آیا نقایص مادرزادی در بارداری با لقاح مصنوعی (IVF) شایع تر است؟

آیا نقایص مادرزادی در بارداری با لقاح مصنوعی (IVF) شایع تر است؟ اولین تولد در شرایط لقاح مصنوعی (IVF) در سال 1978 بود. نوزادان بدنیا آمده از طریق لقاح مصنوعی ممکن است در معرض خطر کمی برای نقص های مادرزادی باشند. مطالعات نشان می دهد رشد کودکان متولد شده با روش IVF، طبیعی است.

بهترین تخمین ها حدود 1 درصد را تخمین می زند، اما رسیدن به نتیجه گیری آماری ممکن است سخت باشد و آزمایش های ژنتیکی جدید می تواند نتایج را تغییر دهد. اولین تولد در شرایط لقاح مصنوعی (IVF) در سال 1978 بود و تخمین زده شده که تا سال 2012 که 5 میلیون کودک در سراسر جهان از طریق درمان IVF بدنیا آمدند. اکثریت قریب به اتفاق این نوزادان بسیار سالم هستند. با این حال، بر اساس داده های موجود، نوزادان بدنیا آمده از طریق لقاح مصنوعی ممکن است در معرض خطر کمی برای ناهنجاری و نقص های مادرزادی باشند. اول، مهم است که بدانید بزرگترین خطر در IVF، خطر حاملگی های متعدد (دو قلو یا بیشتر) انتقال بیش از یک جنین است. در کلینیک های پیشرفته باروری، روی کاشت جنین کمتر تمرکز می شود و معمولاً بسته به سن، یک یا دو جنین کاشته می شود.

همچنین درک این نکته مهم است که زوج هایی که نازایی را تجربه کرده اند، حتی اگر به خودی خود هم باردار شوند، احتمال تولد فرزندی دچار به ناهنجاری های مادرزادی در آنها بالا است. علت این است که معمولاً دلیل ناباروری در زوجین، وجود مشکل در تخمک یا اسپرم آنها است. این می تواند احتمال تولد نوزاد با ناهنجاری مادرزادی را افزایش بدهد. مردانی که تعداد اسپرم های کمی دارند، در معرض خطر ابتلا به ناهنجاری های کروموزومی هستند که می تواند به فرزندان آنها نیز منتقل شود.

مطلب پیشنهادی: چه چیزهایی بعد از آی وی اف بخوریم؟!

ناهنجاری های مادرزادی در لقاح مصنوعی

نقش آزمایش ژنتیک در کاهش نقص های مادرزادی

خبر خوب این است که اغلب می توانیم مشکلات ژنتیکی را با استفاده از غربالگری ژنتیکی پیش از لانه گزینی (PGS) حل کنیم. این کار می تواند در طول لقاح آزمایشی انجام شود تا بسیاری از ناهنجاری های کروموزومی شناسایی شود. دیگر روش غربالگری های ژنتیکی، بررسی نقایص ژنتیکی جنین (PGD) می تواند به دنبال بیماری ژنتیکی خاص باشد، مانند دیستروفی عضلانی، وقتی می دانیم که پدر و مادر ممکن است حامل این بیماری باشند.

با PGS و PGD می توان ناهنجاری های جنین های حاصل از لقاح مصنوعی را که می تواند منجر به نقایص مادرزادی یا سقط شود را شناسایی کرد و آن را در بدن مادر نکاشت. بعد از یک بارداری موفق که در آن از آزمایش ژنتیکی استفاده نشده است، انواع دیگر غربالگری در اوایل بارداری وجود دارد، مانند آمنیوسنتز که می تواند اکثر آن درصد کم از نوزادان حاصل از IVF که مبتلا به ناهنجاری هستند را تشخیص بدهد.

نقش آزمایش ژنتیک در کاهش نقص های مادرزادی

نقایص تولد طبیعی در مقایسه با نقایص تولد IVF (لقاح مصنوعی)

بسیاری از گزارشاتی که حاکی از افزایش خطر ناهنجاری های مادرزادی با IVF هستند، محدود به مشکلات روش شناختی و آماری اند. بیمارانی که تحت روش IVF (لقاح مصنوعی) باردار می شوند، در سنین بالاتری نسبت به افرادی با باروری طبیعی هستند و این خطر بروز ناهنجاری های ژنتیکی را افزایش می دهد. ناهنجاری های مادرزادی نادر هستند بنابراین مطالعات علمی بسیار زیادی روی زایمان ها لازم است تا وجود ارتباط در این زمینه را مشخص کند. در این رابطه، مقایسه تعداد ناهنجاری ها در کودکان متولد شده از طریق IVF نسبت به تعداد ناهنجاری ها در کودکان متولد شده از زوج های نابارور بدون درمان اهمیت دارد، نه با جمعیت معمولی.

خطر تولد کودک مبتلا به نقص مادرزادی در جمعیت بارور کلی تقریباً 3 تا 5 درصد است. بعد از چرخه IVF، بهترین تخمین فعلی این است که نرخ نقص تولد تقریباً 1 درصد افزایش یابد. برخی از مطالعات مشخص کرده اند که زوج های نابارور، چه به خودی خود باردار شوند یا از طریق سایر روش های درمانی به جز IVF، به اندازه افرادی که از طریق IVF باردار شده اند در معرض خطر ابتلا به نقص های مادرزادی هستند.    

همچنین ممکن است زوج هایی که تحت روش میکروانجکشن (تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسم) باردار می شوند، نسبت به زوج هایی که تحت درمان IVF هستند در معرض خطر کمی برای داشتن فرزندی با ناهنجاری باشند. این احتمالاً به دلیل افزایش ناهنجاری های کورموزومی در مردان با میزان اسپرم خیلی کم است. مطالعات اخیر حاکی از آن است که اگر تعداد اسپرم ها نسبتاً نرمال باشند، در صورت انجام ICSI، هیچ افزایشی در نقص های مادرزادی وجود نخواهد داشت.

نقایص تولد طبیعی در مقایسه با نقایص تولد IVF (لقاح مصنوعی)

نقص مادرزادی IVF و رشد کودک  

یک گروه نادر از بیماری ها به نام "اختلال حک گذاری یا Imprinting Disorders" با تولد نوزادان IVF مرتبط است. تصور می شود اختلال حک گذاری ناشی از بیان نامناسب ژن های مادری یا پدری در رشد اولیه جنین باشد. اکنون، خطر تخمینی از اختلال حک گذاری در کودکان حاصل از روش IVF،  دو تا 5 در هر 15000 است، در حالی که خطر زمینه ای در جمعیت کلی 1 در هر 15000 است. اکثر مطالعات انجام شده تا امروز نشان می دهد که رشد کودکان متولد شده با روش IVF، طبیعی است. مهمترین عامل خطر در بروز مشکلات رشد کودک، مربوط به رشد نوزادان زایمان های زودرس در بارداری های چند قلویی است.

خبر خوشحال کننده این است که IVF می تواند به بسیاری از زوج های نابارور کمک کند تا بچه دار شوند. به طور کلی، اکثر کودکان متولد شده به روش IVF ناهنجاری ندارند. پیشرفت در آزمایش ژنتیک و فن آوری به ما در تشخیص زود هنگام ناهنجاری های ژنتیکی کمک می کند. زوج هایی که قصد بارداری به روش IVF را دارند، باید گزینه های آزمایشات ژنتیکی را هم در نظر داشته باشند و درباره آن با پزشک مشورت کنند.

منبع: rscbayarea

از
3
رای