تیروزین یک مکمل غذایی محبوب است که برای بهبود هوشیاری، توجه و تمرکز مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو یک ماده شیمیایی مهم در مغز تولید می کند که به سلول های عصبی کمک می کند تا ارتباط برقرار کرده و حتی ممکن است خلق و خوی شما را بهبود ببخشد. بر خلاف این فواید، مکمل هایی با تیروزین می تواند عوارض جانبی داشته و با سایر داروها تداخل داشته باشد. این مقاله همه چیزهایی که باید در مورد تیروزین بدانید که شامل فواید، عوارض جانبی و پیشنهاد دوز مصرفی است، را برای شما توضیح می دهد.
تیروزین چیست و چه کاری انجام می دهد؟
تیروزین یک آمینواسید است که به طور طبیعی در بدن از یک آمینواسید دیگر با نام فنیل آلانین تولید می شود. این ماده در بسیاری از منابع غذایی به خصوص پنیر (در غذایی که برای اولین بار کشف شد) یافت می شود. در حقیقت، «tyros» در زبان یونانی به معنای «پنیر» است. همچنین در مرغ، بوقلمون، ماهی، لبنیات و بیشتر غذاهای دیگر با میزان زیاد پروتئین یافت می شود. تیروزین می تواند به ساخت چند ماده مهم از جمله موارد زیر کمک کند
- دوپامین: دوپامین مرکز پاداش و لذت را در بدن تنظیم می کند. این ماده شیمیایی مهم مغز همچنین برای مهارت های حافظه و حرکتی مهم است.
- آدرنالین و نورآدرنالین: این هورمون ها مسئول واکنش جنگ یا گریز در موقعیت های استرس زا هستند. اینها بدن را برای «جنگ» یا «گریز» در هنگام حمله یا آسیب دیدگی آماده می کنند.
- هورمون های تیروئید: هورمون های تیروئید توسط غده تیروئید تولید می شوند و در درجه اول مسئول تنظیم سوخت و ساز بدن هستند.
- ملانین: این رنگدانه به پوست، مو و چشم شما رنگ می بخشد. افراد دارای پوست تیره نسبت به افراد با پوست روشن دارای ملانین بیشتری در پوست خود هستند.
به عنوان یک مکمل رژیم غذایی نیز موجود است. می توانید این دارو را به تنهایی و یا مخلوط شده با مواد دیگر مانند مکمل قبل از ورزش خریداری کنید. تصور می شود که مصرف مکمل تیروزین باعث افزایش سطح انتقال دهنده های عصبی دوپامین، آدرنالین و نوراپی نفرین می شود. افزایش این انتقال دهنده های عصبی، ممکن است به بهبود حافظه و عملکرد در شرایط استرس زا کمک کند.
تاثیر تیروزین بر استرس و عملکرد روحی
استرس چیزی است که هر شخصی آن را تجربه می کند. این استرس می تواند با کاهش انتقال دهنده های عصبی، بر استدلال، حافظه، توجه و دانش شما تأثیر منفی بگذارد. به عنوان مثال، جوندگانی که در معرض سرما قرار گرفته اند (یک عامل تنش زای محیطی)، به دلیل کاهش در انتقال دهنده های عصبی، حافظه شان مختل می شود؛ با این وجود، هنگامی که به این جوندگان مکمل های تیروزین داده شد، حالت کاهش در انتقال دهنده های عصبی معکوس شد و حافظه شان دوباره احیا شد. اگرچه داده های مربوط به جوندگان لزوما به انسان ها نسبت داده نمی شود، اما مطالعات انسانی نتایج مشابهی را نشان داده اند.
در یک مطالعه مشابه، 22 شرکت کننده قبل از انجام آزمایش برای اندازه گیری انعطاف پذیری شناختی، یک مکمل تیروزین یا دارونما داده شد. در مقایسه با دارونما، تیروزین می تواند انعطاف پذیری شناختی را بهبود ببخشد. انعطاف پذیری شناختی، توانایی جابه جایی بین وظایف و افکار است. هر چه سریع تر بتوانید افکار خود را تغییر دهید، انعطاف پذیری شناختی افزایش پیدا می کند. علاوه بر این، مصرف مکمل تیروزین برای کسانی که از خواب مناسب محروم هستند، مفید است. تنها یک دوز مصرفی از این دارو به کسانی که در خواب شبانه مشکل دارند، کمک کرده تا سه ساعت بیشتر نسبت به وقتی قرص را مصرف نمی کنند، به خواب بروند.
علاوه بر این، دو مطالعه نتیجه گرفتند که مصرف تیروزین می تواند کند شدن ذهن را معکوس کرده و عملکرد شناختی را در کوتاه مدت، شرایط استرس زا و نیاز به توانایی ذهنی بالا بهبود می بخشد. اگرچه ممکن است مصرف تیروزین مزایای شناختی داشته باشد، اما هیچ مدرکی ثابت نکرده است که عملکرد بدنی را تقویت می کند. در نهایت، هیچ مدرکی ثابت نکرده است که تیروزین می تواند در غیاب شرایط استرس زا، عملکرد ذهنی را بهبود ببخشد. به عبارت دیگر، قدرت مغز را افزایش نمی دهد.
مکمل تیروزین ممکن است به کسانی که فنیل کتونوری دارند، کمک کند
فنیل کتونوری (PUK) یک بیماری ژنتیکی نادر است که در اثر نقص در ژن ایجاد می شود و به ایجاد آنزیم فنیل آلانین هیدروکسیلاز کمک می کند. بدن از این آنزیم برای تبدیل فنیل آلانین به تیروزین استفاده می کند، که برای ایجاد انتقال دهنده های عصبی استفاده می شود. با این وجود، بدون این آنزیم، بدن نمی تواند فنیل آنالین را تجزیه کرده و باعث تجمع آن در بدن می شود. اولین راهکار برای درمان فنیل کتونوری، پیروی از یک رژیم غذایی ویژه است که مصرف غذاهای حاوی فنیل آلانین را محدود می کند. با این وجود، از آنجا که تیروزین از فنیل آلانین ساخته شده است، افراد مبتلا به فنیل کتونوری می توانند دچار کمبود تیروزین شوند، که می تواند باعث مشکلات رفتاری شود. مصرف مکمل تیروزین ممکن است گزینه مناسبی برای کاهش این علائم باشد، اما شواهد یکسانی وجود ندارد.
در یک بررسی، محققان مصرف مکمل تیروزین را در کنار یک رژیم غذایی محدود کننده فنیل آنالین یا در جایگزینی با این رژیم غذایی برای هوش، رشد، شرایط تغذیه ای، میزان مرگ و میر و کیفیت زندگی بررسی کردند. محققان دو مطالعه را تجزیه و تحلیل کردند که شامل 47 نفر بود، اما هیچ تفاوتی بین دارونما و مصرف مکمل تیروزین وجود نداشت. مطالعه ای بازنگری انجام شده بر روی سه بررسی از 56 شخص نیز هیچ تفاوت قابل توجهی در نتایج نهایی تحقیق بین مکمل تیروزین و دارونما مشاهده نکرد. محققان به این نتیجه رسیدند که هیچ توصیه ای مبنی بر اینکه مصرف مکمل تیروزین برای درمان فنیل کتونوری موثر است یا خیر، ارائه نمی شود.
تاثیر تیروزین بر افسردگی
شواهد مربوط به این مکمل بر تاثیر آن در افسردگی درهم برهم است. گفته می شود که تیروزین به بهبود افسردگی کمک می کند. تصور می شود که افسردگی هنگامی اتفاق می افتد که انتقال دهنده های عصبی در مغز شما نامتوازن شوند. داروهای ضد افسردگی معمولاً برای کمک به تنظیم مجدد و متعادل کردن آنها تجویز می شوند. از آنجا که تیروزین می تواند تولید انتقال دهنده های عصبی را افزایش دهد، ادعا می شود که به عنوان یک ضد افسردگی عمل می کند. با این وجود، تحقیقات اولیه از این مساله حمایت نمی کند.
در مطالعه ای، 65 فرد مبتلا به افسردگی دو دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم تیروزین و 2.5 میلی گرم بر کیلوگرم از یک داروی ضد افسردگی رایج یا دارونما را هر روز و به مدت 4 هفته مصرف کردند. مشخص شد که تیروزین هیچ گونه تاثیر ضد افسردگی ندارد. افسردگی یک اختلال پیچیده و متغیر است. این احتمال وجود دارد که مکمل هایی مانند تیروزین در بهبود این علائم موثر نباشد. با این وجود، افراد افسرده با میزان پایین دوپامین، آدرنالین و نورآدرنالین ممکن است از مصرف مکمل تیروزین بهره ببرند.
در حقیقت، مطالعه ای صورت گرفته بر روی افراد افسرده با کمبود دوپامین، نشان داد که تیروزین دارای فواید قابل توجه بالینی است. افسردگی مربوط به دوپامین با انرژی کم و نبود انگیزه شناخته می شود. تا زمانی که تحقیقات بیشتری در دسترس قرار بگیرد، شواهد فعلی از مصرف مکمل تیروزین برای درمان علائم افسردگی حمایت نمی کند.
عوارض جانبی تیروزین
تیروزین توسط سازمان غذا و دارو «به طور کلی بی خطر» (GRAS) شناخته می شود. در دوزهای 65 میلی گرم بر هر پوند (150 میلی گرم بر کیلوگرم) از وزن بدن تا مدت 3 ماه بی خطر است. اگرچه مصرف تیروزین برای اکثر افراد بی خطر است، اما می تواند باعث عوارض جانبی و تداخل با سایر داروها شود.
1. مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)
تیرامین یک نوع آمینواسید است که به تنظیم فشار خون کمک کرده و با تجزیه تیروزین، تولید می شود. وقتی که تیروزین و فنیل آنالین توسط یک آنزیم در میکروارگانیسم ها به تیرامین تبدیل می شود، تیرامین در مواد غذایی انباشته می شود. پنیرهایی مانند جدار و پنیر آبی، گوشت های فرآوری شده یا دودی، محصولات سویا و آبجو حاوی مقادیر زیادی تیرامین هستند.
داروهای ضد افسردگی شناخته شده به عنوان مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، آنزیم مونوآمین اکسیداز را مسدود می کنند، که تیرامین اضافی را در بدن تجزیه می کند. ترکیب مهار کننده های مونوآمین اکسیداز با غذاهای حاوی تیرامین بالا می تواند فشار خون را تا حد خطرناک افزایش دهد با این وجود، مشخص نیست که مصرف مکمل تیروزین منجر به تجمع تیرامین در بدن می شود، بنابراین برای کسانی که مهارکننده های مونوآمین اکسیداز را مصرف می کنند، احتیاط توصیه می شود.
2. هورمون تیروئید
تیروئید تریودو تیرونین T3 و تیروکسین T4 به تنظیم رشد و متابولیسم بدن کمک می کنند. مهم است که سطح T3 و T4 نه خیلی بالا باشد و نه خیلی پایین. مصرف مکمل تیروزین ممکن است این هورمون ها را تحت تاثیر قرار دهد. دلیل این امر این است که تیروزین یکی از بخش های سازنده هورمون تیروئید است، بنابراین مصرف مکمل آن ممکن است سطح آن را بیش از حد بالا ببرد. بنابراین، افرادی که داروهای تیروئید مصرف می کنند یا تیروئید بیش فعال دارند باید در مصرف مکمل تیروزین احتیاط کنند.
3. لوودوپا (L-dopa)
لوودوپا (L-dopa) دارویی است که معمولا برای معالجه بیماران مبتلا به پارکینسون مورد استفاده قرار می گیرد. در بدن، L-dopa و تیروزین برای جذب شدن در روده کوچک رقابت می کنند، که می تواند با اثربخشی دارو تداخل داشته باشد. بنابراین، دوز این داروها باید با فاصله زمانی چند ساعته جداگانه مصرف شوند تا از این تداخل اجتناب شود. به طرز جالبی، تیروزین به منظور کاهش برخی از علائم مرتبط با کاهش شناختی در بزرگسالان مسن مورد بررسی قرار می گیرد.
نحوه مصرف مکمل تیروزین
به عنوان یک مکمل، تیروزین به عنوان یک آمینو اسید با فرم آزاد یا N- استیل، L تیروزین (NALT) موجود است. NALT نسبت به همتای با فرم آزاد خود راحت تر در آب حل می شود، اما سرعت تبدیل آن به تیروزین در بدن بسیار پایین است. این بدان معنا است که برای داشتن اثر مشابه، به دوز بیشتری از NALT نسبت به تیروزین احتیاج دارید، که باعث می شود انتخاب فرم آزاد این محصول ترجیح داده شود. تیروزین معمولا در دوزهای 500 تا 2000 میلی گرمی حدود 30 تا 60 دقیقه قبل از ورزش مصرف می شود، حتی اگر مزایای آن بر عملکرد ورزش بی نتیجه باشد.
به نظر می رسد که برای حفظ عملکرد ذهنی در مواقع اضطراب جسمی یا دوره های کمبود خواب در دوزهای مختلف از 45-68 میلی گرم در هر پوند (100-150 میلی گرم در کیلوگرم) از وزن بدن موثر باشد. این مقدار برای هر فرد 150 پوندی (68.2 کیلوگرم) حدود 7 تا 10 گرم خواهد بود. دوز بالاتر از این مقدار ممکن است باعث ناراحتی دستگاه گوارش شود و به دو دوز جداگانه تقسیم شده که 30 تا 60 دقیقه قبل از یک رویداد استرس زا مصرف می شود.
نتیجه گیری
تیروزین یک مکمل رژیم غذایی محبوب است که به دلایل مختلفی مورد استفاده قرار می گیرد. در بدن، از آن برای ساخت انتقال دهنده های عصبی استفاده می شود، که در دوره های استرس زا یا موقعیت هایی با نیاز ذهنی کاهش پیدا می کند. شواهد خوبی وجود دارد که نشان می دهد مکمل تیروزین این انتقال دهنده های عصبی مهم را تقویت کرده و عملکرد ذهنی را در مقایسه با دارونما بهبود می بخشد. به نظر می رسد که مصرف مکمل های آن حتی در دوزهای بالا بی خطر است، اما امکان تداخل با برخی داروها وجود دارد، بنابراین احتیاط لازم است. اگرچه تیروزین فواید زیادی دارد، اما تا زمانی که شواهد بیشتری در دسترس نباشد، اهمیت آن ناشناخته است.
منبع: healthline