ریتالین دارویی است که برای درمان اختلال نقص توجه و بیش فعالی در کودکان تجویز می شود. ریتالین یک داروی اعتیاد آور شناخته می شود، لذا مصرف آن موجب نگرانی والدین می شود. به عنوان والدین، تصمیم گیری برای مصرف دارو در کودکان بیش فعال می تواند مشکل باشد. این تصمیم برای والدینی که بیشتر دارو را می شناسند سخت تر هم خواهد بود. با آگاهی کامل از خطرات، عوارض جانبی و تاثیرات کلی قرص ریتالین، تصمیم گیری بسیار شخصی می شود. و نگرانی درباره اینکه آیا ریتالین بیش از حد تجویز شده است بالا می رود. در حقیقت، بکار بردن ریتالین برای کودکان می تواند مزایا و عوارضی داشته باشد، اما ممکن است بر اساس وضعیت فرد، متفاوت باشد.
قرص ریتالین چیست و چطور عمل می کند (فرق ریتالین با متیل فنیدات )
متیل فنیدات که به ریتالین شناخته می شود، محرکی است که معمولا برای کودکان مبتلا به بیش فعالی (کم توجهی) تجویز می شود. به نظر می رسد بر خلاف عقل سلیم یک محرک برای کودک بیش فعال تجویز می شود، اما در حقیقت ریتالین بخشی از مغز را که مسئول بعضی چیزها مانند "بازه زمانی توجه" است تحریک می کند.
حتما بخوانید: قرص متیل فنیدات برای چیست
فواید قرص ریتالین
بسیاری از والدین وقتی حس می کنند گزینه دیگری برای کمک به فرزندشان ندارند، به ریتالین روی می آورند. یکی از بهترین چیزها درباره شروع مصرف ریتالین این است که به سرعت تاثیر می گذارد، بنابراین لازم نیست هفته ها منتظر بمانید تا مشخص دارو مفید بوده است یا اینکه آیا لازم است دز آن تغییر کند.
ریتالین دارویی نسبتاً ارزان و دارای سابقه مصرف طولانی است. برخی از مزایای ریتالین عبارتند از:
- کنترل بهتر احساسات
- افزایش صبر
- بهبود روابط
- کاهش بی قراری
- افزایش عزت نفس
- بهبود در رفتار کلاسی و انجام تکالیف
مضرات و عوارض قرص ریتالین برای کودکان
یکی از بزرگترین مضرات مصرف ریتالین این است که بسیار اعتیاد آور است. به علاوه، برخی عوارض جانبی نامطلوب نیز دارد.
برخی عوارض جانبی رایج عبارتند از:
- سردرد
- دل درد
- تحریک پذیری
- بیخوابی
حتما بخوانید: درمان بیخوابی با داروهای گیاهی
- افزایش اشتها
برخی والدین همچنین متوجه می شوند که بنظر می رسد انرژی کودک در ابتدای شب و پس از کاهش تدریجی تاثیر دارو، فوران می کند. این ممکن است باعث بدخوابی کودک و نگرانی والدین شود.
عوارض جانبی کمتر دیده شده از ریتالین
- فشار خون بالا
- لکنت زبان
- تاخیر در رشد
- تیک در صورت
یک مطالعه ارتباط بین مصرف ریتالین با علائم اختلال وسواس فکری-عملی را نشان داده است. محققان دریافته اند که در 51 درصد از کودکانی که ریتالین مصرف می کردند، علائم اختلال وسواس شروع به پیشرفت کرد. در اینجا این پرسش مطرح می شود که آیا ممکن است یک بیماری با دیگری جایگزین شده باشد.
نظر والدین درباره دارو ریتالین
گزارش نظرسنجی درباره مصرف ریتالین نشان داده است که تنها 41% از والدین از مصرف داروی ریتالین توسط فرزندانشان بسیار راضی بودند. تقریبا یک سوم ناراضی بودند و باقیمانده نسبتاً رضایت داشتند. احتمالاً والدین در صورتی راضی تر می شدند که مصرف یک دوز از دارو تاثیر طولانی تر داشت، چیزی که باعث شود فرزندنشان رفتار بهتری داشته باشد و روابط اجتماعی آنها را بهبود بخشد.
تفاوت آدرال و قرص ریتالین
آدرال یکی دیگر از نسخه های رایج برای درمان بیش فعالی (ADHD) است و عوارض جانبی آن به همان اندازه نگران کنندست. مصرف هر دو داروی ریتالین و آدرال می تواند اعتیاد آور باشد. به علاوه، آدرال ممکن است عوارض جانبی ترسناک مانند تشنج، توهم، بیماری خطرناک سندروم سروتونین را نشان دهد.
- برای تعیین اینکه آیا ریتالین یا داروهای دیگر برای فرزند شما مناسب است یا نه، باید با پزشک مشورت کنید.
- اگر مشکل بیش فعالی فرزند شما خفیف باشد، شاید بتوانید با تعاملات مبتنی بر کلاس درسی و آموزش والدین به نتایج مثبتی رسید.
- از سوی دیگر، اگر متوجه شدید که بیش فعالی به شدت روال طبیعی زندگی فرزند شما را مختل کرده است، به طور مثال در کارهای کلاسی، بازی و دوستی با کودکان دیگر، ممکن است لازم باشد ریتالین را مد نظر داشته باشید. از آنجایی که دارو به سرعت تاثیر خود را نشان می دهد، خیلی زود متوجه خواهید شد که آیا به فرزند شما کمک می کند یا نه.
نتیجه گیری
ریتالین داروی است که معمولاً برای درمان بیش فعالی (بی توجهی) تجویز می شود، اما دارای عوارض جانبی است که این شک را بوجود می آورد که شرایط فعلی بیمار مطلوب تر است یا شرایطی که بعد از مصرف دارو بوجود می آید. با در نظر گرفتن اینکه ریتالین موجب اعتیاد به مصرف آن می شود و همچنین اختلال وسواس را ایجاد می کند، محبوبیت کمتری برای بسیاری والدین دارد. با این حال، ثابت شده است که برای درمان بیش فعالی مفید است.
مقالات مرتبط:
رفع 5 باور غلط و شایع در مورد اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD)