موارد استفاده از مینوسایکلین
از مینوسایکلین برای درمان انواع مختلفی از عفونت ها استفاده می شود. همچنین ممکن است در کنار داروهای دیگر برای درمان آکنه شدید مورد استفاده قرار بگیرد. این دارو متعلق به طبقه ای از داروها است که به «آنتی بیوتیک تتراسایکلین» معروف هستند. این دارو با متوقف کردن رشد باکتری ها عمل می کند. این آنتی بیوتیک تنها عفونت های باکتریایی را درمان می کند. این دارو برای عفونت های ویروسی (مانند سرما خوردگی، آنفولانزا) موثر نخواهد بود. استفاده از هر نوع آنتی بیوتیک در زمانی که به آن نیازی نیست، می تواند باعث شود تا برای عفونت های بعدی اثر نکند.
نحوه استفاده از مینوسایکلین اچ سی ال
قبل از شروع استفاده از مینوسایکلین و هر بار که مجددا مصرف آن را آغاز می کنید، راهنمای دارویی آن را مطالعه کرده و در صورت امکان، بروشور اطلاعات مربوط به بیمار نوشته شده توسط داروساز خود را تهیه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
این دارو را تحت هیچ شرایطی نباید با معده خالی مصرف کنید. این دارو را به شکل خوراکی و مطابق با تجویز پزشک، به طور معمول هر 12 ساعت یک بار و حداقل یک ساعت قبل و یا دو ساعت بعد از غذا میل کنید. این دارو را با یک لیوان کامل آب (8 اونس یا 240 میلی گرم) بنوشید، مگر اینکه پزشک حالت دیگری را به شما تجویز کرده باشد. اگر ناراحتی معده رخ داد، مصرف آن با غذا یا شیر ممکن است به شما کمک کند. با این وجود، در صورتی که مینوسایکلین را با غذا یا شیر مصرف نکنید، ممکن است موثر نباشد، بنابراین اگر به این شکل مصرف می کنید، از پزشک یا داروساز خود در این زمینه سوال بپرسید. اگر فرم کپسول این دارو را مصرف می کنید، کل قرص را ببلعید. حداقل 10 دقیقه بعد از مصرف این دارو، دراز نکشید. به همین دلیل، آن را دقیقا قبل از رفتن به رختخواب مصرف نکنید.
این دارو را دو ساعت قبل یا بعد از مصرف هر گونه محصولات حاوی آلومینیوم، کلسیم، آهن، منیزیم و روی مصرف کنید. برخی از نمونه های آن شامل آنتی اسیدها، محلول دیدانوزین، کوئیناپریل، ویتامین ها یا مواد معدنی، لبنیات (مانند شیر و ماست)، و آبمیوه های سرشار از کلسیم است. این محصولات با مینوسایکلین ترکیب شده و مانع از جذب کامل این دارو در بدن می شوند.
دوز و طول مدت درمان بستگی به شرایط پزشکی و پاسخ به درمان دارد. برای اثرگذاری دارو به بهترین شکل، این آنتی بیوتیک را در فواصل زمانی منظم مصرف کنید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در یک زمان مشخص مصرف کنید. حتی اگر علائم بعد از چند روز از مصرف این دارو برطرف شدند، مهم است که مصرف این دارو را تا زمان تجویز شده ادامه دهید. قطع زود هنگام مصرف این دارو ممکن است منجر به بازگشت عفونت شود. در صورت ماندگاری و یا وخیم تر شدن علائم، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی مینوسایکلین
ممکن است حالت تهوع، استفراغ، اسهال، سرگیجه، گیجی یا احساس چرخیدن همه چیز به دور شما رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات ادامه پیدا کرد و یا وخیم تر شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است؛ زیرا او تشخیص داده است که فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی دارو است. بسیاری از افراد با مصرف این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
اگر هر یک از عوارض جانبی جدی از جمله موارد زیر را داشتید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید: بلعیدن سخت یا دردناک، تغییرات در شنوایی (مانند احساس زنگ در گوش، کاهش قدرت شنوایی)، سفتی یا درد یا تورم مفاصل، علائم مشکلات کلیوی (مانند بی اشتهایی، درد شکم یا معده، زرد شدن چشم یا پوست، تیرگی ادرار)، تغییر رنگ دندان به رنگ قهوه ای یا خاکستری یا زرد، پوست یا زبان یا لب یا لثه به رنگ آبی- خاکستری.
مینوسایکلین ممکن است به ندرت باعث افزایش فشار جدی داخل جمجمه (فشار خون داخل جمجمه) شود. خطر این عارضه جانبی برای خانم هایی در سن باروری که اضافه وزن دارند یا در گذشته به مشکل فشار خون در داخل جمجمه مبتلا بوده اند، بیشتر است. اگر فشار خون در داخل جمجمه افزایش پیدا کرد، معمولا پس از قطع مصرف مینوسایکلین برطرف می شود؛ با این وجود، احتمال نابینایی یا از دست رفتن دائمی قدرت بینایی وجود دارد.
در صورت وجود هر یک از شرایط زیر، فورا درخواست کمک پزشکی کنید: سردرد شدید یا مداوم، تغییرات بینایی (مانند تاری یا دوگانه دیدن، کاهش قدرت بینایی، نابینایی ناگهانی)، حالت تهوع یا استفراغی که برطرف نمی شود.
مصرف این دارو به ندرت ممکن است به دلیل نوعی از باکتری های مقاوم، باعث ایجاد یک بیماری شدید روده (اسهال مربوط به کلستریدیوم دیفیسیل) شود. این اختلال ممکن است در حین درمان با این دارو یا هفته ها تا ماه ها بعد از قطع مصرف این دارو رخ دهد. در صورت وجود هر یک از علائم زیر، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید: اسهالی که متوقف نمی شود، درد یا گرفتگی عضلات شکم یا معده، وجود خون یا مخاط در مدفوع.
اگر هر یک از این علائم را داشتید، زیرا مصرف این دارو آنها را وخیم تر می کند، از داروهای ضد اسهال یا مسکن های مشتقات تریاک استفاده نکنید. استفاده از این دارو برای مدت طولانی یا مجددا مصرف این دارو ممکن است باعث وجود برفک دهانی یا یک نوع عفونت مخمری جدید شود. اگر متوجه وجود لکه های سفید در دهان، تغییر در ترشحات واژنی، یا علائم جدید دیگر شدید، با پزشک خود مشورت کنید.
یک واکنش بسیار جدی آلرژی زا به این دارو نادر است. با این وجود، اگر هر گونه علائم جدی یک واکنش آلرژی زا از جمله موارد زیر را مشاهده کردید، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: تبی که برطرف نمی شود، تورم جدید یا وخیم تر شدن تورم غدد لنفاوی، جوش یا خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این یک فهرست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست. اگر شما عوارض جانبی دیگر ذکر نشده در فهرست فوق را مشاهده کردید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
اقدامات احتیاطی قبل از مصرف مینوسایکلین
- قبل از مصرف مینوسایکلین، اگر آلرژی به این دارو دارید و یا اگر به سایر داروهای تتراسایکلین ها (مانند داکسی سایکلین) حساسیت دارید، یا هر گونه آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد، که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژی زا یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
- قبل از مصرف این دارو، با پزشک یا داروساز خود در مورد سابقه پزشکی تان به ویژه اگر هر یک از شرایط زیر را دارید، صحبت نمایید: مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی، مشکل در بلع، مشکلات مری (مانند فتق یا رفلاکس هیاتال، سوزش معده).
- این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود. الکل یا ماری جوانا ( Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه شود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. در صورت استفاده از ماری جوانا (Cannabis) به پزشک خود اطلاع دهید.
- این دارو ممکن است شما را نسبت به خورشید حساس تر کند. زمان قرار گیری در معرض آفتاب را محدود کنید. از اتاقک های مخصوص برنزه کردن یا لامپ های فرابنفشی که برای برنزه کردن بدن به کار می روند، اجتناب کنید. هنگام بیرون رفتن از منزل، از ضد آفتاب و لباس های محافظ در برابر نور خورشید استفاده کنید. در صورت آفتاب سوختگی یا تاول پوستی یا قرمزی، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید.
- داروی مینوسایکلین ممکن است باعث شود واکسن های زنده باکتریایی (مانند واکسن حصبه) اثر نکنند. در حین مصرف این دارو، واکسیناسیون نکرده یا از واکسن زدن اجتناب کنید، مگر پزشک به شما اطلاع دهد که می توانید این کار را انجام دهید.
- قبل از جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
- کودکان کمتر از 8 سال ممکن است نسبت به عوارض جانبی مینوسایکلین، به ویژه تغییر رنگ دندان ها، حساس تر باشند. تغییر رنگ دندان در کودکان بزرگ تر و بزرگسالان رخ داده است. در مورد خطرات و فواید مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
- اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. در هنگام مصرف داروی مینوسایکلین نباید باردار شوید. مینوسایکلین ممکن است به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. اگر باردار شده اید، فورا در مورد فواید و خطرات مصرف این دارو در این دوران با پزشک خود مشورت کنید.
- این دارو به شیر مادر متنقل می شود، قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی مینوسایکلین
- تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.
- برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند، عبارتند از: داروهای رتینوئید که به شکل خوراکی مصرف می شوند (مانند استریتین، ایزوترتینوئین)، استرانسیم.
- اگرچه بعید است که اکثر آنتی بیوتیک ها بر روش های پیشگیری از بارداری هورمونی مانند قرص ها، پچ ها، یا حلقه ها اثر بگذارند، اما تعداد معدودی از آنتی بیوتیک ها (مانند ریفامپین، ریفابوتین) می توانند اثر بخشی این روش های پیشگیری از بارداری را کاهش دهند. این حالت می تواند منجر به بارداری شود. اگر از روش های هورمونی پیشگیری از بارداری استفاده می کنید، برای جزئیات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
- این دارو ممکن است با تست های آزمایشگاهی خاصی (مانند سطح کاتکول آمین در ادرار) تداخل داشته باشد، که ممکن است باعث نتایج آزمایش نادرست شود. اطمینان حاصل کنید که پرسنل آزمایشگاه و تمام پزشکان از مصرف این دارو توسط شما اطلاع دارند.
اوردوز
اگر کسی اوردوز کرده و یا علائم جدی مانند بیهوشی یا مشکلات تنفسی دارد، با 115 تماس بگیرید.
تذکر
- این دارو را با دیگران سهیم نشوید.
- این دارو فقط برای بیماری فعلی شما تجویز شده است. بعدا برای عفونت های دیگر از این دارو مصرف نکنید، مگر اینکه پزشک به شما این گونه تجویز کند.
- اگر این دارو را برای مدت زمان طولانی تری مصرف می کنید، ممکن است هنگام مصرف این دارو، آزمایش ها و یا تست های پزشکی (مانند شمارش کامل خون، عملکرد کلیه و کبد) انجام شود. به طور مرتب بر اساس نوبت خود به مطب پزشک و آزمایشگاه مراجعه کنید.
دوزهای فراموش شده دارو
اگر مصرف یک دوز را فراموش کرده اید، آن را هر زمان که به خاطر آورید، مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی عادی آن مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید.
نگهداری از دارو
- دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید. آن را در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
- آنها را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
- این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید.
منبع: webmd