قرص لووتیروکسین (یوتیروکس) برای چه بیماری تجویز می شود و روش استفاده و عوارض آن چیست؟

قرص لووتیروکسین (یوتیروکس) برای چه بیماری تجویز می شود و روش استفاده و عوارض آن چیست؟ برخی از داروها مثل: سایمتیکون، مکمل کلسیم، قرص آهن می توانند باعث کاهش جذب هورمون تیروئید شود. بهتر است مصرف آنها حداقل چهار ساعت با مصرف قرص تیروئید فاصله داشته باشد.

لووتیرکوسین برای درمان تیروئید کم کار (کم کاری تیروئید) استفاده می شود. این قرص هورمون های تیروئیدی را جایگزین و یا هورمون های بیشتری فراهم می کند که به طور معمول توسط غده تیروئید به وجود می آیند. سطوح پایین هورمون تیروئید می توانند به صورت طبیعی رخ داده، یا زمانی که غده تیروئید توسط اشعه یا داروها آسیب دیده و یا با استفاده از جراحی برداشته شود. داشتن مقدار کافی هورمون تیروئید برای حفظ فعالیت طبیعی و روحی مهم است. در کودکان، داشتن مقدار کافی هورمون تیروئید برای رشد ذهنی و فیزیکی طبیعی مهم است. این دارو همچنین برای درمان انواع دیگری از اختلالات تیروئید (از قبیل نوع خاصی از گواتر، سرطان تیروئید) استفاده می شود. از لووتیرکوسین نباید برای درمان ناباروری استفاده کرد، مگر اینکه علت ناباروری سطح کم هورمون تیروئید باشد.

چگونگی استفاده از یوتیروکس

1. قبل از شروع مصرف لووتيروکسين و در صورتی که مجددا این دارو برای شما تجویز شده است، جزئيات بيمار را خوانده و در صورت لزوم از داروساز خود درخواست کنید. اگر سوالی دارید، از دکتر یا داروساز خود بپرسید. این دارو را همانطور که پزشک تجویز کرده به صورت خوراکی مصرف کنید، معمولا یک قرص در هر روز به صورت ناشتا، 30 دقیقه تا 1 ساعت قبل از خوردن صبحانه مصرف شود. این دارو را با یک لیوان آب کامل بنوشید، مگر اینکه پزشک دستور دیگری برای شما تجویز کرده باشد.

2. اگر دارو به صورت کپسول است، کل آن را ببلعید. آن را تقسیم یا خرد نکرده و نجویید. افرادی که نمی توانند به طور کامل کپسول را ببلعند (مانند نوزادان یا بچه های کوچک)، باید از قرص آن استفاده کنند.

3. برای نوزادان یا کودکان کوچکی که قادر به بلعیدن قرص نیستند، قرص را خرد کرده و با یک یا دو قاشق چای خوری آب مخلوط نمایید (حدودا 5 تا 10 میلی لیتر آب)، و از یک قاشق یا قطره چکان برای این منظور استفاده نمایید. این مواد را از قبل آماده نکرده و یا قرص را با فرمول سویای کودک مخلوط نکنید. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز مشورت نمایید.

روش استفاده از قرص لووتیروکسین

4. دوز دارو بر اساس سن، وزن، شرایط پزشکی و نتایج آزمایشگاه و پاسخ به درمان تجویز می شود.

5. این دارو را برای کسب فواید بیشتر، به طور منظم مصرف کنید. برای کمک به یادآوری، هر روز آن را در یک زمان مشخص مصرف کنید. قبل از مشاوره با پزشک، مصرف لووتیرکوسین را متوقف نکنید. درمان جایگزین تیروئید معمولا به صورت مادام العمر است. مارک های مختلف لووتیروکسین موجود است. قبل از مشاوره با دکتر یا داروساز، مارک دارو را عوض نکنید.

6. بعضی از داروها (مانند کلسترآمین، کلستیپول، کلسولام، آنتی اسیدها، سوکرالفیت، سایمتیکون، آهن، سدیم پلی استایرن سولفونات، مکمل کلسیم، ارلیستات، سپلمر، و غیره) می توانند میزان جذب هورمون تیروئید بدن را کاهش دهند. اگر هر یک از این داروها را مصرف می کنید، مصرف آنها حداقل چهار ساعت با مصرف قرص تیروئید فاصله داشته باشد. علائم پایین سطح هورمون تیروئید شامل خستگی، درد عضلانی، یبوست، خشکی پوست، افزایش وزن، ضربان قلب آرام یا حساسیت به سرما است. اگر وضعیت پس از چند هفته از مصرف این دارو بدتر شده و یا ادامه می یابد، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی قرص لووتیروکسین

همچنین بخش هشدار دارو را مطالعه نمایید.

  • ریزش مو ممکن است طی چند ماه اول درمان رخ دهد. این حالت معمولا موقتی است تا زمانی که بدن به این دارو عادت کند. اگر این اثر همچنان ادامه داشته باشد یا وخیم تر شد، به سرعت به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی قرص یوتیروکس

  • به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را برای تجویز کرده، زیرا او تشخیص داده است که منافع این دارو برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.
  • اگر هر یک از این عوارض نامطلوب و شدید برای شما اتفاق افتاد، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید: افزایش عرق، حساسیت به گرما، تغییرات ذهنی / خلقی (مانند عصبانیت، نوسانات خلقی)، خستگی، اسهال، لرز (لرزش)، سردرد، تنگی نفس، درد استخوان، شکستگی ساده استخوان ها.
  • در صورت وجود هر یک از این عوارض نادر اما جدی از سطح بالای هورمون تیروئید رخ داد، درخواست کمک پزشکی نمایید: درد قفسه سینه، ضربان قلب سریع / تپش قلب / بی اختیاری، دست ها / مچ پا / تورم پاها، تشنج.
  • واکنش جدی بسیار آلرژی زا به این دارو نادر است. با این وجود، اگر هر یک از علائم آلرژی زا شدید زیر را مشاهده کردید، سریعا درخواست کمک پزشکی نمایید. این شرایط شامل: زخم، خارش / تورم (به ویژه صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی.

این یک فهرست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. اگر متوجه اثرات جانبی دیگر ذکر نشده در بالا شده اید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

هشدارها

  • قبل از مصرف یوتیروکس، اگر به آن حساسیت دارید، یا اگر آلرژی به مواد دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که باعث ایجاد واکنش های آلرژی زا و یا مشکلات دیگر می شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید. قبل از استفاده از این دارو، با پزشک یا داروساز در مورد سابقه پزشکی خود صحبت کنید، به ویژه اگر یکی از شرایط زیر را دارید: افزایش هورمون های تیروئید (تیروتوکسیکوز)، کاهش عملکرد آدرنال، بیماری های قلبی (مانند بیماری عروق کرونر، ضربان قلب نامنظم)، فشار خون بالا، دیابت.
  • اگر به دیابت مبتلا هستید، این دارو می تواند بر روی قند خون تأثیرگذار باشد. قند خون خود را به طور منظم بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. اگر دچار نشانه هایی از قبیل افزایش تشنگی / ادرار، لرزش، عرق غیر عادی، سرگیجه یا گرسنگی هستید، به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک ممکن است نیاز به تنظیم داروهای دیابت، برنامه تمرینی یا رژیم غذایی داشته باشد.

نکات و هشدارهای درباره مصرف قرص لووتیروکسین

  • قبل از انجام عمل جراحی، به پزشک یا دندانپزشک خود در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید، اطلاع دهید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی). کودکان ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض ناشی از این دارو، به ویژه سردرد، تغییرات بینایی و درد پا یا درد مفصل ران داشته باشند. سطوح بالای هورمون تیروئید ممکن است منجر به کاهش رشد استخوان و کاهش قد بزرگسالان شود. تمام انتصاب های آزمایشگاهی / پزشکی را نگه دارید تا پزشک بتواند درمان را کنترل کند.
  • بزرگسالان سالمند ممکن است حساسیت بیشتری نسبت به عوارض جانبی این دارو، به ویژه ضربان قلب کوبشی یا سریع یا ضربان قلب نامنظم داشته باشند.
  • اطلاعات کنونی نشان می دهد که این دارو ممکن است در دوران بارداری استفاده شود. اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا ممکن است نیاز به تنظیم دوز باشد.
  • لووتیروکسین به شیر مادر منتقل می شود اما بعید است به یک نوزاد شیرده آسیب برساند. با این وجود، قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

تداخلات دارویی لووتیروکسین

همچنین بخش چگونگی استفاده از دارو را مطالعه کنید.

تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (شامل داروهای تجویزی یا غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک و داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون اجازه پزشک خود، مصرف دارو را شروع یا متوقف نکرده و یا دوز دارو را تغییر ندهید. برخی از محصولات ممکن است در مصرف این دارو تداخل ایجاد کنند، عبارتند از: «رقیق کننده های خون» (مانند وارفارین)، دیگوکسین، سوکروفریک اکسی هیدروکسید.

تداخلات دارویی لووتیروکسین یوتیروکس

اوردوز

اگر کسی با مصرف این دارو اوردوز کرده و یا داری علائم جدی مانند غش کردن و یا مشکلات تنفسی است، با 115تماس بگیرید. علائم اوردوز عبارتند از: ضربان قلب نامنظم، کوبشی و سریع، از دست رفتن هوشیاری، سردرگمی، تشنج.

نکات

این دارو را به دیگران توصیه نکنید.

آزمایشات آزمایشگاهی و یا آزمایش های پزشکی (مانند آزمایش های عملکرد تیروئید) باید به صورت دوره ای انجام شود تا مانع پیشرفت بیماری شده و یا عوارض جانبی آن بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

دوزهای فراموش شده

اگر شما مصرف یک دوز یوتیروکس را فراموش کردید، آن را هر زمان که به یاد آوردید، مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. و دوز بعدی را طبق برنامه زمانی مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای فراموش کردن دوز قبلی با هم مصرف نکنید، مگر اینکه پزشک به شما این تجویز را کند. اگر دو دوز و یا بیش از دو دوز را به طور متوالی فراموش کردید، با پزشک خود تماس بگیرید. از پزشک خود قبل از فراموشی دوزها در مورد فراموشی دوز سوال بپرسید و مطابق با دستور پزشک عمل کنید.

روش نگهداری قرص یوتیروکس

دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید. آن را در حمام نگهداری نکنید. تمام داروهای خود را دور از دسترس کودکان و حیوانات خانگی نگهداری نمایید. این دارو ها را در داخل چاه دستشویی نریخته و این گونه دوز نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این مطلب نوشته شده باشد.

هنگامی که تاریخ انقضاء این دارو گذشته و یا دیگر به آن احتیاجی ندارید، به روش مناسبی دور بریزید.

منبع: webmd

از
7
رای