هسته زردآلو دانه ای کوچک اما قدرتمند است که احتمال درمان سرطان را امکان پذیر می سازد. اولین استفاده از دانه های زردآلو به عنوان درمان سرطان در ایالات متحده به دهه 1920 بر می گردد. برخی پزشکان ادعا می کنند که روغن های استخراج شده از هسته زردآلو برای دستیابی به نتایج "قابل توجه" در افراد مبتلا به سرطان استفاده می شود. با این حال، این درمان برای استفاده عمومی بسیار سمی بوده است. پزشکی دیگر بعدا فرمول ایمن تر و غیر سمی را در دهه 1950 پیدا کرد. این فرمول نیز همچنین از هسته زردآلو استخراج شده بود.
آیا این درمان جایگزین با هسته زردآلو، ایمن و موثر است؟
چه مقدار مواد مغذی در دانه های زردآلو وجود دارد؟
هسته زردآلو دارای خواص مشابهی با بادام است.
هسته زردآلو متشکل از:
- 45 تا 50 درصد روغن
- 25 درصد پروتئین
- 8 درصد کربوهیدرات
- 5 درصد فیبر
هسته زردآلو همچنین دارای چربی های سالم هستند که به کاهش کلسترول بد می انجامد. هسته زردآلو دارای اسیدهای چرب ضروری (امگا 6 و امگا 3) هستند و به مبارزه با بیماری های قلبی، بهبود سلامت روانی و داشتن مزایای دیگری کمک می کند.
ادعاهای صورا گرفته در مورد هسته زردآلو چیست؟
هسته زردآلو همچنین حاوی ترکیب شیمیایی آمیگدالین است. این قبلا به ادعاهای مبارزه با سرطان مرتبط بوده است. لتریل نام دارویی ثبت شده برای آمیگدالین است. در حال حاضر هیچ تحقیق علمی معتبر برای حمایت از این ادعاها وجود ندارد، اما بسیاری از وب سایت های تأیید کننده آمیگدالین را حامی افراد مبتلا به سرطان کمک معرفی می کنند. نظریه دیگری نشان می دهد که آمیگدالین در بدن به سیانید تبدیل می شود و سیانید برای از بین بردن سلول های سرطانی درون بدن و جلوگیری از رشد تومورها ضروری است.
هشدارهایی در مورد مصرف هسته زردآلو و مضرات آن
تعریف ها در مورد مزایای هسته زردآلو در مقابل سرطان، خطرناک است. سازمان غذا و دارو ایالات متحده (FDA) ارتباط میان هسته زردآلو و مسمومیت با سیانید را یادآوری می کند. چندین مورد نشان داده که مصرف مقدار زیادی هسته زردآلو باعث ایجاد نشانه هایی مانند "استفراغ شدید، احساس گرسنگی، سرگیجه و ضعف" می شود. همچنین، سازمان غذا و دارو آمریکا آمیگدالین را به عنوان یک فرم درمان سرطان تأیید نکرده است.
پژوهش ها در مورد مصرف هسته زردآلو چه می گویند؟
در یک بررسی در سال 2015 که توسط کتابخانه کاکرین منتشر شده است، گفته شده که علت مسمومیت با سیانید، مصرف مقدار زیادی آمیگدالین بوده است و بیان می کند تمام انواع لاتریل (یک ترکیب حاوی آمیگدالین) خطرناک هستند.
نویسندگان این پژوهش بیان می کنند که: "خطر ابتلا به عوارض جدی ناشی از مسمومیت سیانید بعد از لاتریل یا آمیگدالین، به ویژه پس از مصرف خوراکی، خطر قابل توجهی است." بنابراین استفاده از لاتریل یا آمیگدالین به عنوان درمان برای سرطان، به طور واضح مردود است.
"با این حال، مطالعه دیگری که در سال 2016 منتشر شد، اثرات آمیگدالین را در رشد سلولهای سرطانی پروستات مشاهده کرد. این یافته نشان داد که دوز مواد شیمیایی (به ویژه 10 میلی گرم در هر میلی لیتر) "فعالیت های ضد تومور قابل توجهی را نشان می دهد".
تحقیقات بعدی نشان داده است که حداکثر دوز قابل قبول آمیگدالین از طریق هسته زردآلو 0.37 گرم (یا سه هسته کوچک) برای یک بزرگسال است. دوزهای بالاتر یا حتی کمتر از نصف یک هسته بزرگ میتواند از حداکثر دوز قابل قبول برای بزرگسالان تجاوز کند و سمی باشد.
با این حال، اکثریت قریب به اتفاق مطالعات و بررسی ها ادعا می کنند که دانه های زردآلو و آمیگدالین یا لاتیریل دارای مزایای مبارزه با سرطان هستند.
میزان موفقیت در درمان سرطان
با وجود ادعاهای عجیب و غریب، هیچ تحقیق تأیید شده ای وجود ندارد که هسته های زردآلو با موفقیت در درمان سرطان ارتباط داشته باشند.