سندرم بروگادا (brew-GAH-dah) یک بیماری نادر اما بالقوه تهدید کننده ضربان قلب (آریتمی) است که گاهی ارثی است. درمان سندرم بروگادا شامل اقدامات پیشگیرانه مانند کاهش تب و اجتناب از مصرف داروهایی است که ممکن است باعث ایجاد آریتمی شوند. در این مطلب سلام دنیا، بیاموزید که سندرم بروگادا چیست و چه علائمی دارد علت، روش تشخیص و درمان سندروم بروگادا با دارو و جراحی و روش های دیگر چگونه است. با ما همراه باشید.
سندرم بروگادا (brew-GAH-dah) چیست
سندرم بروگادا (brew-GAH-dah) یک بیماری نادر اما بالقوه تهدید کننده ضربان قلب (آریتمی) است که گاهی ارثی است. افراد مبتلا به سندرم بروگادا در معرض خطر افزایش ضربان قلب نامنظم هستند که از حفره های پایینی قلب (بطن ها) شروع می شود. درمان سندرم بروگادا شامل اقدامات پیشگیرانه مانند کاهش تب و اجتناب از مصرف داروهایی است که ممکن است باعث ایجاد آریتمی شوند. برخی از افراد مبتلا به سندرم بروگادا به یک دستگاه پزشکی به نام دفیبریلاتور قلبی (ICD) نیاز دارند.
علائم سندرم بروگادا
سندرم بروگادا اغلب علائم قابل توجهی ندارد. بسیاری از افراد مبتلا به سندرم بروگادا نمی دانند که به آن مبتلا هستند. علائم و نشانه هایی که ممکن است با سندرم بروگادا مرتبط باشد عبارتند از:
- سرگیجه
- غش کردن
- نفس نفس زدن به خصوص در شب
- ضربان قلب نامنظم یا تپش قلب
- ضربان قلب بسیار سریع و نامنظم
- تشنج
حتما بخوانید: علت تپش قلب چیست
سندرم بروگادا در نوار قلب
- یکی از علائم اصلی سندرم بروگادا، نتیجه نامنظم در نوار قلب (ECG) است، آزمایشی که فعالیت الکتریکی قلب را اندازه گیری می کند.
چه زمانی برای سندرم بروگادا باید به پزشک مراجعه کرد
- علائم و نشانه‌های سندرم بروگادا مشابه علائم برخی دیگر از اختلالات ضربان قلب است. مهم است که به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا متوجه شوید که آیا سندرم بروگادا یا سایر اختلالات ضربان قلب باعث ایجاد علائم می شود یا خیر.
- اگر غش می کنید و فکر می کنید ممکن است به دلیل یک بیماری قلبی باشد، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.
- اگر والدین، خواهر و برادر یا فرزند شما مبتلا به سندرم بروگادا تشخیص داده شده است، ممکن است بخواهید از پزشک خود بپرسید که آیا باید آزمایشی انجام دهید تا ببینید آیا در معرض خطر ابتلا به سندرم بروگادا هستید یا خیر.
سندرم بروگادا یک اختلال ضربان قلب است. هر ضربان قلب توسط یک سیگنال الکتریکی ساخته شده توسط سلول های خاص در حفره فوقانی سمت راست قلب تحریک می شود. منافذ ریز به نام کانال روی هر یک از این سلول ها این فعالیت الکتریکی را هدایت می کنند که باعث ضربان قلب می شود.
در سندرم بروگادا، تغییر در این کانال‌ها باعث می‌شود که قلب بیش از حد تند بزند و ریتم خطرناکی برای قلب ایجاد کند (فیبریلاسیون بطنی). در نتیجه، قلب خون کافی را به بقیه بدن پمپاژ نمی کند. ریتم نامنظم که برای مدت کوتاهی ادامه دارد می تواند باعث غش شود. اگر ضربان قلب نامنظم متوقف نشود، ایست ناگهانی قلبی ممکن است رخ دهد.
علت سندرم بروگادا
سندرم بروگادا ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
- یک مشکل ساختاری در قلب، که تشخیص آن ممکن است سخت باشد.
- عدم تعادل در مواد شیمیایی که به ارسال سیگنال های الکتریکی از طریق بدن کمک می کند (الکترولیت ها)
- استفاده از داروهای تجویزی خاص یا کوکائین
عوامل خطر سندرم بروگادا
عوامل خطر برای سندرم بروگادا عبارتند از:
- سابقه خانوادگی سندرم بروگادا: این بیماری اغلب از طریق خانواده ها (به صورت ارثی) منتقل می شود. داشتن اعضای خانواده مبتلا به سندرم بروگادا، خطر ابتلا به آن را نیز افزایش می دهد.
- مرد بودن: مردان بیشتر از زنان مبتلا به سندرم بروگادا هستند.
- نژاد: سندرم بروگادا در آسیایی ها بیشتر از سایر نژادها رخ می دهد.
- تب: تب باعث ایجاد سندرم بروگادا نمی شود، اما می تواند قلب را تحریک کند و باعث غش یا ایست قلبی ناگهانی در افراد مبتلا به سندرم بروگادا، به ویژه کودکان شود.
حتما بخوانید: پایین آوردن تب با پیاز و گلاب
عوارض سندرم بروگادا
عوارض سندرم بروگادا نیاز به مراقبت های پزشکی و اورژانسی دارد.
عوارض سندرم بروگادا عبارتند از:
- ایست قلبی ناگهانی: اگر فوراً درمان نشود، از دست دادن ناگهانی عملکرد قلب، تنفس و هوشیاری که اغلب هنگام خواب رخ می دهد، کشنده است. با مراقبت های پزشکی سریع و مناسب، ادامه حیات امکان پذیر است.
- غش کردن: اگر شما مبتلا به سندرم بروگادا هستید نیاز به مراقبت های فوری پزشکی خواهید داشت.
جلوگیری سندرم بروگادا
اگر فردی در خانواده شما مبتلا به سندرم بروگادا باشد، می توان آزمایش ژنتیکی انجام داد تا مشخص شود که آیا شما به این بیماری مبتلا هستید یا در معرض خطر آن می باشید.
تشخیص سندرم بروگادا
سندرم بروگادا معمولا در بزرگسالان و گاهی در نوجوانان دیده می شود. به ندرت در کودکان خردسال می توان سندرم بروگادا را مشاهده کرد زیرا علائم اغلب نادیده گرفته می شوند. برای تشخیص سندرم بروگادا، پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و با گوشی پزشکی به صدای قلب شما گوش می دهد. و آزمایش‌هایی برای بررسی ضربان قلب و تشخیص یا تأیید سندرم بروگادا انجام می‌شود.
1. الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب (ECG) با دارو
نوار قلب یک آزمایش سریع و بدون درد است که سیگنال های الکتریکی در قلب را ثبت می کند. در طول نوار قلب، حسگرها (الکترودها) به قفسه سینه و گاهی اوقات به اندام ها متصل می شوند. این آزمایش می تواند به تشخیص مشکلات ضربان و ساختار قلب کمک کند.
- اگر ضربان قلب در طول آزمایش منظم باشد، گام بعدی ممکن است استفاده از نوار قلب قابل حمل برای یک روز و شب کامل باشد. این نوع تست را تست هولتر مانیتور 24 ساعته می نامند.
- برخی از افراد علائم سندرم بروگادا را دارند اما نتایج نوار قلب اولیه و آزمایش هولتر 24 ساعته آنها در محدوده استاندارد است. برای این افراد ممکن است نوار قلب اضافی انجام شود که شامل داروهایی است که از طریق IV داده می شود و می تواند باعث ایجاد ضربان قلب نامنظم شود.
2. اکوکاردیوگرام
اکوکاردیوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصاویر قلب استفاده می کند. این آزمایش به تنهایی در تشخیص سندرم بروگادا موثر نیست اما می تواند به شناسایی مشکلات ساختاری قلب کمک کند.
3. تست الکتروفیزیولوژی(EP)
این آزمایش که تست EP نیز نامیده می شود ، ممکن است در افراد مشکوک به سندرم بروگادا انجام شود. در این آزمایش، پزشک لوله‌های نازک و انعطاف‌پذیر (کاتر) را از طریق رگ‌های خونی به نواحی مختلف قلب شما می فرستد، هنگامی که الکترودها در جای خود قرار می گیرند، می توانند پخش سیگنال های الکتریکی را از طریق قلب نشان دهند.
درمان سندرم بروگادا
درمان سندرم بروگادا ممکن است شامل دارو، روش های کاتر یا جراحی برای کاشت دستگاهی باشد که ضربان قلب را کنترل می کند. درمان سندرم بروگادا به ضربان قلب نامنظم جدی (آریتمی) بستگی دارد.
در صورت داشتن موارد زیر شما در معرض خطر سندرم بروگادا هستید:
- سابقه شخصی آریتمی های جدی قلب
- غش کردن
- از ایست قلبی ناگهانی جان سالم به در برده اید
اگر سندرم بروگادا دارید اما علائمی ندارید، ممکن است نیازی به درمان خاصی نداشته باشید زیرا احتمال ضربان قلب نامنظم جدی کم است. با این حال، پزشک ممکن است اقداماتی را برای کاهش خطر ضربان قلب نامنظم توصیه کند.
- تب را درمان کنید. تب یک محرک شناخته شده برای ضربان قلب نامنظم در افراد مبتلا به سندرم بروگادا است. در اولین نشانه تب از داروهای تب بر استفاده کنید.
- از داروهایی که ممکن است باعث ایجاد ضربان قلب نامنظم شوند اجتناب کنید. بسیاری از داروها می توانند ضربان قلب نامنظم را افزایش دهند، از جمله داروهای خاص قلب و داروهای ضد افسردگی. الکل بیش از حد نیز می تواند ضربان قلب را افزایش دهد.
- در مورد داروهایی که مصرف می کنید، از جمله داروها و مکمل هایی که بدون نسخه خریداری می شوند، به پزشک خود اطلاع دهید.
- از انجام ورزش های رقابتی خودداری کنید. این ممکن است برای افرادی که دارای ضربان قلب نامظم هم هستند صدق کند. از پزشک خود بپرسید که آیا لازم است از چنین فعالیت های ورزشی اجتناب کنید، یا خیر.
داروها برای درمان سندرم بروگادا
برای برخی از افراد مبتلا به سندرم بروگادا داروهایی مانند کینیدین تجویز می شود تا از ضربان قلبی خطرناک بالقوه جلوگیری کنند. این داروها ممکن است به تنهایی یا همراه با یک وسیله پزشکی به نام دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت (ICD) که ضربان قلب را کنترل می کند، تجویز شود.
جراحی یا سایر روش ها
افراد مبتلا به سندرم بروگادا که ایست قلبی یا غش نگران کننده داشته اند ممکن است نیاز به عمل جراحی یا کاتر داشته باشند.
1. دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت (ICD)
این دستگاه کوچک که با باتری کار می کند در قفسه سینه قرار می گیرد تا به طور مداوم ریتم قلب را کنترل کند. در صورت نیاز برای کنترل ضربان قلب نامنظم شوک الکتریکی ایجاد می کند. قرار دادن ICD معمولا نیاز به یک شب بستری در بیمارستان دارد. دفیبریلاتور ها ممکن است در مواقعی که نیازی به آنها نباشد، شوک ایجاد کنند، بنابراین مهم است که در مورد مزایا و خطرات این دستگاه ها با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.
2. ابلیشن کاتتر
اگر ICD ها به طور موثر و ایمن علائم سندرم بروگادا را کنترل نکند، روشی به نام ابلیشن کاتتر با فرکانس رادیویی ممکن است یک گزینه مناسب باشد. یک لوله بلند و انعطاف پذیر (کاتتر) از طریق یک رگ خونی وارد شده و به سمت قلب می رود. کاتتر انرژی بالایی را می دهد که باعث زخم یا تخریب بافت قلب مسئول ریتم نامنظم قلب می شود.
اگر به سندرم بروگادا مبتلا هستید، به معاینات منظم سلامتی نیاز دارید تا مطمئن شوید که اختلال ریتم قلب به درستی مدیریت و کنترل شده است. معاینات منظم می تواند به پزشک شما کمک کند تا عوارض را زود تشخیص دهد و بفهمد که آیا نیاز به تغییر درمان است یا خیر.
مقابله و حمایت
- فهمیدن اینکه به سندرم بروگادا مبتلا هستید ممکن است سخت باشد. ممکن است نگران این باشید که آیا درمان شما موثر خواهد بود یا اینکه سایر اعضای خانواده ممکن است در خطر باشند.
- کمک خواستن از دوستان و خانواده برای حمایت ضروری است. اگر متوجه شدید که به کمک بیشتری نیاز دارید، با پزشک خود در مورد پیوستن به یک گروه پشتیبانی صحبت کنید. ارتباط با دیگران در یک گروه حمایتی ممکن است به کاهش استرس مربوط به سندرم بروگادا کمک کند.
آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک
احتمالاً برای تأیید و تشخیص سندرم بروگادا و شدت آن، چندین قرار ملاقات با پزشک خواهید داشت. پزشک شما ممکن است دستورالعمل‌هایی را درباره نحوه آماده‌سازی قبل از هر ویزیت به شما ارائه دهد. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای اولین قرار ملاقات خود آماده شوید.
آنچه شما می توانید انجام دهید
- از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید. به عنوان مثال، اگر آزمایشی برای بررسی فعالیت الکتریکی قلب خود انجام می دهید (تست الکتروفیزیولوژی)، از پزشک خود بپرسید که چه مدت قبل از آزمایش باید ناشتا باشید.
- علائم خود را بنویسید، از جمله علائمی که به نظر می رسد ارتباط خاصی با سندرم بروگادا داشته باشد وهم چنین زمان شروع آنها را یادداشت کنید.
- اطلاعات شخصی کلیدی، به ویژه هرگونه سابقه خانوادگی، مرگ ناگهانی، ایست قلبی یا بیماری قلبی، و هر گونه سابقه شخصی غش کردن یا آریتمی قلبی را یادداشت کنید.
- فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها را تهیه کنید.
- در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان را همراه خود ببرید. کسی که همراه شما است ممکن است چیزی را که فراموش کرده اید را خاطر بیاورد.
سؤالات پزشک خود را بنویسید.
برای سندرم بروگادا، برخی از سوالات اساسی که باید پرسید عبارتند از:
- محتمل ترین علت علائم من چیست؟
- چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
- چه نوع درمان هایی برای سندرم بروگادا وجود دارد؟ کدام را به من پیشنهاد می کنید؟
- سطح مناسب فعالیت بدنی چقدر است؟
- هر چند وقت یک بار باید ویزیت شوم.
- من شرایط بیماری دیگری دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟
- آیا خانواده من باید غربالگری شوند؟
پزشک شما احتمالاً تعدادی سوال از شما می پرسد، مانند:
- آیا همیشه علائم دارید یا گذرا هستند؟
- هر چند وقت یکبار علائمی مانند غش دارید؟
سخن آخر
سندرم بروگادا (brew-GAH-dah) یک بیماری نادر اما بالقوه تهدید کننده ضربان قلب (آریتمی) است که گاهی ارثی است. افراد مبتلا به سندرم بروگادا در معرض خطر افزایش ضربان قلب نامنظم هستند. هر آنچه درباره بیماری سندرم بروگادا باید بدانید را در این مطلب به شما گفتیم. امیدوارم برایتان مفید بوده باشد