آیا باید مخفیانه نوجوانان خود را کنترل کنیم؟

آیا باید مخفیانه نوجوانان خود را کنترل کنیم؟ کنترل کردن مخفیانه فرزندان، بار معنایی منفی دارد. دکتر گیل سالتز می گوید: شما کاری را انجام می دهید که بر خلاف خواسته های آنها است و به حریم خصوصی آنها تجاوز می کنید.

محتوای رسانه های اجتماعی نوجوانان می تواند پر از بینش در مورد اینکه آنها چه احساسی دارند و یا در شب های جمعه کجا می توان آنها را پیدا کرد، باشد. اما آیا این اجازه را به والدین می دهد که آنها را کنترل کنند؟ کارشناسان نظر خود را بیان می کنند.

آیا باید مخفیانه نوجوان خود را در اینترنت کنترل کنم؟

فناوری این کار را آسان کرده است که نرم افزارهایی برای کنترل کردن محل هایی که کودکتان به آنجا می رود را بر روی موبایل و .. آنها نصب کنید. و بیش از نیمی از والدین می گویند که حساب های رسانه های اجتماعی نوجوانان خود را بررسی می کنند. افراد مشهور نیز از وسوسه کنترل کردن فرزندان خود در امان نیستند- الکس رودریگز تحلیل گر بیس بال اعتراف کرد که او در ماه آگوست از اکانت اینستاگرام جعلی برای کنترل دختران خود استفاده کرد. اما آیا واقعا باید در محتویات رسانه های اجتماعی کودکان خود جست و جو کنید؟

واقعیت این است که فعالیت فرزند شما می تواند این طرز فکر را ایجاد کند که آیا آنها دچار مشکل شده اند یا خیر- و رسانه های اجتماعی حتی می توانند دلیلی برای آن باشند. طبق مطالعه ای که در ماه سپتامبر توسط روانپزشکی JAMA منتشر شد، نوجوانان 12-15 ساله که بیش از سه ساعت از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند، در معرض خطر سلامت روان از جمله افسردگی، اضطراب و پرخاشگری قرار دارند.

فعالیت رسانه های اجتماعی همچنین می تواند در آینده تحصیلات دانشگاهی و شغلی آنها تأثیر بگذارد. همچنین یک بحران استفاده از مواد مخدر در جریان است و تحقیقات نشان می دهد رسانه های اجتماعی می توانند در استفاده از مواد مخدر نوجوانان تأثیر بگذارند. و اگرچه نادر است که کودک از طریق اینترنت گرفتار آنها شود، اما این اتفاق می افتد.

45 درصد از نوجوانان گفته اند که «تقریبا همیشه» آنلاین هستند، و طبیعی است که والدین بخواهند از انها محافظت کنند. این سؤال مطرح می شود: راهنمایی و محافظت از کودکان و تجاوز به حریم خصوصی آنها چه ارتباطی به هم دارد؟

آیا باید به طور مخفیانه نوجوانان خود را کنترل کنیم؟

آیا همیشه کنترل مخفیانه نوجوانان خوب است؟

گیل سالتز پزشک و استادیار بالینی روانپزشکی در بیمارستان New York-Presbyterian،  کالج پزشکی ویل-کرنل و روانکاو در موسسه روانکاوی نیویورک می گوید: کنترل کردن مخفیانه فرزندان، بار معنایی منفی دارد. او می گوید: «طبق تعریف، شما کاری را انجام می دهید که بر خلاف خواسته های آنها است و به حریم خصوصی آنها تجاوز می کنید. آنچه می خواهید انجام دهید، نظارت فرزندتان است».

چه تقاوتی بین کنترل مخفیانه کودکان و نظارت بر آنها وجود دارد؟ کارشناسان می گیوند دومی به مفهوم بررسی برای یک بار در هفته است به جای اینکه به طور روزانه باشد. دکتر لیزا استرومن که روانشناس بالینی است اضافه می کند: والدین می توانند از یک نرم افزار استفاده کنند، نوجوانان خود را در رسانه های اجتماعی دنبال کنند یا از آنها درخواست رمز عبور کنند. اما آنها همیشه باید با فرزند خود صادق باشند و از حساب های جعلی اجتناب کنند. دکتر استرومن پیشنهاد می کند: «شما می توانید بگویید: من خوشحال هستم که این تلفن را برای تو مهیا کرده ایم و اجازه استفاده از آن را تحت شرایطی به تو می دهیم، ما تو را تحت نظارت قرار خواهیم داد. من فقط می خواهم بررسی کنم تا مطمئن شوم که تو در امان هستی».

می تواند جهتی برای آنچه که والدین کنترل می کنند، وجود داشته باشد. دکتر سالتز توصیه می کند که از نگاه کردن به پیامک های متنی آنها اجتناب کنید، که مکالمات خصوصی هستند. او می گوید: «شما نمی توانید حق بالقوه بررسی مکالمه او و دوست پسرش را داشته باشید». او می گوید: « رسانه های اجتماعی تا حدودی، سرنخی را در مورد آنچه ممکن است در جریان باشد به شما می دهند».

از طرف دیگر، مواقعی وجود دارد که والدین ممکن است فراتر از حدی که قول داده اند پیش بروند. اگر یک نوجوان علائم یک مسئله جدی مانند خودکشی را از خود بروز می دهد، والدین ممکن است بخواهند فعالیتهای دیجیتالی را که قبلاً کنترل نمی کردند، مانند پیامک ها را کنترل کنند. دکتر سالتز می گوید: «اگر فکر می کنید که فرزندتان ممکن است قصد جان خود را بکند یا کاری بسیار خطرناک انجام دهد، من می گویم که هر کاری مجاز است». دکتر سالتز در ادامه افزود: «اما همیشه اطمینان حاصل کنید که قبل از انجام هر کاری، با فرزند خود صحبت می کنید».

آیا باید بر رفتار نوجوانان خود در اینترنت نظارت کنیم یا نه؟

به بچه ها این امکان را بدهید که از تکنولوژی با مسئولیت پذیری استفاده کنند

قبل از اینکه نوجوانان سوییچ اتومبیل را داشته باشند، باید گواهینامه رانندگی دریافت کرده و امتحان رانندگی دهند. آنها معمولاً قبل از دسترسی به تلفن یا رسانه های اجتماعی، همان آموزش را دریافت نمی کنند. با این حال این یک ایده عالی است که به بچه ها بیاموزید که چگونه در رسانه های اجتماعی ایمن بمانند و از آن با مسئولیت پذیری استفاده کنند.

دکتر استرومن سعی کرده است این کار را به عنوان بنیانگذار DCA Kids انجام دهد، برنامه ای که برای والدین، ​​مربیان و فرزندان منابعی برای استفاده از تکنولوژی سالم با شروع از دوران مهدکودک فراهم می کند. در آن سن، فن آوری و جنبه های مثبت آن را ضمن یادآوری امنیت کودکان به آنها معرفی می کند.

در دوره راهنمایی، دکتر استرومن شروع به تشریح مفهوم اثر دیجیتالی برای نوجوانان می کند، بنابراین در دوره دبیرستان می تواند در مورد تأثیر رسانه های اجتماعی و برنامه های دانشگاه صحبت کند. یک نظر سنجی در سال 2018 در وبسایت  Kaplan Test Prep دریافت که 25 درصد کالج ها حداقل برخی از حساب های رسانه های اجتماعی متقاضیان را اسکن می کنند و 57 درصد معتقدند که این «بازی عادلانه» است. اما حتی کودکان آگاه هم مرتباً مرتکب اشتباه می شوند. اما اگر کودک بداند که والدینش او را کنترل می کنند، این مکالمه ساده تر خواهد بود. دکتر سالتز می گوید: «بگویید، من نگاه می کردم و این را دیدم». سپس توضیح دهید که چرا تصمیم آنها ایده خوبی نبود.

با توجه به اینکه دسترسی به حساب های جعلی والدین ممکن نیست، پس چه چیزی مانع از این می شود که فرزندان حسابی درست کنند که والدین آنها نتوانند به آن دسترسی پیدا کنند؟ به عبارت ساده، هیچ چیز. مانند بسیاری از جنبه های فرزندپروری، تمام کاری که می توانید انجام دهید این است که بهترین ابزار را برای موفقیت فرزندتان فراهم کنید.

منبع: parents

از
2
رای