امام جواد علیه‌السلام، با وجود عمر کوتاه و مظلومانه‌اش، همچنان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ اسلام و خاندان اهل بیت است. او که در دوران کودکی بار امامت را به دوش کشید و در جوانی در مسیر شهادت قدم گذاشت، نشان دهنده جود، علم، حلم و صبر بی‌پایان بود. شهادت او، نه تنها زخمی بر دل شیعیان، بلکه درس بزرگی از ایثار و وفاداری به اصول دین و حقیقت بود. امام جواد، جوان ترین ستاره آسمان امامت، در مواجهه با ظلم و جفای زمانه، هرگز از آرمان‌های الهی خود دست نکشید. این نوحه‌ها و دلنوشته ها، تنها گوشه‌ای از مصیبت ها و مظلومیت های اوست که در این مطلب از سلام دنیا، به آنها پرداخته‌ایم. با ما همراه باشید تا تا گلچینی از متن نوحه برای شهادت امام جواد؛ زیباترین متن روضه و مجری و سخنرانی شهادت حضرت محمد تقی (ع) آشنا شوید.
متن نوحه برای شهادت امام جواد
ای شهید زَهرِ اَعدا
ای جواد آل طٰهٰ
جان به قربان شور و نوایت
کاظمین گشته کرببلایت
سیّدی سیّدی یابن الزهرا...
تا به گردون سوزِ آهَت
کنج حجره قتلگاهت
با لبِ تشنه رفتی زِ دنیا
شد روان بَهرِ تو اشکِ بابا
سیّدی سیّدی یابن الزهرا...
قاتلَت چه بی وفا بود
امّ فَضلِ بی حیا بود
در دلم از غَمَت کوهِ آلام
ای جگر پارهٔ راهِ اسلام
سیّدی سیّدی یابن الزهرا...
گرچه مولا تشنه بودی
کِی به زیرِ دِشنه بودی
خیزد از قلبِ عالَم شراره
جدّ تو شد تنش پاره پاره
سیّدی سیّدی یابن الزهرا...
کن دعا تا با خدا شَم
اهلِ خاکِ کربلا شم
چون شهیدان به ذکرِ یا زهرا
جان سِپارم به اخلاص و تَقویٰ
سیّدی سیّدی یابن الزهرا...
//////////////////////////////////////////////////
حتما بخوانید: دلنوشته برای شهادت امام محمد تقی (جواد)
//////////////////////////////////////////////////
می روم از دار فانی، در بهار نوجوانی (2)
بی کس و تنها سرم بر زانوی غم می گذارم
ای خدا امشب درون حجره ام جان می سپارم
می روم از دار فانی، در بهار نوجوانی (2)
از جفای ام فضلِ بی حیا کارم تمام است
صبح فردا پیکر من، از جفا بر روی بام است
می روم از دار فانی، در بهار نوجوانی (2)
از شرار زهر کینه، سر الی پایم کباب است
نعش من فردا، به بام و در جلویِ آفتاب است
می روم از دار فانی، در بهار نوجوانی(2)
غم نصیب و دل پریش و حجره در بسته جایم
همسرم کف می زند تا نشنود دیگر صدایم
می روم از دار فانی، در بهار نوجوانی (2)
تشنه کام و لعل عطشان می روم از دار دنیا
با صفا شد حجره من امشبی از یاد زهرا
می روم از دار فانی، در بهار نوجوانی (2)
//////////////////////////////////////////////////
//////////////////////////////////////////////////
متن روضه شهادت امام جواد
بیایید از باب الجواد وارد بشیم .همه ی درای سمت حرم اما رضا، یه جوری عاشق رو میرسونه. اما باب الجواد یه چیز دیگه است. وقتی از باب الجواد وارد حرم میشی همون دم در امام رضا علیه السلام میگه گدای جوادمه، نزارین دست خالی برگرده..
در بارگاه تو تمام خلق جا دارند
حتی همان ها که فقط بار خطا دارند
افتاده جود و لطف هم حتی به پاهایت
در خاندانی که همه دستِ عطا دارند
ایرانیانی که به پابوس تو می آیند
پیش تو روی لب نوای یارضا دارند
آنها که از مشهد مشرف میشوند اینجا
در محضر تو حس و حالی آشنا دارند
چیزی نمی‌خواهند از جایی به جز این دَر
این مردمی که پیش تو دست دعا دارند
روی از فقیران دَرَت پنهان مکن مولا
مردم گرفتارند، غیر از تو که را دارند
آقا جواد الائمه درکودکیه باباش امام رضا تبعید شده خودش مدینه است. مردم،گرفتارا، میومدن پیش حضرت ،میدونستن این‌خانواده کوچک و بزرگ ندارند.همه اهل کرمند. حضرت اذیت میشد بین این همه گرفتار و مستمند، موفق اومد گفت: آقا! یه در دیگه هم این‌خونه داره بزار از این در ببرم‌تون انقدر اذیت نشید. خبر رسید به امام رضا ،حضرت نوشت: جگر گوشه ی بابا جوادم! این‌گرفتارا به امیدی درِ خونه ی تو میان. از همون جا برو که سائلا نشستن….
راز مگوی زائرانت را تو می‌فهمی
چه حرف‌هایی گریه‌های بی‌صدا دارند
قبل محرم قلب عالم کاظمینی شد
حاجات ما باز اربعینی و حسینی شد
ای که هوای دست خالی مرا داری
مثل حسن دست کَرم بهر گدا داری
شد قاتلت آن کس که باید همدمت باشد
خیلی شباهت به امام مجتبی داری
جواد الائمه از امام حسنم غریب تر بود. آخه اون لحظه ی آخرِ برادرا کنار بستر امام حسن بودن، خواهرا براش گریه می کردن، عباس سر به دیوار گذاشته بود، حسین گریه می کنه..اما این آقا لحظه ی آخر تو حجره ی در بسته بود. یه دونه گریه کن دم در این‌حجره نبود…ام فضل نانجیب یه عده از کنیزا رو جمع کرده بود می گفت هلهله کنید.. پای کوبی کنید..نمی خوام صداش رو کسی بشنوه…
مانند زهرا زود از دنیا گذر کردی
در سینه‌ات داغی بزرگ از کوچه‌ها داری
از آتش زَهر از عطش بر خاک می‌افتی
خون در جگر از ناله‌های بی‌صدا داری
لبهای خشکت مثل جَدَّت می‌خورد بر هم
لبهای خشکیده ی حضرت تنها شباهت نبود.اینجا هم میگن یکی از کنیزا آب آوردام فضل گرفت ریخت رو زمین…کربلا هم هِلال میگه سِپرم رو پُر از آب کردم، نزدیک گودال شدم دیدم اون نانجیب از گودال بیرون اومد همه لباسا غرقه خونه، گفت: کجا داری میری؟ گفتم، دارم برا حسین آب میبرم.
صدای العطشش دیوونه ام کرده. یه وقت دامن عربیش رو کنار زد سر و ،روی دست گرفت گفت من سیرابش کردم..گفتم نانجیب بالاترین جنایت رو توی عالم انجام دادی پس چرا بدنت داره میلرزه؟ گفت: هلال اون لحظه ی آخر گوشه ی گودال هیچ زنی نبود. امایه صدایی رو‌هی میشنیدم..یکی هی می گفت: بُنَیَّ قَتَلوکَ عَطشانا….
//////////////////////////////////////////////////
حتما بخوانید: شهادت امام جواد چه روزی است
//////////////////////////////////////////////////
با شال عزا زائرا میان، چه خبره مشهد امشب
سینه می زنند، روضه می خونن رو به روی گنبد امشبپ
چی می گن؟ تو هم با اون زائرا بگو
(یا امام رضا به خدا غریب و تنها / تو خونه شبیه زهرا جوونتو کشتن آقا) 2
(نبودی بیینی جیگرش، برا یه کم آب می سوزه / نبودی ببینی تنش سه روز تو آفتاب می مونه) 2
همیشه دلم توی کاظمین کنار باب المراده 2
یا که زائر مشهدالرضا کنار باب الجواده
یا امام رضا مگه چی بوده گناهش؟
می بینه با اشک و آهش
که خونشه قتلگاهش…
❈❈❈
دو تا امام ما رو تو خونشون همسرانشون به شهادت رسوندند؛ یکی امام حسن، یکی امام جواد؛ هر دو به دست همسرانشون مسموم شدن؛ اما از بغداد تا مدینه فرق زیاده، امام حسن رو زهر دادن اما امام حسن، خواهر داشت تا دید جیگرش داره پاره می شه گفت “بگید زینبم بیاد…”؛ امام حسنم زهر دادند اما امام حسن یه برادر مثل عباس داشت… یکی مثل حسین داشت… امام حسن بچه هاش دورش بودند…”
اما امروز امام جواد هی به در و دیوار نگاه کرد، نمی تونست بگه “پسرم…” یه نفر نبود سرش رو بغل بگیره… این سفارش انبیا و اولیاء ماست، همشون می گفتن دم جون دادن بگید همه بیان، پیغمبر مگه نبود؟! دستور داد علی بیاد، فاطمه بیاد، حتی حسن و حسین که خودشون رو روی سینه پیغمبر انداختن امیرالمومنین خواست بلندشون کنه پیغمبر فرمودند: علی جان اینا رو سینه من باشند من راحت جون میدم.
بیام جلوتر؛ مگه مادر ما می خواست بره همه دورش نبودن؟! زینب یه طرف، حسن یه طرف حسین… حتی وقتی کفنش کردند بچه هاش دورش بودند.
بیام جلوتر؛ امیرالمومنین مگه نبود؟ خودش گفت همه دورم باشند حتی عباسش رو نذاشت ببرن.
امام حسن همه دورش بودند… “عبدالله و قاسم…” بقیه اهل بیت هم همینطور.
امام رضا تو خراسان جون میده، امام جواد از مدینه آمد، امام جواد تو بغداد جون میده امام هادی علیه السلام به علم امامت رفت کنار بدن…
همه ائمه ما گفتن بیاید کنار ما… فقط یه نفر گفت: زینب نیا… زینب نیا بالای گودال… اگه بیای می بینی رو سینه حسینت نشستن… وای… زینب آمد بالای تل دید حسین داره می گه: “ارجِعی اُخَیَّ” خواهرم برگرد… زین العابدین تو خیمه است… بچه ها تو خیمه اند… زینب برگشت، خیلی طول نکشید دید زمین کربلا داره می لرزه، همه دارند تکبیر می گن… چه خبره؟ یه نگاه کرد دید سر حسین بالای… حسین…
او می دوید و…
بوی حرم میاد… خیلی نمونده، چهل روز دیگه باید بگی:
او می دوید و…
فرج امام زمان بگو حسین…
//////////////////////////////////////////////////
//////////////////////////////////////////////////
متن سخنرانی شهادت امام جواد
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا امام جواد، یا جواد آل محمد، یا ابن الرضا، یا ابن علی
در چنین روزی، در دهم رجب سال 195 هجری قمری، نوری از انوار الهی در شهر مدینه تابید که دل‌های مؤمنان را روشن ساخت. حضرت امام محمد بن علی (علیه‌السلام)، ملقب به جواد، در خانواده‌ای از نسل پاک پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم به دنیا آمدند. پدر بزرگوارشان امام علی بن موسی الرضا (علیه‌السلام) و مادرشان بانوی بزرگواری از اهل نوبه به نام خیزران بودند.
امام جواد (علیه‌السلام) در سنین کودکی به امامت رسیدند. این امر باعث شگفتی و تعجب بسیاری از مسلمانان شد. اما حضرت با علم و دانش بی‌نظیر خود، تمام شک و تردیدها را برطرف کردند. روزی جمعی از علمای بزرگ اسلام به محضر ایشان آمدند و حضرت در یک مجلس علمی، به بیش از سی هزار سؤال پاسخ دادند. این واقعه نشان‌دهنده عظمت علمی و مقام والای امام جواد (علیه‌السلام) بود.
حضرت امام جواد (علیه‌السلام) در مدت امامت خود، که حدود 17 سال به طول انجامید، همواره در مسیر هدایت مسلمانان و ترویج معارف اهل بیت (علیهم‌السلام) تلاش کردند. ایشان با حکمت و بصیرت، مردم را از فتنه‌ها و انحرافات دور نگه داشتند و به آنان راه راست را نشان دادند.
در دوران امامت امام جواد (علیه‌السلام)، جامعه اسلامی با چالش‌های زیادی مواجه بود. حاکمان عباسی با فشارهای سیاسی و اجتماعی، سعی در تضعیف جایگاه اهل بیت (علیهم‌السلام) داشتند. اما امام جواد (علیه‌السلام) با صبر و استقامت، در برابر این فشارها ایستادند و همواره به مردم امید و دلگرمی می‌دادند.
سرانجام، در سن 25 سالگی، حضرت امام جواد (علیه‌السلام) به دست معتصم عباسی مسموم شدند و جان به جان آفرین تسلیم کردند. شهادت ایشان ضایعه‌ای بزرگ برای مسلمانان و شیعیان بود. اما میراث علمی و معنوی ایشان همچنان در دل‌های مؤمنان باقی مانده است.
در این روز، باید با تأمل در زندگی و سیره امام جواد (علیه‌السلام)، به تقویت ایمان و عمل صالح بپردازیم. یادآوری فداکاری‌ها و آموزه‌های ایشان، ما را در مسیر درست هدایت می‌کند.
خداوند متعال، ما را در پیروی از سیره اهل بیت (علیهم‌السلام) موفق بدارد و در دنیا و آخرت شفاعت ایشان را نصیب ما گرداند.
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
//////////////////////////////////////////////////
حتما بخوانید: زندگینامه امام جواد (ع)
//////////////////////////////////////////////////
متن مجری شهادت امام جواد
تابوتی از نور به آسمان کاظمین نزدیک میشد و زمان، زمان وداع عالم خاک با فرزند افلاک بود؛
آری! کاظمین منتظر است با آغوشی گشوده تا جوان‌ترین ستاره دنبال دار امامت را از خاک تا افلاک دنبال کند و این حالتِ محزون خاک است که ملائک را به زاری نشانده.
و اینک مائیم و ستاره‌های سوخته ای که همچو داغی بر آلاله‌های جوانِ دشت، ریخته اند…
آتش زند به قلب همه، سوز داغ تو شد در اشک اهل ولا، چلچراغ تو
اى یادگار فاطمه، اى حجت نهم گیرد زلال اشک من امشب سراغ تو
شهادت مظلومانه باب المراد جواد الائمه را به حضرت رضا علیه السلام و تمامی شیعیان و دوستداران آن حضرت تسلیت عرض می نمایم.
//////////////////////////////////////////////////
چه اضطرابی دامن زمین را فرا می گیرد، آن گاه که دلش مزار امامی می شود. گویی در آن هنگام، دست و پایش می لرزد! زمین از اینکه باید گوهری را در میان بگیرد، بسیار ناخشنود است. اکنون زمین چه شرمسار است که تنها بیست و پنج بهار، او را مهمان خوانش دیده بود؛ او که جواد بود و جود، قطره ای از پیشانی بلندش؛ تقی بود و پرهیزکاری، سطری از صحیفه وجودش.
او که در همان خردسالی امام شد و در نوجوانی، رهگشای گره های فکری. که بی درنگ، دشوارترین پرسش را پاسخ می گفت و خبر از اتصال خویش به دریای علم الهی می داد.
برای هروله از «مروه» دلت تا «صفای» کاظمین، راهی نیست. در این حج ولایت و عشق همیشه در «سعی» باش؛ که بی «سعی» نمی توان به «صفای» جمال معصوم علیهم السلام رسید.
تنها «بیست و پنج» سال بود که نسیم «هل اتی» می وزید و نهرهایی که از سرچشمه «طه» سیراب می شود، جاری بود. و چه زود، این نسیم از وزیدن افتاد و این عطر دل نواز، دامن برچید! اما، نه... چشم دلت را باز کن و ببین! هنوز آن نسیم در حال وزیدن است و این شمیم روح بخش به مشام می رسد.
سلام بر تو ای جوادالائمه علیه السلام و بر آن بارگاه خدایی ات که تا دامنه قیامت، چشم نواز همه از ره رسیدگانِ خسته خواهد بود!
//////////////////////////////////////////////////
//////////////////////////////////////////////////
حضرت جوادالأئمه علیه السلام: دیدار برادران مایه سلامتى و رشد عقل است ؛ اگرچه بسیار اندک باشد .
ای باب المراد! رفتی و حال کجاست دستان تسلی بخش، تا مرهم زخم‌های «هادی»ات باشند؟بعد از تو چه کند «علی» در محاصره «معتصم»ها؟ ….
از من گرفته همسر من خورد و خواب را زهر جفا ز جان و دلم برده تاب را
واى از عناد دختر مامون که از جفا مسموم کرد زاده ى ختمى ماب را
امام جواد علیه السلام: هرکه از خدا قطع امید کند و به غیر او پناهنده شود،خداوند او را به همان شخص وامیگذارد.
یابن الرضا! بالرضا المرتضی، اشفع لنا عندالله
آن روز، بغداد بود و نُهمین خورشید ولایت که غریبانه به همجواری «جد» غریبش می‌رفت؛ به همجواری کسی که تلخی خاطره هایش را زندان های هارون، همواره به یاد می‌آورن…!
برون حجره همه پای‌کوب و دست افشان
درون حجره یکی بود، دست و پا می زد
ایستاده بود و جوادالائمه جان می داد
ز او بپرس که زخم زبان چرا می زد؟!
حضرت جواد علیه السلام: عزّت مؤ من در بى نیازى او به دیگران است .
شهادت جانسوز نهمین اختر امامت و ولایت ، بر تمام شیعیان جهان تسلیت باد.
سخن آخر
شهادت امام جواد علیه‌السلام، تنها یک حادثه تلخ در تاریخ اسلام نیست بلکه آیینه‌ای است از ستم و بی‌رحمی دشمنان اهل بیت. او که در جوانی به شهادت رسید، همچنان در دل هر شیعه و عاشق اهل بیت، زنده است. یاد و نام امام جواد، همچنان در دل‌های مومنان می‌درخشد و آموزه‌های ایشان، چراغ راه عاشقان حقیقت و عدالت است. شهادت این امام معصوم را به همه محبان و شیعیان تسلیت می‌گوییم و از خداوند متعال خواستاریم که ما را از فیض محبت و پیروی از اهل بیت علیهم‌السلام بهره‌مند سازد.
مطالب مرتبط:
روش خواندن نماز امام جواد برای ازدواج، حاجت، ثروت در روز چهارشنبه
دیدگاه ها