رابطه ی جنسی روز و شب ما را با لذت و هیجان شیرین همراه می سازد و استرس و نگرانی را تسکین می دهد. و البته که عامل اصلی بقای نسل نیز هست. در این مقاله این سوال را طرح می کنیم که رابطه ی جنسی چه تاثیری در مغز می گذارد؟
رابطه ی جنسی فعالیت ذهنی ما همچون احساسات، حساسیت به درد و حتی خواب را تحت تاثیر قرار می دهد. آمیزش جنسی بر سایر عملکرد بدن ما اثر می گذارد. بررسی های اخیر نشان می دهد که آن حتی بر میزان خوردن و نحوه ی عملکرد مغز نیز تاثیر گذار است. طبق اخبار پزشکی و گفته ی دانشمندان امروزه رابطه ی جنسی روشی برای سوزاندن کالری و کاهش اشتها پس از رابطه است. طبق نشریات مجله ی بهداشت و رفتار اجتماعی در سال 2016 بانوانی که لذت جنسی را تجربه می کنند از خطر ابتلا به فشار خون بالا در امان هستند. همه ی تاثیرات رابطه ی جنسی بر بدن به فعالیت مغزی و آزاد شدن هورمون ها در سیستم عصب مرکزی بر می گردد. در اینجا شرح می دهیم که به هنگام تحریک جنسی چه اتفاقی در بدن می افتد و چگونه این فعالیت منجر به تغییر حالات، متابولیسم و درد می شود.
فعالیت مغزی و تحریک جنسی
برای بانوان و آقایان رضایت و تحریک جنسی سبب افزایش فعالیت شبکه های مغزی مرتبط با درد و احساسات می شود همچون سیستم پاداش و جبران. این امر سبب شده تا محققین رابطه ی جنسی را به محرک های قوی دیگری همچون مواد و الکل تشبیه کنند.
مغز و تحریک آلت تناسلی
در سال 2005 محققین در مرکز پزشکی دانشگاه گرونینگن در هلند برای کنترل جریان خون مغزی مردان به اسکن پرتونگاری مقطعی آن پرداختند درحالیکه آلت تناسلی آنها توسط شریک جنسی مونث تحریک می شد. این اسکن نشان می دهد که تحریک آلت تناسلی سبب افزایش فشار خون در قسمت پسین مغز و غشای ثانویه ی نیمکره ی راست مغز و کاهش آن در بادامه ی راست مغز می شود. انسولا بخشی از مغز است که با احساسات و ادراک درد و گرما درآمیخته است. بعلاوه غشای ثانویه ی مغز نقش مهمی در کد گذاری احساس درد ایفا می کند. بادامه ی مغز سبب تنظیم احساسات و عدم فعالیت در اثر رشد اختلالات عصبی می شود. پژوهش سابق همان دانشگاه با تمرکز بر نواحی مغز که در زمان انزال فعال می شدند نشان می دهد که جریان خون مخچه افزایش یافته که نقش کلیدی را در فرایند احساسات ایفا می کند. محققین فعالیت مخچه در زمان انزال را به لذتی تشبیه می کنند که در اثر فعالیتی پدید می آید که سیستم مغز را تحریک می کند. نتایج ما با گزارشات حاصل از فعالیت مخچه به هنگام کشیدن هروئین، تحریک جنسی، گوش دادن به موسیقی لذت بخش و پاداش مالی منطبق است.
مغز و ارگاسم زنان
سال گذشته در بررسی صورت گرفته از ارگاسم بانوان، دانشمندان دانشگاه راتجرز در نیویورک به کنترل فعالیت مغزی 10 خانم پرداختند که یا در اثر خود ارضایی و یا با رابطه ی جنسی به اوج لذت جنسی یا همان ارگاسم می رسیدند. این نواحی از مغز در زمان ارگاسم فعال می شوند:غشای پسین، غشای پیشین، سینوس ها و قسمت پیشانی و جلوی مغز. این نواحی از مغز با فرایند احساسات و ادراک درد و تنظیم متابولیسم بدن و تصمیم گیری در ارتباط است. پژوهش MNT، نشان می دهد که سرخوشی لذت بخشی که با ارگاسم همراه است، مغز را در حالت خلسه نگه می دارد. نویسنده آدام سافرون به مقایسه ی تاثیر ارگاسم بر مغز بانوان با اثر رقصیدن و گوش دادن به موسیقی می پردازد. به گفته ی او موسیقی و رقص همچون آمیزش جنسی سبب قدرت سیستم عصبی و احساسات و ایجاد حالت خلسه می شود. او می افزاید که آمیزش همان حسی را به ما می دهد که در زمان گوش دادن به موسیقی تجربه کرده و از آن لذت می بریم چرا که هر دو سبب تحریک و تقویت سیستم عصبی و خلسه شده و نهایتا منجر به ایجاد رابطه می شود.
رابطه جنسی و فعالیت هورمونی
خب این به چه معناست؟ در ماهیت به این معناست که آمیزش بر بهتر یا بدتر شدن حالات ما اثر می گذارد. رابطه ی جنسی مکررا سبب بهبود حالات روانی و رسیدن به آرامش می شود. اینکه ما بعد از آمیزش استرس کم تری داریم به سبب بخشی از مغز است که هیپوتالاموس نام دارد. هیپوتالاموس سبب آزاد سازی هورمون آکسی توسین می شود. سطح بالای هورمون آکسی توسین سبب احساس آرامش بیشتری می شود. آکسی توسین نه تنها ما را آرام تر می سازد بلکه درد ما را نیز کاهش می دهد. پژوهش انجام شده در سال 2013 نشان داد که این هورمون سبب تسکین سردرد افرادی شده که همچون بیماری مزمن همراه آنان است. پژوهش دیگری در همان سال 2013 نشان داد که مجموعه ی متفاوتی از هورمون ها به هنگام آمیزش آزاد می شوند که اندورفین نام دارد که سبب تسکین درد مرتبط با سردرد می شود.
آیا رابطه جنسی می تواند باعث ناآرامی و بی قراری ما شود؟
متاسفانه پاسخ این سوال مثبت است. گرچه عموما آمیزش یک درمان طبیعی فوق العاده برای افسردگی و ناراحتی است اما جمعیت کمی نیز اذعان دارند که پس از آمیزش دچار این حالات می شوند. این شرایط ملالت و کسالت را پدید می آورد که علت آن هنوز ناشناخته است. برای درک بهتر اثرات آمیزش در سال 2010 تحقیقی بر روی 222 نفر از دانشجویان خانم دانشگاه صورت گرفت. 32.9 % از آنان اظهار کردند که تجربه ی حالات منفی را پس از آمیزش داشتند. این گروه بیان کردند که این شرایط ممکن است به حوادث آسیب زا و تلخ گذشته ی آنان بازگردد اما هنوز علت آن مبهم است و پیش زمینه ی بیولوژیکی آن نمی تواند نادیده گرفته شود. نویسنده می گوید که احساس ناراحتی و ملالت در افراد فقط محدود به زمان آمیزش و پس از آن است و نمی توانند چرایی علت این ماجرا را شرح دهند.
رابطه جنسی سبب خواب بهتر می شود
مطالعات نشان می دهد که آمیزش به بهبود خواب کمک می کند. پس از ارگاسم سطح بالایی از هورمون پرولاکتین در بدن آزاد می شود که نقش کلیدی را در خواب ایفا می کند. فرضیه ی محققین دانشگاه مرکزی کوینزلند در استرالیا این است که ترشح هورمون اکسی توسین به هنگام آمیزش همچون مسکن عمل کرده و سبب خواب بهتر شبانه می شود. در مورد مردان انزال سبب کاهش فعالیت ناحیه ی پیش پیشانی مغز می شود که مشخصا با خواب خوب شب در ارتباط است. به هنگام خواب ناحیه ی پیش پیشانی مغز فعالیت آرام تری در مقایسه با سایر نواحی مغز دارد و عملکرد صحیح شناختی بدن را در طول روز حمایت می کند. محققین می گویند که رابطه ی جنسی سبب عملکرد شناختی بهتر در سنین بالا، پیشگیری از آلزایمر و سایر اختلالات شناختی می شود. مطالعات نشان می دهد مردان پیری که رابطه ی جنسی فعال دارند سطح عملکرد شناخت کلی آنان افزایش یافته است. رابطه ی جنسی فعال در زنان نیز سبب افزایش حافظه می شود بویژه این تاثیرات به فعالیت هورمون های تستسترون و آکسی توسین وابسته است که به هنگام آمیزش ترشح می شوند. شاید در آینده شما با فرد خاصی این حس و رابطه را تجربه کنید. فقط بدانید که این لحظه از هیجان جرقه ای در سیستم عصبی ایجاد می کند که با ترشح هورمونی خاص در بهترین حالت خود به عملکرد بیولوژیکی بدن کمک می کند.
