افسانه ای در این مورد که، تک فرزند نسبت به کسی که خواهر و برادر دارد، به نظر خودخواه تر است، وجود دارد. مردم براین باورند که تک فرزند ها محکوم به تنهایی هستند. درحقیقت نامیدن یک بچه تنها با عنوان "تک فرزند"معمول است. برطبق نظر عموم، آنها ضد اجتماع، ضد اشتراک و در بازی کردن با دیگران خیلی خوب نیستند-اما در عین حال ،اندکی فهیم تر در مقایسه با آن هایی هستند که خواهر و برادر دارند. تک فرزندان به اندازه همراهان با خواهر و برادر، در صفات شخصیتی که به عنوان "سازگاری" شناخته شده، نمره خوبی نمیگیرند. با این حال، در انعطاف پذیری که نشانه خلاقیت است، نمره بهتری می گیرند.
خواهر و برادرهای بزرگتر مربیان شخصی هستند، اما می توانند بدترین کابوستان نیز باشند. در حالی که، داشتن یک خواهر یا برادر میتواند به شما در آماده شدن برای هرج و مرج (هرج ومرج سرگرم کننده یا نوع وحشتناک) کمک کند، داشتن خواهر و برادر کنترل گر میتواند اجتماعی کردن خارج از محیط خانواده را سخت تر کند. میتوانید هوش اجتماعی را از داشتن خواهر یا برادر کسب کنید. اما، هوش اجتماعی را از تک بچه بودن نیز میتوان به دست آورد. جوانب مثبت و منفی بسیاری برای تک بچه بودن وجود دارد. بیایید به برخی از مزایا و معایب این نوع ساختار خانوادگی نگاهی بیاندازیم.
هنگامی که کودکان کم سن تر باشند، معمولا اولین درس های پویایی اجتماعیشان، گرفتار شدن با خواهر و برادرانشان است. کودکان از رفتار خود نسبت به خواهر و برادر یا از رفتار آنان نسبت به خودشان درس می آموزند. همچنین از اشتباهاتی که از خواهر و برادر خود دیده اند، درس میگیرند. اختلاف نظر و دعوا با دیگری را تجربه می کنند. شاید والدینشان با جدا کردن بچه ها، آموزش چگونه از پس مشکلات برآمدن و یا دادن نتیجه منطقی، بین بچه ها میانجی گری کنند.
جنبه ها مثبت و منفی تک بچه بودن
| معایب | مزایا |
| کودک ممکن است "سندرم امپراتور کوچک" بگیرد. وضعیتی است که والدین در عشق و توجه و ابتکار خود روی یک بچه افراط می کنند و نتیجه این می شود که، کودک از بین رفته و مثل یک "امپراتور کوچک" رفتار می کند. | عشق و توجه قسمت نشده از والدین خود می گیرند. |
| کودک برای انجام هر چیزی از مدیریت و مراقبت والدین خود بهره می گیرد. | بدیهی است که تک بچه بودن به این معنی است که والدینتان فقط شما را برای هزینه پول دارند و مجبور نیستید که آن را بین خواهر و برادرانتان شریک شوید. |
| ممکن است اعتماد به نفس نداشته باشند. | اسباب بازی هایی بیش از حد معمول، پول بیش از حد معمول برای خرج کردن و ارث بیش از حد معمول دریافت می کنند. |
| فقدان کمک از طرف برادر یا خواهر بزرگتر، فشار بسیاری بر والدین وارد کرده و باعث کشمکش می شود. | شما بزرگ میشوید که مستقل تر شده و توانایی ساختن خودتان را داشته باشید، اگر والدینتان با مراقبت کردن تمام و کمال از نیاز هایتان، تباهتان نکنند. |
| والدین ممکن است که به موفقیت های فرزندانشان متصل شده و سعی کنند که از طریق آنان، به جای فضا دادن به آنان زندگی کنند. | از شما انتظار اینکه طبق استاندارد های خواهر یا برادر بزرگترتان زندگی کنید ،نمی رود. |
| شاید مشخص ترین عیب تک فرزند بودن، احساس تنهایی کردن باشد. نداشتن خواهر یا برادری که بتوان، منظم با او بازی کرد، یا نداشتن کسی که بتوان با او افکار و خاطرات را به اشتراک گذاشت، دشوار است. | والدین قادرند پول، زمان و توجه بیشتری به مدرسه کودک داشته باشند. والدین برای تحصیلات کالج فرزندشان راحت تر خواهند بود. |
| زمانی که والدینتان پیرتر میشوند، تک فرزند بودن میتواند مسئولیت مراقبت از والدین را فقط بر روی دوش شما خالی کند که ممکن است فشارآور باشد. | در صحبت کردن با بزرگسالان راحت ترید. |
| والدین فشار زیادی روی کودک آورده که منجر به اضطراب و عزت نفس پایین میشود. | والدین، زمان بیشتری را صرف آموزش مستقل شدن به شما می کنند تا بتوانید عزت نفس خود را ساخته و احساس فشار کمتری کنید. |
آیا خواهر یا برادر داشتن خوب است؟
داشتن خواهر یا برادر خودخواه ترتان میکند. گفتنی است که این واقعا به فضای خانوادگی و ارزش هایی که با آن بزرگ شدید دارد. ساختن حکم مطلق درمورد این قضیه بی پروایانه است. درحالی که تحقیقات نشان داده اند که داشتن خواهر و برادر به کودک در توسعه حس همدردی وی کمک می کند، استثنائات مشخصی در این مورد وجود دارد. داشتن یک رابطه با کیفیت خواهر برادری، حس نوع دوستی در نوجوانان به خصوص پسران را ارتقاء میدهد. گفتنی است که داشتن خواهر و برادر میتواند تاثیرات بدی داشته باشد، در این صورت شما فرزندی را میبینید که برای محافظت در برابر حرص و آزار و کنترل خواهرو برادر خود ،خودخواه تر شده است.
چند درصد از جمعیت، تک فرزندان هستند؟
امروزه در کشورهای توسعه یافته، نزدیک به 47 درصد از خانواده های دارای فرزند، خانواده های تک فرزندی هستند. به نظر می رسد که ارتباط مستقیمی بین ثروت و فرصت های کاری و داشتن فرزند کمتر وجود داشته باشد.
آیا واقعا تک فرزند، کودکی تنها است؟
مطالعات نشان داده اند که ترس از تنها ماندن تنها فرزندشان، بزرگترین دلیل آن ها برای داشتن فرزند بیشتر است. به این خاطر که والدین ترس این را دارند که فرزند تنها، بدون ارتباط کافی با دیگر بچه ها بزرگ خواهد شد. با این حال تحقیقات نشان می دهند که تک فرزندان خودخواه تر، تباه تر یا تنهاتر از دیگران نیستند. در واقع بعضی ها در ارتباط با بزرگسالان بهتر بوده و روابط بهتری با والدین خود دارند.
آیا یک فرزند داشتن خوب است؟
داشتن تنها یک بچه برای والدین راحت تر است. داشتن تنها یک فرزند به والدین اجازه مچ شدن با نیازهای عاطفی فرزند، توجه مستقیم تر و متمرکز شده، پس انداز راحت تر برای کالج و راحت تر بودن در خانه ای کوچک را میدهد. گفتنی است که نباید ساختمان خانواده را انگیزه اصلی پول دادن بدانید. خانواده بیش از پول است. فقط اطمینان حاصل نمایید که توانایی حمایت عاطفی گه کودکان نیازمند آن هستند را بدون از بین بردن فردیت او، تهیه کنید.
داشتن چند فرزند برای سلامت زن مناسب است؟
بستگی دسترسی به منابع شامل غذای سالم، سرپناه خوب، شیوه زندگی سالم و غیره دارد. به طور کلی هرچه فرزندان بیشتر باشند، در طولانی مدت امکان آسیب به سلامتی او وجود دارد. گرچه این آسیب در کشورهای درحال توسعه با خدمات صحیح و مجهز پزشکی، بیشتر قابل مشاهده است.
مشکلات داشتن چند فرزند چیست؟
- هرچه سن زن بالاتر رود، فرزند دوم داشتن خطرناک تر می شود.
- فرزند بیشتر داشتن هزینه ها را افزایش داده و پس انداز کالج را دشوارتر می کند.
- والدین توانایی وقت گذاشتن یکسان با هر فرزند را نخواهند داشت.
- هرچه زن فرزندان بیشتری داشته باشد، حاملگی برای بدن او سخت تر می شود.
فواید چند فرزند داشتن چیست؟
- اگر از پدر و مادری لذت می برید، خاطرات بیشتری با هر فرزند خود خواهید ساخت.
- فرزندان بزرگتر میتوانند در برداشتن بار مسئولیت والدین خود کمک کنند.
- فرزندان بزرگتر میتوانند به پرستاری از فرزندان دیگر کمک کنند.
چگونه بدانم داشتن فرزند دیگر برای من مناسب است؟
- دارایی خود را در نظر بگیرید.
- در نظر بگیرید آیا توانایی صرف زمان کافی با هر فرزند خود را خواهید داشت یا نه.
- به این فکر کنید که مثل بزرگ کردن اولین فرزندتان است و نکات مثبت ومنفی آن را بسنجید.
چه زمانی باید دومین فرزند خود را داشته باشیم؟
مطالعات نشان می دهند که حاملگی در حدود 18 ماه پس از تولد اولین فرزند، احتمال اینکه فرزند دومتان زودرس، کم وزن یا کوچک تر از حد معمول باشد به خاطر ماه هایی که در رحم بوده، وجود دارد. مطمئن شوید که 18 ماه قبل از دوباره باردار شدن صبر کنید.
