کمال گرایی (به انگلیسی: Perfectionism) اجتماعی ترین دستورالعمل پذیرفته شده است که می تواند منجر به از کار افتادگی کلی ذهن شود. آیا تا به حال احساس کردید که همه در هر لحظه شما را قضاوت می کنند؟ یعنی فقط منتظر هستند که خطایی از شما سر بزند. لطفا صادق باشید. آیا تا به حال خودتان باعث شدید که که آنها شما را قضاوت کنند؟ بدتر از همه اینها، آیا خودتان این کار را از طرف دیگران انجام داده اید؟ این مشکل فقط برای شما نیست. برطبق مطالعه جدید، بسیاری از ما این روزها فشار کمال گرایی را احساس می کنیم که با سه احساس جداگانه با ویژگی اضطراب همراه است.
سه نوع مختلف کمال گرایی و اثرات آن
این ایده که سه نوع کمال گرایی وجود دارد، جدید نیست. اولین بار این مفهوم در سال 1991 توسط پائول هویت (Paul Hewitt) در بیمارستان روانپزشکی پروکویل و گوردون فلت (Gordon Flett) در دانشگاه یورک مطرح شد. آنها در مقاله مشابه مقیاس کمال گرایی چند بعدی را ارائه کردند و چگونگی بروز اختلالات عصبی که افراد را در تلاش برای دست یابی به اهداف غیرممکن نگه می دارد، دقیقا توضیح می دهند. مقیاس دیگری کمی بعد از آن به وجود آمده است، اما آزمایش اصلی نزدیک به 30 سال در جریان باقی ماند. شما می توانید هر یک از این سه نوع کمال گرایی را به میزان متفاوت تجربه کنید، اما همه آنها از منبع اصلی کمال گرایی سرچشمه می گیرند. از این رو، آیا هیچ یک از این موارد برای شما آشنا بوده اند؟
کمال گرایی خویشتن مدار (Self-Oriented Perfectionism)
احتمالا این نوع کمال گرایی، نزدیک ترین نوع به تعریف استاندارد کمال گرایی است. به طور خلاصه، این نوعی کمال گرایی است که شما از خودتان توقع دارید. اگر شما با این الگوی فکری درگیر هستید، احتمالا خودتان را درگیر استانداری می کنید که به صورت منطقی دست یابی به آن بعید است. شاید به جزئیات هر کاری که انجام می دهید دقت می کنید و مشتاق دیدن اشتباهات خویش هستید. شاید زمانی که اشتباهی رخ می دهد، حتی کارهایی که هیچ کنترلی بر آنها ندارید هم خود را بسیار سرزنش می کنید. احتمالا این سوال برای شما پیش می آید که آیا این نوع کمال گرایی واقعا خیلی بد است؟ هویت و فلت، خودشان در این مورد هیچ شکی نداشته اند، آنها نوشته اند که: "کمال گرایی خویشتن مدار با شاخص های مختلف عدم سازگاری مرتبط بوده اند". این شاخص ها شامل اضطراب، آنورکسی(کم اشتهایی عصبی) و افسردگی غیر قابل تشخیص در معاینات بالینی می باشند. همچنین آنها ذکر کرده اند که اختلاف میان خود واقعی و خود ایده آل می تواند نتیجه افسرده کننده ای برای شخص به همراه داشته باشد.
کمال گرایی دیگر مدار (Other-Oriented Perfectionism)
کمال گرایی خویشتن مدار زمانی رخ می دهد که شما از اشتباهات خودتان انتقاد می کنید. کمال گرایی دیگر مدار زمانی است که شما از اشتباهات دیگران هم انتقاد می کنید(یا شاید فکر کنید خودتان عالی هستید و افراد دیگر نیاز به تغییر دارند). اگر این نوع کمال گرایی توصیفی از شما است، بنابراین شما استاندارد های غیر واقعی را در مورد افراد دیگر، خانواده، دوستان، افراد مهم و همکاران تان دارید. هویت و فلت اشاره می کنند که فرد دارای این نوع کمال گرایی ممکن است با اعتماد، سرزنش و خصومت اساسی درگیر شوند. به هرحال، آنها اشاره می کنند که افراد با این مشخصات احتمالا فقط برای رهبری گروه خیلی مناسب باشند، اما باید مراقب باشند که رویکردهای قضاوتی خود را به دقت بررسی کنند.
کمال گرایی جامعه مدار (Socially Prescribed Perfectionism)
احتمالا کمال گرایی جامعه مدار خائنانه ترین نوع در بین همه موارد است. می توان آن را پیوند شوم کمال گرایی خویشتن مدار و کمال گرایی دیگر مدار دانست. به طور اساسی، این نوع کمال گرایی از این احساس (خواه درست یا غلط) ناشی می شود که دیگران شما را با استانداردهای غیر واقعی قضاوت می کنند و منجر به این عقیده می شود که مدام توسط دیگران تحقیر می شوید. یعنی که شما از دریافت آن چیزی که جامعه از شما می خواهد ناتوان هستید و مانند کمال گرایی دیگر مدار می تواند منجر به کاهش روابط شما شود. حس خود ارزشی شما از طریق درک این مسئله که دیگران چطور شما را می بینند، تعیین می شود و شما مستعد این تفکر هستید که دیگران شما را خیلی بیچاره می بینند.
روند رو به افزایش کمال گرایی
با تشکر از معیار هویت و فلت، در واقع محققان تست های روانشناسی استاندارد را از زمان بسیار قدیم ارائه کرده بودند، گزارش جدید توسط توماس کارن از دانشگاه بس و اندرو هیل از دانشگاه یورک قادر به بررسی حداقل 30 ساله کمال گرایی در ذهن افراد جوان بوده است. آنها نمونه های بیش از 41000 دانش آموز امریکایی، انگلیسی و کانادایی را بررسی کردند، هر یک از این تست ها بین سال های 1989 و 2016 انجام گرفته است. چیزی که مشخص شد، در حالی که کمال گرایی جامعه مدار بیشترین افزایش و کمال گرایی خویشتن مدار کاهش داشت اما همه این سه نوع کمال طلبی یک رویکرد افزایشی واضح در این سال های اخیر داشته اند و این می توانست خبر بدی برای انواع کمال طلب هایی که جامعه به وجود آورده بود، باشد. محققان این افزایش کمال گرایی آسیب رسان روان را با افزایش عادت های دیگر مرتبط می دانند (که مکتب نئولیبرالیسم از آن استنتاج شده است). نئولیبرالیسم (نقطه اتکا مرکزی و تمایلات راست گرا مکتب سیاسی) پیشنهاد می دهد که رقابت میان افراد و ضد جمع گرایی شدید منجر به دنیای بهتر می شود. اگر هریک از ما بهترین سطح تلاش مان را نسبت به دیگران انجام دهیم، ایده های زیادی خواهیم داشت و بهتر خواهیم شد. برای بسیاری از افراد این افکار راحت طلبی است. هر کسی که در این سیستم موفق است، این طور درک می شود که به دلیل تلاش های شایسته خودش است، شاید به دلیل اینکه سخت تر کار می کند و احتملا به این دلیل است که ایده بهتری دارد. اما متأسفانه، محققان می گویند برای کسانی که موفقیت چشم گیری نداشته اند، حس تحقیر به همراه دارد، به قول معروف این شایسته سالاری آنها را بدون شایستگی تشخیص می دهد.
نتیجه این است که هر فرد بدون در نظر گرفتن این که چقدر موفقیت اش بزرگ است، "خیلی فردگرا، مادی گرا و ضد اجتماعی" باقی می ماند. این یک دستور العمل برای موفقیت نیست. این یک دستور العمل برای بحران سلامت ذهن است که از همه برای جدایی از گروهای حمایتی اجتماعی خواسته می شود. آیا نئولیبرالیسم دلیل افزایش مشکل کمال گرایی است؟ با اطمینان پاسخ دادن غیر ممکن است، اما این نظریه با ارزشی است که فشار اجتماعی که احساس می کنید، احتمالا بیشتر منجر به آسیب رساندن به شما می شود تا کمک کردن.
منبع: curiosity