کوریوآمنیونیت، یک عفونت باکتریایی جدی است که می تواند زنان باردار را تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری پزشکی میتواند حدود 1٪ تا 5٪ از زایمان های سر وقت و 40٪ تا 70٪ از زایمان های زودرس را تحت تأثیر قرار دهد. در این مقاله سلام دنیا، قصد داریم درباره علت عفونت کوریوآمنیونیت در بارداری و روش های تشخیص و درمان آن ، صحبت کردیم. با ما همراه باشید.
کوریوآمنیونیت چیست
کوریوآمنیونیت، یک عفونت باکتریایی جدی است که می تواند زنان باردار را تحت تاثیر قرار دهد. این نوع عفونت اغلب اوقات به عنوان عفونت و التهاب داخل آمنیوتیک هم نیز نامیده می شود. زنان می توانند قبل از پاره شدن کیسه آب یا بعد از زایمان به این عفونت مبتلا شوند.
این عفونت می تواند هر یک از بافت های اطراف جنین از جمله موارد زیر را تحت تأثیر خود قرار دهد:
- جفت
- کوریون (غشای خارجی).
- آمنیون (غشاء داخلی).
- مایع آمنیوتیک
این بیماری پزشکی میتواند حدود 1٪ تا 5٪ از زایمان های سر وقت و 40٪ تا 70٪ از زایمان های زودرس را تحت تأثیر قرار دهد. این عفونت اغلب دلیل اصلی زایمان های زودرس میباشد. کوریوآمنیونیت در صورت عدم درمان می تواند منجر به عفونت های جدی در مادر و نوزاد شود.
حتما بخوانید: علائم زایمان زودرس و راه جلوگیری از آن
چه چیزی باعث به وجود آمدن کوریوآمنیونیت می شود؟ (علت کوریوآمنیونیت چیست)
کوریوآمنیونیت توسط باکتری به وجود می آید. این باکتری ها معمولاً از گونه های مختلف هستند، پس بنابراین به خاطر این امر به آنها باکتری های چند میکروبی گفته میشود. آن ها می توانند باکتری هایی رایج در دستگاه ادراری یا دستگاه گوارش شما و یا از یک منبع بیرونی باشند.
انواع رایج باکتری هایی که باعث کوریوآمنیونیت می شوند عبارتند از:
- استرپتوکوک های گروه B E. coli (GBS).
- اورهاپلاسما
- مایکوپلاسما هومینیس
این نوع عفونت می تواند از واژن یا مقعد شما شروع و به داخل رحم شما گسترش یابد.
چه چیزی خطر ابتلا به کوریوآمنیونیت را افزایش می دهد؟
همه زنان در معرض خطر عفونت کوریوآمنیونیت قرار نمیگیرند. سن، سلامت جسمانی و سبک زندگی یا بیماری های شما می توانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند. دلایلی که شانس ابتلا به کوریوآمنیونیت را در شما افزایش می دهند به شرح زیر میباشند:
- پاره شدن زودتر از موعد کیسه آب شما.
- داشتن یک زایمان بسیار طولانی.
- انجام دادن معاینات زیاد واژن در حین زایمان .
- داشتن یک عفونت مقاربتی.
- داشتن عفونت مجزای واژن، ادرار یا جفت.
- به دنیا آوردن بچه اول.
- شما دارای فرزند دیگری هستید و نیز در اولین بارداری خود کوریوآمنیونیت را تجربه کرده اید.
- بی حسی اپیدورال در حین زایمان.
- داشتن دهانه رحم کوتاه.
- استفاده کردن از مواد مخدر، تنباکو یا الکل.
- قرار گرفتن تحت نظارت داخلی جنین در طول زایمان.
- دارای نقایص ایمنی بودن.
حتما بخوانید: فرق بی حسی اپیدورال با اسپاینال چیست
علائم و نشانه های عفونت کوریوآمنیونیت چیست؟
گاهی اوقات زنان از خود علائم کوریوآمنیونیت، به خصوص اگر در اوایل بارداری به آن مبتلا شده باشند را نشان نمی دهند. در اکثر موارد، شایع ترین علامت تب مداوم بالای 100.4 درجه فارنهایت است.
علائم و نشانه های دیگر این عفونت میتواند شامل موارد زیر شود:
- ضربان قلب سریع (بیش از 100 ضربه در دقیقه).
- ضربان قلب سریع جنین (بیش از 160 ضربه در دقیقه).
- رحم حساس
- عرق کردن
- ترشح مایع با بویی بد
چگونه کوریوآمنیونیت را تشخیص دهیم؟
فقط یک پزشک می تواند این نوع از بیماری جدی را به درستی تشخیص دهد. رایج ترین راه برای تشخیص کوریوآمنیونیت، از طریق ارزیابی فیزیکی برای بررسی علائم و نشانه ها میباشد.
پزشک شما میتواند برای شما کشت خون و آزمایش ادرار را هم نیز تجویز کند. این نوع آزمایش‌ها وجود باکتری‌ها را در بدن شما مورد بررسی قرار میدهند. آزمایش شمارش کامل خون (CBC) تعداد گلبول‌های سفید و سایر نشانگرها را در شما بررسی می‌کند.
همراه با این آزمایش‌ها، پزشک شما می تواند کشت واژینال GBS، سونوگرافی و نمونه‌ای از مایع آمنیوتیک را برای شما تجویز کند. معمولاً نمونه مایع آمنیوتیک را فقط در صورتی می توان برداشت کرد که کیسه آب شما قبلاً پاره شده باشد.
روش های درمان کوریوآمنیونیت
از آنجایی که کوریوآمنیونیت یک عفونت جدی به شمار می آیند، پس نیاز به درمان فوری برای آن ها هم نیز وجود خواهد داشت. آنتی بیوتیک ها رایج ترین درمان برای کنترل عفونت هستند. آنها در رگ تجویز میشوند و به عنوان آنتی بیوتیک های داخل وریدی شناخته می شوند. شما همچنین میتوانید برای کاهش دمای بدن خود استامینوفن را مصرف کنید.
- تا زمانی که عفونت از بین نرود، باید آنتی بیوتیک ها را مصرف کنید. اگر در حین زایمان دچار عفونت شدید، باید مصرف آنتی بیوتیک را تا زمان تولد نوزاد ادامه دهید.
حتما بخوانید: چه آنتی بیوتیکی در دوران بارداری بی خطر است؟
- پزشک ممکن است که به شما پیشنهاد زایمان زودرس را اگر که کودک شما عفونت را گرفته باشد و وضعیت پایداری نداشته باشد، بدهد. هنگامی که کودک شما به دنیا آمد، آنتی بیوتیک مستقیم IV را نیز دریافت خواهد کرد.
عوارض کوریوآمنیونیت چیست؟
عوارض جدی و متعددی از کوریوآمنیونیت برای مادر و نوزاد نیز وجود دارد.
شما میتوانید دچار هر کدام از عوارض زیر شوید:
- خونریزی بعد از زایمان
- لخته شدن خون در ساق پا
- زخم های لگنی
- آندومتریت
- سپسیس
در موارد جدی تر ممکن است که عوارض زیر در شما پدیدار شوند:
- شوک سپتیک
- لخته های کوچک در سراسر جریان خون شما
- تنگی نفس همراه با آبی شدن پوست
نوزاد شما ممکن است دچار عوارض کوتاه مدت یا بلند مدت شود. این عوارض شامل موارد زیر میشوند:
- سپسیس
- مننژیت
- پنومونی
- تشنج
- فلج مغزی
- اختلال در عملکرد مغز
- بیماری ریه
اگر عفونت خیلی قبل تر از تشخیص پزشک گسترش یافته باشد، بارداری شما ممکن است منجر به مرده دنیا آمدن یا مرگ پس از زایمان نوزاد شود.
آیا می توانید از کوریوآمنیونیت پیشگیری کرد؟
گاهی اوقات می توان از کوریوآمنیونیت پیشگیری کرد. در مواقع دیگر، شما میتوانید به این عفونت بدون توجه به اقدامات پیشگیرانه مبتلا شوید.
- معاینات معمول و روتین میتوانند التهاب واژن و یا نیز علائم اولیه عفونت را برای شما شناسایی کنند. در ماه آخر بارداری، پزشک میتواند آزمایش‌های خونی را نیز برای بررسی GBS - باکتری‌های رایجی که باعث کوریوآمنیونیت میشوند را برای شما تجویز کند.
- شانس ابتلا به عفونت در شما در طول دوره بارداری خود، زمانی که معاینات واژینال کمتری انجام می دهید و از نظارت داخلی جنین استفاده نمی کنید، کمتر می شود.
- در صورت بروز هر یک از علائم و نشانه های فوق، با پزشک خود تماس بگیرید تا وقتی را برای ویزیت کردن شما معین کند. معاینات منظم می تواند به شما کمک کند از بارداری و زایمان سالم و بدون عوارض لذت ببرید.
سخن آخر
کوریوآمنیونیت، یک عفونت باکتریایی جدی است که می تواند زنان باردار را تحت تاثیر قرار دهد. این نوع عفونت اغلب اوقات به عنوان عفونت و التهاب داخل آمنیوتیک هم نیز نامیده می شود. رایج ترین راه برای تشخیص کوریوآمنیونیت، از طریق ارزیابی فیزیکی برای بررسی علائم و نشانه ها کوریوآمنیونیت میباشد. آنتی بیوتیک ها رایج ترین درمان برای کنترل عفونت کوریوآمنیونیت هستند.
مقالات مرتبط:
علائم عفونت کلیه (پیلونفریت) در بارداری چیست و چگونه درمان میشود