ارگاسم خشک یا ارگاسم بدون انزال یعنی وقوع ارگاسم بدون انجام عمل انزال یعنی خارج نشدن منی مانند حالت عادی در حین ارگاسم. دلایل مختلفی برای وقوع ارگاسم خشک وجود دارد. بعضی از آنها موقتی می باشند اما بعضی دیگر ممکن است طولانی مدت یا حتی دائمی باشند. ارگاسم خشک به خودی خود مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند اما عامل اصلی بروز آن ممکن در بعضی موارد نیازمند درمان باشد. ارگاسم های خشک اگر که فرد نتواند مساله را با شریک زندگی خود مطرح نماید، می توانند به یک مشکل ذهنی تبدیل شوند. آنها همچنین ممکن است بر توانایی فرد برای بچه دار شدن تاثیر گذارند. درمان هایی برای بعضی عوامل بروز ارگاسم خشک وجود دارند بنابراین بهترین کار مراجعه به پزشک برای تشخیص عامل بیماری است.
دلایل بروز ارگاسم خشک
1. ارگاسم مکرر
یکی از دلایل مرسوم ارگاسم خشک، داشتن ارگاسم های مکرر است. داشتن چندین ارگاسم در یک بازه زمانی کوتاه می تواند باعث بروز ارگاسم خشک شود. بدن به زمان کافی برای جایگزین کردن منی های خارج شده به دلیل انزال نیازمند است و داشتن چندین ارگاسم متوالی می تواند ذخیره منی را به پایان رساند. این مساله معمولاً نگران کننده نیست. بعضی افراد روند تولید منی سریعتری نسبت به سایرین دارند اما به طور کلی بدن پس از چند ساعت استراحت روند تولید منی را سرعت می بخشد.
2. مشکلات ژنتیکی
بعضی افراد نمی توانند منی کافی برای انزال تولید کنند که ممکن است دلیل آن وجود یک نقص ژنتیکی باشد. اگر عامل این مساله ژنتیکی باشد، مشکلی از لحاظ سلامتی برای فرد وجود ندارد.
3. کمبود تستوسترون
سطوح پایین هورمون تستوسترون نیز ممکن است باعث کاهش انزال بویژه در افراد سالخورده شود. این مشکل ممکن است در افرادی که از عدم تعادل هورمونی رنج می برند نیز روی دهد.
4. انسداد
بعضی ارگاسم های خشک ممکن است ریشه در وجود انسداد در مجاری ادراری یا انزالی داشته باشند که در واقع این ها مسیرهایی هستند که منی برای خارج شدن از بدن از آنها عبور می کند. ممکن است یک کیست در سر راه این مجاری قرار گرفته باشد یا اسپرم ممکن است در این مجاری به دام افتاده و نتواند از بدن خارج شود.
5. آسیب های عصبی
آسیب های عصبی نیز می توانند باعث بروز مشکل در انزال شوند. آسیب عصبی ممکن است در نتیجه حوادثی که باعث آسیب نخاعی می شوند یا مشکلات حاصل از مسائل دیگر مانند سرطان، دیابت یا اسکلروز چندگانه (MS) روی دهد.
6. عمل های جراحی
درمان های جراحی در بخش های نزدیک آلت تناسلی نیز ممکن است باعث بروز ارگاسم خشک شوند. فردی که تحت عمل جراحی برای برداشتن پروستات، مثانه یا گره های لنفاوی قرار می گیرد ممکن است دیگر قادر به تولید منی یا انزال نباشد. این عمل های جراحی ممکن است بر ماهیچه ها یا اعصابی که در روال انزال موثر می باشند، تاثیر گذارند.
به عنوان مثال، جراحی های مربوط به سرطان پروستات که پروستات یا وزیکولهای منی را بر می دارند، ممکن است باعث ایجاد ارگاسم خشک دائمی شوند. همانگونه که انجمن سرطان آمریکا بیان کرده است، بیضه ها کماکان اسپرم تولید می کنند اما بدن به جای تولید منی آنها را مجدداً جذب می کند. این جذب مجدد به بدن صدمه نزده یا منجر به بروز مشکل دیگری به غیر از ارگاسم خشک نخواهد شد. روال های جراحی و سایر درما نهای پزشکی که می توانند بر انزال تاثیر گذاشته و منجر به ایجاد ارگاسم خشک شوند عبارتند از:
- سیستکتومی
- پروستاتتکتومی
- جراحی پروستات با لیزر
- برش و برداشتن غدد لنفاوی
- برداشتن مجرای پروستات یا TURP
- برش مجرای پروستات یا TUIP
- درمان مایکروویو مجاری ادراری یا TUMT
- پرتو درمانی
ارگاسم برگشت دهنده در مقابل ارگاسم خشک
بسیاری از افراد ارگاسم خشک را با ارگاسم برگشت دهنده اشتباه می گیرند. نتیجه هر دو حالت از این جهت که فرد در طول ارگاسم خروج منی ندارد، مشابه می باشد. با این وجود در ارگاسم برگشت دهنده این امر کمی متفاوت می باشد و وقتی افراد مبتلا به ارگاسم تنزل کننده به ارگاسم می رسند، مایع منی وجود داشته اما به جای خروج از بدن وارد مثانه می شود. ارگاسم برگشت دهنده به این دلیل که مثانه در طول فرآیند ارگاسم بسته نمی ماند (و مانع برگشت مایع به سمت مثانه نمی شود) روی می دهد. وقتی مثانه بسته نشود، مایع منی می تواند به آسانی به جای حرکت در مجرای ادراری به سمت مثانه برود. در نتیجه این حالت بدن مایع منی را وارد ادرار کرده و ظاهر ادرار را کمی کدر می سازد.
ارگاسم های برگشت دهنده ممکن است در افرادی که تحت درمان های خاص پزشکی قرار می گیرند مانند جراحی های مربوط به پروستات، بیشتر روی دهند. بعضی درمان های دارویی مانند بلاک کننده های آلفا نیز می توانند باعث بروز ارگاسم برگشت دهنده شوند. از طرف دیگر، ارگاسم خشک مربوط به شرایطی است که فرد در طول ارگاسم هیچ گونه خروج منی نداشته باشد. در نتیجه هر چند این دو نوع ارگاسم ممکن است دلایل و نتایج یکسانی داشته باشند اما در واقع با یکدیگر کمی تفاوت دارند.
راه تشخیص ارگاسم خشک
هر فردی که دچار ارگاسم خشک می شود، بایستی به پزشک مراجعه کند. پزشک یک سری سئوالات را در ارتباط با علائم بیمار از وی خواهد پرسید. وی همچنین ممکن است درباره نوع داروهایی که فرد مصرف می کند و این که آیا تحت هیچ گونه عمل جراحی قرار گرفته است یا خیر نیز مطالبی را از بیمار بپرسد. در اکثر موارد، پزشک همچنین نواحی پروستات، آلت تناسلی و معقد فرد را نیز معاینه خواهد کرد.
برای کمک به یافتن عامل اصلی ارگاسم خشک، پرشک ممکن است درخواست آزمایش ادرار از فرد پس از داشتن ارگاسم را مطرح کند. برای این کار، به فرد یک ظرف نمونه گیری ادرار داده خواهد شد و از وی خواسته خواهد شد تا در دستشویی خود ارضایی نماید تا به ارگاسم برسد. پس از رسیدن به ارگاسم فرد بایستی در ظرف نمونه گیری ادرار کند. این فرآیند به پزشک کمک می کند تا موارد ارگاسم بازگشت کننده را تشخیص داده و بهتر عامل بروز مشکل را شناسایی نماید. پس از آن، دکتر ممکن است چندین آزمایش دیگر را نیز بسته به آنچه احتمال می رود عامل بروز مشکل باشد، تجویز نماید. یک تشخیص دقیق برای مشخص کردن گزینه های درمانی احتمالی در هر حالت ضروری می باشد.
درمان ارگاسم خشک
درمان ارگاسم خشک به تنهایی امکان پذیر نیست. با این وجود در بعضی موارد درمان عامل اصلی ایجاد کننده ارگاسم خشک می تواند از بروز این حالت در آینده جلوگیری کند. به عنوان مثال، اگر فرد داروی خاصی مصرف می کند که باعث بروز ارگاسم خشک می شود، پزشکان می توانند داروها را به نحوی تغییر دهند که مشکل فرد برطرف شود. ارگاسم های خشک در سایر حالات مانند جراحی هایی که بخشی از پروستات را خارج می کنند، قابل درمان نخواهند بود.
هر چند ارگاسم خشک به طور کلی بر سلامتی عمومی فرد تاثیر نمی گذارد اما می تواند بر باروری فرد موثر باشد. هر فردی که تمایل به بارداری دارد، بایستی در این زمینه با پزشک مشورت کرده و در صورت نیاز به یک متخصص در این زمینه ارجاع شود تا درباره درمان هایی که می توانند به بازگشت توانایی انزال فرد تا حدودی کمک کنند، مورد بحث و بررسی قرار بگیرد. حتی اگر فرد نتواند از طریق رابطه جنسی شریک جنسی اش را باردار کند، گزینه هایی برای دریافت اسپرم از فرد و باروری خارج از رحم برای وی امکان پذیر خواهند بود.
برای ارگاسم های بازگشت کننده، پزشک می تواند چندین درمان دارویی یا روال هایی برای بسته نگاه داشتن مثانه در هنگام ارگاسم را پیشنهاد نماید. همچنین اگر فرد تلاش کند که فقط در شرایطی که مثانه وی پر می باشد، به ارگاسم برسد، ممکن است بتوان اسپرم ها را از ادرار برای انجام عمل تلقیح بازیابی کرد.
نتیجه گیری
هر فردی که به ارگاسم خشک دچار شده است باید به پزشک مراجعه کند. پزشکان می توانند عامل اصلی ایجاد کننده این وضعیت را شناسایی کرده و درمان های اجتمالی را به وی پیشنهاد دهند. در حالی که ارگاسم خشک به تنهایی باعث بروز نگرانی خاصی نمی شود، اما پزشکان تلاش خواهند کرد تا عامل اصلی این مساله را بیابند.
بعضی عوامل ممکن است با تغییرات دارویی یا درمان های خاص قابل رفع شدن باشند اما گاهی اوقات ارگاسم خشک می تواند دائمی می باشد. ارگاسم خشک مزمن ممکن است بر توانایی باروری طبیعی فرد تاثیر گذارد. پزشک می تواند توصیه ها یا گزینه های درمانی دیگری را برای بارداری به این افراد ارائه دهد. مهم است اشاره کنیم که بعضی افراد مبتلا به ارگاسم خشک ممکن است مقدار بسیار کمی خروج اسپرم داشته باشند. در نتیجه، کماکان استفاده از وسایل جلوگیری کننده در طول رابطه جنسی برای پرهیز از بارداری ناخواسته در این شرایط، توصیه می شود.
منبع: medicalnewstoday