ارز دیجیتال چیست و چه کاربردی دارد به زبان ساده

ارزهای دیجیتال یا پول الکترونیک، ارزهایی هستند که فقط از طریق کامپیوتر یا تلفن همراه قابل دسترسی هستند، زیرا فقط به صورت الکترونیکی وجود دارند. اغلب ارزان ترین روش برای معامله ارزها محسوب می شوند. ما در این مقاله سلام دنیا به بررسی اینکه ارز دیجیتالی چیست و چه کاربردی دارد؛ انواع ارز دیجیتال و مزایا و معایب ارز دیجیتال پرداختیم. برای کسب اطلاعات بیشتر تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.

ارز دیجیتالی چیست؟

ارز دیجیتال شکلی از ارز است که فقط به صورت دیجیتال یا الکترونیکی در دسترس است. به آن پول دیجیتال، پول الکترونیک، ارز الکترونیکی یا پول سایبر نیز می گویند.

نکات مهم ارز دیجیتال

• ارزهای دیجیتال، ارزهایی هستند که فقط از طریق کامپیوتر یا تلفن همراه قابل دسترسی هستند، زیرا فقط به صورت الکترونیکی وجود دارند.
• ارزهای دیجیتال معمول نیازی به واسطه ندارند و اغلب ارزان ترین روش برای معامله ارزها محسوب می شوند.
• همه کریپتوکارنسی ها ارزهای دیجیتال هستند، اما همه ارزهای دیجیتال کریپتوکارنسی یا رمز ارز نیستند.
• برخی از مزایای ارزهای دیجیتال این است که انتقال یکپارچه ارز را امکان پذیر می کنند و می توانند هزینه های تراکنش را ارزان تر کنند.
• برخی از معایب ارزهای دیجیتال این است که می توانند برای تجارت بی ثبات باشند و در معرض هک شدن قرار دارند.

ارز دیجیتال چیست به زبان ساده

ارزهای دیجیتال ویژگی فیزیکی ندارند و فقط به صورت دیجیتال در دسترس هستند. تراکنش های مربوط به ارزهای دیجیتال با استفاده از کامپیوتر یا کیف پول الکترونیکی متصل به اینترنت یا شبکه های تعیین شده انجام می شود. در مقابل، ارزهای فیزیکی مانند اسکناس و سکه های ضرب شده، قابل لمس هستند، یعنی دارای ویژگی ها و ویژگی های فیزیکی مشخصی هستند. تراکنش‌های مربوط به چنین ارزهایی تنها زمانی امکان‌پذیر می‌شود که دارندگان آنها دارای مالکیت فیزیکی این ارزها باشند.

ارزهای دیجیتال هم دارای کاربرد مشابه ارزهای فیزیکی هستند. می توان از آنها برای خرید کالا و پرداخت هزینه خدمات استفاده کرد. همچنین این نوع ارز استفاده محدودی را در میان برخی از جوامع آنلاین مانند سایت های بازی، یا شبکه های اجتماعی دارند.

حتما بخوانید: کسب درآمد میلیونی با ارز دیجیتال بیت کوین

ارزهای دیجیتال همچنین امکان تراکنش های فوری را میسر می کنند که می توانند به طور یکپارچه در سراسر مرزها انجام شوند. برای مثال، شخصی که در ایالات متحده است می‌تواند به طرف مقابل مقیم سنگاپور از طریق ارز دیجیتال پرداخت ها را انجام دهد، مشروط بر اینکه هر دو طرف به یک شبکه متصل باشند.

ویژگی های ارزهای دیجیتال

همانطور که در قسمت بالا هم عنوان شد، ارزهای دیجیتال فقط به صورت دیجیتالی در دسترس هستند. آنها معادل فیزیکی ندارند. ارزهای دیجیتال می توانند متمرکز یا غیرمتمرکز باشند. ارز فیات که به شکل فیزیکی وجود دارد، یک سیستم متمرکز تولید و توزیع توسط بانک مرکزی و سازمان‌های دولتی است. ارزهای دیجیتال برجسته، مانند بیت کوین و اتریوم، نمونه هایی از سیستم های ارز دیجیتال غیرمتمرکز هستند. ارزهای دیجیتال می توانند ارزش را انتقال دهند. استفاده از ارزهای دیجیتال مستلزم تغییر ذهنی در رابطه به چارچوب موجود برای ارزها است، جایی که آنها با معاملات خرید و فروش کالا و خدمات مرتبط هستند. با این حال، ارزهای دیجیتال این مفهوم را گسترش می دهند. به عنوان مثال، یک توکن شبکه بازی می تواند عمر یک بازیکن را افزایش دهد یا قدرت های فوق العاده ای برای آنها فراهم کند. این معامله خرید یا فروش نیست، بلکه بیانگر انتقال ارزش است.

انواع ارزهای دیجیتال

ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که می تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. به طور کلی، سه نوع مختلف برای ارزها وجود دارد:

کریپتوکارنسی چیست (رمز ارز)

کریپتوکارنسی ها ارزهای دیجیتالی هستند که از رمزنگاری برای ایمن سازی و تایید تراکنش ها در یک شبکه استفاده می کنند. همچنین از رمزنگاری برای مدیریت و کنترل ایجاد چنین ارزهایی استفاده می شود. بیت کوین و اتریوم نمونه هایی از ارزهای دیجیتال هستند. ارزهای دیجیتال بسته به حوزه قضایی ممکن است تحت نظارت قرار بگیرند یا نگیرند.

• نکته مهم: ارزهای رمزنگاری شده، ارزهای مجازی در نظر گرفته می شوند، زیرا مقرراتی ندارند و فقط به صورت دیجیتالی در دسترس قرار  دارند.

حتما بخوانید: بیت کوین چیست

ارزهای مجازی

ارزهای مجازی، ارزهای دیجیتال غیرقانونی هستند که توسط توسعه دهندگان یا یک سازمان متشکل از سهامداران مختلف ذی ربط در فرآیند کنترل می شوند. ارزهای مجازی را نیز می توان به صورت الگوریتمی توسط یک پروتکل شبکه تعریف شده کنترل کرد. نمونه ای از ارز مجازی یک توکن شبکه بازی است که اقتصاد آن توسط توسعه دهندگان تعریف و کنترل می شود.

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی

ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) ارزهای دیجیتالی تنظیم شده ای هستند که توسط بانک مرکزی یک کشور صادر می شوند. ارز دیجیتال بانک مرکزی می تواند مکمل یا جایگزینی برای ارز سنتی فیات باشد. برخلاف ارز فیات که به دو صورت فیزیکی و دیجیتالی وجود دارد، ارز دیجیتال بانک مرکزی فقط به شکل دیجیتالی وجود دارد. انگلستان، سوئد و اروگوئه چند کشوری هستند که در حال بررسی برنامه‌هایی برای راه‌اندازی نسخه دیجیتالی ارزهای فیات بومی خود هستند.

تفاوت ارزهای دیجیتال

مزایای ارزهای دیجیتال

مزایای ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:

زمان انتقال و تراکنش ارزهای دیجیتال سریع هستند

زیرا ارزهای دیجیتال معمولاً در یک شبکه وجود دارند و بدون واسطه نقل و انتقالات را انجام می دهند، مدت زمان لازم برای نقل و انتقالات مربوط به ارزهای دیجیتال بسیار سریع است. از آنجایی که پرداخت ها با ارزهای دیجیتال مستقیماً بین طرفین معامله بدون نیاز به هیچ واسطه ای انجام می شود، تراکنش ها معمولاً آنی و کم هزینه هستند. این روش در مقایسه با روش‌های پرداخت سنتی که شامل بانک‌ها یا اتاق‌های پایاپای است، بهتر است. تراکنش‌های الکترونیکی مبتنی بر ارز دیجیتال هم  ثبت می شوند و شفافیت لازم در معاملات را به همراه دارد.

این نوع ارزهای نیازی به ساخت فیزیکی ندارند و نمی توان آنها را کثیف کرد

بسیاری از الزامات ارزهای فیزیکی، مانند ایجاد تأسیسات تولید فیزیکی، برای ارزهای دیجیتال وجود ندارد. چنین ارزهایی همچنین در برابر نقص های فیزیکی یا کثیفی موجود برای ارز فیزیکی مصون هستند.

آنها می توانند اجرای سیاست پولی و مالی را تسهیل کنند

این نوع ارزها تحت نظارت سازمان ارزی فعلی، از طریق یک سری واسطه بانک ها و موسسات مالی - برای گردش پول در اقتصاد کار می کند. ارزهای دیجیتالی بانک مرکزی می توانند به دور زدن این مکانیسم کمک کنند و یک سازمان دولتی را قادر می سازد تا به شهروندان پرداخت مستقیم را انجام دهد. آنها همچنین با رفع نیاز به ساخت فیزیکی و حمل و نقل اسکناس از مکانی به مکان دیگر، روش های تولید و توزیع را ساده می کنند.

حتما بخوانید:  تراکنش های بلاک چین چگونه کار می کند؟

آنها می توانند هزینه های تراکنش را ارزان تر کنند

به عنوان مثال، یک مشتری می‌تواند مستقیماً به یک مغازه‌دار تا زمانی که در یک شبکه قرار دارد، پول پرداخت کند. حتی هزینه‌های مربوط به تراکنش‌های ارز دیجیتال بین شبکه‌های مختلف در مقایسه با هزینه‌های ارزهای فیزیکی یا فیات نسبتاً ارزان‌تر است. با حذف واسطه هایی که به دنبال رانت اقتصادی از پردازش تراکنش هستند، ارزهای دیجیتال می توانند هزینه کلی یک تراکنش را ارزان تر کنند.

معایب ارزهای دیجیتال

معایب ارزهای دیجیتال به شرح زیر است:

آنها همه مشکلات ذخیره سازی و زیرساخت را حل نمی کنند

اگرچه ارزهای دیجیتال به کیف پول فیزیکی نیاز ندارند، اما آنها مجموعه ای از الزامات خاص خود را برای ذخیره سازی و پردازش دارند. به عنوان مثال، اتصال به اینترنت مانند تلفن های هوشمند و خدمات مرتبط با ارائه آنها ضروری است. کیف پول های آنلاین با امنیت قوی هم برای ذخیره ارزهای دیجیتال ضروری هستند.

آنها در معرض هک شدن هستند

منشا دیجیتالی ارزهای دیجیتال، آنها را در معرض هک قرار می دهد. هکرها می توانند ارزهای دیجیتال را از کیف پول های آنلاین بدزدند یا پروتکل ارزهای دیجیتال را تغییر دهند و آنها را غیرقابل استفاده کنند. از آنجایی که موارد متعدد هک در ارزهای دیجیتال تایید شده است، ایمن سازی سیستم ها و ارزهای دیجیتال یک روند در حال پیشرفت است.

آنها می توانند از نظر ارزش متغیر باشند

ارزهای دیجیتالی که برای تجارت استفاده می‌شوند می‌توانند نوسانات قیمتی زیادی داشته باشند. به عنوان مثال، ماهیت غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال منجر به انبوهی از ارزهای دیجیتال با سرمایه کم شده است که قیمت‌های آن‌ها بر اساس میل سرمایه‌گذاران مستعد تغییرات ناگهانی است. سایر ارزهای دیجیتال در روزهای ابتدایی خود مسیر قیمتی مشابهی را دنبال کردند. به عنوان مثال، دلارهای لیندن که در بازی آنلاین Second Life استفاده می‌شد، در روزهای ابتدایی خود، مسیر قیمتی مشابهی داشت.

سخن آخر

ارز دیجیتال یک اصطلاح فراگیر است که می تواند برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیکی استفاده شود. اگرچه ارزهای دیجیتال به کیف پول فیزیکی نیاز ندارند، اما آنها مجموعه ای از الزامات خاص خود را برای ذخیره سازی و پردازش دارند. 

مقالات مرتبط:

بیت کوین چه نقاط قوت و چه نقاط ضعفی دارد؟