یک سایه با بال کبوترها برایت
اما تنِ جدِّ غریبت زیر خورشید
این داغ را باید که از زینب بپرسید
پشت در بسته عطش بال و پرت سوخت
هم که دلت هم که تمام پیکرت سوخت
چشمان تو سمت خراسان بود انگار
دلها برای آن نگاه آخرت سوخت
تب داشتی فکر مدینه بودی آخر
عالم به ذکر وای مادر مادرت سوخت
زهرا به بالین تو آمد با قد خم
بر جسم و جان خسته ات گردید مرهم
این چشم ها بی اشک ها لطفی ندارد
بی گریه بر آل عبا لطفی ندارد
دنیا خدا داند برای لحظه ای هم
بی اهل بیت مصطفی لطفی ندارد
پای تمام روضه ها بودیم اما
بی روضه کرببلا لطفی ندارد
امشب که غمگینِ جواد ابن الرضاییم
یک بارِ دیگر روضه خوان کربلاییم
ای وای از آن وقتی علمدارت نباشد
ای وای اگر غم دست بردارت نباشد
سخت است بین عده ای بیگانه باشی
اما به همراهت کس و کارت نباشد
وقتی که سرها روی نی ها شد نمایان
ای کاش روی نی سرِ یارت نباشد
ختم کلامِ منبرِ روضه حسین است
یعنی نمک در آخر روضه حسین است
///////////////////////////////////////////////////
حتما بخوانید: دلنوشته برای شهادت امام محمد تقی (جواد)
///////////////////////////////////////////////////
مجنون و مبتلای جواد الائمه ایم
مدیون هر عطای جواد الائمه ایم
در زیر هر دو پای جواد الائمه ایم
قالی نخ نمای جواد الائمه ایم
چون «ف»بگوید او به فدایش کنیم سر
زیرا که ما فدای جواد الائمه ایم
در انتظار برگ و برات زیارتیم
محتاج یک دعای جواد الائمه ایم
یک دم به ما نظر بکند ماه می شویم
گرچه گدا ولی به خدا شاه می شویم
مجنون به سوی قبر تو آمد اسیر شد
خضر از غم عزای عظیم تو پیر شد
جبریل آمد و به قدم هات بوسه زد
از آن به بعد از همه غیر تو سیر شد
موری کنار سفره پر برکتت نشست
آنقدر خورد و برد که شاه و امیر شد
شکر خدا که آب و گِلِ ما حسینیان
بین دو دست پاک تو آقا خمیر شد
افسوس، تشنه لب، جگرت سوخت یا جواد (ع)
جسم نحیف و مختصرت سوخت یا جواد (ع)
دور و بر شما چه قَدَر ازدحام شد
خانه کمی شبیهِ، به بازار شام شد
نَه نان خشک و نَه صدقه بلکه قسمتت
دشنام و فحش جای درود و سلام شد
سلولهای جسم تو را زهر، آب کرد
پس در نواحی جگرت قتل عام شد
گویا امام مشهَدِیَم غش نموده.وای
من لال می شوم به خدا که تمام شد
من لال می شوم ولی ای کاش ای خدا
دیگر سه ساله ای نرود زیر دست و پا
///////////////////////////////////////////////////
شعر کوتاه شهادت امام جواد (ع)
خانه ی دل از غمت ای آشنا آتش گرفت
یا که گویم قلبتان هم از جفا آتش گرفت
زهر کینه همچو میخی روی سینه جا گرفت
سینه و قلب و همه جای شما آتش گرفت
آنقدر از چشم خود خون جگر می ریختی
تا که از هرمش همی چشم شما آتش گرفت
جای آنکه او بنوشاند تو را از آب و شیر
جای آن از زهر جسمت تا به پا آتش گرفت
گرچه می سوخت اما قبل از این ها این جگر
از غم داغ غریب کربلا آتش گرفت
///////////////////////////////////////////////////
سلام ما به رخ انور امام جواد
درود ما، به تن اطهر امام جواد
غریب بود و غریبانه جان سپرد و نبود
کسى به وادى غم، یاور امام جواد
ز آتش ستم خصم، آب شد تن او
به خاک حجره بود، بستر امام جواد
کسى نبود، به بالین آن امام همام
به غیر همسر بد اختر امام جواد
چه ظلمها که به حقش، نکرد ام الفضل
نگر، به دشمنى همسر امام جواد
به خشکى لب لعلش، نریخت آب کسى
به غیر دیده ى او خون تر امام جواد
به روى خاک، چو پروانه شد فدا و دریغ
چو شمع آب شده، پیکر امام جواد
فغان که آتش زهر ستم، به فصل شباب
شرر فکند، ز پا تا سر امام جواد
///////////////////////////////////////////////////
///////////////////////////////////////////////////
کفتر قلبم زده پر سوی قبرت یا جواد
بر مشامم می رسد از بوی قبرت یا جواد
کاش من آیم ببوسم آن ضریح پاک تو
کاش شمعی من گذارم روی قبرت یا جواد
آهوی قلبم به عشق تیر عشقت می دود
صید کن با تیر خویش آهوی قبرت یا جواد
کاسه ی چشم مرا کن جوی عشق و عاشقی
پر بکن از اشک عشق این جوی قبرت یا جواد
بِین حجره ناله می کردی که می سوزد جگر
این کلامت شد برون از توی قبرت یا جواد
سخن آخر
شهادت امام جواد علیه‌السلام، همچون زخمی همیشگی بر پیکر تاریخ و دلی همیشه‌گرفته در جان شیعیان باقی خواهد ماند. او که با قامت جوان خود چراغ هدایت شد، با زهر جفا خاموش گشت، اما نور وجودش هرگز فروزانیش را از دست نداد. یاد و نامش، تا همیشه، در دل‌های عاشق اهل بیت زنده و جاودان خواهد ماند.
مطالب مرتبط:
متن تسلیت شهادت امام محمد باقر
دعا برای حفظ جنین در شکم مادر از امام جواد
دیدگاه ها