اختلال اضطراب فراگیر یا Generalized anxiety disorder یا GAD به اضطراب بیش از حد، اغراق آمیز و نگرانی در مورد رویدادهای زندگی روزمره بدون دلیل واضحی، گفته می شود. در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر GAD، نگرانی اغلب غیر واقعی یا اغراق آمیز است. ما در این مقاله سلام دنیا، درباره اینکه اختلال اضطراب فراگیر چیست و علائم، علت، تشخیص و درمان اختلال اضطراب فراگیر صحبت کردیم. با ما همراه باشید.
اختلال اضطراب فراگیر چیست
اختلال اضطراب فراگیر یا Generalized anxiety disorder یا GAD به اضطراب بیش از حد، اغراق آمیز و نگرانی در مورد رویدادهای زندگی روزمره بدون دلیل واضحی، گفته می شود. افراد مبتلا به علائم اختلال اضطراب فراگیر، دائما در انتظار وقوع یک فاجعه هستند و نمی تواند نگرانی در مورد سلامتی، پول، خانواده، کار یا مدرسه را از خود دور کند.
همه افراد گاه و بیگاه دچار اضطراب و نگرانی می شوند که برای این نگرانی می تواند دلایل خوبی وجود داشته باشد. اما در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر GAD، نگرانی اغلب غیر واقعی یا اغراق آمیز است. زندگی روزمره دائما با نگرانی، ترس و وحشت سپری می شود. در نهایت، اضطراب حتی می‌تواند آنقدر بر افکار افراد مسلط شود که انجام کارهای معمول در محل کار یا مدرسه، اجتماعی و روابط را برای آنها سخت می کند. اما خبر خوب این است که درمان هایی برای کاهش اضطراب وجود دارد تا این وضعیت زندگی شما را مختل نکند.
اختلال اضطراب فراگیر چقدر شایع است؟
نزدیک به 4 میلیون بزرگسال آمریکایی یا حدود 2 درصد از آنها، در طول سال به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا می شوند. این اختلال معمولا در دوران کودکی یا نوجوانی بروز پیدا می کند، اما می تواند در بزرگسالی نیز رخ دهد. اختلال اضطراب فراگیر در زنان شایع تر از مردان است.
علائم اختلال اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیر، طرز فکر فرد را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند منجر به علائم فیزیکی هم شود. متخصصان سلامت روان برای تشخیص این اختلال از مجموعه ای از معیارهای استاندارد استفاده می کنند. علت بروز این علائم نمی تواند وجود یک مشکل پزشکی یا شرایط دیگر باشد و حداقل 6 ماه طول بکشد. معیارهای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر عبارتند از:
- نگرانی و اضطراب بیش از حد و دائمی
- نگاه غیر واقعی به مشکلات
- احساس بی قراری یا خشمگین بودن
- مشکل در تمرکز
- به راحتی دچار خستگی شدن
- افزایش سستی یا تحریک پذیری
- مشکل در به خواب رفتن
- تنش یا درد عضلانی
افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر اغلب دچار سایر اختلالات اضطرابی مانند اختلال هراس یا فوبیا، اختلال وسواس فکری-عملی، افسردگی بالینی، یا مشکلات سوء مصرف مواد مخدر یا الکل نیز هستند.
حتما بخوانید: اختلال وسواس فکری عملی (OCD) چیست
علت و عوامل خطر برای اختلال اضطراب فراگیر
کارشناسان علت دقیق بروز اختلال اضطراب فراگیر را نمی دانند. به نظر می رسد چندین عوامل، از جمله ژنتیک، فعل و انفعالات شیمیایی در مغز و استرس های محیطی در بروز این اختلال دخیل هستند.
ژنتیک. برخی تحقیقات عنوان می کنند که سابقه خانوادگی برای ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر در افزایش احتمال ابتلا به این اختلال نقش دارد. یعنی گرایش شکل گیری اختلال اضطراب فراگیر می تواند از خانواده ها به فرزند منتقل شود. اما هیچ ژن اضطرابی برای بروز این اختلال شناسایی نشده است و خانواده ها نیز ممکن است این گرایش را از طریق شیوه زندگی یا محیط به فرزندان خود منتقل کنند.
فعل و انفعالات شیمیایی در مغز. این عامل کمی پیچیده است. اختلال اضطراب فراگیر GAD با بروز مشکلات در برخی از مسیرهای سلول عصبی خاص که به مناطقی از مغز که در بروز تفکر و احساسات وصل می شوند، مرتبط بوده است. این اتصالات سلول های عصبی وابسته به مواد شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی است که اطلاعات را از یک سلول عصبی به سلول دیگر انتقال می دهد. در صورتی که مسیرهایی مناطق خاصی از مغز که به هم متصل می‌کنند به خوبی عمل نکنند، این می تواند منجر به بروز مشکلات مربوط به خلق و خو یا اضطراب شود. مصرف داروها، روان درمانی‌ها یا سایر درمان‌هایی که تصور می‌شود بر روی عملکرد این انتقال‌دهنده های عصبی اثر می گذارند، ممکن است سیگنال دهی بین مدارها را بهبود بخشند و به بهبود علائم مرتبط با اضطراب یا افسردگی کمک کنند.
عوامل محیطی. تروما (روان زخم) و رویدادهای استرس زا مانند مورد سوء استفاده قرار گرفتن، مرگ یکی از عزیزان، طلاق، و تغییر شغل یا مدرسه ممکن است در بروز اختلال اضطراب فراگیر اثرگذار باشند. زمانی که استرس از کنترل خارج شود، این وضعیت می‌تواند بدتر شود. استفاده و ترک مواد اعتیاد آور (از جمله الکل، کافئین و نیکوتین) نیز می تواند اضطراب را بدتر کند.
تشخیص اختلال اضطراب فراگیر
- اگر علائم اختلال اضطراب فراگیر را دارید، پزشک شما کار ارزیابی را با پرسیدن سوالاتی در مورد سابقه پزشکی و روانپزشکی شما آغاز می کند. ممکن است معاینه فیزیکی نیز انجام شود. آزمایش‌های آزمایشگاهی اختلالات اضطرابی را تشخیص نمی‌دهند، اما برخی از آنها می‌توانند به پزشکان برای بررسی هر گونه بیماری جسمی که ممکن است باعث بروز علائم شود کمک کنند.
- پزشک تشخیص برای اختلال اضطراب فراگیر را بر اساس گزارش‌هایی از شدت و طولانی بودن علائم، از جمله وجود هرگونه مشکل در زندگی روزمره ناشی از علائم اختلال، مشخص می‌کند. سپس پزشک تعیین می کند که آیا فرد به اختلال اضطرابی خاص یا اختلال اضطراب فراگیر مبتلا است یا خیر.
- برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر در فرد، علائم باید زندگی روزمره او را مختل کرده باشد و حداقل بیشتر از مدت 6 ماه وجود داشته باشد.
درمان های پزشکی و درمان های خانگی برای اختلال اضطراب فراگیر
اگر بیماری دیگری باعث بروز این اختلال نشده باشد، ممکن است پزشک شما را به یک روانپزشک یا روانشناس معرفی کند. اینها متخصصان سلامت روان هستند که برای تشخیص و درمان شرایطی از جمله اختلال اضطراب فراگیر GAD آموزش دیده اند. درمان این اختلال معمولا شامل ترکیبی از دارو درمانی و درمان شناختی رفتاری است. این درمان ها و ممکن است باعث تغییراتی در عادات روزانه شما شوند.
حتما بخوانید: اختلال شخصیت مرزی چیست
درمان شناختی رفتاری
افرادی که برای اختلالات اضطرابی تحت درمان قرار می گیرند، اغلب در این نوع درمان شرکت می کنند، در این درمان شما یاد می گیرید، الگوهای فکری و رفتارهایی را که منجر به احساسات اضطرابی می شود را تشخیص و تغییر دهید. درمان شناختی رفتاری با ایجاد نگرشی واقع گرایانه تر به نگرانی ها به محدود کردن افکار غیر طبیعی کمک می کند. می توانید برای درمان بهتر، عضو یک گروه حمایتگر شوید.
داروهای اختلال اضطراب فراگیر
مصرف داروها برای اختلال اضطراب فراگیر نوعی درمان محسوب نمی شود، اما می توانند برای کاهش علائم موثر باشد. پزشک ممکن است داروهایی به نام بنزودیازپین ها را تجویز کند که اغلب برای درمان اختلال اضطراب فراگیر بصورت کوتاه مدت استفاده می شود. این داروها نسبت به گذشته کمتر تجویز می شوند زیرا ممکن است اعتیادآور یا آرام بخش باشند و حافظه و توجه را مختل کنند. آنها با مهار علائم فیزیکی اضطراب مانند تنش عضلانی و بی قراری عمل می کنند. بنزودیازپین‌های رایج عبارتند از: آلپرازولام (Xanax)، کلردیازپوکساید Hcl (لیبریوم)، دیازپام (Valium) و لورازپام (Ativan). این داروها در صورت ترکیب با بسیاری از داروهای دیگر می توانند اثرات آرام بخشی را افزایش دهند و همچنین در صورت مصرف با الکل خطرناک هستند.
تعدادی از داروهای ضد افسردگی مانند دولوکستین (Cymbalta)، سیتالوپرام اگزالات (Lexapro)، فلوکستین (Prozac)، پاروکستین (Paxil)، سرترالین (Zoloft) و ونلافاکسین (Effexor) برای درمان اختلال اضطراب فراگیر برای مدت طولانی‌تر نیز استفاده می‌شوند. اثرگذاری داروها ممکن است چند هفته طول بکشد، اما برای درمان طولانی مدت اختلال اضطراب فراگیر ایمن تر و مناسب تر هستند.
درمان های خانگی برای اختلال اضطراب فراگیر
این عادات شیوه زندگی نیز برای درمان اختلال اضطراب فراگیر موثر هستند:
- تمرین یوگا
- رژیم غذایی سالم
- داشتن خواب کافی
- اجتناب از مصرف کافئین
- پرهیز از مصرف الکل و سایر مواد مخدر
- مدیتیشن
- بیوفیدبک
- تکنیک های آرام بخشی مانند تنفس عمیق
عوارض جانبی ناشی از مصرف داروهای اختلال اضطراب فراگیر
- اگر این داروها به طور مداوم استفاده شوند، ممکن است باعث بروز وابستگی به داروهای آرام بخش، خواب آور (بنزودیازپین ها) شوند.
- عوارض جانبی ناشی از داروهای ضد افسردگی که برای درمان اختلال اضطراب فراگیر مصرف می شوند، براساس نوع داروی خاص و فردی که آنها را مصرف می کند، متفاوت هستند. عوارض جانبی متداول آنها خواب آلودگی، افزایش وزن، حالت تهوع و مشکلات جنسی است.
- اما هیچ عارضه جانبی منفی برای درمان یا اقدامات شیوه زندگی سالم وجود ندارد. اینکه آیا این موارد برای کنترل یک اختلال اضطراب کافی هستند یا اینکه نیاز به مصرف داروها هم است، تصمیمی است که باید توسط پزشک شما گرفته شود.
پیشگیری از بروز اختلال اضطراب فراگیر
اختلالات اضطرابی مانند اختلال اضطراب فراگیر GAD همیشه قابل پیشگیری نیستند. اما مواردی وجود دارد که می توانید برای کنترل یا کاهش علائم انجام دهید، از جمله:
- بعد از تجربه یک اتفاق آسیب زا یا ناراحت کننده، یا اگر متوجه شده اید که بیش از حد معمول مضطرب هستید، به دنبال مشاوره و پشتیبانی باشید. بهتر است مشکلتان را حل کنید، تا اینکه از آن فرار کنید.
- یک سبک زندگی سالم و فعال داشته باشید.
- با دیگران در ارتباط باشید. گوشه گیر نباشید.
- زمانی که دچار نگرانی می شوید کمی استراحت کنید. سعی کنید نگرانی های مربوط به گذشته را کنار بگذارید.
- در صورت داشتن برنامه ای برای درمان اضطراب، به آن پایبند باشید.
- قبل از مصرف هر گونه دارو یا داروهای گیاهی بدون نسخه از پزشک یا دکتر داروخانه در مورد عوارض جانبی داروها سوال کنید. بسیاری از آنها حاوی مواد شیمیایی هستند که می توانند منجر به افزایش علائم اضطراب شوند.
- تکنیک های مدیریت استرس را تمرین کنید.
- به یک گروه حمایتی با افرادی که با اضطراب مواجه هستند محلق شوید.
دورنما اختلال اضطراب فراگیر
اکثر افراد با درمان مناسب علائم خود را به میزان قابل توجهی تسکین می دهند. علائم ممکن است مانند زمان هایی که دچار استرس می شوید ظاهر شوند و از بین بروند. بنابراین پایبند بودن به برنامه درمانی تان که می تواند شامل درمان، عادات شیوه زندگی و دارو باشد، نکته مهمی است. اگر علائم اضطراب تشدید شد، با تیم پشتیبانی خود از جمله پزشک یا درمانگر خود تماس بگیرید.
مقالات مرتبط:
اختلال تنها هراسی یا ترس از تنها شدن چیست و راه مقابله با آن