چگونه وقتی در این حالت قرار گرفتید، شرایط را مدیریت نمایید؟ ساعات خوش تختخواب؛ کودکان شما کماکان در تکاپو هستند و شما نیز کماکان به طور معجزه آسایی بیدار هستید. نهایتاً شما فرصتی می یابید تا با همسرتان تنها باشید. همه چیز عاشقانه می شود و شما به قدری درگیر شده اید که صدای آرام پایی را در سالن نمی شنوید. "بابا؟، مامان؟"؛ شما فرزندتان را که با پیژامه در کنار در اتاق خواب با چهره ای پرسشگر ایستاده است، مشاهده می کنید. همزمان شما هزاران بار مرده اید و در تلاش هستید تا بفهمید کودک شما تا چه حد متوجه موضوع شده است. این سناریو گاهی اوقات اجتناب ناپذیر است. اما ممکن است آن قدر که شما فکر می کنید، بد نباشد. در این جا مطالبی را برای نحوه مدیریت این شرایط به شما می آموزیم.
اگر کودک رابطه جنسی والدینش را دید، چه کنیم؟
قفل نمودن درب
والدین می توانند از بروز این شرایط، صرفاً با قفل نمودن درب اتاق خواب جلوگیری نمایند. وقتی کودک شما به قدری بزرگ شد که بتواند در هنگام شب از تختش خارج شود، قفل درب اتاق خواب می تواند مرزهای ایمنی برای کودک و والدین ایجاد نماید.
جزئیات را تحلیل کنید
اما اگر کودک شما از درب قفل نشده اتاق خواب شما عبور کرد و شما را در حین معاشقه مشاهده نمود چطور؟. کار را با صرف لحظه ای برای جمع آوری تفکرات (و احتمالاً لباسهایتان) شروع کنید. مانند هر شرایط شرم آور و دست پاچه کننده ای، اولین واکنش شما ممکن است بهترین واکنش نباشد. در این شرایط متلاطم، ممکن است مطالبی را بیان کنید که چندان به سود شما نباشد. این مطلب را ملیسا شلتون سک، روانشناس مدرسه بیان می نماید. وی می گوید: "من پیشنهاد می کنم با یک وقفه کوتاه، خونسردی خود را قبل از ارائه هر گونه توضیحات بدست آورید". سپس، فرض نکنید که کودک شما همه چیز را دیده است. یک کودک پیش دبستانی احتمالاً اطلاع چندانی از این گونه مسائل ندارد، بنابراین بیان جزئیات بیش از حد، تنها وی را سردرگم تر خواهد کرد. وی می افزاید: "بسیاری از کودکان 3 تا 4 ساله، حتی در صورت مشاهده چیزی، درک واضحی از آن ندارند". خوشبختانه، این یعنی که والیدن معمولاً می توانند خودشان را با بیان جمله ای مانند "مامان و بابا یکدیگر را بغل کرده اند، زیرا خیلی به یکدیگر علاقه دارند" از این شرایط بحرانی برهانند.
پرندگان و زنبور ها
سعی نکنید این روال را برای کودکانی که از پیش دبستانی عبور کرده اند در پیش بگیرید. برای کودکان بزرگتر از 5 سال، شرایط متفاوت می باشد. لمان می گوید: "کودکان در این سنین (بزرگتر از 5 سال)، احتمالاً خیلی بیشتر از آنچه والیدن تصور می کنند درباره رابطه جنسی می دانند، بنابراین والیدن باید با صداقت با این مساله برخورد کنند".
مانند هر گفتگوی دیگری بین کودک و والدین درباره مسائل جنسی، هدف نهایی والدین باید پاسخ دادن صادقانه به سوالات کودک، بدون بیان بیش از حد جزئیات و باز گذاشتن این مباحث برای بحث های بعدی باشد. این کار را با بیان جملاتی کوتاه و اطمینان بخش در اولین فرصت پس از ورود کودک به اتاق (احتمالاً روز بعد) انجام دهید. خودتان بحث را شروع کنید زیرا انتظار برای شروع بحث از جانب کودک، مسئولیت را بر شانه وی (به جای شما) می اندازد. هرچند بعضی کودکان ممکن است شما را سوال باران نمایند، اما بسیاری دیگر در بیان این مساله دچار شرمساری یا اضطراب می شوند و منتظر می مانند تا والدین بحث را مدیریت کنند.
اکنون زمان مناسبی برای بیان اصطلاحات و مفاهیم جدید و سردرگم کننده نمی باشد. شلتون توصیه می کند: "خودتان را به جای کودکتان قرار دهید. به خاطر داشته باشید که کودکان معمولاً شرایط را به گونه ای متفاوت و ساده تجزیه و تحلیل می کنند. در عوض بحث را بر مطالبی که کودک شما احتمالاً درباره رابطه جنسی می داند متمرکز کنید؛ مثلاً به وی بگویید: به خاطر داری قبلاً درباره نحوه بوجود آمدن بچه ها با هم صحبت کردیم؟". در واقع اگر کودک شما از قبل کمی با اینگونه مسائل بدرستی آشنایی پیدا کرده باشد، مدیریت پذیرتر خواهد شد. لمن می گوید: "اگر کودک شما بیش از 8 سال سن دارد و شما تاکنون با وی درباره مسائل جنسی هیچ صحبتی نکرده اید، بیش از حد منتظر مانده اید".
صبح روز بعد
آیا برای باز کردن موضوع آماده اید؟. روز پس از حادثه، لحظات خلوت و ساکتی را در بین خودتان و کودکتان، دور از سایرین، دوستان، تلویزیون و سایر حواس پرتی ها برقرار کنید. میتوانید این طور شروع کنید: "می دانی دیشب چه موقع وارد اتاق خواب ما شدی؟؛ من متاسفم. درب اتاق خواب ما دارای قفل می باشد و ما بایستی از آن استفاده می کردیم". لمان می گوید: "مدیریت شرایط با یک عذرخواهی باعث می شود تا کودک شما بداند که وی کار غلطی را به دلیل ورود به اتاق شما انجام نداده است". چون کودک شما ممکن است بدلیل آنچه دیده است ترسیده باشد. نشان دادن مسائل جنسی به عنوان موضوعی عادی و عمومی و بخشی از بلوغ و ازدواج می تواند کمک کننده باشد. لمان می گوید بیان جمله "این کاری است که تمامی پدران و مادران انجام می دهند"، موضوع را عمومی تر کرده و ترس از آن را از بین می برد.
از زبانی منطقی و ساده استفاده کرده و به سوالات کودکتان بدون بیان مطالب اضافی پاسخ دهید. لمان اشاره دارد که بهترین گفتگوی پس از ورود به اتاق خواب در حالتی روی می دهد که والدین راحت و آرام باشند. "با زبانی که برای شما راحت است با کودکتان صحبت کنید. اگر عصبی باشید، باعث می شوید کودکتان احساس کند که این موضوعی بد است و ما نباید هرگز درباره آن صحبت کنیم". لمان می گوید: "این موضوعی نیست که اکثر ما بخواهیم زیاد درباره آن صحبت کنیم، اما این ها در واقع لحظاتی آموزنده برای کودکان و والدین می باشند".
نکاتی برای والدین
چه کارهایی را در این شرایط باید انجام بدهیم یا ندهیم؟
- حتماً برای اتاق خواب قفل تهیه کنید.
- احساس گناهکار بودن شدید نداشته باشید، چون کودک شما ممکن است متوجه این سرافکندگی شما بشود و نتیجه بگیرد که س ک س مایه شرمساری است.
- لحظاتی برای جمع آوری تفکراتتان اختصاص دهید.
- با ارائه توضیحات کامل و همراه با جزئیات شرایط را بدتر نکنید.
- از بیانی ساده و مناسب سن کودک استفاده کنید.
- اگر کودک شما کمتر از 5 سال سن دارد، موضوع را بیش از حد برای وی باز نکنید.
- موضوع را منطقی و با راحتی، با کودکان بالای 5 سال مطرح کنید.
- از این موضوع دوری نکرده و یا منتظر نمانید تا کودک موضوع را بیان کند.
- باعث نشوید کودک شما احساس کند با ورود به اتاق خواب شما مرتکب کار بسیار بدی شده است.
منبع: parentmap