علائم سکته مغزی چیست؛ علت، تشخیص، عوارض و درمان سکته مغزی

علائم سکته مغزی چیست؛ علت، تشخیص، عوارض و درمان سکته مغزی علائم سکته مغزی چیست ؛ آیا سکته مغزی خوب میشود ؛ با نشانه های، علت، عوارض سکته مغزی و روشهای تشخیص و درمان سکته مغزی و داروهای پیشگیری از سکته مغزی در سلام دنیا آشنا شوید.

سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی می باشد و درمان فوری آن عملی بسیار مهم به شمار می رود. اقدام به موقع در درمان می تواند آسیب های مغزی و دیگر عوارض را در شما کاهش دهد. درمان‌های مؤثر می‌توانند به پیشگیری از ناتوانی ناشی از سکته در شما کمک کنند. در این مطلب سلام دنیا، ما به تعریف سکته مغزی؛ علائم و نشانه های سکته مغزی؛ علت و عوارض سکته مغزی؛ تشخیص و درمان سکته مغزی پرداخته ایم. با ما همراه باشید.

سکته مغزی چیست

سکته مغزی زمانی اتفاق می‌افتد که جریان خون بخشی از مغز به طور کل قطع شود، کاهش یابد و یا از دریافت اکسیژن و مواد مغذی بافت در مغز جلوگیری کند. سلول های مغز در عرض چند دقیقه شروع به مردن و از بین رفتن می کنند. سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی می باشد و درمان فوری آن عملی بسیار مهم به شمار می رود. اقدام به موقع در درمان می تواند آسیب های مغزی و دیگر عوارض را در شما کاهش دهد. درمان‌های مؤثر می‌توانند به پیشگیری از ناتوانی ناشی از سکته در شما کمک کنند.

علائم و نشانه های سکته مغزی چیست

شما همیشه باید به زمان شروع علائم مخصوصاً در زمانی که مستعد ابتلا به سکته هستید، توجه ویژه ای داشته باشید. گزینه های درمانی در زمانی موثرتر واقع می شوند که بلافاصله پس از شروع سکته مغزی بر روی شخص اعمال شوند. علائم و نشانه های سکته مغزی ایسکمیک عبارت اند از:

  • مشکل داشتن در تکلم و درک آنچه که دیگران می گویند
  • سردرگم بودن، گفتن کلمات توهین آمیز و یا مشکل در درک گفتار دیگران
  • فلج و یا بی حس شدن صورت، بازو و پا
  • بی حسی، ضعف و یا فلج ناگهانی صورت، بازو و پا. بی حسی، ضعف و یا فلج ناگهانی فقط یک طرف از بدن را تحت تأثیر خود قرار می دهد. شما باید سعی کنید که همزمان هر دو دست خود را به بالای سر ببرید. اگر که یکی از دستانتان شروع به افتادن کند، امکان این که سکته کرده باشید وجود دارد. 
  • کج شدن دهان در هنگام لبخند زدن
  • مشکل در بینایی (در یک یا هر دو چشم). امکان تاری یا سیاه شدن دید در یک یا هر دو چشم و یا دوبینی هم وجود دارد.
  • سردرد. سردرد ناگهانی و شدیدی که با استفراغ، سرگیجه و یا تغییر در هوشیاری همراه است، می تواند نشان دهنده سکته مغزی در شما باشد.

حتما بخوانید: علائم سکته قلبی چیست


  • مشکل در راه رفتن. امکان زمین خوردن یا از دست دادن تعادل وجود دارد.
  • داشتن سرگیجه ناگهانی و یا از دست دادن هماهنگی 

علائم و نشانه های سکته مغزی - مشکل در راه رفتن

چه زمانی برای سکته مغزی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت مشاهده علائم و یا نشانه هایی از سکته مغزی فوراً به پزشک مراجعه کنید، سریع فکر کنید و کارهای زیر را انجام دهید:

  • صورت. از فرد بخواهید لبخند بزند. آیا یک طرف صورت او آویزان می شود؟
  • شانه ها. از فرد بخواهید هر دو دست خود را بالا بیاورد. آیا یک دست به سمت پایین حرکت می کند؟ یا اینکه قادر به بلند کردن دست خود نیست؟
  • تکلم. از فرد بخواهید یک عبارت ساده را تکرار کند. آیا صحبت های او مبهم و یا عجیب است؟
  • زمان. اگر هر یک از این علائم را مشاهده کردید، فوراً با 115 یا کمک فوری پزشکی تماس بگیرید. منتظر متوقف و یا محو شدن علائم نشوید. هر دقیقه برای شما مهم است. هر چه دیر تر عمل کنید، احتمال آسیب و ناتوانی مغزی هم در فرد بیشتر می شود.

نکته: در حالی که منتظر کمک فوری پزشکی هستید، شخص را با دقت زیر نظر داشته باشید.

علائم سکته مغزی چیست

علت سکته مغزی

دو دلیل اصلی برای سکته مغزی وجود دارد.

  • انسداد و مسدود شدن شریان (سکته مغزی ایسکمیک)
  • خونریزی و یا ترکیدن رگ خونی (سکته مغزی هموراژیک)

توجه داشته باشید: برخی از افراد ممکن است که تنها یک اختلال موقتی در جریان خون به مغز را که به عنوان حمله ایسکمیک گذرا (TIA) شناخته می شود و علائم پایداری را از خود ایجاد نمی کند را تجربه کنند.


حتما بخوانید: توصیه های مهم پزشکی برای پیشگیری از سکته مغزی


1. علت سکته مغزی: سکته مغزی ایسکمیک

سکته مغزی ایسکمیک شایع ترین نوع سکته مغزی می باشد. این سکته زمانی اتفاق می افتد که رگ های خونی در مغز باریک یا مسدود شده و باعث کاهش شدید جریان خون (ایسکمی) می شوند. رگ‌های خونی مسدود شده و یا باریک در اثر رسوبات چربی تجمع یافته در رگ‌های خونی، لخته‌های خون و یا دیگر مواد زائد (که از طریق جریان خون حرکت می‌کنند) به وجود می آیند و در رگ‌های خونی مغز خود را جای می دهند. برخی از تحقیقات اولیه نشان داده اند که عفونت COVID-19 می تواند خطر سکته مغزی ایسکمیک را افزایش دهد. با این وجود باز هم مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز می باشد.

سکته مغزی ایسکمیک

2. علت سکته مغزی: سکته هموراژیک

سکته هموراژیک زمانی رخ می دهد که یک رگ خونی در مغز خونریزی کند و یا پاره شود. خونریزی مغزی می تواند ناشی از بسیاری از بیماری ها که بر رگ های خونی تأثیر می گذارند، باشد.

عوامل مرتبط با سکته هموراژیک

  • فشار خون بالای کنترل نشده
  • درمان بیش از حد با داروهای رقیق کننده خون (ضد انعقاد خون)
  • وجود برآمدگی در نقاط ضعیف دیواره عروق خونی (آنوریسم)
  • تروما (مانند تصادف رانندگی)
  • رسوب کردن پروتئین در دیواره رگ های خونی که منجر به ضعف در دیواره عروق می شود (آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی)
  • سکته مغزی ایسکمیکی که منجر به خونریزی می شود

فشار خون بالای کنترل نشده- عوامل مرتبط با سکته هموراژیک

نکته: یکی از علل کمتر شایع خونریزی در مغز، پارگی رگ‌های خونی با دیواره نازک (ناهنجاری شریانی وریدی) می باشد.

حمله ایسکمیک گذرا (TIA)

حمله ایسکمیک گذرا یا همان TIA - که گاهی اوقات به عنوان سکته خفیف هم شناخته می شود - یک دوره موقت از علائم مشابه با علائم سکته مغزی می باشد. TIA باعث به جا ماندن آسیب های دائمی نمی شود و ناشی از کاهش موقت خون رسانی به بخشی از مغز که می تواند کمتر از پنج دقیقه طول بکشد، می باشد.

مانند سکته مغزی ایسکمیک، TIA هم زمانی اتفاق می افتد که یک لخته، باعث کندی و یا مسدود شدن جریان خون در بخشی از سیستم های عصبی شود. تشخیص اینکه آیا دچار سکته مغزی شده اید یا TIA فقط بر اساس علائم ممکن نمی باشند. اگر که به جای سکته مغزی دچار TIA شده باشید، شریان منتهی به مغز شما تا حدی مسدود و یا تنگ می شود. داشتن TIA خطر ابتلا به سکته را در آینده افزایش می دهد.

عوامل خطرساز سکته مغزی چیست

بسیاری از عوامل هستند که می توانند خطر سکته مغزی را در شما افزایش دهند.

عوامل خطر ساز سکته مغزی قابل درمان

  • عوامل خطر ساز سبک زندگی
  • داشتن اضافه وزن و یا چاقی
  • عدم تحرک بدنی
  • نوشیدن زیاد و یا زیاده روی در مصرف الکل
  • استفاده از مواد مخدر غیرقانونی مانند کوکائین و مت آمفتامین

اشتن اضافه وزن و یا چاقی -  عوامل خطر ساز سکته مغزی قابل درمان

عوامل خطر ساز پزشکی سکته مغزی

  • فشار خون بالا
  • سیگار کشیدن و یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار
  • کلسترول بالا
  • دیابت
  • آپنه انسدادی خواب

حتما بخوانید: 7 درمان خانگی برای آپنه خواب (خفگی در خواب)


  • بیماری های قلبی عروقی، از جمله نارسایی قلبی، نقص قلبی، عفونت قلبی و یا ریتم نامنظم قلب (مانند فیبریلاسیون دهلیزی)
  • داشتن سابقه شخصی و یا خانوادگی در زمینه سکته مغزی، حمله قلبی و یا حمله ایسکمیک گذرا
  • ابتلا به کووید 19

سایر عوامل مرتبط با خطر سکته مغزی

  • سن - افراد 55 ساله یا بالاتر که نسبت به افراد جوان در معرض خطر بیشتری از سکته مغزی قرار دارند
  • نژاد یا قومیت - آمریکایی های آفریقایی تبار و اسپانیایی تبار نسبت به سایر نژادها یا قومیت ها در معرض خطر بیشتری از سکته مغزی قرار دارند
  • جنسیت - مردان بیشتر از زنان در معرض خطر سکته مغزی قرار دارند. زنان معمولاً در هنگام سکته مغزی مسن‌تر می باشند و احتمال مرگ ناشی از سکته در آن ها بیشتر از مردان می باشد.
  • هورمون ها - استفاده از قرص های ضد بارداری و یا هورمون درمانی ای که شامل استروژن می شود، خطر سکته مغزی را افزایش می دهد.

سایر عوامل مرتبط با خطر سکته مغزی

عوارض سکته مغزی

سکته مغزی گاهی اوقات می تواند باعث ناتوانی های موقت و یا دائمی در شما (بسته به اینکه کدام قسمت تحت تأثیر قرار گرفته است و مدت زمانی که مغز جریان خون ندارد) شود.

  • فلج شدن و یا از دست دادن کنترل حرکت عضلات. امکان فلج شدن یک طرف بدن و یا از دست دادن کنترل برخی از عضلات مانند عضلات یک طرف صورت و یا یکی از بازو های شما وجود دارد.
  • مشکل در صحبت کردن یا بلعیدن. سکته مغزی می تواند بر کنترل کردن ماهیچه های دهان و گلو تأثیر بگذارد و صحبت کردن، قورت دادن و یا خوردن را برای شما دشوار کند. شما همچنین نیز می توانید در زبان، از جمله صحبت کردن یا درک گفتار، خواندن یا نوشتن هم مشکل داشته باشید.
  • از دست دادن حافظه و مشکل در تفکر. بسیاری از افرادی که دچار سکته مغزی می شوند، می توانند از دست دادن مقداری از حافظه و مشکلاتی همچون فکر کردن، استدلال کردن، قضاوت کردن و درک مفاهیم را تجربه کنند.
  • مشکلات عاطفی. افرادی که دچار سکته مغزی می شوند می توانند در کنترل کردن احساسات خود به مشکل بیشتری بر بخورند و یا دچار افسردگی شوند.
  • درد. درد، بی‌حسی و یا سایر احساسات غیرمعمول می تواند در قسمت‌هایی از بدن که تحت تأثیر سکته قرار گرفته‌ است، رخ دهد.
  • تغییر در رفتار و توانایی مراقبت از خود. افرادی که دچار سکته مغزی می شوند می توانند گوشه‌گیرتر از قبل شوند و یا حتی برای نظافت و کارهای روزانه خود به کمک نیاز داشته باشند.

مشکل در  بلعیدن - عوارض سکته مغزی

تشخیص سکته مغزی

به محض رسیدن به بیمارستان، همه چیز به سرعت پیش می رود، چرا که تیم اورژانس شما سعی می کنند؛ نوع سکته مغزی شما را تعیین کنند. پس از ورود به بیمارستان پزشک بلافاصله برای شما سی تی اسکن و یا آزمایش تصویربرداری دیگری را تجویز می کند. پزشکان همچنین باید سایر علل احتمالی علائم شما مانند تومور مغزی یا واکنش دارویی را هم نیز رد کنند.

آزمایش های لازم برای سکته مغزی

1. آزمایش های لازم برای سکته مغزی: معاینه فیزیکی

پزشک شما به قلب شما گوش می دهد و فشار خون شما را بررسی می کند. علاوه بر تست های بالا پزشک برای این که بفهمد، سکته مغزی چگونه بر سیستم عصبی شما تأثیر گذاشته است، یک معاینه عصبی هم بر روی شما انجام می دهد.

2. آزمایش های لازم برای سکته مغزی: آزمایش خون

پزشک می تواند چندین آزمایش خون، از جمله آزمایش هایی برای بررسی سرعت لخته شدن خون، بالا یا پایین بودن قند خون و تشخیص عفونت را برای شما تجویز کند.

آزمایش های لازم برای سکته مغزی: آزمایش خون

3. آزمایش های لازم برای سکته مغزی: توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن

سی تی اسکن از یک سری اشعه ایکس برای گرفتن عکسی دقیق از مغز شما استفاده می کند. سی تی اسکن می تواند خونریزی در مغز، سکته مغزی ایسکمیک، تومور و یا دیگر بیماری ها را تشخیص دهد. پزشکان همچنین نیز می توانند برای دیدن رگ های خونی گردن و مغز آن هم با جزئیات بیشتر، رنگی را به جریان خون شما تزریق کنند (آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری).


حتما بخوانید: تفاوت بین سی تی اسکن و ام آر آی


4. آزمایش های لازم برای سکته مغزی: تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

MRI از امواج رادیویی قوی و میدان مغناطیسی، برای به وجود آوردن نمایی دقیق تر از مغز استفاده می کند. MRI می تواند بافت مغز آسیب دیده در اثر سکته مغزی ایسکمیک و خونریزی مغزی را تشخیص دهد. پزشک می تواند برای مشاهده دقیق تر شریان‌ها، سیاهرگ‌ها و جریان خون، رنگ را به رگ خونی شما تزریق کند (آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی یا ونوگرافی رزونانس مغناطیسی).

 آزمایش های لازم برای سکته مغزی: تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

5. آزمایش های لازم برای سکته مغزی: سونوگرافی کاروتید

در این آزمایش، امواج صوتی عکس های دقیقی را از داخل شریان های کاروتید در گردن می گیرند. این آزمایش تجمع رسوبات چربی (پلاک) و جریان خون در شریان های کاروتید را تشخیص می دهد.

6. آزمایش های لازم برای سکته مغزی: آنژیوگرافی مغزی

در این آزمایش غیر معمول، پزشک یک لوله نازک و انعطاف پذیر (کاتتر) را از طریق یک برش کوچک بر روی کشاله ران وارد بدن می کند و آن را از طریق شریان های اصلی، به داخل شریان کاروتید یا مهره هدایت می کند.

بعد از این کار پزشک شما رنگی را به رگ‌های خونی تزریق می‌کند تا آنها را تحت تصویربرداری اشعه ایکس قابل مشاهده کند. این روش یک نمای دقیق از شریان های مغز و گردن را به پزشک ارائه می دهد.

7. آزمایش های لازم برای سکته مغزی: اکوکاردیوگرام

اکوکاردیوگرافی از امواج صوتی برای گرفتن عکس هایی دقیق از قلب استفاده می کند. اکوکاردیوگرام می‌تواند منبعی از لخته ها را در قلب که می توانند از قلب به مغز رسیده و باعث سکته شده باشند را پیدا کند.

 آزمایش های لازم برای سکته مغزی: اکوکاردیوگرام

درمان سکته مغزی

درمان اورژانسی برای سکته مغزی به دو دسته تقسیم می شود.

  • سکته مغزی ایسکمیک 
  • سکته مغزی هموراژیک

درمان سکته مغزی ایسکمیک

برای درمان کردن سکته مغزی ایسکمیک، پزشکان باید به سرعت جریان خون شما را به مغز بازگردانند.

1. درمان سکته مغزی ایسکمیک با داروی اورژانسی IV

در صورت تزریق داخل وریدی، درمان با داروهایی که می‌توانند لخته را از بین ببرند، باید ظرف 4.5 ساعت از شروع اولین علائم انجام شود. هر چه زودتر این داروها به بیمار داده شود، بهتر است. درمان سریع می تواند شانس زندگی کردن شما را افزایش و نیز عوارض سکته را کاهش دهد.

تزریق داخل وریدی فعال کننده پلاسمینوژن بافت نوترکیب (TPA) - که آلتپلاز (اکتیواز) یا تنکتپلاس (TNKase) هم نیز نامیده می شود - درمان استاندارد طلایی برای سکته مغزی ایسکمیک می باشد. تزریق TPA معمولاً از طریق رگ واقع در بازو در سه ساعت اول سکته انجام می شود. گاهی اوقات پزشک می تواند TPA را تا 4.5 ساعت پس از شروع علائم سکته هم نیز تجویز کند.

این دارو با حل کردن لخته خونی که باعث سکته می شود، جریان خون را به حالت اولیه خود بر می گرداند. پزشکان برای تجویز کردن TPA خطرات خاصی مانند خونریزی احتمالی در مغز را مورد بررسی قرار می دهند.

درمان سکته مغزی ایسکمیک برای بازگرداندن جریان خون به مغز: داروی اورژانسی IV

2. درمان سکته مغزی ایسکمیک با جراحی اندوواسکولار 

پزشکان گاهی اوقات سکته های مغزی ایسکمیک را مستقیماً در داخل رگ خونی مسدود شده درمان می کنند. نتایج نشان می دهند که درمان اندوواسکولار به طور قابل توجهی باعث بهبودی افراد می شود و ناتوانی طولانی مدت پس از سکته مغزی ایسکمیک را کاهش می دهد. انواع مختلف روش‌های جراحی اندوواسکولار شامل موارد زیر می شوند.

1. انواع مختلف روش‌های جراحی اندوواسکولار: داروهایی که مستقیماً به مغز منتقل می شوند

پزشک یک لوله بلند و نازک (کاتتر) را از طریق یک شریان در کشاله ران وارد بدن می کند و آن را به مغز می رساند تا TPA را مستقیماً در جایی که سکته در حال وقوع است آزاد کند. بازه زمانی این درمان تا حدودی طولانی تر از TPA تزریقی می باشد ولی خب باز هم محدود می باشد.

2. انواع مختلف روش‌های جراحی اندوواسکولار: برداشتن لخته با استنت رتریور

پزشک می‌تواند از دستگاهی که به یک کاتتر متصل می باشد برای برداشتن مستقیم لخته از رگ خونی مسدود شده در مغز استفاده کند. این روش (به ویژه) برای افرادیست که دارای لخته های بزرگ هستند و نمی توانند آن را به طور کامل با TPA از بین ببرند.

از این روش اغلب در ترکیب با TPA تزریقی استفاده می کنند.پزشک می تواند آزمایش های تصویربرداری پرفیوژن (که با سی تی یا ام آر آی انجام می شود) را برای کمک به تعیین میزان احتمال سودمندی فردی از درمان اندوواسکولار تجویز کند.

انواع مختلف روش‌های جراحی اندوواسکولار:

سایر روش های درمانی سکته مغزی ایسکمیک

برای کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی دیگر و یا حمله ایسکمیک گذرا، پزشک می تواند از روشی دیگر برای باز کردن سرخرگی که توسط پلاک باریک شده است استفاده کند. گزینه های درمانی بسته به موقعیت متفاوت می باشند و شامل موارد زیر می شوند.

  • اندارترکتومی کاروتید: شریان های کاروتید رگ های خونی ای هستند که در امتداد هر طرف گردن شما قرار دارند و عمل خون رسانی به مغز (شریان های کاروتید) را انجام می دهند. این جراحی پلاک های مسدود کننده شریان کاروتید را از بین می برد و خطر سکته مغزی ایسکمیک را کاهش دهد. اندارترکتومی کاروتید هم نیز خطراتی را به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری های قلبی و یا دیگر بیماری ها به همراه دارد.
  • آنژیوپلاستی و استنت: در آنژیوپلاستی، جراح یک کاتتر را از طریق یک شریان در کشاله ران به شریان‌های کاروتید می رساند. به محض قرار گرفتن کاتتر در موقعیت صحیح خود، بالون کوچکی که در انتهای کاتر قرار دارد باد می‌شود و با فشردن پلاک به دیواره‌های شریان، رگ را باز می‌کند تا جریان خون را به شکل قبل بازگرداند. سپس پزشک می تواند یک استنت را - برای پشتیبانی از شریان باز شده - قرار دهد.

آنژیوپلاستی و استنت

درمان سکته مغزی هموراژیک

درمان اورژانسی سکته هموراژیک بر کنترل خونریزی و کاهش فشار ناشی از مایع اضافی در مغز متمرکز می باشد.

1. درمان سکته مغزی هموراژیک: اقدامات اضطراری

پزشک ممکن است که برای شما در صورت مصرف داروهای رقیق کننده خون (برای جلوگیری از لخته شدن خون)، دارو و یا تزریق فرآورده های خونی (برای مقابله با اثرات رقیق کننده های خون) را تجویز کند. پزشک همچنین نیز می تواند داروهایی را برای کاهش فشار در مغز (فشار داخل جمجمه ای)، کاهش فشار خون، جلوگیری از اسپاسم عروق خونی و جلوگیری از تشنج را تجویز کند.


حتما بخوانید: برای کاهش و پایین آوردن فشار خون بالا چه بخوریم


2. درمان سکته مغزی هموراژیک: جراحی

اگر ناحیه ی خونریزی زیاد باشد، پزشک می تواند برای برداشتن خون و کاهش فشار روی مغز، جراحی را در نظر بگیرد. پزشک می تواند از جراحی برای ترمیم مشکلات عروق خونی مرتبط با سکته های هموراژیک هم استفاده کند.

درمان سکته مغزی هموراژیک: جراحی

3. درمان سکته مغزی هموراژیک: کویلینگ (آمبولیزاسیون اندوواسکولار)

جراح با استفاده از کاتتری که در شریان کشاله ران وارد شده و به سمت مغز هدایت می‌شود، کویل های کوچک جداشدنی را درون آنوریسم قرار می‌دهد تا آن را پر کند. این کار جریان خون در آنوریسم را مسدود می کند و باعث لخته شدن خون می شود.

4. درمان سکته مغزی هموراژیک: جراحی کلیپینگ 

جراح یک کلمپ (یک وسیله جراحی برای فشرده سازی یک قسمت یا ساختار) کوچک را در پایه آنوریسم - برای متوقف کردن جریان خون به آن - قرار می دهد. کلمپ می‌تواند از ترکیدن و یا خونریزی مجدد آنوریسم جلوگیری کند.

درمان سکته مغزی هموراژیک: جراحی کلیپینگ 

5. درمان سکته مغزی هموراژیک: جراحی برداشت AVM 

جراح می تواند یک AVM کوچکتر را در صورتی که در ناحیه قابل دسترس مغز قرار گرفته باشد را بردارد. این عمل باعث از بین رفتن خطر پارگی و کاهش خطر سکته مغزی هموراژیک می شود. اگر که AVM در قسمت عمیق تری از مغز قرار داشته باشد، بزرگ باشد و یا برداشتن آن تأثیر زیادی را بر عملکرد مغز بگذارد، همیشه امکان برداشتن آن وجود ندارد.

6. درمان سکته مغزی هموراژیک: رادیوسرجری استریوتاکتیک

با استفاده از پرتوهای متعدد پرتوهای بسیار متمرکز، رادیوسرجری استریوتاکتیک یک روش درمانی کم تهاجمی پیشرفته است که برای ترمیم ناهنجاری های عروق خونی استفاده می شود.

رمان سکته مغزی هموراژیک: رادیوسرجری استریوتاکتیک

بهبود و توانبخشی سکته مغزی (ایا سکته مغزی خوب میشود)

پس از درمان های اورژانسی، شما حداقل باید به مدت یک روز تحت نظر قرار بگیرید. بعد از آن، مراقبت از سکته مغزی متمرکز بر کمک به شما برای بازیابی هرچه بیشتر عملکرد و بازگشت به زندگی مستقل می باشد. تاثیر سکته مغزی به ناحیه درگیر مغز و میزان بافت آسیب دیده بستگی دارد.

اگر سکته مغزی سمت راست مغز را تحت تاثیر قرار دهد، حرکت و احساس شما در سمت چپ بدن می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد. اگر سکته مغزی به بافت مغز در سمت چپ مغز آسیب برساند، حرکت و احساس شما در سمت راست بدن می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد.

آسیب مغزی در سمت چپ مغز می تواند باعث اختلالات گفتاری و زبانی در شما شود. اکثر کسانی که زنده مانده اند به برنامه توانبخشی می روند. پزشک شما بر اساس سن، سلامت کلی و میزان ناتوانی ناشی از سکته، دقیق ترین برنامه درمانی ای که می توانید انجام دهید را به شما می دهد.

پزشک سبک زندگی، علایق و اولویت‌های شما و در دسترس بودن اعضای خانواده یا سایر مراقبان را هم نیز برای این عمل در نظر می‌گیرد. ممکن است که پزشک توانبخشی را برای شما قبل از ترک بیمارستان شروع کند. بهبود سکته مغزی در هر فردی متفاوت است. بسته به شرایط شما، تیم درمانی شما می توانند شامل افراد زیر شوند.

  • پزشک آموزش دیده در زمینه بیماری های مغزی (متخصص مغز و اعصاب)
  • پزشک توانبخشی (فیزیاتر)
  • پرستار توانبخشی
  • متخصص تغذیه
  • فیزیوتراپیست
  • کاردرمانگر
  • درمانگر تفریحی
  • آسیب شناس گفتار
  • مددکار اجتماعی
  • روانشناس یا روانپزشک
  • روحانی

تیم درمانی

داروهای پیشگیری کننده

1. داروهای پیشگیری کننده: داروهای ضد پلاکت

پلاکت ها سلول هایی در خون هستند که باعث به وجود آمدن لخته می شوند. داروهای ضد پلاکت باعث می شوند این سلول ها کمتر چسبنده باشند و احتمال لخته شدن آنها کمتر شود. رایج ترین داروی ضد پلاکت آسپرین می باشد.

پزشک می تواند به شما در تعیین دوز مناسب مصرفی آسپرین کمک کند. پس از TIA یا یک سکته خفیف، پزشک برای شما آسپرین و یک داروی ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل (پلاویکس) را برای یک مدت زمان خاص و برای کاهش خطر سکته‌ بعدی تجویز می کند. اگر که نمی توانید آسپرین مصرف کنید، پزشک  کلوپیدوگرل را به تنهایی برای شما تجویز می کند.

2. داروهای پیشگیری کننده: داروهای ضد انعقاد

این دسته از داروها لخته شدن خون را کاهش می دهند. هپارین (Heparin) سریع الاثر می باشد. وارفارین با اثر کندتر (Jantoven) می تواند در طولانی مدت استفاده شود. وارفارین یک داروی قوی رقیق کننده خون می باشد که باید آن را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید و مراقب عوارض جانبی آن هم باشید. شما همچنین نیز باید برای نظارت داشتن بر اثرات وارفارین آزمایش خون منظم را انجام دهید.

داروهای پیشگیری کننده: داروهای ضد انعقاد

3. داروهای پیشگیری کننده: داروهای رقیق کننده خون

دارو های ضد انعقاد برای پیشگیری از سکته مغزی در افرادی که در معرض خطر بالایی از آن هستند در دسترس می باشند. این داروها شامل موارد زیر می شوند.

  • dabigatran (Pradaxa)
  • rivaroxaban (Xarelto)
  • apixaban (Eliquis) 
  • edoxaban (Savaysa)

تاثیر این دارو ها کوتاه‌تر از وارفارین می باشد و معمولاً نیازی به آزمایش خون منظم یا نظارت پزشکی ندارند. این داروها همچنین نیز با خطر کمتر عوارض خونریزی در مقایسه با وارفارین همراه هستند.

سخن آخر

سکته مغزی زمانی اتفاق می‌افتد که جریان خون بخشی از مغز به طور کل قطع شود، کاهش یابد و یا از دریافت اکسیژن و مواد مغذی بافت در مغز جلوگیری کند. سلول های مغز در عرض چند دقیقه شروع به مردن و از بین رفتن می کنند. در این مقاله؛ هر آنچه درباره سکته مغزی از علائم و علت گرفته تا عوارض، تشخیص و درمان سکته مغزی، برای شما بیان کردیم. امیدوارم برایتان مفید بوده باشد. می توانید سوالات و پیشنهادات خود را با ما در بخش نظرات در میان بگذارید.


مقالات مرتبط:

قرص وارفارین برای چیه، نحوه مصرف و عوارض آن

علت آنوریسم مغزی چیست


 

از
1
رای