میلیون‌ها چیز وجود دارند که می‌توانند باعث افزایش و کاهش ارامش ما در هر روز شوند. چه آن را نشان دهیم یا نه، و مهم نیست که چقدر برای حفظ آرامش و ادامه کار سخت تلاش می کنیم، واکنش های احساسی ما می تواند به طور گسترده ای خارج از کنترل ما باشد.این یک امر اجتناب ناپذیر و کاملاً انسانی است که به آنچه در اطراف ما می گذرد واکنش نشان دهیم. نیازی نیست که احساسات ما منطقی باشند تا ظاهر شوند. آنها غریزی، فوری هستند و می توانند به سختی توسط گذشته ما تحریک شوند. آنها می توانند کاملاً منطقی باشند یا زمانی که به وجود می آیند ما را متحیر کنند. اگر شما احساسات ناپایدار تجربه می کنید می توانید با این 3 روش رهایی از حال بد و بهبود سریع خلق و خوی که در این مقاله سلام دنیا آموزش دادیم ، بتوانید حال خود را خوب کنید.
چگونه حال خود را خوب کنیم (بهبود فوری خلق و خو)
اهمیت دادن به احساسات بیشتر این افراد را رمزآلود می کند؛یعنی همان قضاوت های سختی که از سوی منتقد درونی مان بروز پیدا می کند،برای مثال، احساس گناهی که به خاطر عصبانی شدن از کودک 6 ساله خود به خاطر پرتاب هیولا در زمان نمایشگر احساس می کنیم.خجالتی که از ناامیدی خود در هنگام پایان قرار ملاقات احساس می کنیم. رنجشی که وقتی در خانه یا اداره احساس اضطراب و کار زیاد می کنیم، تجربه می کنیم. شرمی که در اطراف غم و اندوه خود داریم، وقتی که بدون دلیل خاصی به سطح نزدیک است.
روش های رهایی از حال بد
پیچیدگی احساسات روزانه ما، پیشنهاد یک رویکرد یکسان برای احساس بهتر را دشوار می کند. با این حال، برخی از شیوه‌های مداوم وجود دارد که می‌توانیم اتخاذ کنیم که ما را به سمت انعطاف‌پذیری بیشتر سوق می‌دهد. وقتی از شما خواسته شد که روشی فوری‌تر برای رهایی از حال بد انجام دهید، اینها تقریباً سه چیز اصلی هستند که توصیه می‌کنم:
حتما بخوانید: روش افزایش عزت نفس و احساس ارزشمندی
1. خوددلسوزی را بپذیریم
اولین کاری که باید انجام دهیم این است که قضاوت در مورد احساسات خود را به حالت تعلیق در آوریم. همانطور که گفتم، احساسات فوری ما تا حد زیادی خارج از کنترل ما هستند. این بدان معنا نیست که آنها باید بر ما غلبه کنند یا اینکه ما می توانیم رفتار خود را به خاطر آنها توجیه کنیم، بلکه به این معنی است که نباید نسبت به خودمان به خاطر داشتن آنها ظلم یا انتقاد کنیم.وقتی واکنش عظیمی داریم، باید سعی کنیم با خوددلسوزی با آن واکنش روبرو شویم.خوددلسوزی، همانطور که توسط محقق برجسته کریستین نف تعریف شده است، شامل سه چیز است:
- خوددلسوزی بر خود قضاوتی
- ذهن آگاهی به جای همذات پنداری بیش از حد با افکار و احساسات
- انسانیت مشترک بر انزوا و احساس متفاوت بودن و تنهایی
خوددلسوزی به این معناست که خودمان را در هر جایگاهی بپذیریم، برای این حقیقت که در حال مبارزه هستیم، دلسوزی داشته باشیم، و به خودمان زمان، مکان و صبر در مورد احساساتمان ارائه دهیم. تمرکز حواس؛ که بعداً بیشتر به آن خواهم پرداخت، به این معناست که اجازه دهیم افکار و احساسات ما بدون اینکه بیش از حد به آنها دلبستگی داشته باشیم یا مانند آتشی که باید فوراً خاموش کنیم به آنها توجه کنیم. داشتن رویکردی آگاه‌تر به ما کمک می‌کند از افتادن در الگوی نشخوار فکری یا احساس غرق شدن کامل جلوگیری کنیم.پذیرفتن انسانیت مشترک ما راهی است برای اینکه رنج خود را بخشی از یک تجربه انسانی گسترده تر ببینیم. ما در مبارزات خود تنها نیستیم. افراد زیادی در جایی که ما هستیم بوده اند و ما نیز مانند آنها از آن عبور خواهیم کرد.
انسانیت مشترک به ما کمک می کند همان شفقتی را که نسبت به دیگران داشتیم به خودمان نیز گسترش دهیم، اما همچنین به ما کمک می کند از قربانی شدن یا احساس تفاوت ما به نحوی که وضعیت ما را بدتر از دیگران می کند اجتناب کنیم. افراد به شدت مستعد ارزیابی خود هستند و معمولاً زمان سخت تری برای پذیرش خود در جایی که در آن هستند، دارند. این به اندازه هر چیز دیگری در روحیه ما صدق می کند. ما معمولاً برای فراز و نشیب های خود صبر زیادی نداریم. با برخورد فوری با خلق و خوی خود با شفقت به خود، هم ترحم و هم نفرت از خود را که اغلب با احساسات ما همراه است، کاهش می دهیم. در عوض، ما با مهربانی با خود رفتار می کنیم و این احساسات را به عنوان بخشی از تجربه انسانی خود می پذیریم.
حتما بخوانید: چگونه ذهن خود را خالی کنیم
2. تمرینات ذهن آگاهی را امتحان کنید
از آنجا که خوددلسوزی بیشتر یک نگرش است تا یک عمل، گاهی اوقات ممکن است کمی مبهم به نظر برسد یا گفتن آن آسان تر از انجام آن باشد. به همین دلیل، من دوست دارم کمی عمیق تر در یکی از اجزای آن غوطه ور شوم. تمرین ذهن آگاهی می تواند یک راه قدرتمند برای عدم وابستگی بیش از حد به هر احساس زودگذری باشد که سر راه ما قرار می گیرد. ذهن آگاهی را می توان از طریق مدیتیشن تمرین کرد، اما همچنین چیزی است که می توانیم در لحظات خاصی در طول روز با آن ارتباط برقرار کنیم.
در حالی که تمرکز بر تنفس یا اقدامات تکراری قابل پیش بینی مفید است،اما ایده اصلی این است که اجازه دهیم افکار و احساسات ما بدون قضاوت بیایند و بروند. ما می توانیم به هر احساسی مانند کشتی فکر کنیم که از کنار اقیانوس می‌گذرد. ما می‌توانیم مسیرش را در سراسر افق تماشا کنیم، اما خودمان را بیشتر شبیه جزیره ای بدانیم که اجازه می‌دهیم فکر بگذرد. می‌توانیم با آرامش، انگیزه پریدن روی هر کشتی و فریب خوردن را نادیده بگیریم، یا برعکس، جایی که سعی می‌کنیم از احساسات خود فرار کنیم و آنها را ببندیم. این به طور متناقضی آنها را درگیر می کند.
احساسات می آیند و می روند، و شدت آنها مانند جزر و مد بالا و پایین می رود. هر چه بیشتر کنجکاو باشیم و آنچه را که از سر می گذرانیم بپذیریم،بیشتر به احساس اجازه می دهیم مسیر طبیعی خود را طی کند. ذهن آگاهی به ما کمک می کند تا در بدن خود بمانیم و روی چیزهایی مانند نفس کشیدن و خارج کردن یا قرار دادن یک پا در مقابل پای دیگر تمرکز کنیم. ممکن است سعی کنیم با هر یک از حواس پنج گانه خود ارتباط برقرار کنیم یا یک تمرین سریع مانند تنفس 4-7-8 انجام دهیم.
نکته اصلی که باید به خاطر بسپاریم این است که در لحظاتی که احساس می کنیم تحت تأثیر قرار می گیریم و روحیه ما به شدت پایین می آید، گزینه هایی در دسترس ما هستند. این شیوه‌های به ظاهر ساده می‌توانند به ما کمک کنند این عبارت را بپذیریم (و در واقع باور کنیم) که «احساسات واقعیت نیستند». هر چیزی که مغز ما به ما می گوید نگران یا ناراحت باشیم، در واقع ارزش وقت و انرژی ما را ندارد. ذهن آگاهی به ما کمک می کند تا با پرورش نگرش کنجکاو و باز نسبت به واکنش هایمان، ما را به خودمان بازگردانیم که اجازه نمی دهد این واکنش ها ما را تعریف کنند یا کل دیدگاه ما را تحت تأثیر قرار دهند.
حتما بخوانید: افزایش اعتماد به نفس در زنان و مردان با 12 تکنیک
3. تمرین شکرگزاری روزانه داشته باشید
وقتی در مورد فواید شکرگزاری صحبت می کنم، احتمالاً تمایل دارم مانند یک رکورد شکسته شده به نظر برسم. با این حال، نمی‌توانم در مورد پاداش‌های ارتباط با قدردانی بر اساس سلامت جسمی و روانی خود اغراق کنم. تحقیقات پیوسته نشان می‌دهد که وقت گذاشتن برای تمرکز بر چیزی که برای آن سپاسگزار هستیم، راهی قدرتمند برای احساس شادی و رضایت بیشتر است. و من این داده ها را به‌طور مستقیم در دوستان و خانواده و همچنین بیمارانی که تمرین شکرگزاری روزانه را امتحان کرده‌اند یا صرفاً در طرز فکر خود تغییراتی ایجاد کرده‌اند، به‌جای آنچه که از آنها رنجیده می‌شوند، به‌خوبی در مورد آنچه سپاسگزار هستند، دیده‌ام.
بنابراین، چه راه‌هایی وجود دارد که می‌توانیم قدردانی را به عنوان یک اقدام ملموس روزانه در فهرست کارهای طولانی تبدیل کنیم؟ پیشنهاد من این است که روشی را پیدا کنید که برای شما مفید باشد. ممکن است پنج دقیقه صرفاً در مورد چیزهایی که از آنها قدردانی می کنیم مراقبه کنیم یا برای تهیه فهرست در یک مجله وقت بگذاریم. ممکن است واقعاً به معنای تشکر کردن از کسی برای چیزی باشد، زیرا خود عمل قدردانی می‌تواند باعث شود ما بیشتر احساس پیوند و ارتباط داشته باشیم.
تأمل در مورد چیزی که برای آن سپاسگزاریم، راه شگفت انگیزی برای تغییر دیدگاه ما از بدبینانه به مثبت دارد. این باعث نمی شود همه چیزهایی که از آنها ناراحت هستیم از بین بروند، اما ممکن است با نرم کردن ما، نگاه ما به آنها را تغییر دهد، باعث شود بیشتر احساس کنیم خودمان و حتی انعطاف پذیرتر هستیم. با وجود بسیاری از چیزهایی که می تواند الهام بخش بدبینی باشد که به صورت روزانه در راه ما پرتاب می شود، قدردانی یک ابزار مخفی برای هر خوش بین مشتاق (یا هر کسی که می خواهد تعادل خوبی از سبکی در نگرش و قدرت در استقامت خود برای رویارویی با مشکلات اجتناب ناپذیر زندگی حفظ کند) است. در ادامه برخی از یافته های مربوط به مزایای قدردانی آورده شده است:
- شادی بیشتر
- خوش بینی و احساسات مثبت بیشتر
- روابط جدید و پایدار
- سلامت بهتر
- پیشرفت بیشتر به سمت اهداف شخصی
- درد کمتر
- هوشیاری و اراده بیشتر
- افزایش سخاوت و همدلی
- خواب بهتر
- بهبود عزت نفس
حتما بخوانید: چگونه خود را ببخشیم
در نهایت، واکنش‌های احساسی ما بخشی از وجود ماست و هدف ما این نیست که با هر خلقی که تجربه می‌کنیم، دفن کنیم یا با آن مبارزه کنیم. تغییر در خلق و خوی ما می تواند اطلاعات ارزشمندی را در مورد چیزی که باید در مورد آن فکر کنیم، به آن توجه کنیم یا در زندگی خود تغییر دهیم، به ما بدهد. با این حال، تغییر رویکرد ما در مورد نحوه مدیریت این تغییرات در خلق و خوی خود می تواند یک فرآیند توانمند باشد.
سخن پایانی:
هدف پشت هر یک از این مراحل فوق الذکر این است که به ما کمک کند احساس کنیم، وقتی صحبت از احساساتمان می شود، می توانیم کنجکاو باشیم بدون اینکه قضاوت کنیم، باز بدون سبقت گرفتن، و دلسوز باشیم بدون اینکه خودمان را پایین بیاوریم یا برای خود متاسف باشیم. آهسته کردن سرعت برای یادآوری خود دلسوزی، استفاده از ذهن آگاهی و روی آوردن به قدردانی می تواند صادقانه دیدگاه ما را تغییر دهد و خلق و خوی ما را بهبود بخشد. هیچ اشکالی برای امتحان هر یک از این شیوه ها وجود ندارد.
مطالب مرتبط:
تمرینات تنفس عمیق برای آرامش و کاهش استرس