براساس بنیاد مراقبت ارولوژی، میلیون ها بزرگسال در ایالات متحده بی اختیاری ادرار را تجربه می کنند. مطابق گفته پزشکی جان هاپکینز، این بیماری در بین زنان 50 سال و بالاتر شایع است. با این حال، این شرایط می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد.
بی اختیاری ادرار چیست
بی اختیاری ادرار هنگامی اتفاق می افتد که کنترل مثانه خود را از دست دهید. در برخی موارد، شما می توانید محتوای مثانه خود را کاملاً خالی کنید. در موارد دیگر، ممکن است فقط جزئی از آن را تجربه کنید (مثلا هنگام خندیدن، عطسه و... اختیار ادرار خود را از دست داده و کمی از آن به بیرون از مثانه راه پیدا کرده است). بسته به علت آن، این بیماری ممکن است موقتی یا مزمن باشد. براساس بنیاد مراقبت ارولوژی، میلیون ها بزرگسال در ایالات متحده بی اختیاری ادرار را تجربه می کنند. مطابق گفته پزشکی جان هاپکینز، این بیماری در بین زنان 50 سال و بالاتر رایج است. با این حال، این شرایط می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد.
با افزایش سن، ماهیچه هایی که مثانه شما را پشتیبانی می کنند ضعیف می شوند و این می تواند منجر به بی اختیاری ادرار شود. بسیاری از مشکلات بهداشتی مختلف نیز می توانند باعث بروز این بیماری شوند. علائم این بیماری از خفیف تا شدید متغیر است و می تواند نشانه ای از سرطان، سنگ کلیه، عفونت یا بزرگ شدن پروستات باشد. اگر بی اختیاری ادرار را تجربه کردید، با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود ملاقات کنید. بی اختیاری ادرار می تواند در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد کند و منجر به حوادث احتمالی شود. ارائه دهنده خدمات درمانی همچنین می تواند تشخیص دهد که آیا بیماری پزشکی جدی تر علت آن است یا خیر.
انواع بی اختیاری ادرار
بی اختیاری ادرار به سه نوع کلی تقسیم می شود. شما به طور بالقوه می توانید بیش از یک نوع را همزمان تجربه کنید.
1. بی اختیاری ادرار ناشی از استرس
بی اختیاری استرس توسط انواع خاصی از فعالیت های بدنی ایجاد می شود. به عنوان مثال، ممکن است کنترل مثانه خود را از دست دهید:
- ورزش کردن
- سرفه
- عطسه
- خندیدن
چنین فعالیت هایی باعث ایجاد استرس در عضله اسفنکتر می شود که ادرار را در مثانه شما نگه می دارد. استرس اضافه شده باعث می شود عضله، ادرار را آزاد کند.
2. بی اختیاری ادرار ناشی از اضطراب
بی اختیاری اضطراب هنگامی رخ می دهد که شما کنترل مثانه خود را پس از تجربه یک نیاز شدید و ناگهانی به ادرار از دست دهید. وقتی که نمی توانید ادرار خود را نگه دارید، ممکن است نتوانید خود را به داخل دستشویی برسانید.
3. بی اختیاری ادرار به دلیل عضله ضعیف مثانه یا انسداد آن
اگر در هنگام ادرار کردن مثانه خود را به طور کامل خالی نکنید، بی اختیاری ادرار ممکن است رخ دهد. بعداً، ممکن است برخی از ادرارهای باقیمانده از مثانه شما نشت کند. این نوع بی اختیاری گاهی اوقات "دریبل" خوانده می شود.
علل بی اختیاری ادرار
دلایل زیادی برای بی اختیاری ادرار وجود دارد. مثال ها عبارتند از:
- ماهیچه های مثانه ضعیف شده است، که ناشی از پیری است
- آسیب فیزیکی وارد شده به عضلات کف لگن
- پروستات بزرگ شده
- سرطان
برخی از این شرایط به راحتی قابل درمان هستند و فقط باعث بروز مشکلات موقتی ادرار می شوند. برخی جدی تر و پایدارتر هستند.
1. بالا رفتن سن
هرچه پیرتر می شوید، ماهیچه هایی که مثانه شما را پشتیبانی می کنند ضعیف تر می شوند و این باعث می شود خطر بی اختیاری شما افزایش یابد. برای حفظ عضلات قوی و مثانه سالم، تمرین عادات سالم زندگی مهم است. هر چه سلامتی شما بیشتر باشد، شانس شما برای جلوگیری از بی اختیاری با افزایش سن بهتر می شود.
2. آسیب ها
عضلات کف لگن شما مثانه را پشتیبانی می کند. آسیب دیدن این عضلات می تواند باعث بی اختیاری شود. این بیماری می تواند ناشی از انواع خاصی از جراحی مانند هیسترکتومی باشد. این همچنین یک نتیجه مشترک از بارداری و زایمان است.
3. پروستات بزرگ شده
اگر مرد هستید، غده پروستات گردن مثانه (گروهی از عضلات است که مثانه را به مجرای ادرار وصل می کند) شما را احاطه می کند. این غده مایعاتی را آزاد می کند که از اسپرم شما محافظت و تغذیه می کند. با افزایش سن تمایل به بزرگ شدن دارد. این عادی است که در مردان، در نتیجه برخی از موارد بی اختیاری را تجربه کنند.
4. سرطان
سرطان پروستات یا مثانه می تواند باعث بی اختیاری شود. در برخی موارد، درمان سرطان نیز می تواند کنترل مثانه شما را برای شما سخت کند. حتی تومورهای خوش خیم با مسدود کردن جریان ادرار می توانند باعث بی اختیاری شوند.
علل احتمالی دیگر
سایر دلایل احتمالی بی اختیاری عبارتند از:
- یبوست
- عفونت ادراری (UTI)
- سنگ کلیه یا مثانه
- پروستاتیت یا التهاب پروستات
- سیستیت بینابینی یا یک بیماری مزمن که باعث التهاب در مثانه شما می شود
- عوارض جانبی برخی از داروهای خاص مانند داروهای فشار خون، شل کننده های عضلانی ، آرام بخش و برخی از داروهای قلبی
- برخی از عوامل سبک زندگی نیز می توانند باعث بروز موقت بی اختیاری شوند. به عنوان مثال، نوشیدن زیاد الکل، نوشیدنی های کافئین دار یا سایر مایعات می تواند باعث شود که به طور موقت کنترل مثانه خود را از دست دهید.
چه موقع باید برای بی اختیاری ادرار به دنبال کمک پزشکی باشید
هر نمونه بی اختیاری دلیلی برای درخواست کمک پزشکی است. ممکن است این علامتی از یک بیماری جدی تر باشد که باید درمان شود. حتی اگر علت اصلی جدی نباشد، بی اختیاری می تواند اختلال بزرگی در زندگی شما ایجاد کند. دریافت یک تشخیص دقیق و بحث در مورد گزینه های درمانی با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مهم است. در برخی موارد، بی اختیاری نشانه درمان اضطراری است. اگر کنترل مثانه خود را از دست دادید و هر یک از علائم زیر را تجربه کردید شما باید به دنبال مراقبت فوری پزشکی باشید:
- مشکل در صحبت کردن یا راه رفتن
- ضعف یا سوزن سوزن شدن در هر قسمت از بدن شما
- از بین رفتن بینایی (کم شدن بینایی)
- گیجی
- از دست دادن آگاهی
- از دست دادن کنترل شکم
در قرار ملاقات با ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما چه انتظاری دارید
در حین قرار ملاقات، ارائه دهنده خدمات درمانی شما احتمالاً در مورد علائم شما سؤال خواهد کرد. آنها احتمالاً می خواهند بدانند چه مدت شما دارای بی اختیاری ادرار بوده اید، کدام نوع بی اختیاری را تجربه کرده اید و سایر جزئیات. آنها همچنین ممکن است درباره عادات روزانه شما، از جمله رژیم غذایی معمولی و سایر داروها یا مکمل های مصرف شده از شما سؤال کنند. بسته به علائم و سابقه پزشکی، ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما ممکن است آزمایش های اضافی را انجام دهد، از جمله:
- جمع آوری نمونه ادرار برای تجزیه و تحلیل.
- کارکنان آزمایشگاه می توانند نمونه ادرار را برای علائم عفونت یا سایر مشکلات بررسی کنند.
- اندازه گیری میزان ادرار که هنگام ادرار کردن خارج می شود، مقدار باقی مانده در مثانه و فشار در مثانه شما. این اطلاعات با قرار دادن کاتتر یا لوله کوچک به مجرای ادرار و مثانه شما جمع آوری می شود.
- انجام سیستوسکوپی: در طی این آزمایش، آنها یک دوربین کوچک را درون مثانه شما وارد می کنند تا از نزدیک آن را بررسی کند.
درمان بی اختیاری ادرار شامل چه مواردی خواهد بود
برنامه درمانی پیشنهادی ارائه دهنده خدمات درمانی به دلایل بی اختیاری شما بستگی دارد. یک زمینه پزشکی ممکن است به دارو، جراحی یا سایر روش های درمانی نیاز داشته باشد. همچنین ممکن است شما را به انجام ورزش های خاصی مانند تمرینات کف لگن یا تمرین مثانه تشویق کنید که این امر می تواند به افزایش کنترل مثانه شما کمک کند. در برخی شرایط ممکن است ارائه دهنده خدمات درمانی نتواند بی اختیاری مثانه شما را درمان کند. در این موارد، مراحلی وجود دارد که می توانید برای مدیریت شرایط خود به کار ببرید. به عنوان مثال، ارائه دهنده خدمات درمانی شما ممکن است به شما توصیه کند:
- رژیم یا میزان مصرف مایعات خود را تنظیم کنید
- مسیری روشن و واضح را به سمت دستشویی انتخاب کنید
- از لباس زیر یا پد جاذب استفاده کنید
جلوگیری از بی اختیاری ادرار
شما نمی توانید از همه موارد بی اختیاری ادرار جلوگیری کنید، اما مراحلی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به آن استفاده کنید. زندگی کردن در یک سبک زندگی سالم مهم است. به عنوان مثال، سعی کنید:
- وزن سالم خود را حفظ کنید
- ورزش زیادی کنید
- یک رژیم متعادل بخورید
- مصرف کافئین و الکل را محدود کنید
- اگر سیگار می کشید از کشیدن سیگار خودداری کنید
منبع: healthline