تستوسترون هورمونی است که نقش مهمی در سلامت جسمی و جنسی مردان ایفا میکند. با افزایش سن، سطح این هورمون کاهش مییابد و میتواند منجر به علائمی مانند کاهش میل جنسی و خستگی شود. کمبود تستوسترون، که به سندرم تستوسترون پایین معروف است، تأثیرات زیادی بر کیفیت زندگی دارد. این مقاله از سلام دنیا به بررسی علل، علائم، تشخیص و درمان این اختلال خواهد پرداخت.
علائمی که نشان می دهد تستوسترون پایینی دارید و چگونه به طور طبیعی آن را افزایش دهید. تستوسترون پایین یا T پایین زمانی اتفاق میافتد که بیضهها تستوسترون کافی تولید نکنند – هورمونی حیاتی که بر میل جنسی، ویژگیهای فیزیکی و رفاه کلی مرد تأثیر میگذارد. در این مقاله سلام دنیا ما درباه اینکه علائم پایین بودن تستوسترون در مردان چیست و چگونه درمان می شود ؛ بهترین راه های افزایش تستوسترون در مردان با راهکارهای طبیعی صحبت خواهیم کرد. با ماه همراه باشید.
کمبود تستوسترون چیست؟
تستوسترون هورمون جنسی مردانه است که در بیضه ها ساخته می شود. سطح هورمون تستوسترون برای رشد و عملکرد جنسی طبیعی مردان مهم است. در دوران بلوغ (در سال های نوجوانی)، تستوسترون به پسرها کمک می کند تا ویژگی های مردانه مانند موهای بدن و صورت، صدای عمیق تر و قدرت عضلانی را ایجاد کنند. مردان برای تولید اسپرم به تستوسترون نیاز دارند. سطح تستوسترون به طور کلی با افزایش سن کاهش می یابد، بنابراین مردان مسن تر تمایل به کاهش سطح تستوسترون خون دارند.
حتما بخوانید: هورمون تستوسترون چیست
برخی از مردان سطح تستوسترون پایینی دارند. این سندرم کمبود تستوسترون (TD) یا تستوسترون پایین (Low-T) نامیده می شود. کمبود به این معنی است که بدن به اندازه کافی ماده مورد نیاز را ندارد. سندرم گروهی از علائم است که با هم نشان دهنده یک بیماری یا وضعیت سلامتی است. انجمن اورولوژی آمریکا (AUA) تستوسترون پایین خون (Low-T) را کمتر از 300 نانوگرم در دسی لیتر (ng/dL) شناسایی کرده است. این علائم یا شرایط ممکن است با T پایین همراه باشد:
علائم پایین بودن تستوسترون در مردان
- بزرگ شدن پروستات
- میل جنسی کم
- اختلال نعوظ و عملکرد
حتما بخوانید: درمان خانگی و گیاهی برای اختلال نعوظ مردان
- از دست دادن عضلات (کاهش توده عضلانی)
- بافت سینه (مانبوب)
- ریزش موهای بدن (از قسمت پایین پاها شروع می شود).
- کمبود زندگی و انرژی.
- مشکلات خواب
- چربی شکم.
- از دست دادن کلاژن
دلایل احتمالی زیادی برای این علائم وجود دارد، مانند: مصرف مواد افیونی، برخی شرایط مادرزادی (شرایط پزشکی که با آن متولد شدهاید)، از دست دادن یا آسیب به بیضهها، دیابت، و چاقی (اضافه وزن). در صورت داشتن هر یک از این علائم به پزشک مراجعه کنید.
دلیل تستوسترون درمانی (TT)؟
در صورت داشتن T پایین ممکن است نیاز به تستوسترون درمانی (TT) داشته باشید. هم FDA و هم AUA پیشنهاد می کنند که از TT برای درمان شرایطی که با آن متولد شده اید، مانند سندرم کلاین فلتر استفاده شود. همچنین ممکن است در صورت آسیب رساندن یا از دست دادن بیضه به TT نیاز داشته باشید. اگر بیضه های شما به دلیل بیماری مانند سرطان برداشته شود، ممکن است به TT نیاز داشته باشید. اکثر مردان مبتلا به Low-T (بدون توجه به علت) اگر هر دو علائم کم T و آزمایش خون نشان دهنده سطوح پایین T داشته باشند، درمان خواهند شد. اگر احساس می کنید که ممکن است به TT نیاز داشته باشید با پزشک خود صحبت کنید. TT ممکن است به شما کمک کند اما ممکن است نتایج نامطلوب (مضر) داشته باشد.
حتما بخوانید: تاثیر خودارضایی بر تستوسترون و میل جنسی مردان و زنان
اداره داروی فدرال (FDA) گفته است که برچسب داروهای تستوسترون باید نشان دهد که خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته برای برخی از مردانی که از محصولات تستوسترون استفاده می کنند وجود دارد. همه مردان باید قبل و به طور دوره ای در حین TT از نظر بیماری قلبی و سکته بررسی شوند. با این حال، AUA، بر اساس بررسی دقیق ادبیات بررسی همتایان مبتنی بر شواهد، بیان کرده است که هیچ شواهد محکمی وجود ندارد که TT خطر حوادث قلبی عروقی را افزایش یا کاهش دهد. FDA همچنین وقتی متوجه شد که مردان فقط به دلیل افزایش سن تحت درمان برای کم T هستند، نگران شد. تحقیقات مداومی برای تعیین بیشتر در مورد TT در مردان مسن وجود دارد. پزشک در مورد مزایا و خطرات TT با شما صحبت خواهد کرد و نحوه درمان علائم را به دقت بررسی خواهد کرد.
میزان شایع بودن کمبود تستوسترون در مردان چقدر است؟
سخت است که بدانیم چند مرد در بین ما مبتلا به TD هستند، اگرچه داده ها نشان می دهد که به طور کلی حدود 2.1٪ (حدود 2 مرد از هر 100) ممکن است TD داشته باشند. تنها 1 درصد از مردان جوان ممکن است TD داشته باشند، در حالی که 50 درصد از مردان بالای 80 سال ممکن است TD داشته باشند. افرادی که این وضعیت را مطالعه می کنند اغلب از نقاط برش متفاوتی برای اعداد استفاده می کنند، بنابراین ممکن است اعداد مختلفی را بشنوید که بیان می شوند.
TD در مردان مبتلا به دیابت یا دارای اضافه وزن بیشتر شایع است. در یک مطالعه تحقیقاتی، 30 درصد از مردان دارای اضافه وزن دارای T پایین بودند، در حالی که تنها 6.4 درصد از مردان دارای وزن طبیعی بودند. همان مطالعه نشان داد که دیابت یک عامل خطر برای TD است. در مطالعه دیگری، 24.5 درصد از مردان مبتلا به دیابت دارای T Low-T بودند، در مقایسه با 12.6 درصد از مردان بدون دیابت.
علائم کمبود تستوسترون
علائم و نشانه های زیادی برای کاهش تستوسترون وجود دارد. برخی از آنها بیشتر با سطوح پایین T (علائم و نشانه های خاص) مرتبط هستند. برخی دیگر ممکن است لزوماً مرتبط نباشند (علائم و نشانه های غیر اختصاصی). پزشک به شما کمک می کند تا موقعیت خود را درک کنید.
حتما بخوانید: افزایش تستوسترون با درمان خانگی
علائم / علائم خاص کمبود تستوسترون (TD)
علائم خاص آنهایی هستند که به احتمال زیاد یا مستقیماً با TD مرتبط هستند مانند:
- کاهش میل جنسی
- کاهش عملکرد نعوظ
- ریزش موهای بدن
- رشد ریش کمتر
- از دست دادن توده عضلانی بدون چربی
- احساس خستگی شدید (خستگی)
- چاقی (اضافه وزن)
- علائم افسردگی
- علائم غیر اختصاصی کمبود تستوسترون (TD)
علائم غیر اختصاصی کمبود تستوسترون
علائم غیر اختصاصی علائمی هستند که ممکن است با TD مرتبط باشند یا نباشند، مانند:
- سطح انرژی، استقامت و قدرت بدنی پایین تر
- حافظه ضعیف
- مشکل در یافتن کلمات برای گفتن
- تمرکز ضعیف
- در محل کار خوب عمل نمی کند
حتما بخوانید: تستوسترون بالا در زنان
داشتن هر یک از علائم خاص یا غیر اختصاصی ممکن است به معنای ابتلا به TD نباشد. اما اگر ترکیبی از علائم را دارید، به عنوان مثال، اگر در یک دوره زمانی بسیار احساس خستگی و غمگینی می کنید و این تغییری برای شما است، ممکن است بخواهید TD را بررسی کنید. میل جنسی پایین به تنهایی ممکن است به معنای ابتلا به TD نباشد. اما اگر ترکیبی از میل جنسی کم، کاهش عملکرد نعوظ و احساس غم و اندوه و خستگی دارید، باید با پزشک خود صحبت کنید.
علت کمبود تستوسترون
برخی از افراد با شرایطی به دنیا می آیند که باعث کمبود تستوسترون (TD) می شوند مانند:
- سندرم کلاین فلتر
- سندرم نونان
- اندام تناسلی مبهم (زمانی که اندام های جنسی به شکلی غیرعادی رشد می کنند)
برخی از مردان ممکن است به دلیل شرایطی مانند موارد زیر دچار Low-T شوند:
- آسیب به بیضه ها بر اثر تصادف
- برداشتن بیضه به دلیل سرطان
- شیمی درمانی یا پرتودرمانی
- بیماری غده هیپوفیز که منجر به کمبود هورمون می شود
- عفونت
- بیماری خود ایمنی (زمانی که بدن آنتی بادی هایی می سازد که به سلول های خود حمله می کنند)
اساساً، اگر بیضههای شما به تولید تستوسترون کمتر از حد طبیعی ادامه دهند، سطح تستوسترون خون کاهش مییابد. بسیاری از مردانی که به TD مبتلا می شوند، سطح T پایینی دارند که به موارد زیر مرتبط است:
- پیری
- چاقی
- سندرم متابولیک (فشار خون بالا، قند خون بالا، سطح کلسترول ناسالم و چربی شکم)
- استفاده از داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی و داروهای مسکن
مردانی که مشکلات سلامتی خاصی دارند نیز تستوسترون پایینی دارند. برخی از این موارد عبارتند از:
- HIV (حدود 30 نفر از 100 نفر نیز تستوسترون پایینی دارند)
- ایدز (حدود 50 نفر از 100 نفر نیز تستوسترون پایینی دارند)
حتما بخوانید: قرص دهیدرواپی آندروسترون چیست
تشخیص کمبود تستوسترون
اگرچه بسیاری از علائم ممکن است با تستوسترون پایین (Low-T) مرتبط باشد، سطح تستوسترون کل خون مهمترین معیار برای کمبود تستوسترون است. برای تشخیص، پزشک علاوه بر سطح تستوسترون خون، از علائم و نشانه های خاص دیگری نیز استفاده می کند. در ویزیت پزشکی شما، سابقه سلامتی شما گرفته می شود و پزشک معاینه ای انجام می دهد و برخی از علائم و نشانه های ذکر شده در این مقاله را بررسی می کند.
1. تشخیص کمبود تستوسترون از طریق بررسی تاریخچه سلامت فرد
پزشک ممکن است از شما در مورد موارد ذکر شده در ادامه سوالاتی را بپرسد.
- سردرد، تغییر میدان بینایی (علائم احتمالی توده مغزی مانند تومور هیپوفیز)
- نحوه رشد شما در دوران بلوغ
- سابقه ضربه به سر
- جراحی جمجمه (سر) / تومور مغزی یا تابش جمجمه
- آنوسمی (از دست دادن توانایی بویایی)
- سابقه عفونت در بیضه ها
- آسیب به بیضه های شما
- اوریون بعد از بلوغ
- استفاده در گذشته یا فعلی از استروئیدهای آنابولیک
- استفاده از مواد افیونی
- استفاده از گلوکوکورتیکوئیدها (داروهایی مانند کورتیزون که برای درمان التهاب استفاده می شود)
- سابقه شیمی درمانی یا پرتودرمانی
- سابقه خانوادگی بیماری های مرتبط با Low-T
- سابقه سکته مغزی یا حمله قلبی
- سابقه کم خونی غیر قابل توضیح
2. تشخیص کمبود تستوسترون از طریق معاینه فیزیکی
- BMI یا دور کمر برای چاقی
- سندرم متابولیک. اینها علائم افزایش فشار خون، قند خون بالا، چربی اضافی بدن در اطراف کمر و سطوح غیرطبیعی کلسترول یا تری گلیسیرید هستند.
- مدل مو، مقدار و محل
- ژنیکوماستی (بزرگ شدن سینه ها)
- وجود بیضه ها و اندازه آنها
- اندازه پروستات و هر گونه ناهنجاری
حتما بخوانید: علامت و نشانه های به هم ریختن و عدم تعادل هورمونی زنان
3. تشخیص کمبود تستوسترون از طریق آزمایشات
پزشک ممکن است این آزمایشهای خون را تجویز کند:
- سطح تستوسترون کل. این آزمایش باید در دو زمان مختلف بر روی نمونه های گرفته شده قبل از ظهر انجام شود. سطح تستوسترون در اواخر روز کمتر می شود. اگر بیمار هستید، پزشک منتظر می ماند تا بیمار نباشید زیرا ممکن است بیماری شما نتیجه نادرستی ایجاد کند.
- هورمون لوتئینه کننده (LH). این آزمایش برای کمک به یافتن علت سطح پایین T انجام می شود. این هورمون نحوه ساخت تستوسترون را کنترل می کند. سطوح غیر طبیعی ممکن است به معنای مشکل غده هیپوفیز باشد.
- سطح پرولاکتین خون. اگر سطح پرولاکتین شما بالا باشد، پزشک ممکن است آزمایش خون را تکرار کند تا مطمئن شود خطایی وجود ندارد. سطوح بالای پرولاکتین نیز ممکن است نشانه مشکلات هیپوفیز یا تومور باشد.
- هموگلوبین خون یا Hgb. قبل از انجام این آزمایش، پزشک شما به دنبال دلایل دیگری برای Hgb پایین مانند سطح آب و هوا (مانند ارتفاع آب و هوا)، آپنه خواب یا استعمال دخانیات خواهد بود.
موارد زیر نیز ممکن است برای کمک به تشخیص بیشتر انجام شود:
- هورمون محرک فولیکول (FSH). اگر می خواهید بچه دار شوید، این آزمایش برای بررسی عملکرد تولید اسپرم است. همچنین ممکن است نیاز به آزمایش مایع منی داشته باشید. این آزمایشات قبل از هر هورمون درمانی انجام می شود.
- آزمایش هورمون استرادیول در صورت وجود علائم پستان انجام می شود.
- آزمایش خون HbA1C ممکن است برای دیابت انجام شود.
- MRI ( تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ) غده هیپوفیز
- آزمایشات تراکم استخوان
- کاریوتایپ (تست کروموزومی).
ممکن است در مورد تستوسترون رایگان یا تست های زیستی برای تستوسترون بشنوید. اینها با آزمایش های سطح تستوسترون تام یکسان نیستند. از پزشک خود در مورد تفاوت ها و اینکه آیا به این آزمایشات نیاز دارید بپرسید.
حتما بخوانید: راه های تشخیص و درمان کوچک بودن بیضه ها
چگونه تستوسترون را افزایش دهیم
1. افزایش هورمون رشد (GH)
مقدار کافی پروتئین را در وعده های غذایی مصرف کنید، با هدف 3 تا 6 اونس در هر وعده، زیرا مصرف پروتئین به شدت آزادسازی GH را تحریک می کند. دریافت پروتئین کافی حداکثر تولید GH را تضمین می کند.
- خواب کافی را به طور منظم در اولویت قرار دهید، زیرا اکثر GH در مراحل خواب عمیق ترشح می شود. کمبود خواب با کیفیت این نبض GH را مختل می کند که بدن را یک شبه بازیابی می کند. بزرگسالان باید 7 تا 9 ساعت در شب بخوابند.
- الگوی غذا خوردن متناوب ناشتا را در نظر بگیرید. مصرف غذا را به یک پنجره 8 تا 12 ساعته در روز محدود کنید. مطالعات نشان میدهد که این امر به GH اجازه میدهد تا به سطوح بالاتری در طول روز برسد. به نظر میرسد دورههای بدون کالری باعث افزایش انفجار GH میشوند. یک روش آسان این است که صبحانه را چند ساعت به تاخیر بیندازید و شام را زودتر بخورید.
2. غذاهای ضد استروژن بیشتری بخورید
بیشتر سبزیجاتی مانند کلم پیچ، کلم بروکلی، کلم، بوک چوی و غیره بخورید. اینها حاوی ایندول-3-کاربینول هستند که به جلوگیری از تولید استروژن اضافی کمک می کند. روزانه 1 تا 2 وعده از این سبزیجات مسدود کننده استروژن را هدف قرار دهید. گیاهان چلیپایی همچنین فیبر، ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان ها را برای سلامتی فراهم می کنند. نمونه های خاص عبارتند از کلم پیچ، کلم بروکلی، کلم سبز، کلم ناپا، کلم بروکسل، گل کلم، و چغندر سوئیسی. برای بهره مندی از مواد مغذی ضد استروژنی آنها، آن ها را در سالاد، غذاها، خوراکی ها و میان وعده ها بریزید.
3. کاهش کورتیزول (هورمون استرس)
برای حفظ سطح ویتامین D سالم، به طور منظم در معرض نور خورشید قرار بگیرید، زیرا ویتامین D به تنظیم کورتیزول کمک می کند. 10 تا 30 دقیقه چند بار در هفته در معرض نور خورشید قرار بگیرید و پوست را بدون ضد آفتاب در معرض دید قرار دهید. بهینه سازی ویتامین D می تواند کورتیزول بالا را کاهش دهد.
- پیاده روی را در برنامه روزانه خود بگنجانید، زیرا ثابت شده است که ورزش سبک کورتیزول را کاهش می دهد. چند بار در هفته 30 تا 60 دقیقه در فضای باز پیاده روی کنید. در صورت امکان جلسات پیاده روی را در نظر بگیرید. این عادت حرکتی ساده به کنترل افزایش هورمون استرس کمک می کند.
- حداقل 7 تا 9 ساعت در شب بخوابید زیرا خواب باعث ترشح بیشتر کورتیزول می شود. از طریق بهبود عادات بهداشتی خواب، خواب کافی را در اولویت قرار دهید. اجازه دادن به استراحت مناسب، قلهها و درههای کورتیزول را به سطوح پایینتر پسزمینه عادی میکند.
درمان کمبود تستوسترون در مردان
در سالهای اخیر، رسانهها بیشتر در مورد تستوسترون تراپی (TT) گزارش دادهاند و مردان بیشتری در سنین 40 تا 64 سال مورد آزمایش قرار گرفته و TT داده شدهاند. برخی از مردان با علائم خاص ممکن است حتی بدون آزمایش TT بخواهند. این اقدام ممکن است برای آنها ایمن یا مفید نباشد. سطح تستوسترون تام همیشه باید قبل از هر TT آزمایش شود. AUA توصیه می کند که TT فقط برای مردانی تجویز شود که با تعریف بالینی و آزمایشگاهی کمبود تستوسترون (سطح تستوسترون کمتر از 300 نانوگرم در دسی لیتر) مطابقت دارند. در اینجا مواردی وجود دارد که باید در مورد TT بدانید. در صورت داشتن این شرایط، پزشک احتمالا سطح تستوسترون شما را اندازه گیری می کند.
- کم خونی غیر قابل توضیح
- دیابت
- کاهش تراکم استخوان
- شکستگی استخوان با ضربه کم
- تابش به بیضه های شما
- نتایج آزمایش HIV/AIDS مثبت است
- مصرف مزمن مواد مخدر
- سابقه ناباروری
- اختلالات غده هیپوفیز
حتی اگر علائم و نشانه های خاصی نداشته باشید، پزشک ممکن است سطح تستوسترون تام شما را برای این شرایط آزمایش کند:
- مقاومت به انسولین
- تاریخچه شیمی درمانی
- سابقه مصرف داروهای کورتونی
- تغییرات سلامتی مانند کاهش وزن و فعالیت بدنی بیشتر احتمالا سطح تستوسترون شما را افزایش می دهد.
- پزشک شما می خواهد سطح هموگلوبین/هماتوکریت (Hgb/Hct) شما را در زمانی که در TT هستید بررسی کند. این آزمایش خون به بررسی غلیظ شدن خون کمک می کند.
غلیظ شدن خون ممکن است باعث لخته شدن خون شود. پزشک شما ممکن است سطوح Hgb/Hct را دو تا شش هفته پس از شروع TT و هر شش تا دوازده ماه پس از آن آزمایش انجام دهد. - اگر شما در معرض خطر بیماری قلبی هستید، زمانی که در TT هستید، پزشک شما را با دقت بیشتری دنبال خواهد کرد. همچنین ایجاد تغییرات در سلامتی برای کاهش احتمال بیماری قلبی و عروقی بسیار مهم است.
- پزشک سطح پایین T شما را برای بالا بردن آن به بالای 300 نانوگرم در دسی لیتر درمان می کند، اما سطح دقیق ممکن است متفاوت باشد.
- پزشک شما را برای علائم و نشانه های بهبود زیر نظر خواهد داشت. هر گونه تغییر احتمالاً طی سه تا شش ماه پس از درمان ظاهر می شود.
- اگر سطح تستوسترون تام خون شما به حالت عادی برگردد و همچنان علائم دارید، احتمالاً دلایل دیگری برای علائم شما وجود دارد. پزشک شما ممکن است TT را متوقف کند و سعی کند بفهمد مشکل دیگری ممکن است چیست.
حتما بخوانید: کاربردهای سیپروترون استات
نحوه مصرف تستوسترون
به طور کلی پنج راه مختلف برای مصرف تستوسترون وجود دارد. آنها عبارتند از: ترانس درمال (از طریق پوست)، تزریقی، دهانی/باکال (از طریق دهان)، داخل بینی (از طریق بینی)، و توسط گلوله های زیر پوستی. هیچ روشی بهتر از دیگری نیست. در حالی که از TT استفاده می کنید، پزشک خون شما را برای تعیین سطح تستوسترون آزمایش می کند. در اینجا جزئیاتی در مورد پنج روش مختلف آورده شده است:
- ترانسدرمال (موضعی): داروهای موضعی شامل ژلها، کرمها، مایعات و پچها هستند. داروهای موضعی معمولاً حدود چهار روز اثر دارند. جذب آنها بهتر خواهد بود اگر با یک پوشش ضد هوا یا ضد آب پوشانده شوند. مایعات، ژلها، کرمها یا پچها را باید روی پوست خشک و بدون خراش یا زخم بمالید.
- تا زمان مصرف نوبت بعدی آن ناحیه را نشویید.
- پس از استفاده از مایعات، ژل ها یا کرم ها، دست های خود را بشویید.
- اطمینان حاصل کنید که افراد دیگر، به ویژه زنان و کودکان، به داروها دست نزنند.
چسب موضعی مانند یک چسب زخم است که روی آن دارو است. آن را بپوشید و بگذارید تا نوبت بعدی برسد. احتمال انتقال دارو روی پچ نسبت به مایعات، ژل ها و کرم ها به دیگران کمتر است.
- تزریق. انواع کوتاه اثر و طولانی اثر تزریق تستوسترون وجود دارد. داروی کوتاه اثر ممکن است در زیر پوست یا عضله تجویز شود. طولانی مدت معمولا در عضله داده می شود. تزریق معمولاً به صورت هفتگی، هر دو هفته یا ماهانه انجام می شود.
- دهانی/باکال (از راه دهان). دوز باکال به صورت چسبی می آید که بالای ثنایای خود قرار می دهید (کانین یا "دندان چشم"). این دارو شبیه یک قرص است اما نباید آن را بجوید یا قورت دهید. این دارو طی 12 ساعت آزاد می شود. این روش عوارض جانبی مضر کمتری نسبت به بلعیده شدن دارو بر روی کبد دارد، اما ممکن است باعث سردرد یا تحریک در محل قرار دادن آن شود.
- داخل بینی. این شکل از تستوسترون به صورت ژل می آید. طبق دستور، دوز را به هر سوراخ بینی پمپ می کنید. معمولاً سه بار در روز مصرف می شود.
- پلتها. پزشک پلتهای تستوسترون را در زیر پوست لگن یا باسن شما قرار می دهد. پزشک شما یک شات بی حسی موضعی برای بی حس کردن پوست شما می دهد، سپس یک برش کوچک ایجاد می کند و گلوله ها را در داخل بافت های چربی زیر پوست شما قرار می دهد. این دارو به آهستگی حل می شود و بسته به تعداد گلوله ها در طی حدود 3 تا 6 ماه آزاد می شود.
ممکن است بخواهید نحوه مصرف تستوسترون خود را بر اساس بهترین یا مفیدترین آن انتخاب کنید. در برخی موارد، ارائهدهنده بیمه شما ممکن است ترتیب ارائه درمانهای تستوسترون را تعیین کند. در مورد انتخاب ها با پزشک خود صحبت کنید.
عوارض جانبی درمان کمبود تستوسترون
برخی از عوارض جانبی TT وجود دارد. برخی از عوارض جانبی خفیف هستند در حالی که برخی دیگر جدی تر هستند. شما باید از پزشک یا داروساز خود در مورد این عوارض جانبی بپرسید و در حین مصرف TT مراقب آنها باشید. برخی از عوارض به شرح زیر است:
- برای ژل ها و مایعات، ممکن است کمی قرمزی در محل پوست وجود داشته باشد. با استفاده از لکه ها، ممکن است خارش و بثورات در اطراف ناحیه داشته باشید. تعداد بسیار کمی از بیماران کمردرد را گزارش می کنند.
- برای تزریق های کوتاه اثر، ممکن است واکنش هایی در محل تزریق داشته باشید. برخی از افراد واکنش های آلرژیک جدی به تزریق طولانی مدت داشته اند. به همین دلیل، وقتی تزریق طولانی مدت را دریافت کردید، مدتی بعد در مطب شما را از نزدیک زیر نظر خواهند گرفت.
- برای گلوله های تستوسترون، عوارض جانبی احتمالی شامل تورم، درد، کبودی و به ندرت هماتوم (خون لخته شده در زیر پوست) است.
- در طی TT، خطر اریتروسیتوز (افزایش غیر طبیعی هموگلوبین خون و هماتوکریت) افزایش می یابد.
- TT ممکن است تولید طبیعی اسپرم را مختل کند. اگر قصد دارید به زودی بچه دار شوید، نباید TT داشته باشید. اگر تحت درمان برای Low-T هستید، پزشک ممکن است درمان اضافی را برای تولید اسپرم پیشنهاد کند.
- تستوسترون موضعی، به ویژه ژل ها، کرم ها و مایعات، ممکن است به دیگران منتقل شود. زنان و کودکان بیشتر در معرض خطر اثرات مضر تماس با آنها هستند. باید مراقب باشید که ناحیه مورد نظر را بپوشانید و پس از گذاشتن دارو دست های خود را به خوبی بشویید.
- FDA توصیه می کند در صورت استفاده از تستوسترون موضعی، مراقب علائم و نشانه های بلوغ زودرس در کودکی باشید که با آن زندگی می کنید یا با او در تماس هستید. اجازه ندهید کودکان به قسمتی که دارو را در آن قرار داده اید، شسته نشده یا لباس نپوشیده دست بزنند.
حتما بخوانید: درمان قطعی هیرسوتیسم
در اینجا مواردی وجود دارد که باید بدانید:
- هیچ مدرکی دال بر ارتباط TT با سرطان پروستات وجود ندارد .
- شواهد محکمی وجود ندارد که TT را با افزایش لخته شدن ورید مرتبط کند.
- در حال حاضر، شواهد محکمی مبنی بر اینکه TT خطر حوادث قلبی عروقی را افزایش یا کاهش می دهد، وجود ندارد. با این حال، در حالی که در TT هستید، اگر علائم یا علائم سکته مغزی یا حمله قلبی را دارید، باید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
بعد از درمان:
به یاد داشته باشید که هر فرد منحصر به فرد است و هر بدن به طور متفاوتی به درمان پاسخ می دهد. TT ممکن است به عملکرد نعوظ، میل جنسی کم، تراکم مغز استخوان، کم خونی، توده بدون چربی بدن و/یا علائم افسردگی کمک کند. با این حال، شواهد محکمی مبنی بر اینکه TT به یادآوری حافظه، اندازه گیری دیابت، انرژی، خستگی، پروفایل چربی یا کیفیت زندگی کمک می کند وجود ندارد.
شما به معاینات روتین نیاز دارید تا ببینید سطح تستوسترون شما در حد نرمال باقی می ماند. در بیمارانی که در TT پایدار هستند، تستوسترون تام و برخی آزمایشات آزمایشگاهی دیگر باید هر 6-12 ماه یکبار بررسی شوند. اگر اضافه وزن دارید، سعی کنید وزن خود را در محدوده توصیه شده حفظ کنید. افزایش فعالیت بدنی ممکن است به کاهش وزن کمک کند و همچنین ممکن است به افزایش سطح تستوسترون کمک کند.
مراجعه به پزشک
هنگامی که به پزشک خود مراجعه می کنید، ممکن است کمی عصبی باشید. اگر فهرستی از مهم ترین چیزهایی که در ذهن خود دارید تهیه کنید، به شما کمک خواهد کرد. در اینجا چند ایده وجود دارد:
- برای اینکه بفهمم به تستوسترون درمانی (TT) نیاز دارم به چه آزمایشاتی نیاز دارم ؟
- آیا باید این آزمایشات را تکرار کنم؟ اگر چنین است، چند وقت یکبار؟
- آیا سطح T پایین تولید اسپرم را برای من سخت می کند؟
- آیا TT به من کمک می کند تا بارورتر شوم؟
- چه روش هایی برای TT وجود دارد؟ کدام را به من پیشنهاد می کنید؟ چرا؟
- من دیابت دارم آیا این بدان معنی است که من به TT نیاز دارم؟
- من برای نعوظ مشکل دارم. آیا TT به عملکرد جنسی کمک می کند؟
- در طول یا بعد از درمان، آیا تغییراتی وجود دارد که بتوانم در زندگی و روال معمول خود ایجاد کنم تا سطح تستوسترون خود را در حد نرمال نگه دارم؟
- پسرم با تستوسترون پایین به دنیا آمد. آیا او در تمام زندگی خود به TT نیاز خواهد داشت؟
- آیا گروه های حمایتی برای کمک به پسرم برای مقابله با TD وجود دارد؟
- بیماری قلبی در خانواده من است. آیا TT برای من بی خطر است؟
سخن آخر
کمبود تستوسترون یا Low-T به یک مسئله رایج در میان مردان تبدیل شده است که به دلایل مختلفی از جمله پیری، چاقی، بیماریهای مزمن و آسیبهای بیضهها رخ میدهد. این وضعیت ممکن است تاثیرات منفی زیادی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد و برای تشخیص و درمان آن، باید با پزشک متخصص مشورت شود. درمان تستوسترون (TT) میتواند به بسیاری از مردان کمک کند تا به سطح هورمونی طبیعی خود برسند و علائم مربوط به کمبود تستوسترون را کاهش دهند. با این حال، درمان TT نیازمند نظارت پزشکی دقیق است تا عوارض جانبی احتمالی و مشکلات قلبی و عروقی در پی آن به حداقل برسد. در نهایت، تصمیمگیری در مورد درمان باید به دقت و با مشورت پزشک انجام شود تا از بهبود کیفیت زندگی فردی و حفظ سلامت کلی اطمینان حاصل گردد.
مطالب مرتبط:
دلایل کاهش میل جنسی مردان و روش های درمان آن
علت آتروفی بیضه (کوچک شدن بیضه) چیست
دیدگاه ها