علت آبریزش چشم و درمان آن و مراقبت از چشم ها در برابر آبریزش چشمی

آبریزش چشم می تواند بسیار آزار دهنده بوده و ممکن است دلیل آن از آلرژی گرفته تا عفونت های باکتریایی باشد. بدون توجه به این که چه چیزی باعث آزار چشم شما شده است، می توانید با انجام چندین کار، این آبریزش را متوقف نمایید. بعضی از مسکن های مرسوم در این زمینه عبارتند از: حذف محرک های آزار دهنده چشم ها مانند گرد و غبار، گرده گلها، آلودگی هوا و مواد آرایشی همراه با شستن پوست اطراف چشم ها و مژه ها؛ شستشوی آرام چشم ها با آب، استفاده از قطره های چشمی و استفاده از کمپرس گرم. اگر این مسکن ها موثر نبودند به پزشک مراجعه نمایید تا علت مشکل را تشخیص داده و درمان کند. همچنین می توانید کارهایی را برای جلوگیری از ایجاد آبریزش چشمی انجام دهید؛ مانند استفاده از عینک ایمنی، عینک آفتابی و کاهش استفاده از مواد آرایشی.

دلیل آبریزش چشم، پیشگیری و درمان آن

روش 1: آرام کردن چشم های آزرده از آبریزش چشمی

1. اگر یک جسم خارجی وارد چشم شما شده است، آن را به آرامی با آب بشویید. اگر چیزی وارد چشمان شما شده باشد، می تواند باعث آبریزش شود. سعی کنید با شستشوی آرام چشم ها، شی خارجی را خارج نمایید. چشمان خود را در زیر جریان آرام آب ولرم باز نگه دارید. می توانید این کار را در حمام انجام داده و پیشانی خود را در زیر آب گرفته و با باز نگه داشتن چشمهایتان اجازه دهید تا آب از روی آنها عبور نماید.

• سعی نکنید جسم خارجی را با استفاده از انگشتان یا پنس از چشم خارج نمایید.
• اگر اطمینان دارید که چیزی وارد چشمان شما شده است و شستشوی چشم ها با آب مشکل را حل نکرد، به پزشک مراجعه نمایید.

هشدار: اگر فکر می کنید که چیزی وارد چشمان شما شده است، از مالیدن آنها خودداری نمایید. مالیدن چشم ها در صورت وجود یک جسم خارجی در آنها می تواند به چشم های شما آسیب وارد کند.

2. اگر چشمان شما دچار خشکی می شوند، از اشک مصنوعی یا قطره های چشمی استفاده نمایید. خشکی می تواند باعث شود که چشم های شما بیش از حالت عادی دچار آبریزش شود. قطره های چشمی چشم های شما را مرطوب و روان نگه داشته و تولید اشک را کاهش می دهند. برای استفاده از این قطره ها، کمی سرتان را به عقب خم کرده و پلک پایین چشم خود را با نوک انگشتتان بکشید. بطری قطره چشمی را به فاصله 1 تا 2 اینچی (2/5 تا 5/1 سانتی متر) نگه داشته و اجازه ندهید نوک بطری با چشمان شما تماس پیدا کند. با فشار دادن ملایم بطری یک قطره از محلول درون بطری به درون چشمان شما ریخته خواهد شد. این کار را 2 یا 3 بار تکرار کنید.

• می توانید این قطره های چشمی را به صورت غیر تجویزی از داروخانه ها خریداری نمایید.
• از دستورالعمل سازنده، برای تعداد دفعات استفاده از این قطره ها در طول روز پیروی نمایید.

3. اگر از لنز چشم استفاده می کنید، آنها را از چشم هایتان خارج نمایید. اگر از این لنزها استفاده می کنید و چشمان شما دچار آبریزش می شوند، بهتر است آنها را از چشم خارج نمایید. این لنزها می توانند باعث تشدید آبریزش چشم ها شده و همچنین مانع از عملکرد صحیح قطره های چشمی شوند. اگر فکر می کنید این لنزها عامل اصلی آبریزش چشمی شما هستند، با چشم پزشکتان در این باره صحبت کنید.

• از دستورات چشم پزشکتان برای تمیز نگه داشتن این لنزها پیروی نمایید. اگر از لنزهای چشمی یک بار مصرف استفاده می کنید، هرگز آنها را بیش از یک بار استفاده ننمایید و پس از استفاده آنها را دور بیندازید.
• هرگز با لنزهای تماسی نخوابید مگر اینکه چشم پزشک این امر را بلامانع اعلام کرده باشد.
• از لنزهای تماسی در هنگام شنا کردن یا استحمام استفاده ننمایید.

4. از کمپرس چشمی برای تسکین چشم های آزرده استفاده نمایید. ابتدا، هرگونه آرایشی را از روی صورتتان حذف کرده و صورت و پوست اطراف چشم ها را بشویید. سپس یک دستمال تمیز را در زیر آب گرم گرفته و آب اضافی آن را بگیرید. دراز بکشید و دستمال مرطوب و گرم را بر روی چشمان بسته خود قرار دهید. دستمال را برای 5 تا 10 دقیقه بر روی صورتتان نگه دارید.

• این کار را 3 تا 4 بار در روز تکرار کنید تا چشمانتان تسکین یابد.
• کمپرس گرم به از بین بردن پوسته چشم ها کمک می کند و همزمان هر چیزی را که ممکن است مسیرهای اشکی را مسدود کرده باشد نرم می کند. این کار همچنین به کاهش قرمزی و خارش که معمولاً با آبریزش چشم ها ایجاد می شود نیز کمک می کند.

روش 2: کمک گرفتن از پزشک برای درمان آبریزش چشم

1. با پزشک تان درباره آنتی هیستامین ها برای رفع آلرژی های چشمی صحبت نمایید. مصرف آنتی هیستامین یا داروهای ضد آلرژی می تواند به کاهش خارش ایجاد شده بر اثر این حساسیت ها کمک کند. اگر درباره اینکه آیا آبریزش چشم هایتان منشا آلرژیک دارد یا خیر و اینکه آیا آنتی هیستامین می توانند برای رفع آبریزش چشم های شما مفید باشند یا خیر، با پزشکتان صحبت کنید.

• مرسوم ترین نوع آنتی هیستامین ها، کپسول دیفن هیدارمین می باشد که به صورت خوراکی مصرف می شود. از دستورالعمل تولید کننده درباره نحوه مصرف این دارو پیروی نمایید.

2. از پزشک خود برای تجویز آنتی بیوتیک در صورت شک به عفونت باکتریایی سوال نمایید. اگر به دلیل آبریزش چشمی به پزشک مراجعه می نمایید، ممکن است در صورتی که احتمال وجود عفونت باکتریایی چشمی وجود داشته باشد، برای شما آنتی بیوتیک تجویز شود. عفونت های باکتریایی به خوبی به آنتی بیوتیک ها واکنش نشان می دهند با این وجود اگر آبریزش شما منشا ویروسی داشته باشد، ممکن است پزشک دارویی تجویز نکرده و از شما بخواهد برای یک هفته صبر کنید تا ببیند آیا شرایط بهتر می شود یا خیر.

• مرسوم ترین آنتی بیوتیک تجویزی برای آبریزش چشم ها، توبرا مایسین می باشد. توبرا مایسین یک دارو به صورت قطره چشمی می باشد که برای عفونت های چشمی ساخته شده است. از این ارو بر اساس توصیه پزشک استفاده نمایید. معمولاً میزان مصرف این دارو به صورت یک قطره توبرا مایسین بر روی چشم درگیر شده، دو بار در روز (یک بار صبح و یک بار شب قبل از خوابیدن) و برای مدت یک هفته می باشد.

نکته: ترشحات غلیظ معمولاً یک نشانه مرسوم برای وجود عفونت های باکتریایی چشمی می باشد؛ در حالی ترشحات مخاط مانند ممکن است نشانه وجود عفونت ویروسی چشم باشند.

3. داروهایی را که مصرف می کنید ممکن است باعث ایجاد آبریزش چشم ها شوند. یعنی داروها می توانند باعث ایجاد آبریزش چشم به عنوان عوارض جانبی شوند. برچسب های داروهای تجویزی را بررسی کرده و اگر مطمئن نیستید، از پزشک تان در این خصوص سوال کنید. اگر آبریزش بینی به عنوان یکی از عوارض جانبی داروهایی است که مصرف می کنید، از پزشک تان بخواهید در صورت امکان دارو را تغییر دهد. بدون مشورت با پزشک مصرف داروهای تجویزی را متوقف نکنید. بعضی از داروها که ممکن است باعث آبریزش چشم ها شوند عبارتند از:

• اپی نفرین
• داروهای شیمی درمانی
• آگونیست های کولینرژیک
• بعضی قطره های چشمی مانند یدید اکوتیوفات و پیلوکارپین

4. درباره سایر عوامل احتمالی آبریزش چشم با پزشک تان مشورت نمایید. مشکلات سلامتی مختلفی ممکن است باعث ایجاد این حالت شوند. اگر نتوانستید عامل ایجاد این مشکل را بیابید، از پزشک تان کمک بگیرید. بعضی مشکلات سلامتی که ممکن است باعث ایجاد آبریزش چشمی شوند عبارتند از:

• ورم ملتحمه آلرژیک (Allergic conjunctivitis)
• التهاب مخاط بینی آلرژیک (Allergic rhinitis OR Hay Fever)
• بلفاریت (التهاب پلک چشم)
• انسداد مسیرهای اشکی
• سرما خوردگی
• مژه های در حال رشد
• چشم صورتی (التهاب ملتحمه)
• گل مژه
• عفونت مسیرهای اشکی

5. با پزشک تان درباره روال درمان انسداد مسیرهای اشکی صحبت کنید. اگر به طور مداوم دچار آبریزش چشمی به دلیل انسداد مسیرهای اشکی می شوید، ممکن است نیازمند عمل جراحی برای رفع انسداد باشید. این کار تنها در صورتی انجام می شود که سایر روشهای تلاش برای رفع انسداد این مسیرها موثر واقع نگردیده یا آبریزش چشم ها مزمن شده باشد. بعضی از گزینه ها عبارتند از:

• گشادسازی ظریف(Punctal dilation). اگر اشک نتواند به طور مناسب از طریق مجراهای اشکی تخلیه شود، ممکن است "گشادسازی ظریف" انجام شود. در این روش چشم پزشک با استفاده از بی حسی موضعی، ابزاری را برای باز کردن ورودی این مجاری اشکی استفاده می کند تا اشک بتواند بدرستی از چشم ها تخلیه شود.
• استنت یا لوله گذاری(Stenting or intubation). در این روال، پزشک یک لوله بسیار باریک را در یک یا هر دو مجرای اشکی قرار می دهد. این لوله گذاری، ورودی این مجاری اشکی را گشاد کرده و تخلیه اشک از چشم ها را تسهیل می نماید. این لوله ها برای مدت سه ماه در چشم باقی می مانند. این عمل معمولاً با استفاده از بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی صورت می پذیرد.
• داکریوسیستورینوستومی ("Dacryocystorhinostomy OR "DCR): این یک روال جراحی است که در صورت عدم موفقیت روش های کمتر تهاجمی، مورد استفاده قرار می گیرد. DCR یک مجرای اشکی جدید برای تخلیه اشکها ایجاد می نماید. جراح از کیسه اشک موجود در بینی شما برای ایجاد این کانال استفاده می کند. این عمل نیازمند بی حسی یا بیهوشی عمومی می باشد.

روش 3: مراقبت از چشم ها در برابر آبریزش چشمی

1. از چشم هایتان در مقابل ذرات گرد و غبار و اشیا خارجی، با استفاده از عینکهای محافظ مراقبت نمایید. حتما در هنگام کار با مواد شیمیایی، ابزارهای برقی و یا محیط های پر گرد و غبار، از عینک های محافظ استفاده نمایید. این مواد می توانند وارد چشم های شما شده و باعث اّبریزش چشمی شوند. استفاده از عینک های محافظ همچنین مانع می شود تا اشیاء بزرگ و کوچک با چشم شما برخورد کرده و به آن آسیب وارد کنند.

• شما می توانید این عینک ها را از ابزار فروشی ها تهیه نمایید. آنهایی را انتخاب کنید که از تمامی جهات از چشم های شما محافظت می نمایند.

2. برای مراقبت از چشم هایتان در مقابل نور خورشید، از عینک های آفتابی استفاده نمایید. عینک های آفتابی چشم ها را در مقابل اشعه های مضر فرابنفش که می توانند باعث آبریزش شوند، مراقبت می نماید. این عینک ها همچنین می توانند به عنوان یک محافظ در مقابل ذرات و سایر اشیایی که ممکن است بر اثر جریان هوا وارد چشمان شما شوند، عمل کنند.

• قبل از استفاده از این عینک ها، حتماً هر گونه گرد و غبار را از روی آنها تمیز نمایید.

3. در منزل از تصفیه کننده های هوا استفاده کنید تا میزان محرک های محیطی را کاهش دهید. دستگاههای تصفیه هوا، ذرات گرد و غبار و سایر محرک ها موجود در هوا را فیلتر می نمایند. سعی کنید این دستگاهها را در نقطه مناسبی از منزل خود قرار دهید و آن را در طول روز روشن نگه دارید و یا آن را در اتاق خواب قرار داده و در هنگام شب و خوابیدن از آن استفاده نمایید.

• این کار می تواند بویژه در صورت داشتن حساسیت های خانگی مانند حساسیت به گرد و غبار، یا مو،پر و شوره حیوانات خانگی بسیار موثر باشد.

4. چشم های خود را به طور کامل تمیز کرده و هرگونه بقایای مواد آرایشی را از آنها پاک کنید. از استفاده از خط چشم یا سایر مواد آرایشی که بر روی نواحی اطراف چشم استفاده می شود، حد الامکان خودداری نمایید. استفاده از مواد آرایشی در این مناطق می تواند چشم های شما را آزرده نماید. همچنین تمیز نکردن کامل چشم ها بعد از استفاده از هر گونه مواد آرایشی، می تواند باعث انسداد مسیرهای اشکی در راستای خط مژه ها شود.

• از یک تمیز کننده صورت ملایم برای شستشوی صورت استفاده کرده و سپس با یک حوله نرم، چشم هایتان را تمیز کنید تا هرگونه آثار باقیمانده از مواد آرایشی را برطرف نمایید. 

هشدار: از استفاده مشترک از هرگونه لوازم آرایشی یا سایر لوازم شخصی که با چشمان فرد دیگری تماس داشته است، به شدت پرهیز نمایید.

منبع: wikihow