ماندن آب در گوش پس از شنا یا پس از خوابیدن در وان می تواند بسیار آزاردهنده باشد. برای بیرون آوردن اب، انواع ترفندها را انجام می‌دهید. حتی موفق می شوید بیشتر آن را بیرون بیاورید یا فکر می کنید همه آن را بیرون آورده اید، یک مقدار کوچک در داخل گوش باقی می ماند. این آب باقیمانده می تواند باعث گوش شناگر شود. ما در این مقاله از سلام دنیا، درمورد گوش شناگر چیست؟ نحوه درمان ان،علائم گوش شناگر، درمان های خانگی برای گوش شناگر صحبت کردیم با ما همراه باشید.
عفونت گوش شناگر چیست؟
گوش شناگر که از نظر پزشکی با نام otitis externa شناخته می شود، یک عفونت باکتریایی است که در اثر رفتن اب در گوش پس از شنا یا حمام ایجاد می شود. این معمولا در طول تابستان و در مناطقی که آب و هوای گرمسیری دارند اتفاق می افتد. بر اساس شدت، گوش شناگر را می توان به حاد یا مزمن طبقه بندی کرد. گوش شناگر حاد بین 1-6 هفته طول می کشد، در حالی که گوش شناگر مزمن بیش از 3 ماه طول می کشد.
کانال گوش داخلی شما با فولیکول های موی ریز و موم گوش محافظت می شود که با ایجاد یک محیط اسیدی، باکتری ها را دور نگه می دارد. در مورد گوش شناگر، باکتری هایی مانند سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوکوس اورئوس وارد کانال گوش شما شده و آن را آلوده می کنند. این باعث التهاب، اختلال در سطح pH و از بین رفتن موم گوش در کانال گوش شما می شود. مردم اغلب عفونت گوش معمولی و گوش شناگر را اشتباه می گیرند. عفونت گوش معمولی به دلیل عفونت در گوش میانی (اوتیت میانی) ایجاد می شود. در حالی که گوش شناگر به دلیل عفونت در مجرای شنوایی خارجی ایجاد می شود.
گوش شناگر بیشتر در اثر آب گرفتگی ایجاد می شود، با این حال، عوامل کمی دیگر می توانند باعث این عفونت شوند. اجازه دهید برخی از علل و علائم دیگر را در بخش بعدی درک کنیم.
علت و علائم گوش شناگر
گوش شناگر می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد، تحقیقات نشان می دهد که کودکان بین 7 تا 14 سال بیشتر در معرض ابتلا هستند. همچنین نزدیک به 10 درصد از مردم به این عفونت مبتلا خواهند شد. اگر شما یکی از 10 درصد هستید، در اینجا چند دلیل وجود دارد که چرا ممکن است به این عفونت مبتلا شوید:
- رطوبت
- ضربه به مجرای شنوایی توسط دستگاه های خارجی مانند سواب پنبه ای، گوش گیر و سمعک
- بیماری های پوستی مانند اگزما و پسوریازیس
حتما بخوانید: درمان اگزما با 10 درمان خانگی و گیاهی ساده
- کانال های گوش خارجی باریک
- اجسام خارجی مجرای گوش شما را مسدود می کنند.
- فشار
- درمان های سرطان مانند رادیوتراپی و شیمی درمانی
- دچار نقص ایمنی هستید
- علائم گوش شناگر
- برخی از علائم رایج گوش شناگر عبارتند از:
- خارش در گوش
- گوش درد شدید
- از دست دادن موقت شنوایی
- سرخی
- ترشح مایع بدبو از گوش
اگر متوجه هر یک از این علائم شدید، نیازی به نگرانی نیست. می توانید چند درمان خانگی ساده برای گوش شناگر را امتحان کنید که ممکن است به حل مشکل یا کاهش تعدادی از علائم کمک کند.
درمان خانگی برای گوش درد بعد از استخر (عفونت گوش شناگر)
گوش شناگر عموماً در خانه قابل درمان است و با درمان مناسب به سرعت برطرف می شود. هر چه مدت بیشتری آن را بدون درمان رها کنید، احتمال افزایش شدت عفونت بیشتر می شود.
در اینجا چند راه حل برای درمان گوش شناگران آورده شده است.
1. برای درمان خانگی گوش شناگر: تا حد امکان آب را تخلیه کنید
اولین و مهمترین کاری که باید انجام دهید این است که آبی که در گوش شما فرو رفته است را خارج کنید. خیلی راه ها برای انجام دادن این وجود دارد.می توانید سعی کنید لاله گوش خود را تکان دهید در حالی که سر خود را به سمت پایین خم کرده اید. روش دیگر این است که برای چند دقیقه به پهلو دراز بکشید و یک حوله زیر گوش خود قرار دهید تا هنگام تخلیه آب جذب شود. سعی کنید با حجامت کردن گوش ها با کف دست و تکان دادن سریع سر به بالا و پایین و پهلو به پهلو، خلاء ایجاد کنید.
حتما بخوانید: 9 درمان خانگی انواع گوش درد کودک و بزرگسال
برای درمان خانگی گوش شناگر: گوش های خود را خشک نگه دارید
شما می توانید با خرید گوش گیرهای شنا که به جلوگیری از ورود آب به گوش شما کمک می کند، مجرای گوش خود را تا حدی خشک نگه دارید. این ها در شکل ها و اندازه های مختلف هستند. روی گوش‌گیرهای گران قیمت سرمایه‌گذاری کنید، زیرا آنها قابل اعتماد هستند و محافظت بهتری نسبت به گوشی‌های ارزان‌تر دارند.
قطره درمان گوش شناگر با مواد طبیعی خانگی
3. برای درمان خانگی گوش شناگر: مالیدن الکل و سرکه را امتحان کنید
می توانید الکل مالشی (الکل ایزوپروپیل) و سرکه را برای تهیه قطره گوش خانگی به عنوان درمانی برای گوش شناگران ترکیب کنید. تحقیقات نشان می دهد که این ترکیب در درمان عفونت های باکتریایی گوش موثر است. برای تهیه این قطره ها باید موارد زیر را انجام دهید.
- مقادیر مساوی ایزوپروپیل الکل را با مقدار مساوی سرکه مخلوط کنید.
- از یک پیپت یا قطره چکان استفاده کنید. 2 تا 3 قطره داخل گوش خود بچکانید.
- قسمت بیرونی و پشت گوش خود را به آرامی مالش دهید.
- 30 تا 45 ثانیه صبر کنید و سر خود را به طرفین خم کنید تا قطرات تخلیه شود.
4. برای درمان خانگی گوش شناگر: از پراکسید هیدروژن استفاده کنید
استفاده از قطره‌های پراکسید هیدروژن برای گوش شناگر می‌تواند به پاک کردن هر گونه زباله و جرم گوش اضافی که ممکن است آب را به دام بیندازد کمک کند. مطالعات نشان می دهد که استفاده موضعی از محلول پراکسید هیدروژن می تواند به نرم شدن موم گوش و تشکیل پوسته در داخل کانال گوش کمک کند. اگر نگران هستید که آیا پراکسید هیدروژن برای گوش بی خطر است، نگران نباشید. قطره های پراکسید هیدروژن به شکل اکسیدول به طور کلی توسط پزشکان برای عفونت گوش در نوزادان تجویز می شود.
حتما بخوانید: خطرات و عوارض جانبی هیدروژن پر اکسید برای پوست
اگر هر یک از شرایط زیر برای شما صدق می کند از استفاده از محلول پراکسید هیدروژن خودداری کنید:
- شما بریدگی یا آسیب های فیزیکی دیگری در گوش خود دارید.
- گوش شما متورم یا خونریزی می کند.
- پرده گوش شما پاره شده است.
5. برای درمان خانگی گوش شناگر: سعی کنید از سیر و روغن زیتون استفاده کنید
تحقیقات نشان می دهد که روغن زیتون تزریق شده با سیر می تواند به عنوان یک درمان جایگزین برای عفونت گوش استفاده شود. این روغن حاوی خواص ضد باکتریایی و ضد میکروبی است که می تواند به کاهش عفونت کمک کند. این روغن را می توانید از سوپرمارکت یا خرده فروشی آنلاین خریداری کنید. برای استفاده از این تکنیک، در اینجا چیزی است که باید انجام دهید.
- 1 قاشق چایخوری روغن زیتون و سیر را در یک کاسه کوچک گرم کنید
- چند قطره را در قسمت زیرین مچ خود بمالید تا دما را بررسی کنید. باید ولرم باشد.
- با استفاده از یک قطره چکان استریل چند قطره را در گوش آسیب دیده بریزید.
- حالا به مدت 10-15 دقیقه به سمت مخالف خود دراز بکشید و اجازه دهید روغن عمل کند.
- بعد از 10-15 دقیقه، به صورت عمودی بنشینید و سر خود را به سمت پایین خم کنید تا روغن و آب آن خارج شود.
6. برای درمان خانگی گوش شناگر: داروهای OTC را امتحان کنید
داروهای OTC زیادی برای عفونت گوش و گوش درد در دسترس هستند. اکثر اینها بر پایه الکل هستند و می توانند به حذف آب یا موم اضافی کمک کنند. با این حال، قبل از خوددرمانی با پزشک خود مشورت کنید.
اگر بعد از امتحان کردن این درمان‌های خانگی تغییری در علامت مشاهده نکردید یا اگر علائم بدتر شد، باید به دنبال کمک پزشکی باشید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در برخی از موارد گوش شناگر که عفونت بسیار شدید است، باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید. پزشک از شما سوالاتی در مورد علائم شما می پرسد و مجرای گوش شما را با اتوسکوپ معاینه می کند. بر اساس شدت عفونت، دارو و درمان بعدی تجویز خواهد شد.
در صورتی که پرده گوش شما به دلیل عفونت یا با وارد کردن اجسام خارجی برای خارج کردن آب پاره شده باشد، به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع خواهید شد. این متخصص وضعیت شما را بیشتر بررسی کرده و دوره بعدی درمانی را تجویز خواهد کرد.
اگر وضعیت شما به درمان پاسخ ندهد، پزشک نمونه ای از مایع یا موم گوش را برای تجزیه و تحلیل جمع آوری می کند. این به شناسایی باکتری های عامل عفونت کمک می کند و سپس می توان آنتی بیوتیک های مناسب را برای درمان آن تجویز کرد.
سوالات متداول
چرا گوش شناگر اینقدر دردناک است؟
گوش شناگر می تواند بسیار دردناک شود زیرا باکتری ها در کانال گوش تکثیر می شوند و باعث التهاب می شوند. هر گونه فشار خارجی بر روی محل عفونی، مانند کشیدن ، اغلب می تواند درد را بدتر کند.
اگر گوش شناگر درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
گوش شناگر درمان نشده ممکن است در برخی موارد خود به خود از بین برود. با این حال، در صورت عفونت شدید، عوارضی مانند کاهش شنوایی (اغلب قابل برگشت) و حتی آسیب مغزی ممکن است رخ دهد.
آیا ایبوپروفن به گوش شناگران کمک می کند؟
بله، ایبوپروفن ممکن است به تسکین التهاب و درد مرتبط با گوش شناگر کمک کند.
نکته های کلیدی
- گوش شناگر یک عفونت باکتریایی در مجرای شنوایی خارجی گوش است که بیشتر به دلیل آب گرفتگی ایجاد می شود.
- باکتری هایی مانند سودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوکوس اورئوس در درجه اول مسئول این بیماری هستند.
- در حالی که از هر 10 نفر یک نفر را مبتلا می کند، در 7 تا 14 سال شایع تر است.
- برخی از علائم آن شامل خارش، سردرد، از دست دادن موقت شنوایی و غیره است.
سخن آخر
در نتیجه، گوش شناگران یک عفونت باکتریایی است که عموماً به دلیل آب رفتن در کانال گوش ایجاد می شود. چند درمان گوش شناگران مانند استفاده از الکل و سرکه یا زیتون با سیر وجود دارد که ممکن است به حذف آب و جلوگیری از عفونت کمک کند. شما همچنین می توانید قطره های گوش OTC را امتحان کنید، با این حال، قبل از خوددرمانی باید با پزشک خود مشورت کنید. اگر علائم شما پس از استفاده از داروهای خانگی کاهش پیدا نکرد، ممکن است نیاز به کمک پزشکی داشته باشید.