سونوگرافی آنومالی که در سه ماهه دوم بارداری انجام می شود محل قرار گرفتن جنین، شکل و اندازه صورت و دست ها را نشان می دهد و شما می توانید جنین خود را بر روی مانیتور به خوبی مشاهده کنی. همچنین در این سونوگرافی قلب جنین نیز بررسی می شود.
سونوگرافی آنومالی چیست؟
یک سونوگرافی آنومالی، که با نام سونوگرافی میانه بارداری نیز شناخته می شود، کودک و رحم (زهدان) شما را بررسی می کند. شخصی که سونوگرافی را انجام می دهد (سونوگرافر) بررسی می کند که آیا کودک شما به طور عادی در حال رشد است یا نه و به جایی که جفت در آن قرار دارد نگاه می کند. اگرچه سونوگرافی آنومالی اغلب با نام سونوگرافی هفته 20 شناخته می شود، اما ممکن است هر زمانی بین هفته 18 تا هفته 20 بارداری و شش روز بعد از آن انجام شود. این تصویر، صورت و دست های کودک را در هفته 20 بارداری نشان می دهد، و به شما ایده ای می دهد که شما در این سونوگرافی قادر به دیدن چه چیزی هستید.
دیدن کودک شما بر روی صفحه نمایش می تواند بسیار هیجان انگیز باشد. همچنین می توانید شریک زندگی، دوست یا اعضای خانواده خود را همراه تان ببرید تا این تجربه را با آن ها به اشتراک بگذارید. هدف اصلی سونوگرافی این است که بررسی کنید کودک شما به طور عادی در حال رشد است یا خیر، نه اینکه باید انتظار یک فرزند دختر یا پسر را داشته باشید. با این وجود، ممکن است شما بخواهید جنسیت کودک خود را بدانید یا از سونوگرافی، عکس بخواهید. گاهی اوقات، سونوگرافی نمی تواند وضعیت جنسی کودک شما را نشان دهد، یا اگر چربی معده زیادی دارید، به اندازه کافی نمی تواند جنسیت را مشخص کند. و بعضی از بیمارستان ها این سیاست را دارند که به والدین جنسیت را اطلاع ندهند، تا از بروز اشتباه در شناسایی جنسیت کودک جلوگیری کنند. در مورد خط مشی بیمارستان خود از ماما سؤال کنید.
آیا باید سونوگرافی آنومالی انجام دهم؟
این مساله به خودتان بستگی دارد. در اوایل بارداری، مامای شما باید در مورد این که چرا انجام دادن این سونوگرافی پیشنهاد شده، این سونوگرافی چگونه به این مساله کمک می کند و چه اطلاعاتی نمی تواند به شما بدهد، با شما صحبت می کند. این کار به شما زمان می دهد تا تصمیم بگیرید که آیا مایل به انجام این سونوگرافی هستید یا خیر.
چه چیزی را می توان در سونوگرافی دید؟
اکثر بیمارستان ها به شما اجازه می دهند که سونوگرافی را تماشا کنید، که اصولا 30 دقیقه طول می کشد. اگر قبلا از بارداری خود سونوگرافی نداشته اید، سونوگرافر بررسی می کند که آیا تنها یک نوزاد وجود دارد یا خیر و تاریخ زایمان را تایید می کند. سونوگرافر قبل از بررسی جزئیات، به تپش قلب کودک و بخش های بدن او مانند صورت و دست های کودک اشاره می کند. شاید تشخیص اندام های بدن کودک تان برای شما دشوار باشد، زیرا سونوگرافر از یک مقطع به آن ها نگاه خواهد کرد. استخوان های کودکتان در سونوگرافی به رنگ سفید نشان داده می شود و بافت های او نرم و خاکستری و لکه دار به نظر می رسند. مایع آمنیوتیک اطراف کودک شما سیاه به نظر می رسد. برخی از بیمارستان ها در پای تخت یک مانیتور دیگر نیز دارند که شما می توانید کل سونوگرافی را از این طریق مشاهده کنید.
چگونه می توانم عکسی از سونوگرافی خود داشته باشم؟
بیشتر بیمارستان ها به شما امکان می دهند تصویری از سونوگرافی کودک خود خریداری کنید. بهتر است قبل از مراجعه این موضوع را بررسی کنید. معمولاً بسته به بیمارستان، هر تصویر از کودک شما هزینه های متفاوتی دارد. آن ها احتمالاً روی کاغذهای حرارتی چاپ می شوند که حساس به گرما هستند، بنابراین نباید آن ها را لمینت کنید. حتما قبل از سونوگرافی، به سونوگرافر خود بگویید که مایل هستید چه تعداد عکس از کودک خود داشته باشید.
سونوگرافر، در سونوگرافی من به چه چیزی نگاه می کند؟
سونوگراف تمام اندام های کودک شما را معاینه می کند و اندازه گیری می کند. او به موارد زیر نگاه خواهد کرد:
- شکل و ساختار سر و مغز کودک: در این مرحله، مشکلات شدید مغزی که بسیار نادر اتفاق می افتند، قابل مشاهده است.
- بررسی صورت کودک برای وجود شکاف لب: دیدن شکاف های لب در داخل دهان کودک شما اغلب دشوار است و تشخیص داده نمی شود.
- ستون فقرات کودک، چه در طول و چه در عرض: برای اطمینان از هم ترازی همه استخوان ها، و اینکه پوست قسمت پشتی ستون فقرات را پوشانده است یا نه.
- دیواره شکم کودکتان: برای اینکه مطمئن شود دیواره تمام اندام های داخلی در قسمت جلو را می پوشاند.
- قلب کودک: دو حفره بالا (دهلیز) و دو حفره پایین (بطن) باید از نظر اندازه برابر باشند. دریچه ها باید با هر ضربان قلب باز و بسته شوند. سونوگرافر همچنین رگها و شریانهای اصلی خون را که از قلب کودک جریان دارد بررسی می کند.
- شکم کودک: کودک شما مقداری مایع آمنیوتیک را که در آن قرار دارد قورت می دهد، که در معده او به عنوان یک حباب سیاه دیده می شود.
- کلیه های کودک: سونوگرافر بررسی می کند که کودک شما دو کلیه دارد و ادرار آزادانه به مثانه او جریان دارد یا خیر. اگر مثانه کودک شما خالی است، باید هنگام سونوگرافی پر شود و به راحتی قابل مشاهده باشد. کودک شما اکنون حدود چند ماه است که هر نیم ساعت یک بار مشغول ادرار کردن است!
- پازو، ساق، دست ها و پاها: سونوگرافر به انگشتان دست و پاهای کودک نگاه می کند.
- جفت، بند ناف و مایع آمنیوتیک: جفت ممکن است روی دیواره جلویی (قدامی) یا دیواره پشت رحم (خلفی) شما باشد، معمولاً در نزدیکی قسمت فوقانی (یا فوندوس). اگر جفت نزدیک به بالا باشد، ممکن است در بخش تذکرهای سونوگرافی شما فوندال(قرارگرفتن جنین در بالاترین نقطۀ رحم) توصیف شود. در صورت پایین آمدن جفت یا پوشاندن دیواره رحم (گردن رحم)، جفت در قسمت پایین توصیف خواهد شد. اگر جفت در رحم در قسمت پایین قرار داشته باشد، برای بررسی وضعیت آن در سه ماهه سوم، سونوگرافی دیگری انجام می دهید. در آن زمان احتمال دارد جفت از دهانه رحم دور شود. می توان سه رگ خونی (دو شریان و یک رگ منفرد) را در بند ناف شمرد، اما ممکن است سونوگرافر شما این کار را انجام ندهد. این کار معمول نیست. وی بررسی خواهد کرد که مایعات آمنیوتیک کافی برای کودک شما وجود دارد که بتواند آزادانه حرکت کند. در طول سونوگرافی، سونوگرافر قسمت هایی از بدن کودک را اندازه گیری می کند تا ببیند چقدر در حال رشد است. سونوگرافر قسمت های زیر از بدن کودک را اندازه گیری می کند:
- دور سر (HC)
- دور شکم (AC)
- طول استخوان ران (استخوان ران) (FL)
اندازه گیری ها باید مطابق با مقادیری که از جنین در طول آن هفته خاص انتظار می رود، مطابقت داشته باشد، بسته به اینکه زمان زایمان چه هنگامی است. تاریخ زایمان در سونوگرافی شما مشخص خواهد شد. اگر سونوگرافی آنومالی شما، اولین سونوگرافی است که تا به حال از کودک خود داشته اید، از آن برای تعیین موعد زایمان استفاده می شود.
کدام ناهنجاری ها را می توان در سونوگرافی آنومالی مشاهده کرد؟
سونوگرافرها فهرستی از شرایطی دارند که در سونوگرافی بررسی می کنند. برخی از این بیماری ها بعد از تولد کودکتان قابل درمان هستند. اگرچه به ندرت ممکن است یک بیماری آن قدر جدی باشد که کودک نتواند زنده بماند. اگر این بیماری قابل درمان باشد، به تیم بیمارستان کمک می کند تا از قبل از این مساله مطلع شوند، بنابراین آن ها می توانند به محض تولد اطمینان حاصل کنند که کودک شما از مراقبت های مناسب برخوردار است. تشخیص برخی از این بیماری ها از سایرین راحت تر است و بعضی از آن ها به سختی مشاهده می شوند. بیشتر شرایط موجود در فهرست بسیار نادر است. در اینجا فهرستی از بیماری هایی که اختمال می رود سونوگرافر آن را مشاهده کند، ذکر شده، در صورتیک ه کودکتان شرایط زیر را داشته باشد:
- عدم وجود قسمت بالای سر (آنانسفالی): 98 درصد
- شکاف لب: 75 درصد
- نقض دیواره شکمی، که در آن روده و کبد بیرون زده است (اگزومفالوس): 80 درصد
- نقض دیواره شکمی که در آن روده ها بیرون است (گاستروشیزیس): 98 درصد
- اندام های نامشخص یا بسیار کوتاه (دیسپلازی کشنده): 60 درصد
- نقص نخاع (اسپاینا بیفیدا): 90 درصد
- مشکلات عمده کلیه (نبود کلیه یا کلیه غیر طبیعی): 84 درصد
- سوراخ در عضله جداکننده قفسه سینه و شکم (فتق دیافراگمی): 60 درصد
- سندرم ادواردز یا سندرم پاتائو (ناهنجاری های کروموزومی): 95 درصد
- مشکلات عمده قلبی (نقص دریچه ها، دریچه ها یا عروق): 50 درصد
برخی از بیماری ها، از جمله نقص قلب و انسداد روده، ممکن است تا بعدها در بارداری شما دیده نشود. سونوگرافی آنومالی به احتمال زیاد تمام این شرایط را رد می کند (نامحتمل می داند)، زیرا اکثریت قریب به اتفاق نوزادان سالم به دنیا می آیند.
چه اتفاقی می افتد اگر در سونوگرافی شما مشکلی وجود داشته باشد؟
بیشتر مشکلاتی که نیاز به اسکن مجدد دارند، جدی نیستند. حدود 15 درصد اسکن ها به دلایلی دوباره انجام می شود. شایع ترین دلیل این است که سونوگرافر همه چیزهایی را که باید در سونوگرافی می دید، به طور مشخص ندیده است. این ممکن است به این دلیل باشد که وضعیت قرارگیری کودک در رحم مناسب نیست و یا دچار اضافه وزن هستید، در این صورت اسکن باید در هفته 23 تکرار شود. اگر سونوگرافر مشکلی پیدا کرده یا به آن مشکوک باشد، سریعاً به شما گفته می شود. شما باید طی سه روز تا پنج روز برای اسکن با متخصص طب جنین ملاقات کنید. اگر متخصص فکر کند کودک شما مشکل قلبی دارد، از شما می خواهد برای انجام اسکن اکو جنین اقدام کنید. اسکن اکو جنین نگاهی دقیق به قلب کودک شما خواهد داشت. اگرچه مشکلات جدی بسیار نادر است، اما برخی از خانواده ها با دشوارترین تصمیم روبه رو هستند، اینکه بارداری را ادامه دهند یا خیر.
مشکلات دیگر ممکن است به این معنا باشد که کودک شما بعد از تولد به عمل جراحی یا معالجه نیاز دارد یا حتی در حالی که او هنوز در رحم شما است، جراحی شود. طیف وسیعی از افراد وجود خواهند داشت که در این مساله از شما پشتیبانی کنند، از جمله ماماها، متخصص زنان و زایمان، متخصص اطفال و فیزیوتراپیست ها.
منبع: babycentre