مونونوکلئوز (بیماری بوسه) یک عفونت مسری است که توسط ویروس تبخال به نام اپشتین بار ایجاد می شود. سایر ویروس ها نیز می توانند باعث مونو شوند. این عفونت در بین نوجوانان و جوانان شایع است. افراد مبتلا به مونو دچار خستگی شدید، تب و بدن درد می شوند. درمان‌ها می‌توانند علائم را کاهش دهند تا زمانی که بیماری خود به خود از بین برود. ما در این مقاله از سلام دنیا، در مورد علائم اصلی مونونوکلئوز، علت، روش تشخیص و درمان مونونوکلئوز یا بیماری بوسه و جلوگیری از بیماری مونونوکلئوز صحبت کردیم. با ما همراه باشید.
مونونوکلئوز (مونو) یا بیماری بوسه چیست؟
مونونوکلئوز یک بیماری است که معمولاً نوجوانان و جوانان را درگیر می کند، اما می تواند کودکان را نیز درگیر کند. ویروس‌ها، معمولاً ویروس اپشتین بار (EBV)، و برخی عفونت‌ها باعث ایجاد این بیماری می‌شوند. مونو گاهی اوقات "بیماری بوسه" نامیده می شود، زیرا به راحتی از طریق مایعات بدن مانند بزاق پخش می شود. برای اکثر افراد، مونو جدی نیست و بدون درمان بهبود می یابد. با این حال، خستگی مفرط، بدن درد و سایر علائم می تواند در مدرسه، کار و زندگی روزمره اختلال ایجاد کند. با مونو، ممکن است حدود یک ماه احساس بیماری کنید.
مونونوکلئوز (بیماری بوسه) چقدر شایع است؟
ویروس اپشتین بار (EBV) که باعث مونو می شود بسیار رایج است. حدود 90 درصد از آمریکایی‌ها تا سن 35 سالگی به آن مبتلا می‌شوند. همه افرادی که این ویروس را دارند، علائم تکی را ایجاد نمی‌کنند - برخی افراد فقط حامل ویروس هستند.
چه کسانی ممکن است به مونونوکلئوز (بیماری بوسه) مبتلا شوند؟
هنگامی که افراد به EBV مبتلا می شوند اغلب دو دوره وجود دارد: کودکان در سنین اولیه مدرسه و دوباره در دوران نوجوانی یا بزرگسالی. کودکان خردسال اغلب بدون علامت هستند، در حالی که نوجوانان و افراد 20 ساله بیشتر به مونو مبتلا می شوند. تقریباً از هر چهار نفر در این گروه سنی که به EBV مبتلا می‌شوند، یک نفر به بیماری مونو ختم می شود، اما هر کسی بدون توجه به سنش می‌تواند به آن مبتلا شود.
آیا مونو یک عفونت مقاربتی است؟
اپشتین بار نوعی ویروس تبخال است. این ویروس با ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) که باعث تبخال تناسلی و دهانی می شود متفاوت است. هر دو ویروس می توانند از طریق رابطه جنسی منتقل شوند. با این حال، EBV به احتمال زیاد از طریق راه های دیگری مانند به اشتراک گذاشتن نوشیدنی یا بوسیدن گسترش می یابد.
حتما بخوانید: درمان خانگی تبخال با روش های سریع و ساده گیاهی
آیا مونونوکلئوز (بیماری بوسه) مسری است؟
ویروس هایی که باعث مونو می شوند بسیار مسری هستند. شما می توانید آنها را از طریق تماس با مایعات بدن فرد آلوده، از جمله بزاق، دریافت کنید. این ویروس ها از طریق:
- انتقال خون
- سرفه یا عطسه کردن
- بوسیدن
- رابطه جنسی
- اشتراک غذا، نوشیدنی یا ظروف غذاخوری
- پیوند اعضا
آیا می توانید بیش از یک بار به مونونوکلئوز (بیماری بوسه) مبتلا شوید؟
ویروس اپشتین بار حتی پس از از بین رفتن علائم تک در بدن شما به شکل غیر فعال باقی می ماند. اما اکثر مردم تنها یک بار به مونو تبدیل می شوند. اگر EBV دوباره فعال شود، به ندرت علائم ایجاد می کند. با این حال، ممکن است ناآگاهانه ویروس فعال شده را به دیگران منتقل کنید. و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است بیش از یک بار دچار علائم مونو شوند.
علائم و علت بروز مونونوکلئوز
چه چیزی باعث مونونوکلئوز (بیماری بوسه) می شود؟
بیش از 90٪ موارد مونو توسط ویروس اپشتین بار ایجاد می شود. سایر ویروس ها و عفونت های خاص نیز ممکن است باعث بیماری شوند. علائم ممکن است به دلیل موارد زیر ایجاد شود:
- آدنوویروس
- سیتومگالوویروس (CMV)
- هپاتیت A ، هپاتیت B و هپاتیت C
ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) - ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)
- سرخچه
- توکسوپلاسموز.
حتما بخوانید: بیماری سرخک (سرخچه) چیست
علائم مونونوکلئوز (بیماری بوسه) چیست؟
علائم مونو متفاوت است و می تواند خفیف یا شدید باشد. آنها تمایل دارند به تدریج وارد شوند. اگر به مونو مبتلا شوید، احتمالاً چهار تا شش هفته پس از تماس شما با EBV رخ می دهد. این علائم ممکن است چهار هفته یا بیشتر طول بکشد:
- بزرگ شدن طحال یا کبد
- خستگی مفرط
- تب
- سردرد
- از دست دادن اشتها
- درد یا ضعف عضلانی
- راش
- گلو درد
- غدد لنفاوی متورم در گردن، زیر بغل یا
- کشاله ران
تشخیص و آزمایشات بیماری بوسه
مونونوکلئوز (بیماری بوسه) چگونه تشخیص داده می شود؟
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما علائم شما را برای تشخیص تشخیص ارزیابی می کند. آنها به ویژه غدد لنفاوی متورم در گردن و علائم بزرگ شدن طحال یا کبد را بررسی می کنند.
حتما بخوانید: علائم و راه های تشخیص و درمان بیماری تبخال
آزمایش خون آنتی بادی هایی را که بدن شما برای مبارزه با ویروس اپشتین بار می سازد، شناسایی می کند. پزشک شما همچنین ممکن است تعداد بالای گلبول های سفید (لنفوسیت ها) را که نشان دهنده عفونت هستند، بررسی کند.
مدیریت و درمان مونونوکلئوز
مونونوکلئوز (بیماری بوسه) چگونه مدیریت یا درمان می شود؟
واکسن یا درمانی برای مونو وجود ندارد. آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با عفونت باکتریایی و داروهای ضد ویروسی برای از بین بردن سایر ویروس ها در برابر مونو موثر نیستند. در عوض، درمان‌ها بر کمک به احساس بهتر از طریق تسکین علائم تمرکز دارند. مراقبت شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استراحت: مونو خیلی شما را خسته می کند. خواب به بدن شما کمک می کند تا با عفونت مبارزه کند.
- آبرسانی: برای جلوگیری از کم آبی مایعات فراوان بنوشید .
- مسکن ها : داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) تب، التهاب، سردرد و دردهای عضلانی را کاهش می دهند. این داروها شامل ایبوپروفن (Advil®) و ناپروکسن (Aleve®) هستند. استامینوفن (Tylenol®) نیز موثر است.
- مسکن های گلودرد: می توانید با آب نمک غرغره کنید و از پاستیل گلو استفاده کنید.
حتما بخوانید: 10 روش ساده درمان خانگی برای تسکین گلو درد
- اجتناب از ورزش: فعالیت بدنی می تواند فشار زیادی بر طحال بزرگ شده وارد کند و خطر پارگی را افزایش دهد. در زمان بیماری و تا چهار هفته پس از آن باید از ورزش های تماسی و ورزش های شدید اجتناب کنید.
عوارض مونونوکلئوز (بیماری بوسه) چیست؟
- علائم مونو در حدود چهار هفته به تدریج بهبود می یابند. احساس خستگی می تواند ماه ها باقی بماند. برخی افراد در حین بهبودی از مدرسه یا کار غیبت می کنند.
- اگر طحال شما بترکد، ممکن است به داخل شکم شما خونریزی کند. خونریزی داخلی ناشی از پارگی طحال می تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به جراحی اورژانسی دارد. ممکن است پزشک به شما بگوید تا زمانی که احساس بهتری ندارید از ورزش های شدید، ورزش های تماسی و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.
جلوگیری از مونونوکلئوز (بیماری بوسه)
چگونه می توانم از مونونوکلئوز (بیماری بوسه) جلوگیری کنم؟
هیچ واکسنی برای مونو وجود ندارد. بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به ویروس هایی که باعث مونو می شوند، رعایت بهداشت است. غذاها، نوشیدنی‌ها یا مایعات بدن را با فردی که دارای علائم بیماری‌های ویروسی مانند تب، سرفه، گلودرد یا خستگی است به اشتراک نگذارید.
بیماری مونونوکلئوز و بارداری
مونونوکلئوز (بیماری بوسه) چگونه بر بارداری تأثیر می گذارد؟
مادران آینده‌ای که مونو از EBV ایجاد می‌کنند، معمولاً حاملگی سالمی دارند. اگر تب دارید که می تواند خطر سقط جنین و زایمان زودرس را افزایش دهد، با پزشک خود تماس بگیرید . در حالی که احتمال کمی وجود دارد که در دوران بارداری یا پس از زایمان در دوران شیردهی ، ویروس اپشتین بار را به کودک خود منتقل کنید، اما اکثر نوزادان علائم مونو را ایجاد نمی کنند. اگر مونو به دلیل عفونت CMV در دوران بارداری ایجاد شده باشد، این احتمال وجود دارد که نوزاد شما تحت تاثیر قرار گیرد و باید این موضوع را با پزشک متخصص زنان و زایمان خود در میان بگذارید.
آیا بیماری مونوکلئوز خطرناک است
عاقبت افراد مبتلا به مونونوکلئوز (بیماری بوسه) چیست
علائم مونو می تواند شدید باشد. آنها ممکن است به طور موقت بر توانایی شما برای داشتن یک زندگی فعال تأثیر بگذارند. خوشبختانه این علائم به تدریج با درمان های خانگی بهبود می یابند.
ممکن است چندین ماه خستگی طولانی مدت را تجربه کنید. شما باید با استراحت و مایعات کافی در این مدت از سلامت خود محافظت کنید. همچنین برای جلوگیری از پارگی طحال باید از انجام فعالیت های شدید خودداری کنید.
زندگی با مونونوکلئوز
کی باید با دکتر تماس بگیرم؟
اگر مونو دارید باید با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود تماس بگیرید:
- مشکل در تنفس یا بلع
- سرگیجه یا غش
- ضعف عضلانی شدید در بازوها یا پاها
- بدن دردهای شدید
- تب بالا مداوم
- سردردهای شدید
- درد شدید در سمت چپ بالای شکم
حتما بخوانید: علت سرگیجه چیست و چگونه درمان میشود
چه سوالاتی باید از پزشکم بپرسم؟
اگر مونو دارید، ممکن است بخواهید از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بپرسید:
- بهترین درمان برای علائم مونو چیست؟
- تا کی بیماری من مسری است؟
- چه اقداماتی می توانم برای جلوگیری از آلوده شدن دیگران به این ویروس انجام دهم؟
- بازیابی از مونو چقدر طول می کشد؟
- چه زمانی می توانم به محل کار یا مدرسه برگردم؟
- چه زمانی می توانم به ورزش و فعالیت بدنی برگردم؟
- آیا می توانم دوباره مونو بگیرم؟
- آیا باید مراقب علائم عوارض باشم؟
سخن آخر
بیشتر موارد مونونوکلئوز (بیماری بوسه) مشکلات جدی ایجاد نمی کند. با این حال، علائمی مانند خستگی شدید، گلودرد و بدن درد می تواند مدرسه، کار و زندگی را مختل کند. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند پیشنهاداتی برای یافتن تسکین ارائه دهد. استراحت و داروهای بدون نسخه اغلب بهترین راه برای کاهش علائم هستند. همچنین مهم است که از فعالیت بدنی شدید که ممکن است طحال بزرگ شده را پاره کند اجتناب کنید.
مقالات مرتبط:
علائم تبخال ناحیه تناسلی در زنان و مردان
کمبود کدام ویتامین باعث بدن درد میشود
دیدگاه ها