موهای زیرپوستی: علائم، علل، درمان های خانگی و روش پیشگیری از بروز آن

موهای زیر پوستی می توانند دردناک و آزار دهنده باشند. آنها به طور معمول، بر افراد دارای موهای ضخیم و مجعد تاثیر می گذارند و در صورت عدم درمان می توانند عفونی شوند. اما، چگونه باید آنها را درمان کرد و آیا می توان از بروز آن پیشگیری کرد؟ پیشگیری از رشد موهای زیرپوستی اغلب به صورت خانگی قابل اجرا است، اگرچه ممکن است گاهی اوقات مراجعه به پزشک مناسب باشد. این مقاله به بررسی راه های درمانی و پیشگیری از موهای زیر پوستی می پردازد، تا ناراحتی آن را برای افرادی که تجربه اش می کنند، کاهش دهد.

مو زیر پوستی چیست؟

مو زیر پوستی، مویی است که به جای رشد کردن در خارج از سطح پوست، مجددا در داخل پوست به دور خود می پیچد. این مساله بیشتر در افرادی دارای موهای ضخیم، زبر یا مجعد مشاهده می شود. از نظر پزشکی، موهای زیر پوستی با نام «پسر فولیکولیتیس باربه» شناخته می شود. مو زیر پوستی در هر نقطه از بدن می تواند اتفاق بیافتد. مو زیر پوستی به طور معمول در نقاطی از بدن اتفاق می افتد که موهای زائد پوست را برداشته یا پوست دچار حساسیت می شود، از جمله:

• ریش
• پاها
• زیر بغل ها
• قفسه سینه
• ناحیه شرمگاهی

علائم و نشانه های موهای زیر پوستی 

• خارش پوست یا تحریک ناحیه اطراف مو
• جوش
• سوختگی ناشی از تراشیدن با تیغ

موهای زیر پوستی در داخل برجستگی های پوست رشد می کند که ممکن است شکلی شبیه به جوش داشته باشد. این برجستگی اغلب به رنگ قرمز می شود، تحریک و حساس شده و ممکن است با چرک پر شود.

چه عواملی باعث رشد موهای زیر پوستی می شود؟

هر چیزی که اجازه ندهد مو به صورت طبیعی رشد کند، می تواند باعث ایجاد موهای زیر پوستی شود و معمولا به یکی از دلایل زیر است:

1. برداشتن نادرست مو

شایع ترین علت وجود موهای زیر پوستی، تکنیک های اصلاح نادرست موها است. کوتاه کردن موهای بسیار نزدیک به پوست، نوک بسیار تیزی در انتهای هر مو ایجاد می کند. بیشتر این موها بدون مشکلی بیرون از پوست رشد می کنند. با این وجود، برخی از آنها می توانند به خودی خود دور هم پیچیده و مجددا در داخل پوست رشد کنند. هنگامی که این اتفاق می افتد، بدن به این موها، مانند اینکه آنها یک مزاحم هستند، واکنش نشان می دهد و باعث التهاب می شود که این از علائم موهای زیر پوستی محسوب می شود.

اصلاح کردن تنها علت وقوع موهای زیر پوستی نیست. اپیلاسیون و کندن موها با موچین نیز به طور معمول باعث رشد موهای زیر پوستی می شود. موهای کنده شده از طریق فولیکول دوباره رشد می کنند. به این ترتیب، ممکن است باعث شود قبل از تغییر و مسدود شدن منافذ فولیکول، به سطح پوست نرسند.

2. فولیکول های مسدود شده

همچنین ممکن است فولیکول های مو توسط عوامل زیر مسدود شوند:

• کثیفی
• باقی مانده پوست مرده

هنگامی این اتفاق می افتد که موهای موجود در فولیکول گیر کرده یا و در یک جهت در داخل پوست رشد می کنند که منجر به مو زیرپوستی می شود. در بعضی موارد، موهای در حال رشد در زیر پوست قابل مشاهده است.

3. حساسیت

حساسیت ناشی از پوشیدن لباس های تنگ، برای مدت طولانی نیز می تواند باعث وجود موهای زیرپوستی شود. حساسیت ناشی از حرکت بدن در طول روز نیز می تواند به طور پیوسته باعث مالش موها بر روی پوست شود. این باعث تغییر جهت رشد مو شده و آن را به فولیکول باز می گرداند.

روش درمان موهای زیر پوستی در خانه

موهای زیرپوستی می توانند آزاردهنده باشند، اما اکثر اوقات به راحتی در خانه قابل درمان هستند.

1. استفاده از کیسه حمام گرم یا مسواک نرم

اگر افراد نمی توانند منتظر بیرون آمدن موهای زیرپوستی باشند، روش های دیگری وجود دارد که افراد بخواهند امتحان نمایند. موهایی که دوباره از فولیکول رشد می کنند را می توان به آرامی با استفاده از یک کیسه حمام گرم یا مسواک نرم بیرون آورد. پس از خیس کردن کیسه حمام در آب گرم، آن را بر روی موهای زیرپوستی قرار دهید تا منافذ و فولیکول را گرم و آرام کند. مالش کیسه حمام به صورت حرکات دایره ای آرام ممکن است به صاف شدن موها کمک کند.

اگر این کار اثر نمی کند، مالش یک مسواک نرم به همین شکل در ناحیه موهای زیر پوستی به باز شدن منافذ فولیکول و آزاد شدن موهای به دام افتاده در آن کمک می کند.

2. جلوگیری از تحریک

اولین قدم برای درمان موهای زیر پوستی، متوقف کردن انجام کارهایی است که ممکن است آن را تحریک نماید. ممکن است نیاز باشد تا اشخاص اصلاح کردن، اپیلاسیون، یا کندن موها با استفاده از موچین در اطراف موهای زیرپوستی را متوقف کنند. همچنین باید از خراشیدن ناحیه موهای زیر پوستی پرهیز شود. و نیز برای جلوگیری از حساسیت، باید لباس های گشاد در اطراف ناحیه موهای زیرپوستی بپوشند. این شیوه های ساده اغلب کافی است تا موهای زیرپوستی به خودی خود رفع شوند. هنگامی که یک مو به طول ده میلی متر رشد می کند، معمولا خود را از فولیکول رها می کند.

3. استفاده از موچین

هنگامی که هر بخشی از موها بر روی پوست ظاهر شوند، سوزن استریل یا موچین می تواند برای بیرون کشیدن موها استفاده شود. تنها این کار را برای موهای بیرون آمده از پوست انجام دهید. باز کردن پوست و بیرون کشیدن موها می تواند باعث عفونت شود. همچنین مهم است که موها را با استفاده از موچین بیرون نکشید، زیرا این کار احتمال اینکه موها به صورت زیر پوستی رشد کرده و یا مجددا در داخل پوست رشد کنند را افزایش می دهد. قبل از برداشتن دوباره مو، ناحیه ملتهب اطراف مو برای درمان نیاز به زمان دارد.

برای تمیز کردن نواحی اطراف موهای زیر پوستی و جلوگیری از عفونت از صابون های ملایم استفاده کنید. استفاده از لایه بردارهای طبیعی اطراف مو نیز می تواند به از بین بردن سلول های مرده پوست کمک کند. لایه برداری همچنین به پاکسازی پوست ملتهب و تحریک شده در اطراف مو کمک می کند.

پیشگیری از بروز موهای زیر پوستی

گاهی اوقات موهای زیرپوستی برای برطرف شدن یا تبدیل شدن به موهای عادی، تحریک پذیر هستند. هنگامی که این اتفاق می افتد، برخی از افراد اصلاح مو در ناحیه دچار مشکل شده را کاملا متوقف می کنند. اشخاصی که موهای زیر پوستی در اطراف گردن خود در اثر اصلاح کردن دارند، ممکن است به جای اصلاح، آن را پیرایش کنند.

موهای دچار مشکل شده در ناحیه شرمگاهی، می توانند به جای برداشتن کامل، کوتاه شوند تا به جلوگیری از بروز موهای زیرپوستی کمک کنند. همچنین در این نواحی، محصولات و درمان های محدودی برای جلوگیری از رشد موهای زیر پوستی موجود است. با این وجود، اگر مشکل ادامه پیدا کرد، افراد باید برای اقدامات پیشگیرانه به پزشک مراجعه نمایند. این روش ها می تواند شامل نوردرمانی با پالس بالا یا کرم های تجویز شده برای کاهش رشد مو باشند. این اقدامات پیشگیرانه به کاهش خطر عفونت های عمیق تر و زخم کمک می کند.

داروهای بدون نسخه

همچنین تعداد کمی محصولات فاقد نسخه وجود دارند که ممکن است به توقف یا درمان موهای زیر پوستی کمک کنند. استفاده از کرم هایی با اسید سالیسیلیک می تواند به باز شدن منافذ و فولیکول ها کمک کرده و از انسداد آنها جلوگیری نماید. برخی از گزارش ها خاطر نشان کردند که عصاره روغن درخت چای رقیق شده ممکن است به حل مساله موهای زیر پوستی به صورت زیر کمک کند:

• از بین بردن باکتری ها
• کاهش قرمزی
• کاهش تورم

لایه برداری طبیعی

برخی از افراد به طور مرتب از لایه برداری در خانه خود برای کاهش موهای زیرپوستی استفاده می کنند. برای کاهش سلول های مرده پوست می توان مواد خاصی را بر روی پوست مالش داد. این محصولات عبارتند از:

• شکر
• قهوه
• نمک
• جوش شیرین

آماده سازی برای تراشیدن موهای زائد

آماده سازی مناسب برای تراشیدن موها می تواند به جلوگیری از بروز موهای زیر پوستی کمک کند. قبل از تراشیدن مو، تمام ناحیه مورد نظر را با صابون ملایم بشوئید. از کرم یا ژل اصلاح مرطوب کننده برای کاهش حساسیت استفاده کنید. هنگام تراشیدن از یک تیغ جدید استفاده نمایید که برش های دقیق ایجاد می کند. تیغ های کند باعث بریدگی می شوند که احتمال به وجود آمدن موهای زیرپوستی را افزایش می دهد. اجتناب از تراشیدن موها به صورت بسیار کوتاه نیز می تواند به حل مشکل کمک کند.

گزینه های جایگزین برای برداشتن مو

برخی از افراد برای جلوگیری از بروز موهای زیرپوستی، به روش های دیگر برداشتن مو از جمله اصلاح، اپیلاسیون، و موچین روی می آورند. این موارد شامل:

• لیزر موهای زائد: این می تواند یک کار گران قیمت باشد، اما نتیجه این کار معمولا به صورت رفع موهای زائد به صورت نیمه دائمی است و هیچ مو زیرپوستی وجود نخواهد داشت. لیزر موها باعث آسیب به فولیکول موها در سطح عمیق می شود و به طور کلی مانع از رشد مو می شود.
• رفع موها به صورت شیمیایی: این محصولات نیز انتخاب برخی از افراد محسوب می شوند.
• الکترولیز: این یک روش دائمی دیگر برای رفع موهای زائد است. این دستگاه طراحی شده تا ریشه های مو را از بین ببرد و نیاز به چندین جلسه برای رفع موها دارد.

هر یک از این روش ها ممکن است باعث تحریک پوست شود و قبل از استفاده باید با متخصص پوست صحبت کرده و در مورد آنها گفتگو کنید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنید

در اکثر موارد، موهای زیرپوستی به صورت خانگی درمان می شوند و نیازی به مراقبت های پزشکی نیست. موارد کمی وجود دارند که پزشک ممکن است در آن دخالت کند. اگر موهای زیرپوستی دچار عفونت شوند، ممکن است برآمدگی ها بزرگ تر شده و پر از چرک شوند.

آنها ممکن است نسبت به قبل، دردناک تر، قرمز تر و ملتهب تر شوند. افرادی که وجود موهای زیر پوستی در ناحیه بزرگی از بدن را تجربه می کنند، ممکن است به درمان پزشکی نیاز داشته باشند. اگر مو زیرپوستی دچار عفونت شد، شخص باید برای درمان به پزشک مراجعه نماید. پزشک ممکن است پمادهای آنتی بیوتیک، کرم های استروئیدی یا داروهای شست و شو را برای استفاده در این نواحی تجویز کند. در موارد شدید، پزشک ممکن است فردی را به یک متخصص پوست معرفی کند.

از داروهای موضعی فقط برای نواحی آسیب دیده استفاده کنید، زیرا می توانند باعث خشکی پوست و سایر عوارض جانبی شوند. برای عفونت های شدید، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک های خوراکی تجویز نماید. گاهی اوقات موهای زیرپوستی، عفونی نیستند، اما ماندگاری بالایی دارند. در مواردی از این قبیل، پزشکان ممکن است رتینوئیدها را تجویز کنند. رتینوئیدها می توانند سلول های مرده پوست را سریعتر از شستشو و لایه برداری از بین ببرند. رتینوئیدها برای همه مناسب نیستند. قبل از استفاده هر گزینه درمانی باید با پزشک یا متخصص پوست صحبت شود.

منبع: medicalnewstoday