دولوکستین یا لوکستا چیست و موارد استفاده آن
دولوکستین برای درمان افسردگی و اضطراب مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر این، دولوکستین برای کمک به تسکین درد عصبی (نوروپاتی محیطی) در مبتلایان به دیابت یا درد مداوم به دلیل بیماری هایی مثل ورم مفاصل، کمر درد مزمن یا فیبرومیالژیا می شود (شرایطی که باعث درد گستره می شود).
دولوکستین ممکن است روحیه، خواب، اشتها و سطح انرژی شما را بهبود بخشد و اضطراب را کاهش دهد. همچنین ممکن است درد ناشی از شرایط خاص پزشکی را کاهش دهد. دولوکستین به عنوان یک مهار کننده های جذب مجدد سروتونین-نوراپی نفرین (SNRI) محسوب می شود. این دارو با کمک به بازگردانی تعادل برخی مواد طبیعی (سروتونین و نوراپی نفرین) در مغز عمل می کند.
نحوه استفاده از دولوکستین اچ سی ال
- قبل از شروع استفاده از دولوکستین و هر بار که مجددا مصرف آن را آغاز می کنید، راهنمای دارویی را مطالعه کرده و در صورت وجود، بروشور اطلاعات مربوط به بیمار نوشته شده توسط داروساز خود را تهیه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
- این دارو را به صورت خوراکی و مطابق با دستور پزشک مصرف کنید که معمولا 1 یا 2 بار در روز با یا بدون غذا است. اگر حالت تهوع دارید، ممکن است مصرف این دارو با غذا به شما کمک کند. کل کپسول را ببلعید. آن را خرد نکرده و یا نجویده یا محتویات کپسول را با غذا یا مایع مخلوط نکنید. با انجام این کار تمام دارو را به طور هم زمان در بدن خود آزاد کرده که خطر عوارض جانبی را افزایش می دهد.
- دوز مصرفی این دارو به سن، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان بستگی دارد. برای کاهش خطر عوارض جانبی، پزشک ممکن است شما را راهنمایی کند که ابتدا با دوز کم دارو شروع کرده و به تدریج دوز مصرفی را افزایش دهید. از دستورالعمل های پزشک خود با دقت پیروی کنید. این دارو را به طور مرتب مصرف کنید تا بیشترین فواید مصرف آن را دریافت نمایید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در یک زمان (زمان های) خاص مصرف کنید.
- حتی اگر احساس می کنید که بهبود یافته اید، ادامه مصرف این دارو طبق تجویز پزشک بسیار مهم است. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را قطع نکنید. ممکن است با قطع ناگهانی این دارو برخی شرایط وخیم تر شود. همچنین ممکن است علائمی مانند: سرگیجه، سردرگمی، تغییرات خلق و خوی، سردرد، خستگی، اسهال، تغییر در وضعیت خواب و احساسات مختصر مانند شوک الکتریکی را تجربه نمایید. برای کاهش عوارض جانبی، ممکن است دوز مصرفی شما به تدریج کاهش یابد. هر گونه تغییر جدید و یا وخیم تر شدن شرایط را سریعا اطلاع دهید.
- اگر شرایط شما ادامه داشت یا وخیم تر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی دولوکستین اچ سی ال یا لوکستا
بخش هشدار دارو را نیز مطالعه نمایید.
- ممکن است باعث حالت تهوع، خشکی دهان، یبوست، بی اشتهایی، خستگی، خواب آلودگی یا افزایش تعریق شود. اگر هر یک از این اثرات ادامه پیدا کرد یا وخیم تر شد، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
- سرگیجه یا بی خیالی ممکن است رخ دهد، به ویژه هنگامی که تازه مصرف دارو را آغاز کرده یا دوز دارو را افزایش داده اید. برای کاهش خطر سرگیجه، بی خیالی یا افتادن، هنگام برخاستن از حالت نشسته یا خوابیده، به آرامی بلند شوید.
- به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است؛ زیرا او تشخیص داده است که فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی دارو است. بسیاری از افراد با مصرف این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
- این دارو ممکن است فشار خون شما را بالا ببرد. فشار خون خود را مرتباً بررسی کنید و در صورت بالا بودن آن، به پزشک خود اطلاع دهید.
- در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی جدی زیر، به پزشک خود اطلاع دهید: گیجی، به راحتی دچار کبودی یا خونریزی شدن، کاهش میل جنسی، تغییر در توانایی جنسی، گرفتگی یا ضعف عضلات، لرزش (لرز)، مشکل در دفع ادرار، علائم مشکلات کبدی (مانند درد معده یا شکم، تهوع مداوم، استفراغ، زردی چشم یا پوست، تیرگی ادرار).
- در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی زیر، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: مدفوع سیاه یا خونی، استفراغی که مانند دانه های قهوه به نظر می رسد، تشنج، درد یا تورم یا قرمزی چشم، گشاد شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ ها در طول شب و تاری دید).
- این دارو ممکن است باعث افزایش سطح سرتونین شود و به ندرت باعث بیماری بسیار جدی سندرم سرتونین یا سمی شدن می شود. این خطر در صورتی که شما این دارو را با سایر داروهای افزایش دهنده سطح سرتونین مصرف نمایید، بیشتر می شود، بنابراین در مورد تمام داروهای مصرفی خود به پزشک یا داروساز اطلاع دهید.
- در صورت بروز هر یک از علائم زیر، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی بدن، سرگیجه شدید، تهوع یا استفراغ یا اسهال شدید، انقباض ناگهانی عضلات، تب غیر قابل توضیح، اضطراب و بی قراری غیر عادی.
- یک واکنش جدی آلرژی زا به این دارو نادر است، با این وجود، در صورت مشاهده هر کدام از علائم واکنش آلرژی زا جدی مانند موارد زیر، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید. علائمی از جمله: جوش یا خارش یا تورم (به خصوص در صورت و زبان گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس، تاول های پوستی و زخم هایی در دهان.
این یک فهرست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست. اگر شما عوارض جانبی دیگر ذکر نشده در فهرست فوق را مشاهده کردید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
اقدامات احتیاطی قبل از مصرف دولوکستین
- قبل از مصرف دولوکستین، اگر آلرژی به این دارو دارید و یا اگر به مواد دیگری آلرژی دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد، که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژی زا یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
- قبل از مصرف این دارو، با پزشک یا داروساز خود در مورد سابقه پزشکی تان به ویژه اگر هر یک از شرایط زیر را دارید، صحبت نمایید: سابقه شخصی یا خانوادگی، اختلالات روانپزشکی (مانند: اختلال دوقطبی یا جنون -افسردگی)، سابقه شخصی یا خانوادگی در مورد اقدام به خودکشی، مشکلات خونریزی، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته)، فشار خون بالا، بیماری کلیوی، بیماری کبد، اختلال تشنج، مشکلات معده (مانند خالی شدن آهسته معده)، استفاده یا سوء استفاده از الکل.
- این دارو ممکن است باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود. الکل یا ماریجوانا (با نام انگلیسی Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه یا خواب آلودگی شود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. از مصرف نوشیدنی های الکلی اجتناب نمایید. در صورت استفاده از ماری جوانا (Cannabis) به پزشک خود اطلاع دهید.
- اگر مبتلا به دیابت هستید، دولوکستین ممکن است بر قند خون شما تأثیر بگذارد. قند خون خود را بطور مرتب طبق دستورالعمل بررسی کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید. پزشک ممکن است نیاز به تنظیم داروهای دیابت، برنامه ورزشی یا رژیم غذایی شما داشته باشد.
- قبل از جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
- سالمندان ممکن است به عوارض جانبی این دارو، مخصوصا خونریزی، سرگیجه، گیجی، یا عدم هماهنگی حساس تر باشند. سالمندان نیز ممکن است به نوعی عدم تعادل نمک (هیپوناترمی)، مبتلا شوند، به خصوص اگر «قرص آب» (با نام دیورتیک) استفاده نمایند. سرگیجه، گیجی و عدم هماهنگی می تواند خطر افتادن را افزایش دهد.
- کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه بی اشتهایی و کاهش وزن حساس تر باشند. وزن و قد کودکانی که این دارو را مصرف می کنند، کنترل کنید. بخش هشدار دارو را نیز مطالعه نمایید.
- در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به وضوح به آن نیاز باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو ممکن است به کودک متولد نشده آسیب برساند. همچنین، نوزادانی که مادران آنها در طی سه ماه آخر بارداری از این دارو استفاده کرده اند، به ندرت ممکن است علائم ترک دارو مانند: مشکلات تنفسی یا تغذیه، تشنج، سفتی عضلات یا گریه مداوم را داشته باشند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در نوزاد خود، سریعاً به پزشک اطلاع دهید.
- از آنجا که مشکلات روحی و روانی درمان نشده (مانند: افسردگی، اضطراب) می تواند یک وضعیت جدی باشد، مصرف این دارو را متوقف نکنید، مگر اینکه پزشک آن را تجویز کرده باشد. اگر قصد بارداری دارید، باردار شده اید، یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، فوراً درباره مزایا و خطرات استفاده از این دارو در دوران بارداری با پزشک خود صحبت کنید. این دارو به شیر مادر منتقل می شود و ممکن است اثرات نامطلوب بر روی کودک شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی دولوکستین
- تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست.
- فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله: داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.
- برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتند از: سایر داروهایی که باعث کبودی یا خونریزی می شوند (از جمله داروهای ضد پلاکت مانند: کلوپیدوگرل، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند: ایبوپروفن، «رقیق کننده خون» مانند: وارفارین).
- سایر داروها می توانند باعث از بین رفتن اثر دولوکستین از بدن شما شوند، که ممکن است بر نحوه عملکرد دولوکستین تاثیر بگذارد. از جمله این مواد می توان به سایمتیدین، برخی آنتی بیوتیک های کینولون (مانند: سیپروفلوکساسین، آنوکساسین) اشاره کرد.
- این دارو همچنین می تواند سرعت خارج شدن سایر داروها از بدن را آهسته کند، که این ممکن است بر نحوه عملکرد این داروها اثر بگذارد. نمونه هایی از داروهایی که تحت تاثیر دولوکستین قرار می گیرند، شامل: داروهای ضد آریتمی (مانند: پروپافنون، فلکاینید، کینیدین)، داروهای ضد روانگردان (مانند: تیوریدازین)، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (مانند: دزیپرامین، ایمی پرامین) و سایر موارد است.
- مصرف مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAO) با این دارو، ممکن است باعث تداخلات جدی با این دارو (احتمالا کشنده) شود. از مصرف مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (ایزوکربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، صفینامید، سلژیلین، ترانیل سیپرومین) در زمان مصرف این دارو خودداری کنید.
- اکثر مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز نیز نباید دو هفته قبل و حداقل 5 روز بعد از درمان با این دارو مصرف شوند. با پزشک خود در مورد زمان شروع یا قطع مصرف این دارو صحبت کنید.
- در صورت مصرف سایر داروهایی که باعث افزایش سرتونین می شوند، خطر ابتلا به سندرم سرتونین یا سم افزایش می یابد. نمونه هایی از این دارو ها، داروهای خیابانی مانند: MDMA یا اکستازی، گل راعی، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله بازدارنده های بازجذب سرتونین مانند: فلوکستین یا پاروکستین، مهار کننده های جذب مجدد سروتونین-نوراپی نفرین مانند: دسونلافاکسین یا ونلافاکسین)، تریپتوفان و سایر موارد اشاره کرد. احتمال ابتلا به سندرم سرتونین یا سم با شروع مصرف یا افزایش دوز این داروها بیشتر می شود.
- در صورت مصرف محصولات دیگری که باعث خواب آلودگی می شوند از جمله الکل، ماری جوانا (cannabis)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)، داروهای خواب یا اضطراب (مانند: آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، داروهای شل کننده عضلانی، داروهای تسکین دهنده مواد مخدر (مانند کدئین) و ... به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
- برچسب ها بر روی تمام داروهای خود را (از جمله آلرژی یا داروهای سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید؛ زیرا این محصولات ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از داروساز خود نحوه استفاده مطمئن از این داروها را بپرسید.
- هنگام استفاده از این دارو، مصرف آسپرین می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. با این وجود، اگر پزشک شما تجویز کرده است که آسپرین با دوز کم را برای جلوگیری از حمله قلبی یا پیشگیری از سکته مغزی مصرف نمایید (معمولا در دوزهای 81 تا 352 میلی گرم در روز)، باید مصرف آن را ادامه دهید، مگر اینکه پزشک شما دستور دیگری را تجویز نماید.
اوردوز
اگر کسی اوردوز کرده و یا علائم جدی مانند بیهوشی یا مشکلات تنفسی دارد، با 115 تماس بگیرید. علائم اوردوز این دارو ممکن است شامل: خواب آلودگی شدید و غش کردن باشد.
تذکر
- این دارو را با دیگران سهیم نشوید.
- به طور منظم به پزشک و روانپزشک خود بر اساس نوبتتان مراجعه نمایید.
- تست ها یا آزمایشات آزمایشگاهی (مانند فشار خون، عملکرد کلیه)، باید به طور دوره ای انجام شود تا بهبود شما بررسی شده یا عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت نمایید.
دوزهای فراموش شده دارو
اگر مصرف یک دوز را فراموش کرده اید، آن را هر زمان که به خاطر آورید، مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی عادی آن مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید.
نگهداری از دارو
- دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید.
- آن را در حمام نگهداری نکنید.
- تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
- آنها را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
- این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید.
منبع: webmd