دررفتگی لگن در کودکان یکی از آسیبهای نادر اما جدی است که عمدتاً در اثر ترومای شدید ایجاد میشود. این آسیب میتواند تأثیرات مهمی بر عملکرد حرکتی کودک داشته باشد و نیازمند تشخیص سریع و مدیریت تخصصی است. علائم شایع شامل تغییر وضعیت اندام و محدودیت شدید در حرکت لگن است که هشداردهنده و نیازمند ارزیابی فوری هستند. در این مقاله از سلام دنیا، به بررسی علائم در رفتگی لگن در کودکان چیست؛ انواع و علت در رفتگی لکن در کودکان و نوزادان؛ بهترین زمان تشخیص در رفتگی لگن و درمان و ارجاع دررفتگی لگن کودکان و عوارض آن میپردازیم.
انواع دررفتگی لگن در کودکان
دررفتگی لگن را می توان با جهت دررفتگی توصیف کرد. سر استخوان ران می تواند به سمت خلفی (شایع ترین)، قدامی یا به ندرت تحتانی جابجا شود. دررفتگی لگن را می توان با وجود آسیب های مرتبط نیز توصیف کرد:
- دررفتگی بدون شکستگی (شایع ترین)
- دررفتگی همراه با شکستگی، به عنوان مثال شکستگی استابولوم، سر استخوان ران یا گردن فمور
حتما بخوانید: علت کمر درد در کودکان و نوجوانان چیست
دررفتگی لگن در کودکان: شیوع و علل بروز در گروههای سنی مختلف
این آسیبهای نادر هستند. در کودکان بزرگتر، معمولاً ناشی از ضربه های شدید مانند تصادفات وسایل نقلیه موتوری یا سقوط از ارتفاع هستند. در کودکان کوچکتر (کمتر از 5 سال) دررفتگی مفصل ران ممکن است پس از ترومای جزئی رخ دهد.
علائم و الگوهای شایع دررفتگی لگن در کودکان
- کلید تشخیص بالینی وضعیت غیر طبیعی اندام است که بیمار کاملاً قادر به حرکت آن نیست.
- بیمار احساس ناراحتی می کند و نمی خواهد پای آسیب دیده را حرکت دهد. پای آسیب دیده کوتاه تر از سمت غیر آسیب دیده به نظر می رسد.
- دررفتگی خلفی - ساق پا معمولاً ادکتور شده و با لگن در حالت خمیده مانند بالا چرخش داخلی دارد.
- دررفتگی قدامی (نادر) - ساق پا معمولاً به سمت بیرون چرخانده می شود.
بررسیهای رادیولوژیکی در دررفتگی لگن کودکان: روشها و توصیهها
برای تایید تشخیص باید عکس برداری از لگن قدامی خلفی (AP) و برای تایید موفقیت یک کاهش دیگر انجام شود. یک MRI پس از کاهش باید ترتیب داده شود. ام آر آی به سی تی ارجح است زیرا بهتر می تواند بدن های شل، آسیب های غضروفی و گیر افتادن لابرال را تشخیص دهد، به ویژه در کودکان کوچکتر.
تصاویر رادیولوژیکی در دررفتگی لگن کودکان
دررفتگی خلفی لگن چپ در دو بیمار مختلف. دررفتگی خلفی لگن راست همراه با شکستگی لبه استخوانی استابولوم هم در بالا (فلش بلند) و هم پایین (فلش کوتاه). برخی از آسیب های لابرال استابولوم صرفا غضروفی هستند، از این رو MRI پس از کاهش توصیه می شود.
حتما بخوانید: درمان سوختگی در کودکان
درمان و ارجاع دررفتگی لگن کودکان
همه دررفتگی های مفصل ران نیاز به درمان فوری دارند. دررفتگی طولانی مدت خطر نکروز آواسکولار در سر استخوان ران را به همراه دارد و همچنین برای کودک دردناک است. درمان باید در اتاق عمل اتفاق بیفتد، زیرا میزان آرامبخشی و شل شدن ماهیچهای که میتوان در آنجا به دست آورد، امکان جابجایی کنترلشدهتر آسیب و کاهش احتمال آسیبهای ایتروژنیک را فراهم میکند، و تلاشها برای کاهش بسته همیشه موفقیتآمیز نیستند. دسترسی محدود به سالن عمل ممکن است از محاسبه خطر: فایده به نفع کاهش تحت آرامبخشی رویهای در بخش اورژانس کم کند. آره. همه دررفتگی های مفصل ران باید ارزیابی سریع ارتوپدی داشته باشند.
پیگیری و توصیههای والدین در درمان دررفتگی لگن کودکان
هر گونه پیگیری باید توسط خدمات ارتوپدی ترتیب داده شود. این به طور کلی شامل نظارت طولانی مدت برای نظارت بر نکروز آواسکولار است. کودک توسط نزدیکترین ارتوپدی ارزیابی و درمان می شود. مهم است که این امر تسریع شود. ممکن است عوارضی در ارتباط با این آسیب وجود داشته باشد. تیم ارتوپدی این موارد را با والدین در میان خواهند گذاشت. پس از کاهش نیاز به مراقبت های ارتوپدی مستمر خواهد بود.
حتما بخوانید: علت شکم درد کودکان چیست
عوارض احتمالی مرتبط با دررفتگی لگن در کودکان
نکروز آواسکولار (AVN) سر استخوان ران شایع ترین عارضه است. این می تواند به دلیل اختلال در خون رسانی به سر استخوان ران در نتیجه آسیب رخ دهد. خطر بین 3-15٪ گزارش شده است. نشان داده شده است که اگر لگن ظرف 6 ساعت پس از آسیب کاهش نیابد، خطر به طور قابل توجهی افزایش می یابد.
- آسیب عصبی (2-10%)
- سر فمور روی رشد (کوکسا مگنا)
- استئوآرتریت (آن صدمات با شکستگی استابولوم)
- دررفتگی مکرر
- توقف رشد
سخن آخر
دررفتگی لگن در کودکان یکی از آسیبهای نادر و جدی است که میتواند به طور قابل توجهی بر سلامت و حرکت کودک تأثیر بگذارد. این آسیبها معمولاً ناشی از ترومای شدید در کودکان بزرگتر و حتی ترومای جزئی در کودکان کوچکتر است. تشخیص سریع و درمان مناسب این وضعیت برای پیشگیری از عوارض بلندمدت مانند نکروز آواسکولار و آسیبهای عصبی ضروری است.
تصاویر رادیولوژیکی، به ویژه MRI، نقش حیاتی در تشخیص دقیق و ارزیابی آسیبهای همراه دارند. دررفتگی لگن نیاز به درمان فوری و ارزیابی ارتوپدی دارد تا خطرات جبرانناپذیر به حداقل برسد. پس از درمان اولیه، پیگیری مستمر برای نظارت بر وضعیت بیمار و جلوگیری از عوارض احتمالی مانند نکروز آواسکولار و استئوآرتریت ضروری است.
مطالب مرتبط:
درمان خانگی روتاویروس کودکان و بزرگسالان
بهترین غذای مناسب برای اسهال و استفراغ کودکان
دیدگاه ها