باکلوفن (Baclofen) از داروهای شل کننده ی عضلانی می باشد که با تاثیر گذاری بر روی اعصاب نخاعی می تواند شدت گرفتگی های عضلانی در بیماران که مبتلا به ام اس و سایر بیماری های عصبی مربوط به نخاع هستند را کاهش دهد. این دارو همچنین برای تسکین گرفتگی ها و دردهای عضلانی و بهبود فعالیت ماهیچه ها نیز به کار می رود.
باکلوفن چیست و چه کاربردهایی دارد؟
باکلوفن برای درمان اسپاسم عضلانی ناشی از بیماری های خاص (مانند مولتیپل اسکلروزیس، آسیب/ بیماری نخاعی) استفاده می شود. این دارو با تسکین عضلات به بیمار کمک می کند.
نحوه مصرف باکلوفن
- این دارو را به صورت خوراکی، همراه یا بدون غذا و طبق دستور پزشک مصرف کنید. معمولاً دوز تجویزی 3 بار در روز است. برای کاهش عواض جانبی، ممکن است پزشک مصرف دارو را از دوز پایین شروع کند و به تدریج آن را افزایش بدهد.
- اگر از فرم مایع این دارو مصرف می کنید، دوز تعیین شده را با قاشق مخصوص اندازه گیری کنید. از قاشق غذاخوری برای اندازه گیری استفاده نکنید زیرا ممکن است دوز صحیح را دریافت نکنید.
- مقدار مصرف این دارو به بیماری شما و پاسخ بدن تان به درمان بستگی دارد. این دارو را بیش از میزان تجویز شده مصرف نکنید.
- از این دارو به طور مرتب استفاده کنید تا بیش ترین بهره را از استفاده آن ببرید. برای جلوگیری از فراموشی مصرف این دارو، هر روز آن را در یک زمان مشخص مصرف کنید.
- بدون مشورت با پزشک، مصرف آن قطع نکنید. ممکن است با قطع ناگهانی این دارو، بیماری شما بدتر شود. در صورت قطع ناگهانی این دارو ممکن است عوارض ترک آن مثل توهم و تشنج مشاهده شود. برای جلوگیری از ایجاد این عوارض، پزشک ممکن است دوز دارو را به آرامی کاهش دهد.
- اگر برای مدت طولانی و با دوزهای بالا از باکلوفن استفاده کرده باشید، احتمالا عوارض قطع مصرف این دارو در شما بیش تر دیده می شود. در صورت مشاهده هرگونه عوارض جانبی و یا بدتر شدن، حتما آن را به پزشک خود درمیان بگذارید.
عوارض جانبی مصرف باکلوفن
- خواب آلودگی، سرگیجه، ضعف، خستگی، سردرد، مشکلات خواب، حالت تهوع، افزایش ادرار یا یبوست ممکن است دیده شود. اگر هر این از این علائم ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، پزشک خود را مطلع کنید.
- به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده چون تشخیص داده که فواید مصرف این دارو بیش تر از مضرات ان است. بسیاری افراد هیچ عارضه جانبی جدی با مصرف دارو نشان نداده اند.
- در صورت بروز عوارض جانبی جدی، سریعاً به پزشک مراجعه کنید، این عوارض عبارتند از: تغییرات روحی/ خلقی (مانند سردرگمی، افسردگی، توهم).
- واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. اما اگر متوجه هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی شده اید، فوراً اقدام به دریافت کمک پزشکی کنید، از جمله: بثورات پوستی، خارش/ تورم (به خصوص صورت/ زبان/ گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این ها لیستی کامل از عوارض جانبی احتمالی نیستند. اگر متوجه تاثیرات دیگری شدید که در بالا ذکر نشده است، با پزشک یا متصدی داروخانه مشورت کنید.
اقدامات احتیاطی در هنگام مصرف باکلوفن
- پیش از مصرف باکلوفن، در صورت حساسیت به پزشک یا داروساز خود بگویید. یا اگر هر نوع آلرژی دیگری دارید پزشک را از آن مطلع کنید، زیرا این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد که می تواند منجر به واکنش های آلرژیک یا سایر مشکلات شود.
- پیش از مصرف دارو، سوابق پزشکی خود را به اطلاع پزشک یا داروساز برسانید، به ویژه در مورد: بیماری کلیوی، اختلالات روانی/ خلقی (مثل اسکیزوفرنی)، اختلالات مغزی (مانند تشنج، سکته مغزی).
- این دارو ممکن است شما را دچار سرگیجه یا خواب آلودگی کند. الکل یا ماری جوانا (حشیش) ممکن است سرگیجه یا خواب آلودگی شما را بیش تر کند. تا زمانی که هوشیاری کامل نداشتید، رانندگی نکنید و از کار با ماشین آلات و هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، خودداری کنید. از نوشیدن مشروبات الکلی و مصرف ماری جوانا نیز پرهیز کنید.
- پیش از جراحی، در مورد کلیه داروهای مصرفی (از جمله داروهای تجویز شده، بدون نسخه و محصولات گیاهی) با پزشک یا دندان پزشک خود صحبت کنید.
- افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو به ویژه خواب آلودگی و تغییرات روحی و روانی (مثل گیج شدن) حساس تر باشند.
- در دوران بارداری، فقط در صورت نیاز جدی می توان از باکلوفن استفاده کرد. در مورد خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید. نوزادان متولد شده از مادرانی که در دوران بارداری از این دارو استفاده کرده اند، ممکن است عوارض ترک مصرف دارو، مانند لرزش و تشنج را داشته باشند. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض، به پزشک اطلاع بدهید.
- این دارو به شیر مادر منتقل می شود. پیش از مصرف این دارو در دوران شیردهی با پزشک مشورت کنید.
تداخلات دارویی با باکلوفن
- تداخلات دارویی ممکن است نحوه عملکرد دارو را تغییر دهد یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. در این مطلب به تمام تداخلات دارویی احتمالی اشاره نشده است. لیستی از تمام داروهای مصرفی (با نسخه، بدون نسخه یا گیاهان دارویی) را تهیه و به اطلاع پزشک و متصدی داروخانه برسانید. بدون تجویز پزشک مصرف دارو را شروع یا متوقف نکنید و دوز آن را تغییر ندهید.
- در صورت مصرف سایر داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند، از جمله مسکن ها و تسکین دهنده های سرفه (مانند کدئین، هیدروکدون)، الکل، ماری جوانا (حشیش)، داروهای اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریسوپودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند سیتریزین، دیفن هیدرامین) آن را به پزشک یا مسئول داروخانه اطلاع دهید.
- برچسب تمام داروهای مصرفی (از جمله داروهای سرماخوردگی و آلرژی) را بررسی کنید زیرا ممکن است حاوی موادی باشند که موجب خواب آلودگی می شوند. از داروخانه نحوه صحیح مصرف دارو را سوال کنید.
مصرف بیش از حد این دارو
اگر فردی بیش از میزان تجویز از دارو مصرف کرد و دچار علائم جدی مانند مشکلات تنفسی یا بیهوشی شد، با اورژانس تماس بگیرید. در غیر این صورت شخص را سریعاً به یک مرکز درمانی برسانید. علائم مصرف بیش از حد ممکن است شامل: استفراغ، خواب آلودگی شدید، تنفس آهسته/سطحی، تشنج.
نکات مهم در رابطه با باکلوفن
- این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید.
- باکلوفن فقط برای وضعیت فعلی شما تجویز شده است. برای سایر بیماری ها از آن استفاده نکنید، مگر این که تجویز پزشک این گونه باشد.
دوز فراموش شده
اگر یک بار مصرف دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اگر نزدیک به دوز بعدی مصرف دارو است، نوبت قبل را ندیده بگیرید و طبق زمان بندی عادی مصرف دارو را ادامه دهید. هرگز برای جبران دوز فراموش شده، دو دوز را به صورت هم زمان مصرف نکنید.
طریقه نگهداری
- دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگه داری کنید. این دارو را در حمام قرار ندهید.
- فرم مایع این دارو را در یخچال و به دور از نور نگه دارید.
- داروهای منقضی شده یا مصرف نشده را در توالت نریزید، به جز مواردی که دستور انجام این کار داده شود. برای دور ریختن این داروها ، روش درست را از شرکت دفع زباله محل خود یا داروخانه سوال کنید.
منبع: webmd