خودارضایی بخشی عادی از تجربه جنسی است. این کار می تواند استرس را کاهش داده و به فرد کمک کند مشخص نماید از چه چیزی به صورت جنسی لذت می برد. اما اگر به یک عادت اجباری تبدیل شود، می تواند مشکل آفرین شود. اگر دچار این مشکل می باشید، راه های فراوانی وجود دارند که یک فرد بتواند خود ارضایی را کنار گذارد.
در اکثر موارد، خودارضایی یک تجربه جنسی عادی است که باعث بروز مشکلات فیزیکی و احساسی خاصی نمی شود. با این وجود اگر این رفتار تداخلی منفی با زندگی فرد ایجاد نماید، می تواند به یک مشکل تبدیل شود. در بخش های بعدی ما درباره مزایای ترک خودارضایی و درک این که چه موقع خودارضایی در حال تبدیل شدن به یک مشکل می باشد، می پردازیم.
چرا باید خودارضایی ترک شود؟
در بعضی موارد، خودارضایی می تواند منجر به احساسات منفی یا بروز تداخلات در بعضی جنبه های زندگی یک فرد شود. به عنوان مثال اگر تعاملش با دیگران را محدود کرده یا کارش را به خاطر خودارضایی رها کند، زمان آن رسیده است که خود ارضایی را رها نماید. هر چند مرسوم نیست اما خودارضایی مکرر می تواند باعث آزردگی پوست و تورم آن در ناحیه آلت تناسلی شود. در این مواقع، زمان آن رسیده است که برای رهایی از این مشکلات خودارضایی را ترک کنید.
مطلب پیشنهادی: آيا خودارضايی مالشی باعث پارگی بكارت می شود؟!
چگونگی توقف و ترک خودارضایی
اگر خودارضایی به یک مشکل تبدیل شده است، استراتژی ها و تکنیک هایی برای کمک به توقف آن وجود دارد. یک ترکیب از تکنیک ها می توانید در این شرایط مفید باشد که عبارتند از:
1. پرهیز از مسائل و مطالب جنسی
دیدن مطالب جنسی می تواند باعث تحریک فرد به خودارضایی شود. افرادی که می خواهند خودارضایی را کنار بگذارند، بایستی از تصاویر، فیلم ها و وب سایت های مطالب جنسی دوری کنند. اگر فرد بتواند مانعی بین خودش و این مطالب ایجاد کند، این امر می تواند تا حدود زیادی به وی در گنار گذاشتن عادت خودارضایی کمک نماید.
دسترسی به مطالب جنسی امروزه بسیار ساده و سریع است. با این وجود افراد می توانند دسترسی خود را با استفاده از فیلترها بر روی ابزارهای الکترونیکی که دسترسی به بعضی مطالب را برای فرد محدود می نمایند، دشوارتر سازند. هر چند فرد می تواند این سایت ها را مجدداً به نحوی باز کند اما صرف زمانی برای عبور از این موانع می تواند به وی کمک کند تا کنترل احساساتش را بدست گرفته و اجازه دهد اشتیاق به خودارضایی در وی فروکش کند.
2. فعال بودن
اینکه افراد روش هایی را برای پر کردن زمان آزادشان پیدا کنند می تواند به آنها کمک کند تا به سراغ خودارضایی نروند. یافتن روش هایی برای تخلیه انرژی می تواند جایگزین زمان صرف شده برای خودارضایی شود. افراد می توانند عادات جدیدی پیدا کرده یا مهارت های تازه ای بیاموزند مانند یادگیری نواختن موسیقی یا پرداختن به ورزشی جدید. ایجاد اهداف جدید می تواند به فرد کمک کند تا انرژی خود را مجدداً متمرکز نموده و از موضوعات و مطالب دیگری لذت ببرد. می توان زمان هایی را که تمایل به خودارضایی بیشتر است را شناسایی کرده و برای آن زمان ها فعالیت هایی را برنامه ریزی نمود.
3. کمک گرفتن از متخصصین
وقتی خودارضایی زندگی فرد را به نحوی منفی تحت تاثیر قرار می دهد، می توان از راهنمایی هایی یک متخصص سلامت ذهنی که در زمینه مسائل جنسی ماهر است، بهره گرفت. ممکن است که عوامل دیگری مانند نارسایی وسواس اجباری باعث بروز این مشکل شده باشند. صحبت کردن با یک درمانگر یا روان پزشک برای غلبه بر احساسات منفی و یادگیری استراتژی های تغییر رفتارها برای ترک خودارضایی مفید می باشد.
4. صرف زمان بیشتر با دیگران
بعضی افراد ممکن است بدلیل تنهایی یا نداشتن گزینه دیگری برای پر کردن اوقاتشان به سراغ خودارضایی بروند. صرف زمان کمتر در تنهایی، فرصت انجام خودارضایی را کاهش می دهد. با بودن در کنار دیگران نه تنها فرد مشغول می شود، بلکه می تواند تمرکز خود را نیز به موضوعات دیگری معطوف نماید. روش های مختلفی برای پر کردن تنهایی وجود دارند، افراد می تواند وقت خود را با دوستان و خانواده بگذرانند، در یک کلاس شرکت کنند یا به یک گروه ورزشی بپیوندند تا از این طریق بتوانند با دیگران ارتباط برقرار نمایند.
5. ورزش
ورزش یک راه حل کارآمد برای کاهش تنش و تمرکز بیشتر انرژی می باشد. فعالیت هایی مانند: شنا، دویدن و وزنه برداری می توانند بدن را تقویت کرده و اندورفین ها را ترشح نمایند که احساس و سلامت جسمی فرد را بهبود می بخشند. داشتن احساس شادی و آرامش بیشتر می تواند تمایل به خودارضایی مداوم را کاهش دهد.
6. یافتن یک گروه حمایتی
وقتی خودارضایی به یک اجبار تبدیل می شود، ممکن است دلایل مختلفی برای این امر وجود داشته باشد. به عنوان مثال می توان دلایل زیر را نام برد:
- وضعیت های درمان نشده سلامت ذهنی
- مشکلات در روابط
- دیدگاه های محدود کننده در زمینه مسائل جنسی
- ارتباطات جنسی ضعیف یا ضعف در مهارتهای رفع اختلافات
- تفاوت های فرهنگی در نمود و بیان مسائل جنسی
- تداخلات فرهنگی و مذهبی
داشتن حمایت از جانب یک گروه مورد اطمینان از افراد می تواند به بعضی افراد کمک نماید تا این عادت را سرکوب نمایند. یافتن یک گروه حمایتی می تواند به آنها این فضا را بدهد تا نیازها و نگرانی هایشان را بیان کرده و استراتژی های سازگاری مثبت با مسائل را درخود پرورش دهند. وقتی فردی با آزادی در مورد چالش هایی که با آنها روبروست صحبت می کند؛ سایرین می توانند به وی کمک کنند تا احساس تایید شدن پیدا کند. این امر می تواند احساس گناه یا شرمساری را که خودارضایی اجباری در این افراد در ارتباط است، تضعیف کند.
عوارض جانبی خودارضایی
خودارضایی معمولاً عوارض جانبی خاصی به همراه ندارد با این وجود اگر خودارضایی اجباری، مداوم و شدید باشد، می تواند عوارض جانبی زیر را به همراه داشته باشد:
- ورم: در مردان، گرفتن و فشار دادن بیش از حد آلت تناسلی در هنگام خودارضایی می تواند باعث تورم یا آماس خفیف آلت تناسلی شود.
- آزردگی پوستی: وقتی خودارضایی بسیار شدید باشد، ممکن است باعث آزردگی پوستی در ناحیه آلت شود. این آزردگی معمولاً خفیف بوده و بعد از گذشت چند روز برطرف می شود.
- گناه: هر چند خودارضایی اشتباه و ناسالم نمی باشد اما بعضی افراد ممکن است احساسات منفی مانند گناه یا شرم پس از انجام آن داشته باشند.
افسانه هایی که خودارضایی باعث کوری یا عقیم شدن فرد می شوند، واقعی نمی باشند.
چه موقع خودارضایی یک مشکل محسوب می شود؟
اگر خودارضایی تاثیری منفی بر فرد داشته یا سایر بخش های زندگی وی را تحت تاثیر قرار دهد، یک مشکل محسوب خواهد شد. به عنوان مثال اگر این مساله با توانایی فرد برای ارگاسم یا داشتن روابط جنسی مناسب با جنس مخالف تداخل ایجاد کند، بایستی به طور جدی به این عادت توجه شود.
1. رفتار اجباری
در بعضی موارد، خودارضایی می تواند یک رفتار اجباری جنسی محسوب شود. یک رفتار جنسی اجباری شامل تمایل شدید و مکرر به خواسته ها، آرزوها و رفتارهای جنسی می باشد. این مساله بی ارزش است زیرا در واقع شباهتی با داشتن میل جنسی زیاد ندارد. رفتارهای اجباری باعث بروز اختلالات و آشفتگی های روانشناختی می شوند و این مساله باعث می شود تا فرد به سختی از رفتار واقعی لذت ببرد. وقتی خودارضایی یک اجبار می شود، با سلامت ذهنی مرتبط می گردد. بر اساس یک گزارش بررسی موردی در ژورنال روانپزشکی، خودارضایی اجباری در واقع یک وضعیت کنترل انگیزش یا نوعی عملکرد نادرست جنسی محسوب می شود.
2. احساس گناه
برای بعضی افراد، خودارضایی باعث ایجاد احساس گناه شدید می شود. یک تحقیق در ژورنال پزشکی جنسی که شامل 4211 مرد بوده است که به کلینیک بیماران جنسی مراجعه داشته اند، دریافته است که 8.4% از مردان از نوعی احساس گناه پس از خودارضایی رنج می برند. تمامی بیماران یک پرسشنامه را تکمیل کرده و یک مصاحبه ساختاریافته در خصوص میزان خودارضایی و احساسات مرتبط با آن در این افراد صورت پذیرفته است. احساس گناه می تواند منجر به مسائل دیگری شود. به عنوان مثال، سطوح بالاتر احساس گناه با افزایش میزان مصرف الکل در ارتباط است که می تواند باعث بروز مشکلات ذهنی و جسمی برای فرد شود.
نتیجه گیری
در اکثر موارد خودارضایی یک بخش عادی از مسائل جنسی می باشد. دفعات نیاز به خودارضایی در افراد مختلف متفاوت می باشد و در واقع تعداد دفعات عادی در این زمینه تعریف نشده است. با این وجود اگر خودارضایی شروع به ایجاد مشکل در سایر بخش های زندگی فرد نموده و یا برای فرد پریشانی و آشفتگی به همراه آورد، توقف یا کاهش میزان آن می تواند مفید باشد.
روش های مختلفی برای توقف خودارضایی وجود دارند مانند: دوری از مطالب جنسی و تمرکز بر سایر فعالیت ها. با این وجود اگر فردی احساس می کند که خودارضایی برای وی یک اجبار محسوب می شود، بهتر است از پزشکان و متخصصین در این زمینه کمک بگیرد.
منبع: medicalnewstoday