اگرچه اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) یک بیماری روانی جدی است که سطح بالایی ناتوانی ایجاد می کند، تعدادی درمان برای OCD وجود دارد که علائم آن بیماری را در دو سوم افراد مبتلا کاهش می دهد. برای یک سوم باقیمانده از افراد، درمان های جایگزین و تجربی صورت می گیرد.
روش های درمان اختلال وسواس فکری-عملی
گزینه های زیر برای درمان OCD استفاده می شود:
1. داروهای درمان کننده اختلال وسواس فکری-عملی
داروهایی برای درمان اختلال وسواس فکری- عملی توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تایید شده است. بیشتر این داروها متعلق به طبقه داروهای ضد افسردگی مانند مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است. با این حال یکی از این داروها، آنافرانیل به طبقه داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCA) تعلق دارد. اگرچه این داروها به عنوان داروی ضد افسردگی شناخته می شوند، اما در درمان اختلال اضطرابی مانند OCD نیز موثر هستند. این دارو با افزایش مقدار سروتونین در مغز عمل می کنند. مشکلات در مقادیر سروتونین مغز می تواند یکی از دلایل اصلی OCD باشد.
اگر داروهای استاندارد OCD را امتحان کرده اید و موثر نبوده است، درمان تقویتی می تواند به شما کمک کند. درمان تقویتی روشی است که برای بهبود علائم OCD استفاده می شود. درمان تقویتی شامل استفاده از ترکیب داروها است و نه یک داروی واحد. استراتژی های درمان تقویتی می تواند برای افرادی که به درمان استاندارد پاسخ نمی دهند، موثر باشد.
2. روان درمانی برای اختلال وسواس فکری- عملی
روان درمانی برای اختلال وسواس فکری- عملی در کاهش شدت علائم تاثیر گذار است. دو نوع روان درمانی برای OCD عبارتست از: درمان شناختی- رفتاری (CBT) و مواجه درمانی (ERP) است. بیش از دو سوم افرادی که این روش های درمانی را برای اختلال وسواس فکری- عملی کامل می کنند، متوجه کاهش علائم و شدت بیماری می شوند. اگرچه درمان شناختی- رفتاری برای اختلال وسواس بسیار موثر است، اما می تواند بسیار گران باشد. برای کاهش هزینه ها، اگر در حال حاضر تحت درمان OCD در بیمارستان هستید، احتمالاً بتوانید CBT گروهی را برای درمان اختلال وسواس فکری- عملی داشته باشید. هر چند محیط گروه در ابتدا می تواند نگران کننده باشد، اما شرکت در CBT گروهی در واقع مزایای زیادی دارد.
چنانچه درمان شناختی- رفتاری و مواجه درمانی را امتحان کرده اید و برایتان تاثیری که لازم بوده است را نداشت، روش درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش (ACT) را امتحان کنید. ACT یک روش روانشناختی نسبتاً جدید برای اختلال وسواس فکری – عملی است. فلسفه اصلی ACT این است که اضطراب بخشی از زندگی است و این نحوه واکنش ما به اضطراب است که می تواند مشکل واقعی را ایجاد کند.
3. درمان های تجربی اختلال وسواس فکری-علمی
تخمین زده شده است که بین 25 تا 40% از افراد به گزینه های درمانی ذکر شده پاسخ نخواهند دارد. مطالعات نشان داده اند که درمان هایی که جریان هایی از مغز را هدف قرار می دهند، می تواند در کاهش علائم اختلال وسواسی افرادی که به دیگر درمان ها پاسخ نداده اند، موثر باشد. تحریک عمیق مغز می تواند چنین درمانی را ارائه دهد. تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال تکراری یا rTMS نیز به عنوان روش درمان جایگزین احتمالی، مورد توجه زیادی قرار گرفته است.
4. استراتژی های خودیاری برای درمان اختلال وسواس فکری-علمی
اگرچه درمان OCD معمولاً نیازمند مشاوره با یک متخصص سلامت روان حرفه ای است، تعدادی از راهکارهای خودیاری برای OCD وجود دارد که می توانید خودتان از آن استفاده کنید تا با علائم بیماری مقابله کنید. با توجه به اینکه استرس محرک اصلی علائم اختلال وسواس فکری-عملی است، یکی از بهترین راه های مقابله، یادگیری و تمرین تکنیک های آرامش است. سرانجام، در حالی که بیشتر ما با فواید بدنی ورزش هوازی برای کاهش سطح کلسترول و کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی و دیابت آشنا هستیم، شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد ورزش نیز می تواند علائم OCD را کاهش دهد.
منبع: verywellmind