کاربرد پروکلرپرازین مالات
دارو پروکلرپرازین مالات برای درمان تهوع و استفراغ شدید ناشی از دلایل خاص (به عنوان مثال بعد از عمل جراحی یا درمان سرطان) استفاده می شود. پروکلرپرازین به گروهی از داروها با نام فنوتیازین ها تعلق دارد. این دارو برای کودکان کوچک تر از 2 سال و یا کودکانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند، توصیه نمی شود.
نحوه استفاده از پروکلرپرازین مالات
این دارو به شکل خوراکی، با یا بدون غذا مطابق با تجویز پزشک و معمولا 3 یا 4 بار در روز مصرف می شود. دوز دارو به سن، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان بستگی دارد. در کودکان، دوز دارو ممکن است بر اساس وزن آنها نیز تعیین شود. دوز دارو را افزایش نداده و و بیش از دستورالعمل آن مصرف نکنید.
عوارض جانبی پروکلرپرازین مالات
- مصرف این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی، سرگیجه، ضعف، تاری دید، یبوست یا خشکی دهان شود. اگر هر یک از این علائم ادامه داشت و یا وخیم تر شد، سریعا به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
- برای رهایی از خشکی دهان از آبنبات (بدون قند) یا قطعه های کوچک یخ، جویدن آدامس (بدون قند)، نوشیدن آب یا یک جایگزین بزاق (بزاق مصنوعی) استفاده کنید.
- برای کاهش خطر سرگیجه یا ضعف، از حالت نشسته و یا دراز کشیده، به آرامی بلند شوید.
- به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده، زیرا او تشخیص داده است که فواید این دارو برای شما بیش از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند، عوارض جانبی جدی ندارند.
در صورت بروز هر کدام از عوارض جانبی جدی زیر، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. عوارضی از جمله:
- تغییر روحی و روانی (مانند آشفتگی و بی قراری)،
- حرکات غیر معمول و کنترل نشده (مانند خیره شدن ثابت به سمت بالا، پیچ خوردگی گردن، حرکات زبان، اسپاسم عضلات)،
- لرزش (لرزیدن)
- مشکل در دفع ادرار
- بزرگ یا حساس شدن سینه ها
- تولید غیرعادی شیر سینه
- ضعف
- به سادگی دچار کبودی یا خونریزی شدن
- علائم عفونت (مانند تب، گلو درد مداوم)، درد شدید معده یا شکم، تهوع یا استفراغ مداوم، زرد شدن پوست و چشم.
در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی از جمله تشنج، سریعا درخواست کمک پزشکی کنید. این دارو به ندرت باعث بروز یک بیماری به نام نشانگان نورولپتیک بدخیم (NMS) می شود. اگر هر یک از علائم زیر را دارید، سریعا درخواست کمک پزشکی نمایید:
- تب، سفتی یا درد یا حساسیت و ضعف عضلانی، خستگی شدید، سردرگمی شدید، عرق کردن، ضربان قلب سریع یا نامنظم، ادرار تیره، علائم مشکلات کلیوی (مانند تغییر در میزان ادرار).
یک واکنش آلرژی زا شدید به این دارو نادر است. با این وجود، اگر علائم هر گونه واکنش آلرژی زا جدی از جمله موارد زیر را مشاهده کردید، سریعا درخواست کمک پزشکی نمایید.
- علائمی مانند: زخم یا خارش و یا تورم (به ویژه در صورت و زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکلات تنفسی.
این فهرست کاملی از تمام عوارض جانبی این دارو نیست. اگر اثرات دیگر ذکر نشده در بالا را مشاهده کرده اید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
هشدارها هنگام مصرف پروکلرپرازین مالات
قبل از مصرف پروکلرپرازین، اگر به این دارو یا دیگر فنوتیازین ها (مانند کلروپرومازین) و یا هر ماده دیگری آلرژی دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که باعث ایجاد واکنش های آلرژی زا و یا مشکلات دیگر می شوند. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید. قبل از مصرف این دارو، در مورد سابقه پزشکی خود به ویژه اگر یکی از شرایط زیر را دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
مشکلاتی از قبیل: مشکلات تنفسی (مانند آسم، بیماری مزمن انسداد ریه-COPD)، اختلالات سیستم ایمنی یا خونی (مانند نارسایی مغز استخوان)، فشار زیاد در چشم (آب سیاه)، بیماری قلبی (مانند ضربان قلب نامنظم)، بیماری کبد، بیماری کلیه، برخی از اختلالات مغزی (مانند نشانگان ری، تشنج)، مشکلات روده و معده (مانند انسداد)، مشکل در دفع ادرار (به عنوان مثال در اثر بزرگ شدن پروستات)، فئوکروموسیتوما.
این دارو ممکن است باعث سرگیجه، خواب آلودگی، و تاری دید شود. الکل یا ماری جوانا (با نام انگیسی Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه شود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. از نوشیدن الکل اجتناب کنید. اگر ماری جوانا (Cannabis) مصرف می کنید، در مورد آن با پزشک خود صحبت کنید.
قبل از جراحی، به پزشک یا دندان پزشک خود در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی یا محصولات گیاهی) اطلاع دهید. این دارو ممکن است شما را نسبت به خورشید حساس تر کند. زمان قرار گیری در مجاورت آفتاب را محدود کنید. از غرفه های برنزه کردن پوست و لامپ های فرابنفش برنزه کردن بدن پرهیز نمایید. هنگام بیرون رفتن از منزل از ضد آفتاب استفاده کرده و لباس محافظ بپوشید. اگر دچار آفتاب سوختگی، تاول و یا قرمزی پوست شده اید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو ممکن است باعث شود شما کمتر عرق کنید که باعث افزاش احتمال سکته مغزی می شود. از انجام کارهایی که ممکن است باعث عرق بیش از حد شود، مانند کار سخت یا ورزش در هوای گرم و یا استحمام در وان آب گرم پرهیز نمایید. هنگامی که هوا گرم است، مایعات بسیار بنوشید و لباس های نازک بپوشید. اگر گرما زده شده اید، سریعا به دنبال مکانی برای خنک شدن و استراحت باشید. اگر دچار تب شده اید که برطرف نمی شود و یا تغییر در خلق و روان، سردرد یا سرگیجه را تجربه می کنید، سریعا درخواست کمک پزشکی نمایید.
کودکان با بیماری های کوتاه مدت (مانند عفونت ویروسی، کم آبی)، ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه مشکلات عصبی و عضلانی حساس تر باشند. سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، خصوصا فشار خون پایین، یبوست، مشکلات دفع ادرار و مشکلات عصبی و عضلانی حساس تر باشند.
مصرف پروکلرپرازین مالات در بارداری و شیردهی
در دوران بارداری، این دارو فقط در صورت نیاز شدید باید مورد استفاده قرار بگیرد. در مورد خطرات و فواید مصرف آن با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید. نوزادان متولد شده از مادرانی که در سه ماهه آخر بارداری خود از این دارو مصرف کرده اند، ممکن است به ندرت علائمی از جمله، سفتی یا لرزش عضلات، خواب آلودگی، مشکلات تغذیه ای یا تنفس، یا گریه مداوم داشته باشند. اگر متوجه هر کدام از این علائم در هر زمانی از ماه اول تولد کودک خود شده اید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. انتقال پروکلرپرازین به شیر مادر مشخص نیست. با این وجود، داروهای مشابه به آن به شیر مادر منتقل می شوند. قبل از شیردهی، با پزشک خود مشورت نمایید.
تداخلات دارویی پروکلرپرازین مالات
تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید. برخی از داروهایی که ممکن است با این محصول تداخل داشته باشند، عبارتند از: کابرگولین، دوفتیلید، متوکلوپرامید.
اگر محصولات دیگری که منجر به خواب آلودگی می شود، مانند: مشتقات تریاک یا تسکین دهنده های سرفه (مانند کدئین، هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا (cannabis)، داروهایی برای خواب یا اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدارمین) مصرف می کنید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
برچسب موجود بر روی تمام داروهای خود را مطالعه نمایید (مانند داورهای سرماخوردگی و آلرژی)، زیرا آنها ممکن است حاوی موادی باشند که منجر به خواب آلودگی می شود. درباره استفاده بی خطر از این داروها از داروساز خود بپرسید. این دارو ممکن است در برخی از آزمایشات خاص پزشکی (از جمله فنیل کتونوری، و آزمایش های خاص بارداری) تداخل ایجاد کند، که ممکن است باعث نتایج نادرست آزمایش شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و تمام پزشکان شما از مصرف این دارو توسط شما اطلاع دارند.
اوردوز
اگر کسی اوردوز کرده و یا علائم جدی مانند بیهوشی یا مشکلات تنفسی دارد، با 115 تماس بگیرید. علائم اوردوز این دارو ممکن است شامل: تغییرات ذهنی و خلقی (مانند بی قراری و آشفتگی)، خواب آلودگی شدید، تشنج، و ضربان قلب نامنظم باشد.
تذکر
- این دارو را به دیگران ارائه ندهید.
- تست یا آزمایشات پزشکی ممکن است به صورت دوره ای انجام شده تا پیشرفت و یا عوارض جانبی را کنترل کنند. جهت اطلاعات بیشتر با پزشک خود مشورت نمایید.
دوزهای فراموش شده
اگر مصرف یک دوز را فراموش کرده اید، آن را هر زمان که به خاطر آورید، مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی عادی آن مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید.
نگهداری
- دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید.
- آن را در حمام نگهداری نکنید.
- تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
- آنها را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
- این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید.
منبع: webmd