کیست ها می توانند در داخل، بر روی یا در اطراف مثانه تشکیل شوند. کیست های مثانه تنها وقتی مرسوم هستند که فرد سایر مشکلات مربوط به سیستم ادراری را نیز تجربه کرده باشد. انواع مختلفی از کیست های مثانه وجود دارند که اکثر آنها سرطانی نمی باشند. کیست های مثانه معمولاً نشانه خاصی از خود نشان نمی دهند. فرد ممکن است تکرر ادرار یا درد در هنگام ادرار را تجربه کند و این شرایط ممکن است با سیستیت یا التهاب مثانه اشتباه گرفته شود. در این مقاله ما انواع، دلایل، علائم، تشخیص و درمان کیست های مثانه را مورد بررسی قرار می دهیم.
کیست های مثانه چه هستند؟
کیست ها بسته هایی از بافت هستند که با هوا، چرک یا انواع دیگر مایعات پر شده اند. آنها ممکن است در هر جای بدن، به صورت درونی یا بیرونی ظاهر شوند. کیست های مثانه معمولاً در دیواره مثانه تشکیل می شوند. این کیست ها در افرادی که عملکرد مجاری ادراری آنها عادی است، بسیار نادر هستند. این کیست ها معمولاً به صورت کوچک ایجاد شده و رشد خوش خیمی دارند که معمولاً قابل درک نمی باشد. معمولاً این کیست ها فقط وقتی پزشک در حال تشخیص و بررسی سایر مشکلات لگنی است، یافت می شوند. در مثانه، کیست ها می توانند علائمی مشابه پولیپ داشته باشند که در واقع رشد غیر عادی سلول ها هستند. برخلاف کیست ها، پولیپ ها با هیچ ماده خاصی پر نشده اند و می توانند خوش خیم یا بدخیم باشند.
آیا کیست های مثانه سرطانی هستند؟
کیست های مثانه معمولاً خوش خیم می باشند و این یعنی که سرطانی نیستند. پزشک بایستی مشخص کند که توده ایجاد شده کیست می باشد یا تومور زیرا تومورها معمولاً سرطانی می شوند. اگر توده شروع به رشد غیر عادی نموده یا نشانه های سرطانی بودن داشته باشد، پزشک آزمایشات دیگر و گزینه های درمانی را بررسی خواهد نمود. بر اساس اظهارات انجمن سرطان آمریکا، عفونت های مزمن مثانه می توانند ریسک بروز سرطان مثانه را در افراد افزایش دهند. اگر این نگرانی برای شما وجود دارد، آن را با پزشک در میان گذارید تا ریسک فاکتورها را بررسی کرده و علائم شما با دقت تحت نظر بگیرد.
علائم کیست های مثانه
اکثر کیست های مثانه کوچک بوده و علائم خاصی ندارند. فرد علائم را تنها زمانی درک می کند که کیست ها به اندازه کافی بزرگ شده باشند یا وقتی پاره شده و عفونی شوند. وضعیت های عامل بروز این کیست ها می توانند علائم خاص خودشان را ایجاد نمایند.
اگر علائم بروز نمایند می توانند شامل موارد زیر باشند:
- درد در هنگام ادرار کردن
- خون یا رگه های با رنگ خاص در ادرار
- نیاز دردناک به ادرار کردن
- نیاز مداوم و فوری به ادرار کردن
- ناتوانی در کنترل مثانه که به عنوان بی اختیاری شناخته می شود
- ادرار بیش از حد در هنگام شب
- درد در قسمت پایین کمر یا ناحیه لگن
- ادرار با بوی ناخوشایند یا ترش
علائم مشابهی ممکن است بدلیل سایر مشکلات مربوط به مثانه مانند سنگ های کلیه یا عفونت های مجاری ادراری (UTI) ایجاد شوند. علائمی مانند این می توانند مربوط به سیستیت بینابینی، یک بیماری مزمن مثانه با دلایل ناشناخته نیز باشد. این حالت معمولاً منجر به درد شدید در هنگام ادرار کردن و تکرر ادرار در فاصله های زمان حدود 10 دقیقه شود. افراد مبتلا به سیستیت بینابینی ممکن است وقتی مثانه پر باشد درد بیشتری احساس کرده و پس از ادرار کردن، درد آنها تا حدودی تسکین یابد. بسیاری از این افراد در هنگام رابطه جنسی نیز درد را تجربه می کنند که این مشکل در افراد مبتلا به کیست مثانه مرسوم نمی باشد. یک تشخیص دقیق در این شرایط ضروری بوده و می تواند از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری کند.
تشخیص کیست های مثانه
پزشک ممکن است کار را با پرسش سوالاتی درباره علائم اخیر و سابقه پزشکی فرد و خانواده وی شروع کند. همچنین ممکن است ادرار فرد از لحاظ وجود عفونت مورد آزمایش قرار بگیرد. داشتن یک تشخیص درست امری کلیدی است. این امر می تواند تضمین کند که فرد درمان درستی دریافت کرده و از بروز مشکلات بیشتر برای وی جلوگیری می شود. پزشکان معمولاً کیست های مثانه را در هنگام درخواست تصویربرداری از ناحیه لگن بیمار به دلایل دیگر، تشخیص می دهند. فردی که مشکوک به وجود کیست مثانه باشد معمولاً توسط پزشک به یک متخصص مجاری ادراری برای انجام معاینات و آزمایشات بیشتر ارجاع می شود.
کیست های مثانه را می توان به روش های زیر شناسایی کرد:
1. آزمایشات تصویربرداری
این ها به پزشک اجازه می دهند تا درون مثانه را مشاهده کرده و هر گونه کیستی را تشخیص دهد.
- عکسبرداری با اشعه X و سی تی اسکن، از اشعه برای تصویربرداری استفاده می کنند.
- سونوگرافی از امواج صوتی برا ایجاد تصاویر بهره می گیرد.
- دستگاه MRI از فرکانس رادیویی و میدان مغناطیسی برای ایجاد تصاویری با دقت بالا استفاده می کند.
نوع تصویربرداری انتخاب شده بسته به شرایطی که پزشک به آن مشکوک شده و ابزارهای موجود، دارد.
2. سیستوسکوپی
این به پزشک یا متخصص اورولوژی اجازه می دهد تا درون مثانه را مشاهده کرده و به دنبال کیست احتمالی بگردد. این روال شامل وارد کردن یک لوله همراه با یک دوربین ریز از طریق مجاری ادراری به مثانه می باشد. سیستوسکوپی می تواند در حالت بی حسی موضعی، منطقه ای یا بیهوشی کامل صورت پذیرد.
3. بیوپسی یا نمونه برداری
بیوپسی مثانه شامل نمونه برداری از بخشی از بافت کیست و ارسال آن به لابراتوار برای بررسی خوش خیم یا بدخیم بودن آن می باشد. یک لوله حاوی یک دوربین و یک سوزن با عبور از مجاری ادراری به نزدیکی کیست فرستاده می شود. این روال معمولاً کمتر از یک ساعت به طول می انجامد.
دلایل بروز کیست مثانه
ممکن است دلایل کمی برای بروز کیست مثانه وجود داشته یا این حالت بدون دلیل شناخته شده ای روی دهد. پزشک ممکن است درباره دلیل بروز این مشکل قطعیت داشته یا یک سری از عوامل را در بروز آن دخیل بداند. عوامل زیر می توانند ریسک بروز کیست های مثانه را در فرد افزایش دهند:
- استفاده از سوند
- سابقه جراحی در اطراف مثانه
- سابقه سنگ های کلیه و مثانه
- عفونت مکرر مجاری ادراری
کیست های مثانه می توانند بر اثر وضعیتی نادر با عنوان سیستیت سیستیکا روی دهند. این حالت با التهاب مداوم در مجاری ادراری احتمالاً به دلیل آزردگی یا وجود باکتری مثانه در ارتباط است.
درمان کیست مثانه
بسیاری از کیست ها کوچک و بدون علائم خاصی می باشند. این موارد معمولاً نیاز به درمان خاصی ندارند. وقتی کیست های مثانه علائم ایجاد کرده و لازم بود برداشته شوند، گزینه های مختلفی پیش روی شما قرار دارند. پزشک می تواند تخلیه کیست های کوچک (روالی نه چندان تهاجمی) را به شما پیشنهاد دهد. برای کیست های بزرگتر یا کیست هایی که پاره شده یا عفونی شده باشند، پزشک می تواند برداشت با انجام عمل جراحی را پیشنهاد نماید. درمان ممکن است شامل رسیدگی به هر گونه مشکل مرتبط با کیست مانند عفونت مجاری ادراری نیز باشد.
مشکلات
کیست های مثانه معمولاً بدون بروز مشکل خاصی برطرف می شوند. یا این وجود ممکن است موارد زیر روی دهند:
- انسداد کامل. کیست ممکن است بر روی خروجی مثانه رشد کرده و به طور کامل مسیر خروج ادرار را مسدود کند. این شرایط اگر درمان نشود می تواند خطرناک باشد و معمولاً برای رفع مشکل به جراحی نیاز است.
- پارگی. کیست ممکن است پاره شده و مایع درونش را به مثانه بریزد. این امر می تواند علائم دیگر و احتمال بروز عفونت را به همراه داشته باشد.
- عفونت. این مساله می تواند جدی بوده و چندین ناحیه از مجاری ادراری را تحت تاثیر قرار دهد. عفونت ها بایستی به سرعت تحت درمان قرار گیرند.
نتیجه گیری
کیست های مثانه معمولاً خوش خیم بوده و بسیاری از افراد هرگز متوجه آنها نمی شوند. اما گاهی می توانند مشکلاتی ایجاد کرده و لازم باشد پزشک آنها را به صورت دوره ای بررسی نموده و خوش خیم بودن آنها را تست کند. وقتی فردی علائم کیست های مثانه را داشته باشد یا به طور مداوم مبتلا به عفونت مجاری ادراری شود، بایستی مورد آزمایش قرار بگیرد. تشخیص و درمان فوری و به موقع می تواند از بروز مشکلات بعدی جلوگیری کرده و خیال فرد را آسوده سازد.
منبع: medicalnewstoday