عشق با ما چه می کند و چطور جلوی دیدن واقعیت را می گیرد؟

تخیلات خود را حفظ کنید.

ساندرا موری، استاد دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو، تحقیقی روی قدرت تخیل در زوج های عاشق انجام داد. او از افرادی که ازدواج کرده بودند و آنهایی که هنوز در مرحله آشنایی بودند خواست تا خودشان، شریک فعلی زندگیشان و شخص رویاییشان را بر اساس نقاط قوت و ضعف ارزیابی کنند. سپس موری از دوستان آنها خواست تا روی نقاط قوت هر یک از افرادی که با هم هستند ارزیابی ای ارائه بدهند.

یافته ها تفاوت بین نظرات دوستان بی طرف و همسر یا نامزد رومانتیک را فاش کرد. همسر یا نامزد هر فرد بیشتر ویژگی های مثبت او را دیده بود. هر چقدر تفاوت بیشتر بود، تخیل بزرگتر بود.

چند مثال از اعجاز عشق 

چیزی که از نظر یک دوست بی طرف فقط یک گپ کوتاه محسوب می شود، از طرف همسر و یا نامزد عاشق، به عنوان عشق و اعتماد که برای شرح وقایع به طرف مقابل است در نظر گرفته می شود.   

چیزی که دوستان بی طرف ممکن است به عنوان لجاجت و انعطاف ناپذیر بودن به آن اشاره کنند، همسر یا نامزد عاشق به عنوان شجاعت برای بیان عقیده یا نظر می داند.  

چیزی که دوست بی طرف به عنوان سر به هوایی و سردرگمی می بیند، پارتنر عاشق به طبیعی بودن، عدم تظاهر، قابل اعتماد بودن و خوش برخوردی می بیند.

چیزی که دوست بی طرف به نام شک و عدم اعتماد می بیند، همسر یا نامزد عاشق آن را آزادی بیان می کند.

چیزی که دوست بی طرف به عنوان حسادت وسواسی به آن اشاره می کند، همسر یا نامزد عاشق به عنوان حفاظت از عشق در مقابل افراد مزاحم می داند.

موری متوجه شد دور بودن از واقعیت عملاً به ارزیابی جانبدارانه زوج های شاد کمک می کند و احتمال ثبات بلند برای آنها را پیش بینی کرد. این زوج های راضی و خوشحال، شکوهی را در شریک زندگی خود کشف کرده بودند که دوستانشان آن را نمی دیدند. در تضادی شدید، چیزی که زوج های غمگین از همدیگر ارزیابی کرده بودن کاملاً در جهت مخالف بود. آنها نواقص و ضعف های شخصیتی را در همسر یا نامزدشان دیده بودند که دوستانشان اشاره ای به آنها نکرده بودند.

زوج های شادتر یک جهت گیری خوشبینانه دارند و انتظار دارند نقاط قوت شریک زندگیشان آنها را از حوادث ناگوار زندگی حفاظت کند. موری دریافت که باوری که آنها از هم دارند، تأثیر مثبتی در زندگیشان می گذارد. زوج هایی که هر دو طرف آن حداکثر تلاششان را برای برآورده کردن انتظاراتی دیگری از آنها داشت انجام دادند، واقعاً به تصویر ایده آلی که طرف مقابلشان از آنها ساخته بود، رسیدند. در نتیجه هر دو طرف انگیزه گرفتند تا برای رسیدن به ایده آلشان تلاش کنند، و این بهترین کاری بود که می توانستند انجام بدهند. با گذشت زمان، آنها متوجه نقاط قوتشان شدند و روی استحکام بنیان آن کار کردند.

همچنین با هم تلاش کردن برای رسیدن به تصویر ایده آلی که ممکن است به آن دست پیدا کنیم یک تلاش زندگی بخش است. این یک قرار داد خوب است تا بهترین را برای همدیگر به ارمغان بیاوریم. ما نمی خواهیم اجازه بدهیم شریک زندگیمان از ما مأیوس و دلسرد شود و این ما را به سمتی می برد که سخت تر کار کنیم تا چیزهای منحصر به فردی برای او داشته باشم. این توافقی است که در آن هر دو طرف برنده اند و این با رشد به سوی فرد ایده آلی که قرار است به آن تبدیل بشوند اتفاق می افتد.

اگر در مسیر زندگی دچار برخی تغییرات ناخواسته یا خیالات باطل شدید آنها را بپذیرید. این بخشی از یک روند است و اشتباه در کنار بالا بردن تحسین برانگیز بودن، می تواند در طول زندگی به شما کمک می کند.  

بنابراین خیلی سریع واقع گرا نشوید. به سمت تخیلات مثبت متمایل شود. آنها راه پیش رو را روشن می کنند. 

منبع: psychologytoday