پارگی پرده گوش به ( سوراخ شدن پرده صماخ) سوراخ یا پارگی در بافت نازک که باعث جدا سازی مجرای گوش از گوش میانی (پرده گوش)می شود، گفته می شود. پارگی پرده گوش کاهش شنوایی را در پی دارد. همچنین می تواند گوش میانی را بیشتر در معرض ابتلا به عفونت قرار دهد. پارگی پرده گوش اغلب با گذشت چند هفته بدون هیچ درمانی بهبود پیدا می کند. اما گاهی اوقات بهبودی پارگی پرده گوش به درمان با پچ پزشکی یا جراحی ترمیمی نیاز دارد.
علائم پارگی پرده گوش
علائم و نشانه های پارگی پرده گوش ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گوش دردی که ممکن است به سرعت فروکش کند
- ترشحات مخاط از گوش که حاوی چرک یا خون است
- کاهش شنوایی
- صدای زنگ زدن در گوش (وزوز گوش)
- سرگیجه
- حالت تهوع یا استفراغی که می تواند در اثر سرگیجه ایجاد شود
چه زمانی برای پارگی پرده گوش به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علائم یا نشانه پارگی پرده گوش را دارید با پزشک خود تماس بگیرید. گوش میانی و داخلی از ساختارهای ظریفی تشکیل شده است که در مقابل آسیب یا بیماری حساس هستند. تلاش برای پیدا کردن علت علائم در گوش و تعیین اینکه آیا پرده گوش پاره شده است یا خیر، خیلی مهم است.
حتما بخوانید: درمان خانگی عفونت گوش میانی کودکان
علت پارگی پرده گوش
علل پارگی پرده گوش ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. عفونت گوش میانی (اوتیت میانی)
عفونت گوش میانی اغلب منجر به تجمع مایعات در گوش میانی می شود. فشار ناشی از این مایعات می تواند باعث پارگی پرده گوش شود.
2. باروتروما گوش
باروتروما یا گرفتگی گوش ناشی از فشار پرواز با هواپیما است که بر پرده گوش وارد می شود،این وضعیت زمانی که فشار هوا در گوش میانی و فشار هوا در محیط از تعادل خارج می شود،ایجاد می شود. اگر فشار شدید باشد، پرده گوش ممکن است پاره شود.باروتروما اغلب به دلیل تغییرات فشار هوا مرتبط با سفر هوایی ایجاد می شود.رویدادهای دیگری که می توانند باعث تغییرات ناگهانی فشار شوند و احتمالاً پارگی پرده گوش را افزایش دهند،شامل غواصی و ضربه مستقیم به گوش، مانند ضربه کیسه هوای خودرو است.
3. صداهای بلند یا انفجار (ترومای صوتی)
صدای بلند یا انفجار، مانند انفجار یا شلیک گلوله که یک موج صوتی قوی ایجاد می کند، به ندرت می تواند باعث پارگی پرده گوش شود.
4. وارد کردن اجسام خارجی در گوش
اشیاء کوچک، مانند گوش پاک کن یا سنجاق سر، می توانند پرده گوش را سوراخ یا پاره کنند.
5. ضربه شدید به سر
آسیب شدید، مانند شکستگی قاعده جمجمه، ممکن است باعث دررفتگی یا آسیب به ساختارهای گوش میانی و داخلی، از جمله پرده گوش شود.
حتما بخوانید: علت و درمان عفونت گوش شناگر
عوارض پارگی پرده گوش
پرده گوش (پرده تمپان) دو نقش اصلی را برعهده دارد:
- شنیدن: هنگامی که امواج صوتی به پرده گوش برخورد می کنند، پرده گوش به ارتعاش در می آید ،اولین مرحله ای که در آن ساختارهای گوش میانی و داخلی امواج صوتی را به تکانه های عصبی تبدیل می کنند.
- محافظت: پرده گوش همچنین به عنوان یک مانع عمل می کند و از گوش میانی در برابر آب، باکتری ها و سایر مواد خارجی محافظت می کند.
در صورتی که پرده گوش پاره شود، ممکن است این باعث بروز مشکلات غیرمعمولی شود، به ویژه اگر پرده گوش بعد از سه تا شش ماه نتواند خود به خود ترمیم شود. عوارض احتمالی ناشی از پارگی پرده گوش شامل:
1. کاهش شنوایی
در اغلب موارد کاهش شنوایی مشکل موقتی است و بعد از ترمیم پارگی یا سوراخ پرده گوش بهبود پیدا می کند. کاهش میزان شنوایی به اندازه و محل پارگی پرده گوش بستگی دارد.
2. عفونت گوش میانی (اوتیت میانی)
پرده گوش پاره شده (سوراخ شدن پرده گوش) می تواند به باکتری ها اجازه ورود به گوش را بدهد. درصورتی که پرده گوش سوراخ شده بهبود پیدا نکند، تعداد کمی از افراد ممکن است در برابر عفونت های مداوم (مکرر یا مزمن) آسیب پذیر شوند. در این افراد، عفونت گوش ممکن است با تخلیه مزمن و کاهش شنوایی همراه باشد.
3. کیست گوش میانی (کلستئاتوم)
اگرچه بروز کیست گوش میانی وضعیتی تقریبا نادر است، اما این کیست که مواد تشکیل دهنده آن سلول های پوستی و مواد زائد هستند،می تواند در طولانی مدت باعث پارگی پرده گوش در گوش میانی شوند.بقایای مجرای گوش معمولاً با همراه جرم گوش وظیفه محافظت از گوش خارجی را برعهده دارند. اگر پرده گوش پاره شود، بقایای پوستی می توانند در گوش میانی تجمع پیدا کنند و منجر به کیست گوش میانی شوند.کیست در گوش میانی محیطی خوبی را برای رشد باکتری ها ایجاد می کند و حاوی پروتئین هایی است که می تواند منجر به آسیب رساندن به استخوان های گوش میانی شود.
تشخیص و آزمایشات پارگی پرده گوش
پزشک یا متخصص گوش و حلق و بینی اغلب می تواند با معاینه چشمی با استفاده از ابزارهایی که نور دارند مانند (اتوسکوپ یا میکروسکوپ) تشخیص دهد که آیا پرده گوش شما پاره شده است یا خیر.
پزشک ممکن است آزمایشهای بیشتری را برای تعیین علت علائم گوش یا تشخیص وجود هر گونه کاهش شنوایی انجام دهد یا درخواست کند. این آزمایشات عبارتند از:
آزمایشات آزمایشگاهی
در صورت وجود ترشحاتی در گوش، ممکن است پزشک شما آزمایش یا کشت آزمایشگاهی را برای تشخیص عفونت باکتریایی گوش میانی تجویز کند.
تست دیاپازون(Tuning fork)
دیاپازون ابزرهای فلزی دو شاخه ای هستند که در هنگام ضربه زدن،باعث تولید صدا می شوند. بررسی های ساده با کمک دیاپازون میتواند به پزشک برای تشخیص کاهش شنوایی کمک کند.تست دیاپازون همچنین ممکن است نشان دهد که آیا کاهش شنوایی به دلیل آسیب به قسمت های لرزان گوش میانی (از جمله پرده گوش)، آسیب به حسگرها یا اعصاب گوش داخلی، یا آسیب به هر دو مورد ایجاد شده است یا خیر.
تمپانومتری
در روش تمپانومتری با استفاده از دستگاهی که در مجرای گوش قرار می گیرد،میزان واکنش پرده گوش به تغییرات جزئی فشار هوا را بررسی می شود. الگوهای خاصی از واکنش می تواند نشان دهنده سوراخ شدن پرده گوش باشند.
تست شنوایی سنجی
شنوایی سنجی مجموعه ای از آزمایشاتی است که میزان خوب شنیدن صداها را با درجه ها و زیرو بم های صدایی مختلف اندازهگیری میکند. آزمایش ها در یک محیط عایق صدا انجام می شود.
درمان پارگی پرده گوش
اکثر موارد پارگی پرده گوش ( سوراخ شده )بدون درمان در عرض چند هفته بهبود پیدا می کنند. در صورت وجود شواهد عفونت، ممکن است پزشک قطره های آنتی بیوتیک را تجویز کند. اگر پارگی یا سوراخ شدن پرده گوش به خودی خود بهبود پیدا نکرد، درمان احتمالاً شامل روش هایی برای بستن پارگی یا سوراخ پرده گوش خواهد بود. این درمان ها شامل موارد زیر باشد:
1. پچ پرده گوش
اگر پارگی یا سوراخ در پرده گوش خود به خود بسته نشود، متخصص گوش و حلق و بینی ممکن است آن را با یک بافت کاغذی پزشکی (یا یک تکه ساخته شده از مواد دیگر) ببندد.در این روش متخص گوش و حلق و بینی در مطب ممکن است یک ماده شیمیایی را روی لبه های پارگی قرار دهد که می تواند باعث بهبودی پرده گوش شود و سپس یک وصله را روی سوراخ بگذارد. ممکن است لازم باشد این روش بیش از یک بار قبل از بسته شدن پارگی پرده گوش تکرار شود.
2. جراحی
اگر استفاده از پچ منجر به بهبودی مناسب نشود یا متخصص گوش و حلق و بینی تشخیص دهد که پارگی احتمالاً با چسب پزشکی بهبود نمی یابد، ممکن است جراحی را توصیه کند.رایج ترین روش جراحی تمپانوپلاستی نام دارد. جراح تکه ای از بافت را از قسمت دیگر بر میدارد و پیوند می زند تا سوراخ پرده گوش را ببندد. این روش به صورت سرپایی انجام می شود. در یک روش سرپایی، معمولاً می توانید همان روز به خانه بروید، مگر اینکه شرایط بیهوشی پزشکی نیاز به بستری طولانی تری در بیمارستان داشته باشد.
تغییرات سبک زندگی و درمان های خانگی پارگی پرده گوش
پرده گوش پاره شده( سوراخ شده) معمولاً در عرض چند هفته خود به خود بهبود می یابد. در برخی موارد، بهبودی ماه ها طول می کشد. تا زمانی که پزشک به شما بگوید که گوش شما بهبود یافته است، با انجام این کارها از گوش خود محافظت کنید:
- گوش ها را خشک نگه دارید: هنگام دوش گرفتن یا حمام کردن، گوشگیر سیلیکونی ضد آب یا توپ پنبهای آغشته به وازلین را در گوش قرار دهید.
- از تمیز کردن گوش خودداری کنید: به پرده گوش برای بهبودی کامل زمان بدهید و از تمیز کردن گوش اجتناب کنید.
- از دمیدن در بینی خودداری کنید: فشار ایجاد شده هنگام دمیدن بینی می تواند به پرده گوش در حال بهبود آسیب برساند.
- کمپرس آب گرم:برای بهبودی پارگی پرده گوش می توانید کمپرس گرم و خشک را چند بار در روز روی گوش آسیب دیده قرار دهید.
پیشگیری از پارگی پرده گوش
برای جلوگیری از پارگی پرده گوش، نکات زیر را دنبال کنید:
عفونت گوش میانی را درمان کنید
از علائم و نشانه های عفونت گوش میانی از جمله گوش درد، تب، احتقان بینی و کاهش شنوایی را مطلع باشید. کودکان مبتلا به عفونت گوش میانی اغلب بدخلق هستند و ممکن است از خوردن غذا هم خووداری کنند. برای اینکه بتوانید مانع از آسیب احتمالی به پرده گوش شوید، سریعا به پزشک خود مراجعه کنید.
در طول پرواز از گوش های خود محافظت کنید
در صورت امکان، در صورت ابتلا به سرماخوردگی یا داشتن آلرژی که باعث گرفتگی بینی یا گوش می شود، با هواپیما سفر نکنید. در زمان بلند شدن و نشستن،از گوشها را با روش های متعادل کننده فشار هوا مانند خمیازه کشیدن یا جویدن آدامس محافظت کنید.یا از مانور والسالوا استفاده کنید،دستگاهی که هوا را به آرامی به داخل بینی وارد می کنید دهید، گویی بینی خود را باد می کنید، در حالی که سوراخ های بینی را فشار می دهید و دهان را بسته نگه می دارید این کار را انجام دهید. در زمان بلند شدن و نشستن نخوابید.
اشیاء خارجی را وارد گوش نکنید
اصلا سعی نکنید موم اضافی یا سفت شده گوش را با کمک وسایلی مانند گوش پاک کن، گیره کاغذ یا سنجاق سر بیرون بیاورید. این ابزار به راحتی می توانند باعث پارگی یا سوراخ شدن پرده گوش شوند. به فرزندان خود در مورد آسیب هایی که با وارد کردن اشیاء خارجی به گوش ایجاد می شود،آموزش دهید.
از گوش در برابر صدای انفجار محافظت کنید
از انجام فعالیت هایی که باعث قرار گرفتن گوش را در معرض انفجار می شوند،اجتناب کنید. اگر سرگرمیها یا شغل شما ایجاب می کند که در معرض فعالیتهای برنامهریزیشدهای که باعث تولید صدای انفجاری می شوند،قرا بگیرید با استفاده از گوشگیر یا گوشبند از گوشهای خود درمقابل صدمات احتمالی محافظت کنید.
در زمان پارگی پرده گوش چه کارهایی می توانید انجام دهید
- اگر فکر می کنید پرده گوش شما پاره شده است، مراقب باشید که گوش های خود را خشک نگه دارید تا مانع از بروز عفونت شوید.
- تا زمانی که وضعیت شما ارزیابی نشده و با پزشک خود صحبت نکردهاید،از ورزش شنا خودداری کنید. برای دور نگه داشتن آب از گوش هنگام دوش گرفتن یا حمام کردن، از گوشگیر سیلیکونی ضدآب ستفاده کنید یا یک توپ پنبهای آغشته به وازلین را در گوش خارجی قرار دهید.
- از قطره های دارویی برای گوش استفاده نکنید، مگر اینکه پزشک شما آنها را به طور خاص برای عفونت مربوط به پرده گوش سوراخ شده تجویز کرده باشد.
سخن پایانی:
پارگی پرده گوش به دلیل پارگی بافت نازک که باعث جدا سازی مجرای گوش از گوش میانی می شود، رخ می دهد. معمولا پارگی گوش به دلیل بروز عفونت ایجاد می شوند و با کاهش شنوایی همراه است.برای جلوگیری از بروز پارگی پرده گوش عفونت های گوش را جدی بگیرید و به دنبال درمان آن باشید.
دیدگاه ها