شاید شنیده باشید که مو در طول بارداری ضخیم و براق می شود. این ممکن است به دلیل مقادیر بالای هورمون استروژن در این دوران برای بعضی زنان صدق کند، و باعث کند شدن ریزش مو نیز می شود. با این حال، سایر زنان باردار، ریزش مو را در حین بارداری یا ماه های پس از تولد نوزاد تجربه می کنند. در حالی که این موضع نگران کننده است، ریزش مو طبیعی است و می تواند در مواردی به علت هورمون ها، استرس یا وضعیت سلامتی ناشی از بارداری ایجاد شود.
چه عواملی باعث ریزش مو در دوران بارداری می شود؟
زنان و مردان هر روز به طور متوسط حدود 50 تا 100 مو از دست می دهند. در طول بارداری، بالا رفتن سطح استروژن سیکل طبیعی ریزش فولیکول مو را کند می کند. در نتیجه، برخی از زنان ممکن هنگام بارداری واقعاً ریزش موی کمتری را تجربه کنند. اما همیشه اینطور نیست.
1. تغییر هورمونی
برخی از خانم ها به دلیل استرس یا شوک ممکن است دچار ریزش مو شوند. این بیماری تلوژن افلوویوم نامیده می شود و تعداد کمی از زنان را در طول بارداری تحت تاثیر قرار می دهد. در سه ماهه اول بارداری ممکن است بدن تحت استرس قرار گیرد تا تعادل هورمون ها برای حمایت از رشد کودک، تغییر کند. استرس ممکن است باعث شود بیشتر موهای سر، یعنی 30 درصد یا بیشتر آن، در تلوژن یا فاز "استراحت" از چرخه مو قرار دهد.
بنابراین، به جای از بین رفتن به طور متوسط 100 مو در روز، 300 تار مو در روز از دست خواهید داد. ریزش مو به دلیل تغییرات هورمونی، ممکن است فوراً اتفاق نیفتد. در عوض شاید دو تا چهار ماه متوجه نازک شدن مو بشوید. این حالت عموماً بیشتر از شش ماه طول نمی کشد و منجر به ریزش موی دائمی نمی شود.
2. مسائل مربوط به سلامت
به همین ترتیب، ممکن است مسائل مربوط به سلامتی در طول بارداری بوجود بیاید و منجر به تلوژن افلوویوم شود. ریزش مو می تواند بسیار جدی باشد، به ویژه اگر عدم تعادل هورمون ها یا ویتامین ها اساسی باشد.
مشکلات تیروئید
اختلالات تیروئید، مانند پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید، ممکن است در طول بارداری به سختی تشخیص داده شوند. از بین این دو، کم کاری تیروئید شایع تر است که هر 2 یا 3 مورد از 100 زن باردار را تحت تاثیر قرار می دهد. ریزش مو یکی از نشانه های آن است، گرفتگی ماهیچه ها، یبوست و خستگی از دیگر علائم آن است. در حدود 1 زن از هر 20 زن نیز ممکن است دچار تیروئید پس از زایمان شود. در همه موارد، مشکلات تیروئید به طور معمول با آزمایش خون تشخیص داده می شود.
کمبود آهن
کمبود آهن هنگامی اتفاق می افتد که شما گلبول های قرمز کافی برای حمل اکسیژن به بافت های مختلف بدن را نداشته باشید. این می تواند باعث ریزش مو به همراه علائم دیگری مثل خستگی، ضربان نامنظم قلب، تنگی نفس و سردرد شود. زنان باردار در معرض خطر ابتلا به کم خونی کمبود آهن قرار دارند، به خصوص اگر بارداری آنها نزدیک به هم باشد یا بیماری صبحگاهی داشته باشد. این شرایط می تواند با آزمایش خون تشخیص داده شود. در حالی که ریزش مو به این علت دائمی نیست، ممکن است تا زمانی ادامه یابد که ضخامت موهای شما یا سطح هورمون ها یا ویتامین ها به حد طبیعی برگردد.
ریزش مو پس از زایمان
بسیاری از خانم ها ریزش مو را طی چندین ماه بعد از زایمان می بیند، به طور کلی اوج ریزش مو حدود چهار ماه پس از زایمان است. این بخاطر افت هورمون استروژن است. باز هم، این نوع از ریزش مو مرتبط با تلوژن افلوویوم در نظر گرفته می شود. در حالی که ممکن است ناراحت کننده باشد که ببینید هر روز 300 تار مو یا بیشتر می ریزید، اما معمولاً بدون درمان برطرف می شود.
علل دیگر
توجه به این نکته مهم است که ریزش مو با تلوژن افلوویوم به طور معمول باعث کم پشت شدن یک دست می شود. اگر متوجه تکه های طاسی روی سر شده اید، ممکن است مشکل دیگری علت آن باشد. شرایط ژنتیکی و خود ایمنی نیز می تواند باعث ریزش مو شود، چه حامله باشید یا نه.
- آلوپسی آندروژنیک (الگوی طاسی زن) در اثر کوتاه شدن مرحله رشد فولیکول های مو و طولانی تر شدن مدت زمان بین ریختن مو و رشد موهای جدید است.
- آلوپسی آره آتا باعث ریزش مو تکه ای روی پوست سر و سایر قسمت های بدن می شود. ممکن است ریزش مو و رشد مجدد آن را تجربه کنید که غیر قابل پیش بینی یا چرخه ای است. درمانی برای این نوع ریزش وجود ندارد، اما درمان های خاصی ممکن است به توقف ریزش مو و رشد مجدد آن کمک کند.
ممکن است باردار باشید و یکی از این مشکلات را به طور همزمان داشته باشید.
آسیب
ریزش مو ممکن است هیچ ارتباطی با بارداری یا شرایط ژنتیکی نداشته باشد. اگر اخیراً موهای خود را تحت کشش زیادی قرار داده اید، درمان زیبایی خاصی داشته باید یا درمان نامطلوبی روی موها داشته اید، ممکن است دچار آلوپسی کششی یا آلوپسی تراکشن شده باشید. التهاب فولیکول های مو می تواند به ریزش مو منجر شود. در برخی موارد، ممکن است فولیکول شما دچار جوش بشود که منجر به ریزش دائمی مو می شود.
درمان ریزش مو مرتبط با بارداری
ریزش مو در دوران بارداری و بعد از آن ممکن است نیاز به درمان خاصی نداشته باشد. این مشکل به طور کلی به مرور زمان حل می شود. اگر رشد مو به میزان قبلی نرسد، گاهی پزشکان مینوکسیدیل (Rogaine) تجویز می کنند، اما این دارو برای استفاده در طول بارداری بی خطر نیست. در مورد شرایطی مانند کم کاری تیروئید یا کمبود خوبی ناشی از فقر آهن، با پزشک خود مشورت کنید تا دارو یا ویتامین هایی که سطح رشد موی شما را به حالت عادی برمی گرداند، برای شما تجویز کنند. بیشتر درمان ها در این شرایط، مانند آلوپسی آندروژنی نیز در دوران بارداری توصیه نمی شوند. پزشک ممکن است پیشنهاد بدهد که به جای دارو درمانی، لیزر سطح پایین (LLLT) را امتحان کنید که از امواج نور قرمز برای تحریک رشد مو استفاده می کند.
بعد از زایمان باید چه کرد؟
برخی از داروها در حین شیردهی بی خطر هستند و برخی دیگر نیستند. به عنوان مثال Rogaine برای دوره شیردهی بی خطر نیست. باید بعد از دوره شیردهی آن را شروع کنید. بهترین منبع اطلاعات، پزشک شما است که به شما در پیدا کردن مزایا و معایب درمان های مختلف کمک می کند.
پیشگیری از ریزش مو مرتبط با بارداری
ممکن است بتوانید کاری برای جلوگیری از ریزش مو در طول بارداری انجام بدهید، یا نه. همه اینها بستگی به علت ریزش مو دارد.
امتحان کنید:
- خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل. روی دریافت مقدار کافی پروتئین، آهن یا سایر مواد مغذی تمرکز کنید. همچنین می توانید از پزشک خود در مورد بهترین ویتامین ها قبل تولد نوزاد، برای خود بپرسید.
- از پزشک خود درباره داروها و مکمل هایی که می توانید برای کمک به درمان ریزش مصرف کنید، سوال کنید.
- انواع مدل های جمع کردن مو و تزئین آنها نیز ممکن است باعث کشیده شدن موهای شما بشود. اگر دچار ریزش مو شده اید، بهتر است از کشیدن و پیچاندن موها خودداری کنید.
- موها را به آرامی بشویید و از یک شانه دندانه درشت استفاده کنید تا از کشیده شدن بیش از حد موها جلوگیری شود.
- اجازه دهید موها استراحت کنند و از فرکننده های حرارتی، اتو مو، بابلیس یا روغن داغ دوری کنید.
- با پزشک خود صحبت کنید، بعضی اوقات علت ریزش مو تنها با معاینه فیزیکی به راحتی مشخص نمی شود. در حالی که بیشتر علل ریزش مو در دوران بارداری موقتی است، شرایط دیگری وجود داد که ممکن است نیاز به درمان با افزایش سطح ویتامین ها یا تنظیم سطح هورمون ها، داشته باشد.
اگر موهای خود را از دست داده اید، استفاده از شامپوها و نرم کننده های حجم دهنده را امتحان کنید. فرمول های سنگین ممکن است وزن مو را کم کند. در هنگام استفاده از نرم کننده، به جای پوست سر، روی انتهای موهای خود تمرکز کنید. همچنین می توانید از کوتاهی های خاص استفاده کنید که ظاهر موهای شما را پر تر نشان دهد.
باید انتظار چه چیزی را داشته باشید
ریزش مو در دوران بارداری (اگرچه متداول نیست)، به خصوص در رابطه با تغییرات هورمونی یا شرایط سلامتی خاص، طبیعی است. رشد مو باید با گذر زمان یا درمان علت اصلی آن، به حالت اول برگردد. ریختن موها چهار ماه بعد از حاملگی به اوج خود می رسد. خبر خوب این است که به احتمال زیاد شما می توانید، رشد موهای خود را طی شش تا نه ماه بعد از تولد کودک، به دست آورید. اگر ریزش مو ادامه پیدا کرد یا علائم دیگری را مشاهده کردید، با پزشک خود تماس بگیرید تا علت احتمالی دیگر مانند آلوپسی آره آتا یا آلوپسی آندروژنی را پیدا کنند.
منبع: healthline