پروستاتیت می تواند در هر سنی برای مردان اتفاق بی افتد، اما در مردان 50 ساله یا کمتر این بیماری شایع تر است. این وضعیت دلایل مختلفی دارد. گاهی اوقات نمی توان علت بروز آن را مشخص کرد. اگر علت بروز پروستاتیت عفونت باکتریایی باشد، معمولاً می توانپروستاتیت را با آنتی بیوتیک درمان کرد. هر آنچه لازم است درباره پروستاتیت از علائم، علت تا تشخیص و درمان آن بدانید، در این مقاله سلام دنیا بیان کردیم. با ما همراه باشید.
پروستاتیت چیست؟
پروستاتیت، تورم و التهاب غده پروستات است، غده ای که اندازه ای مانند گردو دارد و دقیقا زیر مثانه مردان است. این غده مسئول تولید مایع (منی) است، که اسپرم را تغذیه و حمل می کند. پروستاتیت اغلب منجر به دفع ادرار دردناک یا سخت می شود. سایر علائم پروستاتیت شامل درد کشاله ران، ناحیه لگن یا اندام تناسلی و برخی اوقات علائم آن مشابه آنفولانزا است.
پروستاتیت می تواند در هر سنی برای مردان اتفاق بی افتد، اما در مردان 50 ساله یا کمتر این بیماری شایع تر است. این وضعیت دلایل مختلفی دارد. گاهی اوقات نمی توان علت بروز آن را مشخص کرد.اگر علت بروز پروستاتیت عفونت باکتریایی باشد، معمولاً می توان آن را با آنتی بیوتیک درمان کرد. براساس علت بروز، پروستاتیت می تواند به صورت تدریجی یا ناگهانی ایجاد شود. این وضعیت می تواند بصورت خود به خودی یا با درمان به سرعت بهبود پیدا کند. درمان برخی از انواع پروستاتیت ماه ها طول می کشد یا این بیماری دوباره عود می کند (پروستاتیت مزمن).
علائم پروستاتیت
علائم و نشانه های پروستاتیت به علت بروز آن مربوط هستند. علائم می توانند شامل موارد زیر باشند:
- احساس درد یا سوزش در هنگام دفع ادرار (سوزش ادرار یا دیسوریا)
- مشکل در ادرار کردن، مانند قطره قطره ترشح کردن یا با تاخیر ادرار کردن
- تکرر ادرار به خصوص در زمان شب (شب ادراری)
- نیاز به دفع فوری ادرار
- ادرار تیره
- خون در ادرار
- درد در ناحیه شکم، کشاله ران یا کمر
- درد در ناحیه بین کیسه بیضه و مقعد (پرینه)
- درد یا ناراحتی آلت تناسلی یا بیضه ها
- انزال دردناک
- علائم و نشانه های آنفولانزا (با پروستاتیت باکتریایی)
حتما بخوانید: بزرگ شدن پروستات نشانه چیست
زمان مراجعه به پزشک برای پروستاتیت
اگر در ناحیه لگن احساس درد می کنید، دفع ادرار سخت یا دردناک یا انزال دردناک دارید، به پزشک مراجعه کنید. در صورت عدم درمان، برخی از انواع پروستاتیت می تواند منجر به بدتر شدن عفونت یا سایر بیماری ها شود.
علت پروستاتیت چیست
پروستاتیت حاد باکتریایی اغلب به دلیل سویه های شایع باکتری ایجاد می شود. عفونت زمانی شروع می شود که باکتری های موجود در ادرار به پروستات شما نفوذ پیدا می کنند. برای درمان عفونت از آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. اگر مصرف دارو باکتری ها را از بین نبرند، پروستاتیت ممکن است عود کند یا درمان آن سخت شود (پروستاتیت باکتریایی مزمن).
آسیب عصبی در دستگاه ادراری تحتانی، که می تواند در اثر جراحی یا ضربه به این ناحیه ایجاد شود، ممکن است در بروز پروستاتیت دخیل باشد که این نوع پروستاتیت مربوط به عفونت باکتریایی نیست. در بسیاری از موارد علت بروز پروستاتیت مشخص نمی شود.
عوامل خطر پروستاتیت عبارتند از:
- جوان یا میانسال بودن
- سابقه ابتلا به پروستاتیت
- داشتن عفونت در مثانه یا لوله ای که منی و ادرار را به آلت تناسلی (مجرای ادراری) منتقل می کند.
- داشتن تروما لگن، مانند صدمات ناشی از دوچرخه سواری یا اسب سواری
- استفاده از لوله ای که در مجرای ادرار برای تخلیه مثانه قرار داده شده است (کاتتر ادراری)
- ابتلا به ایدز/HIV
- انجام بیوپسی پروستات
عوارض پروستاتیت
عوارض ناشی پروستاتیت می تواند شامل موارد زیر باشد:
- وجود عفونت باکتریایی در خون (باکتریمی)
- التهاب لوله پیچ خورده در پشت بیضه (اپیدیدیمیت)
- ایجاد حفره پر از چرک در پروستات (آبسه پروستات)
- ناهنجاری های منی و ناباروری، که می تواند با پروستاتیت مزمن رخ دهد
هیچ شواهد مشخصی مبنی بر اینکه پروستاتیت می تواند منجر به سرطان پروستات شود وجود ندارد.
حتما بخوانید: خواص زردچوبه برای درمان سرطان پروستات
تشخیص پروستاتیت
تشخیص پروستاتیت شامل نقض سایر شرایط مربوط به علت علائم شما و تعیین نوع پروستاتیت است. پزشک در مورد سابقه پزشکی و علائم از شما سوال خواهد کرد. او همچنین یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد که احتمالاً شامل معاینه رکتوم دیجیتال هم خواهد بود.
آزمایشات تشخیصی اولیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایشات ادرار. پزشک شما ممکن است نمونه ای از ادرار شما را برای بررسی علائم عفونت در ادرار (تجزیه و تحلیل ادرار) آنالیز کند. پزشک شما همچنین ممکن است، نمونه ای از ادرار شما را به آزمایشگاه بفرستد تا مشخص شود که عفونت دارید یا خیر.
- آزمایشات خون. پزشک ممکن است نمونه‌های خون شما را از لحاظ علائم عفونت و سایر مشکلات پروستات مورد بررسی قرار دهد.
- ماساژ پروستات. در موارد نادر، پزشک ممکن است پروستات شما را ماساژ داده و ترشحات خارج شده را بررسی می کند.
حتما بخوانید: فواید و مضرات ماساژ پروستات
- آزمایشات تصویربرداری. در برخی موارد، پزشک ممکن است سی تی اسکن از دستگاه ادراری و پروستات شما یا سونوگرافی پروستات را درخواست کند. تصاویر سی تی اسکن اطلاعات دقیق تری نسبت به اشعه ایکس ساده فراهم می کنند. سونوگرافی تصویر ایجاد شده توسط اولترا سوند است.
انواع پروستاتیت
پزشک بر طبق علائم و نتایج بدست آمده از آزمایش، به این نتیجه می رسد که به کدام یک از انواع پروستاتیت زیر :
پروستاتیت باکتریایی حاد
معمولا این نوع پروستاتیت توسط سویه‌های شایع باکتری ها ایجاد می‌شود،عموماً به صورت ناگهانی شروع می‌شود ومنجر به بروز علائم و نشانه‌های مشابه آنفولانزا مانند تب، لرز، حالت تهوع و استفراغ می شود.
پروستاتیت باکتریایی مزمن
زمانی که آنتی بیوتیک ها نتوانند باکتری های ایجاد کننده پروستاتیت را از بین ببرند، ممکن است باعث عود عفونت ها یا سخت شدن درمان آنها شود. ما بین حملات پروستاتیت باکتریایی مزمن، ممکن است علائمی نداشته باشید یا فقط علائم جزئی داشته باشید.
پروستاتیت مزمن یا سندرم درد مزمن لگن
این نوع پروستاتیت که شایع ترین نوع آن است توسط باکتری ایجاد نمی شود. معمولا برای بروز این وضعیت علت دقیقی وجود ندارد. در برخی از مردان، علائم با گذشت زمان تقریباً بدون تغییر می مانند. برای برخی دیگر، علائم در دوره های بروز با شدت کمتر و بیشتر ظاهر می شود.
پروستاتیت التهابی بدون علامت
این نوع پروستاتیت علائمی ایجاد نمی کند و معمولاً زمانی که تحت آزمایش برای سایر شرایط هستید به طور تصادفی مشخص می شود. پروستاتیت التهابی بدون علامت به درمان نیازی ندارد.
درمان پروستاتیت
درمان پروستاتیت به علت اصلی بروز آن بستگی دارد. درمان های پروستاتیت می تواند شامل موارد زیر باشد:
آنتی بیوتیک ها. معمول ترین درمان تجویز شده برای پروستاتیت مصرف آنتی بیوتیک ها هستند. پزشک بر اساس نوع باکتری که باعث ایجاد عفونت در شما شده، نوع دارو را تعیین می کند. اگر علائم شدید باشند، ممکن است به آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) احتیاج داشته باشید. احتمالاً باید به مدت 4 تا 6 هفته آنتی بیوتیک های خوراکی مصرف کنید، اما ممکن است در صورت وجود پروستاتیت مزمن یا عود کننده درمان طولانی تری لازم باشد.
مسدود کننده های آلفا. این داروها به شل شدن گردن مثانه و فیبر های عضلانی ناحیه ای که پروستات شما به مثانه وصل می شود کمک می کنند. این درمان ممکن است باعث کاهش علائمی، مانند ادرار دردناک شود.
داروهای ضد التهابی. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) ممکن است برای تسکین علائم مفید باشند.
شیوه زندگی و درمان های خانگی پروستاتیت
روش های زیر می تواند منجر به کاهش برخی از علائم پروستاتیت شوند:
- در یک لگن آب گرم (روش حمام سیتز) بشینید یا از یک پد گرم کننده استفاده کنید
- مصرف الکل، کافئین، و غذاهای تند یا اسیدی را محدود کنید یا از مصرف آنها خودداری کنید، چون اینها می تواند باعث تحریک مثانه شما شوند.
- از انجام فعالیت هایی که می تواند منجر به تحریک پروستات شما شود، مثل نشستن طولانی مدت یا دوچرخه سواری اجتناب کنید.
- نوشیدنی های بدون کافئین فراوانی بنوشید. این کار باعث می شود که ادرار بیشتری دفع کنید و این به دفع باکتری ها از مثانه تان کمک می کند.
درمان های جایگزین برای کاهش علائم پروستاتیت
درمان های جایگزینی که برای کاهش علائم پروستاتیت امیدوار کننده هستند عبارتند از:
- بیوفیدبک. متخصص بیوفیدبک از طریق سیگنال‌های دریافتی از تجهیزات مانیتورینگ به شما یاد دهد که برخی عملکردها و پاسخ‌های بدن تان ، از جمله شل کردن عضلات را کنترل کنید.
- طب سوزنی. در این روش سوزن های بسیار نازک از طریق پوست به اعماق مختلف در نقاط خاصی از بدن شما وارد می شوند.
- داروهای گیاهی و مکمل ها. اگرچه بسیاری از افراد از این نوع درمان استفاده می کنند، اماهیچ مدرکی مبنی بر اینکه گیاهان و مکمل ها التهاب پروستات را بهبود می بخشند وجود ندارد. برخی از درمان های گیاهی برای پروستاتیت عبارتند از علف چاودار (cernilton)، یک ماده شیمیایی موجود در چای سبز، پیاز و سایر گیاهان (کوئرستین) و عصاره گیاه نخل اره ای.
آمادگی برای قرار ملاقات با پزشک
ممکن است کار درمان را با مراجعه به ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود شروع کنید. یا ممکن است فوراً به متخصص اختلالات مجاری ادراری و جنسی (اورولوژیست) ارجاع داده شوید.
در ادامه اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.
کارهایی که باید انجام دهید
براساس موارد زیر لیستی را تهیه کنید:
- علائم شما، از جمله علائمی که ممکن است ارتباطی به قرار ملاقات شما نداشته باشد و زمان شروع آنها
- اطلاعات شخصی مهم، از جمله استرس های عمده یا بیماری هایی که اخیرا به آن مبتلا بوده اید
- تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزهای مصرفی
سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید
در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا به شما کمک کند اطلاعاتی که به شما داده می شود را به خاطر بسپارید.
سوالاتی که باید از پزشک درباره پروستاتیت بپرسید عبارتند از:
- چه مواردی احتمالاً باعث بروز علائم من می شود؟
- چه شرایط دیگری می تواند باعث درد من شود؟
- به چه نوع آزمایشاتی نیاز خواهم داشت؟
- چه درمانی را توصیه می کنید؟
- آیا گزینه های درمانی دیگری هم وجود دارد؟
- آیا بروشور یا سایر نوشته های چاپی وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
اگر سوالات دیگری دارید حتما آنها را از پزشک بپرسید.
از پزشک خود چه انتظاری داشته باشید
احتمالا پزشک این سوالات را از شما می پرسد:
- از چه زمانی علائم شروع شده اند؟
- علائم تان چه میزان شدید هستند؟
- آیا علائم شما مداوم بوده است یا قطع شدند و دوباره بروز پیدا کردند؟
- آیا اخیراً به عفونت ادراری دچار بوده اید؟
- آیا در گذشته عفونت ادراری مکرری داشته اید؟
- آیا اخیراً دچار آسیبی در کشاله ران خود شده اید؟
- چه چیزی منجر به بهبود علائم شما می شود؟
درباره پروستاتیت، علائم و علت و درمان آن در این مطلب برای شما صحبت کردیم. امیدوارم برایتان مفید بوده باشد.