گیاه عدس گیاهی است یکساله، جز حبوبات و از خانواده باقلاییان مانند نخود یا لوبیا. گیاهان روی تاک های شاخه دار با ارتفاع متوسط 12 تا 24 اینچ رشد می کنند. این گیاه باریک و نیمه راست را می توان با یک ساقه یا به صورت آزاد در بوته های منشعب رشد کرد. گل های سفید، بنفش روشن یا آبی کم رنگ در پایین ترین شاخه ها شکوفا می شوند و تا زمان برداشت گیاه به سمت بالا حرکت می کنند. گلها حدود سه روز پس از شکوفه دادن پژمرده می شوند و سه تا چهار روز بعد غلاف دانه تولید می کنند. هر غلاف بذر صاف و صاف نیم تا یک چهارم اینچ طول دارد و حاوی یک یا دو دانه است. این حبوبات فصل سرد نسبتا سریع رشد می کنند. آنها را در بهار بکارید و بعد از حدود 80 روز باید آماده برداشت شوند. در این مطلب از سلام دنیا درباره نحوه کاشت و مراقبت از عدس، تکثیر، هرس و برداشت آن صحبت خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
اطلاعات کلی گیاه عدس و شرایط نگهداری
- گیاه عدس، آداس، مرجیمک، مسر، هرامه، ماسور
- نام گیاه شناسی: lens culinaris
- خانواده: باقلاییان
- نوع گیاه: میوه، سبزی
- اندازه بالغ: قد 12 تا 20 اینچ
- قرارگیری در معرض نور خورشید: آفتاب کامل
- نوع خاک: خوب زهکشی شده، شنی، لومی
- pH خاک: اسیدی، خنثی، قلیایی
- زمان شکوفایی: بهار
- رنگ گل: سفید، آبی، بنفش
- مناطق سختی: 5-11 (USDA)
- منطقه بومی: مدیترانه ای
نحوه کاشت عدس
عدس به راحتی رشد می کند و بسیار مقاوم است. بذر عدس را در اواخر فروردین تا اوایل اردیبهشت، سه هفته قبل از آخرین تاریخ یخبندان بکارید. گیاهان جوان می توانند سرمای سبک را تحمل کنند. اگر دیرتر کاشته شود، احتمالاً گیاهان کوتاهتر خواهند بود و غلافها دیرتر پربارتر میشوند.
حتما بخوانید: آموزش تصویری کاشت سیب زمینی در گلدان
این گیاه به آفتاب کامل نیاز دارد و در نزدیکی خیار و مرزه تابستانی به خوبی رشد می کند . آنها خاک لومی و اسیدی را دوست دارند اما می توانند در خاک قلیایی نیز رشد کنند. در جایی که سایر حبوبات در سال های اخیر رشد کرده اند یا با پیاز یا سیر آن را نکارید.
بذرها را به عمق 1 تا 2 اینچ بکارید - یک اینچ بین دانه ها و 18 تا 24 اینچ بین ردیف ها فاصله بگذارید. به گیاهان در حال رشد یک پرده کوتاه بدهید. اگر تکیه گاه اضافه نشود، گیاهان را به فاصله 5 اینچ از هم قرار دهید تا هوا بتواند بین آنها گردش کند. عدس به خوبی با علف های هرز رقابت نمی کند.
شرایط نگهداری و مراقبت از گیاه عدس
مکانی را انتخاب کنید که آفتاب کامل داشته باشد، ترجیحاً در جنوب یا شرق، جایی که آفتاب گرم ترین است و نهال های کوچک را تشویق به رشد سریع می کند.
1. خاک مناسب عدس
به طور کلی، عدس با انواع خاک سازگار است، اما زهکشی خوب بسیار مهم است. گیاهان خاک های لومی شنی را که دارای زهکشی خوب و حاصلخیز هستند ترجیح می دهند. از خاک های شور یا سدیم خودداری کنید، زیرا ممکن است رشد ریشه و توانایی گیاه را برای جذب رطوبت محدود کند. pH 6.0 و 6.5 بهترین است (اگرچه گیاهان در pH خاک تا 8.0 رشد می کنند).
2. آبیاری عدس
پس از کاشت، بدون اینکه خاک خیس شود، به خوبی آبیاری کنید. به گیاهان حدود 1 اینچ آب در هفته بدهید. حداقل 10 اینچ بارندگی سالانه مورد نیاز است. اگر شرایط آب و هوایی به ویژه خشک شود، گیاهان عدس به خشکی مقاوم هستند . با این حال، اگر خاک غرقاب شود، گیاهان ممکن است بمیرند. وقتی غلاف ها شروع به خشک شدن کردند آبیاری را متوقف کنید.
حتما بخوانید: آموزش کاشت سیر در گلدان خانگی
3. دما و رطوبت مناسب عدس
گیاهان عدس در مناطقی که هوا خنک و با بارندگی محدود است، مانند شرق واشنگتن، شمال آیداهو و غرب کانادا، در میان دیگر مناطق در آمریکای شمالی، رشد می کنند. دمای ایده آل حدود 65 تا 85 درجه فارنهایت است و رطوبت باید در سمت پایین باشد - 30 تا 40 درصد ایده آل است.
4. کود مورد نیاز عدس
شما به کود نیاز ندارید. از کمپوست برای غنی سازی خاک استفاده کنید . اگر خاک شما به طور طبیعی کلوخه است، در پاییز قبل از کاشت بهاره، کمپوست اضافه کنید، زیرا تماس مستقیم با کود ممکن است به دانه ها شوک وارد کند. قبل از کاشت بذر، از یک تلقیح برای تقویت نیتروژن گیاه استفاده کنید.
هنگامی که نهال ها را به دست آوردید، روی هر ردیف از گیاهان جوان زمانی که حدود 5 اینچ ارتفاع دارند، یک ترانشه بلند حفر کنید.کمپوست بریزید و زمانی که گیاهان شروع به گل دادن کردند این کار را تکرار کنید.
5. گرده افشانی عدس
شکوفه ها قبل از باز شدن خود گرده افشانی می شوند و سطح گرده افشانی متقاطع طبیعی بسیار پایینی دارند.
انواع گیاهان عدس
عدس به دو زیرگونه تقسیم می شود: گونه کشت شده ( Lens culinaris) که در این راهنما نشان داده شده است و خویشاوند وحشی آن (Lens orientalis). پوشش دانه عدس می تواند شفاف، سبز، خرمایی کم رنگ، قهوه ای یا سیاه باشد. برخی از ارقام دارای خال های بنفش، سیاه یا لکه هستند. انواع زیادی وجود دارد، در اینجا چند مورد وجود دارد:
- آبجو : بزرگ، قهوه ای، رایج ترین گونه
- سبز استون : سبز، کوچکتر از سایر عدس ها
- Red Chief : روکش برنزه روشن با یک دانه قرمز
- ماسور : دانه قرمز، کت قهوه ای
- Puy : عدس فرانسوی; خال خال سبز آبی
- Avondale: یک عدس سبز با اندازه متوسط. عملکرد زیاد؛ یکی دیگر از انواع رایج در ایالات متحده است
- بلوگا : انواع سیاه؛ به این دلیل نامگذاری شده است که شبیه خاویار است
عدس سبز در مقابل نخود خرد شده
نخود خرد شده گاهی اوقات با عدس سبز اشتباه گرفته می شود. نخود و عدس هر دو از خانواده حبوبات باقلاییان هستند. نخود خرد شده نخود یا Pisum sativum است. آنها یک نخود مزرعه خشک هستند که پوست بیرونی آن جدا شده و به دو نیم تقسیم شده است. عدس دانه های داخل غلاف است که به صورت کامل نگهداری می شود.
برداشت عدس
غلاف های سبز را ظرف 70 تا 80 روز پس از کاشت جمع آوری کنید تا آنها را مانند لوبیا بخورید . عدس را در اواخر تیر و اوایل مرداد زمانی که غلافهای پایین قهوهای میشوند، برداشت کنید. زمانی که از عدس به عنوان دانه خشک استفاده می شود به دانه آن نبض می گویند.
حتما بخوانید: آموزش روش کاشت و پرورش بادام زمینی داخل گلدان
برای تشخیص آماده بودن برای برداشت، با چکش به دانه ضربه بزنید. اگر ترک خورد، پس آماده برداشت است. اگر له شد، بگذارید مدت بیشتری روی گیاه خشک شود. در صورت یخبندان زودرس، کل گیاه را بکشید و در محیطی گرم وارونه آویزان کنید تا خشک شود. این کار را در حالی انجام دهید که دمای هوای بیرون خیلی گرم یا خشک نیست.
دو روش برای جدا کردن غلاف از دانه ها:
غلاف ها را در یک روبالشی قرار دهید. ببندید و روی آن دوید. (بله، روی آن بپرید.) مخلوط دانه ها را از سبد به سبد جلوی پنکه ای که روی درجه متوسط است بریزید. بذرها را در دمای 0 درجه فارنهایت یا سردتر به مدت پنج روز یا بیشتر نگهداری کنید. در این دما، هر شپشک لوبیا را که هنوز داخل آن است از بین می برد.
در خشک کن هوای گرم با دمای حداکثر 110 درجه فارنهایت خشک کنید. حرارت کمتر خطر ترک خوردن پوسته بذر را کاهش می دهد.
بعد از اینکه عدس خشک را از غلاف ها خارج کردید، آنها را در ظرف دربسته نگهداری کنید که یک سال ماندگاری دارد.
نحوه پرورش گیاهان عدس در گلدان
عدس را می توان در ظروف کشت کرد، اما برای داشتن عملکرد خوب چندین گیاه لازم است. از خاک شنی یا لومی که اسیدی تر است، حدود 6.0 pH استفاده کنید. می توانید از هر گلدانی تا زمانی که حداقل 8 اینچ عمق داشته باشد با سوراخ های زهکشی فراوان استفاده کنید.
دو تا سه بذر در هر گلدان به عمق حداقل 1/2 اینچ بکارید. از دانه های بیشتری استفاده نکنید. آنها را شلوغ می کند و اجازه گردش هوای مناسب را نمی دهد و بازده کمتری تولید می کند. پس از 5 ساعت از کاشت، خاک را حداقل تا عمق 1 اینچ مرطوب نگه دارید. اگر آنها را در داخل خانه پرورش دهید، به 8 تا 10 ساعت نور کامل نیاز دارند. چراغ های رشد مکمل به خوبی کار می کنند.
روش هرس کردن گیاه عدس
اگر در هر گلدان چندین بذر کاشته اید، نهال ضعیف تر را هرس کنید یا بکشید. حذف نهال های ضعیف تر باعث می شود تا گیاهان قوی تر رشد کنند و از ازدحام در منطقه رشد جلوگیری می کند. هنگامی که نهال ها چند برگ جوانه زدند، ارزیابی کنید که کدام یک ضعیف تر به نظر می رسد یا به اندازه نهال های همسایه خود رشد نمی کند. با احتیاط بکشید و ریشه های گیاهی را که در گلدان رها می کنید مزاحم نشوید.
اگر متوجه شدید که گیاهان با هم شروع به رشد متراکم می کنند، مقداری شاخ و برگ را بردارید تا جریان هوا در اطراف گیاهان ایجاد شود. جریان هوای محدود در اطراف گیاهان بستر مناسبی برای هجوم بیماری ها و آفات است.
عدس در رقابت با علف های هرز مشکل دارد، بنابراین هر علف هرز یا گیاه رقیب را با دست بکشید. همچنین برای جلوگیری از گسترش بیماری یا آفات، گیاهان عدس آسیب دیده را حذف کنید.
از آنجایی که عدس یک ساله است، پس از بلوغ، خشک شدن و آماده شدن برای برداشت، کل بوته عدس را از روی زمین بکشید. آن را نزدیک زمین بگیرید و باید به راحتی و بدون هیچ مقاومتی بلند شود.
حتما بخوانید: مراحل کاشت و پرورش لوبیا چیتی در خانه
تکثیر گیاهان عدس
عدس اغلب به دلیل ارزشی که دارد به عنوان یک منبع غذایی با ارزش غذایی بالا که آهن، پروتئین و سایر ویتامین ها و مواد معدنی را فراهم می کند، کشت می شود. عدس با کاشت بذر در بهار تکثیر می شود. بذر این گیاه یکساله را میتوانید مستقیماً از آخرین یخبندان در زمین بکارید. در ماه های گرم تابستان دوام می آورد. از طریق قلمه زدن یا تقسیم تکثیر نمی شود، اگرچه می توانید نهال هایی را که در داخل خانه شروع کرده اید دو هفته قبل از آخرین تاریخ تخمینی یخبندان پیوند بزنید. واریته های مقاوم به زمستان باید در اواخر تابستان یا اوایل پاییز کاشته شوند.
نحوه رشد گیاهان عدس از دانه
قبل از کاشت، به صورت اختیاری، می توانید بذر عدس را با Rhizobium leguminosarum 2 ، باکتری که در یک رابطه همزیستی متقابل با حبوبات زندگی می کند، تلقیح کنید. پخش این باکتری بر روی بذرها نیتروژن اضافی مورد نیاز گیاهان را برای رشد و سلامت ایده آل می دهد. بذرها را در روز کاشت تلقیح کنید. دانه ها را مرطوب کرده و در مایه تلقیح پودری بغلتانید تا روی آن ها پوشانده شود.
خاک را خوب بمالید و چنگک بزنید و سنگ ها و علف های هرز را جدا کنید تا مطمئن شوید بذرها شرایط مناسبی برای جوانه زدن دارند. بذرها را به عمق 1 تا 2 اینچ بکارید - یک اینچ بین دانه ها و 18 تا 24 اینچ بین ردیف ها فاصله بگذارید. بذرها در حدود 10 روز جوانه می زنند و گیاهان در 80 تا 119 روز بالغ می شوند.
یک پرده تهیه کنید و به گیاه آموزش دهید تا از آن بالا برود. آنها به طور مستقل صعود می کنند، اما به آنها کمک می کند تا شروع کنند، و می توانید از پیوندهای گیاهی برای کمک به محکم کردن ساقه روی داربست برای حمایت بیشتر استفاده کنید.
آفات و بیماری های رایج گیاهی
از آنجایی که گیاهان عدس در رطوبت کم رشد می کنند، معمولاً بیماری های زیادی را جذب نمی کنند. گاهی اوقات سوختگی، کپک سفید یا پوسیدگی ریشه ممکن است به عنوان نشانه چرخش عدس با محصولات نامناسب رخ دهد.
علاوه بر گندم، ذرت نیز گزینه مناسب دیگری برای تناوب زراعی است. هر سه یا چهار سال یکبار بچرخانید. از مصرف باقلا ، نخود مزرعه، خردل، کلزا، سویا، آفتابگردان، چغندرقند و سیب زمینی خودداری کنید زیرا مستعد ابتلا به برخی از بیماری های مشابه هستند.
آفات نیز حداقل هستند. بسیار نادر است که عدس حشرات، شتهها، حشرات، کرمهای سیمی و تریپس را جذب کند. اگر متوجه آنها شدید، آنها را با یک جریان ثابت آب به سمت پایین شلنگ بکشید یا آنها را با فشار بگیرید.
سوالات متداول پرورش عدس در باغچه یا گلدان
عدس کجا بهتر رشد می کند؟
لنز کولیناریس که بومی مصر، یونان و روم است، احتمالاً بیش از 8500 سال است که رشد کرده و به تدریج راه خود را به مدیترانه، آسیا و نیمکره غربی باز کرده است. آنها در آفتاب کامل بهترین رشد را دارند و همچنین می توانند در داخل خانه با چراغ های رشد کامل شبیه سازی خورشید کامل رشد کنند.
سطح دشواری رشد عدس چقدر است؟
عدس به راحتی رشد می کند. یک مبتدی می تواند آنها را تولید کند. بزرگترین نیازهای آنها آفتاب کامل، آبیاری منظم، جریان هوای خوب در اطراف گیاهان و فراهم کردن یک پرده برای رشد آنها است.
چه ماهی برای کاشت عدس بهتر است؟ (فصل کاشت عدس در ایران)
بسته به منطقه آب و هوایی و احتمال یخبندان، عدس را در اواخر فروردین یا اوایل اردیبهشت بکارید. دمای خاک باید بالای 40 درجه فارنهایت باشد.
سخن آخر
با نحوه کاشت و برداشت عدس و انواع آن در این مطلب آشنا شدید. امیدواریم که از این مطلب استفاده و لذت برده باشید.
مقالات مرتبط:
طرز تهیه و کاشت سبزه عدس فوری برای هفت سین
آموزش کاشت لوبیا در گلدان برای مدرسه