زبان بدن به سیگنال های غیرکلامی اشاره دارد که برای برقراری ارتباط از آنها استفاده می کنیم. زبان بدن می تواند بین 60 تا 65 درصد از کل ارتباطات را تشکیل دهد. به همین علت درک زبان بدن موضوع مهمی است. ما در این مقاله سلام دنیا، به شما، چگونه زبان بدن را بخوانیم ؛ تشخیص احساسات از روی چهره ، و تکنیک های زبان بدن را آموزش دادیم. با ما همراه باشید.
زبان بدن چیست
زبان بدن به سیگنال های غیرکلامی اشاره دارد که برای برقراری ارتباط از آنها استفاده می کنیم. به گفته کارشناسان، این سیگنال های غیرکلامی منجر به تشکیل بخش بزرگی از ارتباطات روزانه ما می شوند. حتی در صورت حرف نزدن باز هم حالات چهره ای و حرکات بدن همچنان می‌توانند حجم زیادی از اطلاعات را منتقل کنند.
در تحقیقات اشاره شده است که زبان بدن می تواند بین 60 تا 65 درصد از کل ارتباطات را تشکیل دهد. به همین علت درک زبان بدن موضوع مهمی است، اما توجه به نشانه های دیگری مانند شرایطی که فرد در آن قرار دارد نیز ضروری است. در بسیاری از موارد، به جای تمرکز بر روی یک حرکت باید به سیگنال‌ها به عنوان مجموعه ای از حرکات توجه کنید.
در این مطلب مواردی که هنگام تلاش برای درک زبان بدن باید به آنها دقت کنید، ارائه شده است.
با حرکات چهره یا رفتار چه چیزهایی را نشان می دهیم
حالات چهره ای
یک لحظه به این موضوع فکر کنید که یک فرد تنها با حالت چهره خود می تواند چه میزان از اطلاعات را منتقل کند. لبخند می تواند نشان دهنده تایید یا خوشحالی باشد. اخم می تواند نشان دهنده عدم تایید یا ناراحتی فرد باشد. در بعضی موارد، حالات چهره ما می تواند بیانگر احساسات واقعی ما را در مورد یک موقعیت خاص باشد. با اینکه به زبان می گویید احساس خوبی دارید، اما چهره شما ممکن است چیز دیگری را نشان دهد.
حتما بخوانید: زبان بدن چیست و چه کاربردی دارد
چند نمونه از احساساتی که از طریق حالات چهره بیان می شوند،شامل:
- شادی
- ناراحتی
- خشم
- تعجب
- انزجار
- ترس
- سردرگمی
- هیجان
- تمایل
- تحقیر
زبان بدن فرد قابل اعتماد
حالت چهره یک فرد حتی می تواند برای تشخیص اعتماد یا باور ما به حرفی که او می گوید، موثر باشد. در یک مطالعه مشخص شد که حالت چهره ای که کمی ابرو را بالا می برد و یک لبخند ملیح بر روی لب دارد. قابل اعتماد ترین چهره است. به گفته محققان، این چهره هم بیانگر دوستی و هم بیانگر اعتماد به نفس است.
- حالات چهره همچنین یکی از جهانی ترین اشکال زبان بدن است. چون عباراتی که برای انتقال ترس، خشم، غم و شادی استفاده می شود در سراسر جهان مشابه هستند.
- محقق پل اکمن، برای جهانی بودن انواع حالات چهره مرتبط با احساسات خاص از جمله شادی، خشم، ترس، تعجب و غم را دلایلی را پیدا کرده است.
چهره و حالات افراد با هوش
حتی در تحقیقات اشاره شده است که ما بر اساس چهره و حالات افراد در مورد هوش آنها قضاوت کنیم. در یک مطالعه مشخص شد افرادی که صورت لاغرتر و بینی‌های برجسته‌تری دارند، بیشتر به عنوان فرد باهوش شناخته می‌شوند. علاوه بر این افرادی که دارای حالت های خندان و شاد هستند نسبت به افرادی که حالت های خشمگین داشتند باهوش تر شناسایی شده بودند.
حتما بخوانید: 6 روش آزمایش شده برای باهوش تر شدن
تکنیک های زبان بدن: حرکات چشم ها
چشم ها اغلب به عنوان "دریچه های روح" شناخته می شوند، زیرا آنها می توانند موارد زیادی را در مورد احساس یا فکر یک شخص آشکار کنند. زمانی که با شخص دیگری مشغول صحبت هستید، دقت کردن به حرکات چشم، قسمت طبیعی و پراهمیتی از فرآیند ارتباطی است. برخی از نکاتی رایجی که ممکن است حین گفتگو متوجه شوید شامل این است که آیا افراد تماس مستقیم چشمی برقرار می‌کنند یا از نگاه کردن خودداری می کنند، چقدر پلک می‌زنند یا مردمک‌هایشان گشاد شده است.
هنگام بررسی زبان بدن، به سیگنال های چشمی زیر دقت کنید
خیره نگاه کردن
وقتی فردی در حین گفتگو مستقیماً به چشمان شما نگاه می کند، این کار نشان دهنده علاقه و توجه او برای صحبت کردن است. با این وجود، تماس چشمی طولانی مدت می تواند احساس ناامنی را منتقل کند. از سوی دیگر، عدم برقراری تماس چشمی و نگاه مکرر به اطراف می تواند نشان دهنده این باشد که فرد حواسش پرت است، ناراحت است یا اینکه سعی می کند احساسات واقعی خود را مخفی کند.
پلک زدن
پلک زدن عمل طبیعی محسوب می شود، اما در حین گفتگو باید به این نکته که آیا فرد مقابل زیاد پلک می زند یا کم نیز دقت کنید. افراد معمولا زمانی سریعتر پلک می زنند که احساس اضطراب یا ناراحتی می کنند. پلک زدن مکرر ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد عمداً قصد دارد تا حرکات چشم خود را تحت کنترل داشته باشد. برای مثال، شخصی که پوکر بازی می کند ممکن است کمتر از حد طبیعی پلک بزند، زیرا او عمداً تلاش می کند در مورد دستی که به او داده شده، کمتر هیجان زده به نظر برسد.
اندازه مردمک
اندازه مردمک می تواند یک سیگنال ارتباطی غیرکلامی بسیار زیرکانه باشد. اگرچه سطح نور در محیط می تواند گشاد شدن مردمک چشم را کنترل کند، اما گاهی اوقات احساسات نیز می توانند باعث بروز تغییرات کوچکی در اندازه مردمک شوند.
برای مثال، ممکن است جمله "چشم های اغواگر" را شنیده باشید که برای توصیف فردی که مجذوب یک نگاه می شود، استفاده می شود. به عنوان مثال، چشم های بسیار گشاد شده می تواند نشان دهنده علاقه یا حتی تحریک شدن فرد باشد.
تکنیک های زبان بدن: حرکات دهان
- حالات و حرکات دهان نیز می تواند نکته مهمی برای درک زبان بدن محسوب شود. به عنوان مثال، جویدن لب پایین ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد دچار نگرانی، ترس یا ناامنی شده است.
- اگر فرد خمیازه بکشد یا سرفه کند، یا دهان خود را بپوشاند شاید می خواهد تلاش کند که ادب را رعایت کند، اما ممکن است تلاشی برای پوشاندن اخم های ناشی از نارضایتی هم باشد.
- شاید یکی از بزرگترین سیگنال های زبان بدن لبخند زدن باشد، اما لبخند را می توان به روش های مختلف تعبیر کرد. یک لبخند ممکن است واقعا بیانگر خوشحالی باشد، یا ممکن است برای بیان شادی دروغی، کنایه یا حتی بدبینی هم استفاده شود.
حتما بخوانید: 44 نشانه زبان بدن دختری که دوستت دارد
هنگام بررسی زبان بدن، به سیگنال های فرستاده شده از دهان و لب دقت کنید:
- لب های جمع شده. سفت کردن لب ها ممکن است نشانگر انزجار، عدم تایید یا بی اعتمادی باشد.
- گاز گرفتن لب. افراد معمولا در مواقعی که دچار نگران، اضطراب یا استرس هستند لب های خود را گاز می گیرند.
- پوشاندن دهان. وقتی افراد سعی می کنند تا یک واکنش عاطفی را مخفی کنند، ممکن است دهان خود را بپوشانند تا مانع از نشان دادن لبخند یا پوزخند شوند.
- بالا یا پایین بردن دهان. کمی تغییرات در دهان نیز می تواند نشانه زیرکانه ای از احساس فرد باشد. هنگامی که دهان کمی به سمت بالا چرخانده می شود، ممکن است به این معنی باشد که فرد احساس خوشحالی یا خوش بینی دارد. از سوی دیگر، دهانی که کمی به سمت پایین کشیده شده است، می تواند نشان دهنده غم و اندوه، عدم تایید یا حتی یک عدم رضایتمندی واضح باشد.
تکنیک های زبان بدن: حرکات بدن
ژست ها و حرکات بدن می توانند جزئی از واضح ترین و مشخص ترین سیگنال های زبان بدن محسوب شوند. تکان دادن، اشاره کردن، و استفاده از انگشتان برای نشان دادن مقدار اعداد همگی حرکات بسیار رایج و قابل درک به عنوان زبان بدن هستند. با این وجود، برخی از حرکات ممکن است ریشه در فرهنگ یک کشور داشته باشند، از این رو نشان دادن انگشت شست یا علامت صلح در کشوری دیگر ممکن است معنایی کاملا متفاوتی نسبت به کشور آمریکا داشته باشد.
نمونه های زیر فقط چند ژست رایج و معانی احتمالی آنها هستند:
- مشت گره کرده می‌تواند در برخی موقعیت‌ها نشان‌دهنده عصبانیت یا در موقعیت دیگر نشان دهنده همبستگی و اتحاد باشد.
- انگشت شست رو به بالا و رو به پایین معمولا به عنوان پذیرش و عدم پذیرش موضوعی استفاده می شود.
- ژست okay که با لمس کردن انگشت شست و اشاره به صورت دورانی و دراز کردن سه انگشت دیگر انجام می‌شود، می‌تواند به معنای «خوب» یا «خیلی خوب» استفاده شود. با این حال، در بخش هایی از اروپا این ژست برای تخریب و تحقیر افراد استفاده می شود. در برخی از کشورهای آمریکای جنوبی، این نماد در واقع یک ژست رکیک محسوب می شود.
- علامت V که با بالا آوردن انگشت اشاره و انگشت وسط و جدا کردن آنها برای ساخت یک V شکل استفاده می شود، در برخی کشورها به معنای صلح یا پیروزی است. در بریتانیا و استرالیا، این نماد زمانی که پشت دست به سمت بیرون باشد، معنایی توهین آمیزی پیدا کند.
زبان بدن دست ها و پاها
دست‌ها و پاها هم می‌توانند برای انتقال اطلاعات غیرکلامی موثر باشند.قرار دادن دست ها روی هم بصورت ضربدری هم می تواند نشان دهنده حالت تدافعی باشد. دور کردن پاها از شخص دیگر ممکن است نشان دهنده بیزاری یا ناراحتی نسبت به آن فرد باشد. سیگنال های زیرکانه دیگر مانند باز کردن دست ها به حالت پهن ممکن است تلاشی برای پرقدرتر یا زورگویانه تر به نظر رسیدن باشد. در حالی که نزدیک نگه داشتن دست ها به بدن ممکن است تلاشی برای مخفی کردن یا گوشه گیری باشد.
در زمان بررسی زبان بدن ، به برخی از سیگنال‌های زیر که ممکن است دست‌ها و پاها منتقل کنند دقت داشته باشید:
- دست به سینه بودن: ممکن است نشان دهنده این باشد که فرد حالت تدافعی، محافظت از خود دارد.
- ایستادن در حالی که دست‌ها روی کمر قرار گرفته‌اند، می‌تواند نشانه‌ای از آمادگی و کنترل گرا بودن فرد باشد، یا احتمالاً می‌تواند نشانه‌ای از پرخاشگری باشد.
- دست‌ها را پشت سر بردن: می تواند نشان دهنده این باشد که فرد احساس بی‌حوصلگی، اضطراب یا حتی عصبانیت می‌کند.
- ضربه زدن سریع به انگشتان یا بازی کردن با انگشتان دست، می تواند نشانه ای از بی حوصلگی، بی قراری یا خستگی در فرد باشد.
- پا روی پا گذاشتن، می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که فرد در حال کفتگو احساس بی علاقگی می کند یا به حریم خصوصی نیاز دارد.
وضعیت بدن
نحوه وضعیت بدن نیز می تواند به عنوان بخش مهمی از زبان بدن محسوب شود. اصطلاح وضعیت بدن به نحوه قرار گرفتن بدن و همچنین فرم کلی بدن یک فرد اشاره می کند. وضعیت بدن می تواند اطلاعات زیادی در مورد احساس یک فرد و همچنین نکاتی در مورد ویژگی های شخصیتی، مانند اینکه آیا این فرد اعتماد به نفس دارد، رک، یا مطیع است، در اختیار شما قرار می دهد.
برای مثال، صاف نشستن ممکن است نشان دهنده این باشد که یک فرد تمرکز دارد و به آنچه در حال وقوع است توجه دارد. از سوی دیگر، نشستن با حالت خمیده رو به جلو، می تواند به این معنی باشد که فرد در حال گفتگو بی حوصله یا بی تفاوت است.
هنگام درک زبان بدن، سعی کنید به برخی از سیگنال هایی که وضعیت بدن فرد ارسال کند دقت کنید.
- حالت باز بدن: شامل باز نگه داشتن تنه بدن و در معرض قرار دادن آن است. این نوع وضعیت نشان دهنده دوستی، گشاده رویی و تمایل به گفتگو است.
- حالت بسته بدن: شامل پنهان کردن تنه بدن اغلب با خم شدن به جلو و روی هم قرار دادن دست ها و پاها است. این نوع وضعیت می تواند نشانگر خصومت، عدم صمیمیت و اضطراب باشد.
حریم شخصی
آیا تا به حال شنیده اید که در گفتگو فرد به حفظ فضای شخصی اشاره کند؟ آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که وقتی کسی کمی بیش از حد معمول نزدیک شما بایستد احساس ناراحتی کنید؟
اصطلاح پروگزمیکس (proxemics) که توسط انسان شناس ادوارد تی هال ایجاد شد، به فاصله بین افراد در هنگام گفتگو اشاره دارد. همانطور که حرکات بدن و حالات چهره می توانند اطلاعات غیرکلامی زیادی را به افراد دیگر منتقل کنند، فضای فیزیکی بین افراد هم قادر به انجام همین کار است. ادوارد هال 4 سطح از فاصله اجتماعی که در موقعیت‌های مختلف بروز پیدا می کنند را توصیف کرد.
فاصله صمیمی: 15 تا 45 سانتی متر
این سطح از فاصله فیزیکی معمولا نشانگر رابطه نزدیکتر یا راحتی بین افراد در حال گفتگو است. معمولاً این فاصله در هنگام برقراری تماس صمیمی مانند در آغوش گرفتن، زمزمه کردن یا لمس کردن رخ می دهد.
فاصله شخصی: 45 سانتی متر تا 1 متر
فاصله فیزیکی در این سطح معمولا بین افرادی که اعضای خانواده یا دوستان نزدیک هستند رخ می دهد. هر چقدر افراد بتوانند در هنگام تعامل راحتتر در کنار هم قرار بگیرند، می تواند نشانگر سطح صمیمیت در رابطه آنها باشد.
فاصله اجتماعی: 1 تا 3.5 متر
این سطح از فاصله فیزیکی اغلب بین افرادی که با هم آشنا هستند استفاده می شود. یعنی با افرادی که مطمئنا آنها را خوب می‌شناسید، مثل همکارتان که هفته‌ای چند بار با هم ملاقات دارید ، ممکن است در فاصله نزدیکتر احساس راحتی پیدا کنید.
در مواردی که طرف مقابل خود را به خوبی نمی‌شناسید، مانند راننده پستی که فقط یک بار در ماه او را می‌بینید، ممکن است فاصله 3 تا 3.5 متری برای گفتگو مناسبتر باشد.
فاصله عمومی: 3.5 تا 7 متر
فاصله فیزیکی در این سطح معمولا برای سخنرانی عمومی استفاده می شود. صحبت کردن در برابر یک کلاس پر از دانش آموزان یا ارائه سخنرانی در محل کار نمونه های خوبی برای توصیف چنین موقعیت هایی است.
همچنین توجه به این نکته موضوع مهمی است که سطح فاصله شخصی مورد نیاز افراد برای احساس ،می تواند بسته به نوع فرهنگ ها باهم متفاوت باشد. یکی از مثال‌های رایج، تفاوت بین فرهنگ مردم آمریکا لاتین و آمریکای شمالی است. مردم کشورهای لاتین تمایل دارند ر زمان تعامل با یکدیگر درکنار هم قرار بگیرند، در حالی که مردم آمریکای شمالی به رعایت فاصله شخصی بیشتری احتیاج دارند.
سخن آخر:
درک زبان بدن می تواند در برقراری ارتباط بهتر با دیگران و تفسیر چیزی که دیگران می خواهند بیان کنند،اثرگذار باشد. با اینکه جدا کردن تک به تک سیگنال ها می تواند وسوسه انگیز باشد،اما توجه به این سیگنال های غیرکلامی در برقراری ارتباطات کلامی، سایر سیگنال های غیرکلامی و موقعیت ها نیز مهم است. همچنین می‌توانید بر روی یادگیری بیشتر درباره نحوه بهبود ارتباطات غیرکلامی خود تمرکز کنید تا در آگاه سازی مردم درباره احساسات خود بدون بیان کلمات بهتر شوید.