کارشناسان به میزان احتیاطی که باید در مورد میکروب ها و چیزهای دیگری که از بیرون با خودتان به خانه می آورید اهمیت می دهند. اگر اولین کاری که بعد از آمدن به خانه انجام می دهید پرتاب کردن لباس هایی که کل روز به تن داشتید روی تختخواب تان است، باید در این کار خود تجدید نظر کنید. هر چند که دوست دارم بگویم نگران این موضوع نباشید، اما حقیقت این است که ما در جامعه و محیط شهری زندگی می کنیم. جیسن تترو محقق میکروب شناس و نویسنده “The Germ Files” به Healthline گفت: اکثر گونه های میکروبی، ویروس ها، باکتری ها و قارچ ها از طریق انسانها به یکدیگر منتقل می شوند. "اگر شما مدام با اتوبوس ها، قطارها، متروها به مهدکودک ها، مدارس یا سرکارتان در رفت و آمد هستید می توانید تمامی انواع باکتری ها و احتمالا ویروس ها و قارچ ها را از افراد دیگری دریافت کنید و آنها را با خودتان به خانه بیاورید".
انواع مختلف میکروب ها بر روی لباس ها برای مدت زمان متفاوتی زنده خواهند ماند و آگاهی از این موضوع که آیا مردم یا سطوحی که با آنها تماس دارید با میکروب های مضر آلوده هستند کار سختی است. برای همین تترو می گوید خطر نکنید و با عوض کردن لباس های بیرون با یک دست لباس جدید شانس انتقال میکروب ها به سطوح یا دیگر افراد در خانه را کاهش دهید. او اشاره می کند زمانی که مردم لباس بیرون به تن دارند 37 میلیون میکروارگانیسم در هر ساعت روی سطوح می ریزند. به خاطر داشته باشید که اگر به مدت 10 دقیقه به داخل خانه بیایید و دوباره به بیرون بروید احتمالا مهم نیست که با همان لباس ها بمانید، اما اگر شما وارد خانه شدید و بعد از چند ساعت در آنجا بمانید و تمامی سطوح های مختلف در خانه تان را لمس کنید، تعویض لباس های تان ایده خوبی است.
کدام میکروب ها بیشترین آسیب را ایجاد می کنند؟
اگرچه انتقال میکروب از طریق لباس های تان به خانه بعید است، اما نگران کننده ترین میکروب هایی که می توانند منتقل و باعث عفونت شوند شامل:
- استافیلوکوکوس(staph): عفونتی است که اغلب توسط باکتری موجود روی پوست یا در بینی ایجاد می شود. به گفته تترو مدارک مستندی برای انتقال این باکتری به دلیل آوردن باکتری توسط فرد به داخل خانه وجود داشته است.
- استافیلوکوکوس اورئوس: مقاوم به متی سیلین (MRSA ) عامل بیماری زایی است که موجب عفونت در بخش های مختلف بدن و مقاومت به بسیاری از آنتی بیوتیک ها می شود. جاناتان سکتون دکتر محقق در College of Public Health at the University of Arizona گفت: "این جمله را برای اینکه باید خیلی نگران باشید نمی گویم، اما ما وسایل حمل و نقل عمومی را مورد بررسی قرار دادیم و MRSA را در آنجا پیدا کردیم، بنابراین زمانی که از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می کنید این احتمال وجود دارد که پوست تان آلوده شود و بعد آن را به صورت پنهانی با خودتان به خانه بیاورید.
- آسینتوباکتر: نوعی باکتری است که می تواند باعث عفونت تنفسی و در نهایت منجر به التهاب ریه شود. تترو توضیح می دهد، "احتمال آلوده شدن شما به این نوع باکتری خیلی کم است". "اما مواردی وجود داشته است که این باکتری ها می توانند در وسایلی مانند بالش نفوذ پیدا کنند". بنابراین اگر بعد از یک روز طولانی به خانه برگشتید و روی تخت خواب تان پریدید احتمال تماس شما با باکتری آسینتوباکتر رخ می دهد، شما می توانید آن را به بالش تان انتقال و در آنجا باقی بگذارید و بعد آن را تنفس کرده و مریض شوید.
آیا باید در خانه کفش ها را در بیاوریم؟
سکتون می گوید از آنجایی که معمولا کفش ها در زمان نشستن یا دراز کشیدن با سطوح تماسی ندارند درآوردن آنها در خانه ضروری نیست. با این حال، او متذکر می شود مطالعه ای که او روی باکتری کلیفرم مدفوعی انجام داده بود نشان می دهد که باکتری مدفوع ها روی کفش ها وجود دارند و باکتری "ای کولای" و باکتری های دیگر می توانند شامل این باکتری های مدفوعی باشند. سکتون می گوید، "این موردی است که باید نگران آن باشید". اما این در صورتی است که به وضوح روی آلودگی پا بگذارید، چون اکثر افراد احتمالا درباره چگونگی آلوده شدن کفش های شان با مدفوع فکر نمی کنند. "اگر شما کف چوبی یا سرامیکی دارید من در مورد پوشیدن کفش در خانه نگرانی ندارم، چون این سطوح در مقایسه با فرش ها که امکان ضد عفونی کردن هر روز آنها نیست به راحتی تمیز و ضد عفونی می شوند. سکتون می گوید، با این حال، اگر شما کودکی دارید که سینه خیز می رود یا روی کف خانه بازی می کند یا آنجا می نشیند باید به در آوردن کفش ها توجه کنید. یک روش خوب برای بررسی، توجه به این موضوع است که آیا شما یا هر فرد دیگر در خانه تان سیستم ایمنی سرکوب شده دارد یا نه، که احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می دهد.
او می گوید، "حدود 30 درصد از افراد نوعی سیستم ایمنی سرکوب شده یا مرتبط با سن یا مصرف داروها دارند". "زمانی که به برگشت به خانه فکر می کنید، به این موضوع فکر کنید که چقدر افراد خانه تان سالم هستند و سیستم ایمنی آنها چطور کار می کند، این کار به تصمیم گیری تان در مورد میزان احتیاط برای تعویض لباس ها و در آوردن کفش ها به شما کمک خواهد کرد".
آیا شما خیلی تمیز هستید؟
سکتون می گوید بدن ما میکروب هایی بیشتری نسبت به سلول های انسانی دارند. "تقریبا هر اینچ از بدن ما از میکروب ها پوشیده شده است. آنها به هضم غذای ما کمک می کنند و اسید آمینه هایی که برای زنده ماندن به نیاز داریم را در اختیار ما می گذارند. او توضیح می دهد، آنها به جلوگیری از حمله میکروب های بد به جاهای ثابت (در سیستم ایمنی مان) که باعث بیماری می شوند، کمک می کنند. میکروب ها زمانی که در حال حمل پاتوژن هایی (عامل بیماری زا) که باعث بیماری می شوند هستند دچار مشکل می شوند. به همین دلیل، سکتون به خیلی تمیز بودن ما اعتقادی ندارد. او می گوید، "من ضد عفونی کردن را دوست دارم. حتی بعد از نظافت سطوح آنجا با میکروب های طبیعی به سرعت دوباره آلوده می شوند. من به نظافت خانه اصرار دارم چون تعدادی میکروب و بیماری وجود دارند که می توانند دوباره و دوباره شما را بیمار کنند.
برای مثال، اگر شما دچار نورو ویروس هستید می توانید دوباره به محض بهتر شدن دچار این بیماری شوید. "من نظافت را برای جلوگیری از انتشار ویروس دوست دارم که شما ایمنی نسبت به آن ندارید. سکتون می گوید: من درباره تمیزی خواربار فروشی ها و پارک ها نگران نیستم اما من خانه را تمیز می کنم چون آنجا مکانی است که من بیشترین زمان را در آن سپری می کنم و جایی است که می توانم آن را ضد عفونی مجدد کنم".
تترو تمرکز بروی نظافت هدفمند را برای خیلی تمیز نگه داشتن خانه تان پیشنهاد می دهد. او می گوید، "در اصل، اگر به دلیل نگرانی تان برای میکروب ها آشپزخانه یا حمام آنجا را به طور مرتب تمیز می کنید این کار خوبی است. اما اگر همیشه کل خانه را تمیز می کنید در واقع کار مفیدی نیست چون تعدادی گونه های میکروبی مفید برای شما و محیط تان آنجا وجود دارند که عوامل بیماری زا را می کشند. به این موضوع این طور نگاه کنید: شما نمی خواهید که خانه تان استریل شود اما می خواهید از تمیزی قسمت های خانه تان به خاطر خطر وجود این میکروب ها مطمئن شوید. تترو می گوید،"زمانی که چیزی را از بیرون به خانه می آورید خواه کفش یا لباس به این موضوع که آنها در تماس با چه چیزهایی بودند، فکر کنید".
مقابله با میکروب ها
بهترین سلاح دفاعی شما در مقابل میکروب ها شستن دست ها با آب و صابون (حتما نباید آنتی باکتریال باشد) است. سکتون می گوید به مدت 30 ثانیه دست ها بین انگشت ها و زیر ناخن ها را بشویید. او می گوید: "ما بررسی را روی کودکان و بزرگسالان انجام دادیم و از آنها خواستیم لوسیون میکروب درخشان را روی دست ها بمالند که میکروب های روی دست های آنها را در نور تیره نشان می دهد. بعد از آنها خواستیم که دست های شان را بشورند. ناخن ها همیشه جاهایی هستند که آنها اکثر مواقع از شستن آنها غافل می شوند، حتی در بزرگسالان هم همین طور بود".
تترو موافق این موضوع است که مردم به طور میانگین صورت ها، بینی ها، دهان ها و چشم هایشان را از 5 تا 6 بار در هر ساعت لمس می کنند. او می گوید: "اگر شما میکروب های بیماری آنفولانزا، استافیلوکوکوس یا ویروس تنفسی را روی دست های تان داشته باشید و بعد صورت تان را لمس کنید می توانید خودتان را مبتلا کنید. تعویض لباس ها و شستن دست ها را جزء کارهای روتین زمان برگشت تان به خانه قرار دهید، در نهایت شما بهترین خواهید بود.
منبع: healthline