اگر قدم در بیرون از خانه گذاشته اید یا تابیدن نور چراغ اتاق باعث می شود که مجبور شوید چشمان خود را بپوشانید، ممکن است با حساسیت به نور سر و کار داشته باشید. این اساسا به این معنا است که نور واقعا چشمان شما را آزار می دهد و احتمالا شما را وسوسه می کند که 24 ساعت شبانه روز و 7 روز هفته از عینک استفاده کنید. کمی حساسیت به نور هنگام وارد شدن از یک محیط تاریک به یک محیط پرنور طبیعی است و همانطور که احتمالا تجربه کرده اید، به محض اینکه چشمان شما به نور عادت کند، این مساله برطرف می شود. اما اگر شما نور هراسی دارید- یک اصطلاح پزشکی برای حساسیت شدید به نور است- نور در واقع می تواند به چشمان شما آسیب برساند. چندین مشکل سلامتی می تواند باعث حساسیت به نور شود، و آنها طیف وسیعی از بیماری ها را شامل می شوند. در اینجا رایج ترین مواردی ارائه شده است که باید به آنها توجه کنید.
9 بیماری که می تواند منجر به حساسیت به نور (نور هراسی) شود
1. چشم خشک
به گفته انستیتوی ملی چشم (NEI)، خشکی چشم بیماری است که به دلیل مشکلی که در اشک شما به وجود می آید، چشمان شما نمی توانند خود را به درستی روغن کاری کنند. اشک های شما برای سالم نگه داشتن چشم ها ضروری هستند، به همین دلیل است که نداشتن اشک های کافی در نوع خود می تواند به طرز وحشتناکی ناراحت کننده باشد. این ناراحتی از نحوه برخورد خشکی چشم بر روی قرنیه، لایه بیرونی شفاف و لایه محافظ بیرونی چشم سرچشمه می گیرد. جی پی ماسکزاک که چشم پزشک، استادیار کلینیک بینایی سنجی در کالج دانشگاه ایالتی اوهایو است به SELF. گفته است «قرنیه های شما عصب های زیادی دارند، بنابراین هر مشکلی در مورد آنها می تواند منجر به طیف وسیعی از ناراحتی ها شود که نشان می دهد چیزی دچار مشکل شده است».
به گفته انستیتوی ملی چشم، حساسیت به نور یک علامت دیرینه خشکی چشم است، و همینطور خشکی (بدیهی است)، با علائم دیگری از جمله حس گزیدگی، سوزش، درد، قرمزی، ترشح، خراشیدن و احساس اینکه چیزی در چشم وجود دارد، حتی اگر واقعا چیزی در چشم نباشد، همراه است. اگرچه می توانید از عینک آفتابی خود استفاده کنید تا به شما در مقابل حساسیت به نور کمک کند، اما درمان خشکی چشم شما واقعا تنها راه برای بهتر شدن این مساله است. انستیتوی ملی چشم می گوید این درمان معمولا شامل استفاده از داروهای بدون نسخه مانند اشک مصنوعی است. (اطمینان حاصل کنید که موارد ساده ای فقط جهت خیس کردن چشمان را خریداری می کنید، و نه سفید کننده های چشمی – سفید کننده های چشمی فقط باعث تحریک بیشتر می شود).
اگر با یک مورد شدیدتر از خشکی چشم دست و پنجه نرم می کنید، پزشک ممکن است برای کاهش التهاب روش های درمانی دیگری را تجویز کند که مواردی از قبیل قطره های کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب یا لوله های ساخته شده از سیلیکون یا کلاژن است که می تواند به مسدود شدن مجاری اشک آور کمک کرده و از خشک شدن سریع رطوبت جلوگیری کند. فقط کافی است تا سوال بپرسید که چه درمانی برای شما بهتر است.
2. آلرژی
اوه، آلرژی های قدیمی خوب. اگر آلرژی دارید، به خوبی می دانید که آنها می توانند باعث آشفتگی چشمان شوند. می توانید برای آن سپاسگزار ورم ملتحمه آلرژیک باشید. ورم ملتحمه آلرژیک در واقع نوعی چشم صورتی رنگ است و هنگامی اتفاق می افتد که چیزی، ملتحمه شما را تحریک می کند که غشای ظریفی است که چشم ها و اطراف پلک های شما را می پوشاند. اگرچه ویروس ها و باکتری ها می توانند باعث چشم صورتی شوند، اما هنگامی که بدن نسبت به آلرژن هایی مانند: گرده، کرم های ریز خاک، گل و یا شوره حیوانات بیش از حد واکنش نشان می دهد این آلرژی از یک بیماری ناشی می شود. به گفته آکادمی آمریکایی آلرژی آسم و ایمونولوژی (AAAAI)، جهت تلاش برای محافظت از شما، سیستم ایمنی بدن آنتی بادی هایی تولید می کند که به سلول های مختلف بدن می روند و باعث می شوند مواد شیمیایی آزاد شوند که باعث ایجاد واکنش آلرژی زا می شوند.
اگر این روند چشم را تحت تأثیر قرار دهد، به آن ورم ملتحمه آلرژیک گفته می شود، و می تواند به سرعت علائمی مانند حساسیت به نور، خارش، اشک ریختن بیش از حد، قرمزی و احساس سوزش ایجاد کند. اگر مبتلا به ورم ملتحمه الرژیک هستید، پزشک احتمالا به شما می گوید برای جلوگیری از محرک های این آلرژی چه کاری انجام دهید (ما می دانیم و ما می دانیم که گفتنش آسان و انجامش دشوار است). اگر این امر کمکی نمی کند، مواردی مانند آنتی هیستامین ها و شات های آلرژی ممکن است علائم شما را به حداقل برسانند - با پزشک خود صحبت کنید تا بفهمید که چه چیزی برای شما منطقی تر است.
3. میگرن
کلینیک مایو می گوید: «میگرن می تواند نفس گیر باشد. نه تنها سردرد آن گاهی اوقات ناتوان کننده است، بلکه میگرن می تواند باعث علائمی از جمله حساسیت شدید به نور، حالت تهوع و استفراغ و تاری دید و سرگیجه شود». میگرن یکی از آن دسته بیماری هایی است که کارشناسان هنوز در حال کار کردن بر روی آن جهت درک کاملش هستند. تصور می شود که فعالیت در سلول های عصبی خاص باعث می شود رگ های خونی در مغز گشاد شود و همچنین باعث آزاد شدن مواد التهابی مانند پروستاگلاندین ها می شود که می تواند درد ایجاد کند. ایلان دانان دارای مدرک دکترای پزشکی و فوق لیسانس علوم که یک متخصص مغز و اعصاب در مرکز عصب شناسی ورزشی و پزشکی درد در موسسه سدار-سینایی کرلان-جاب واقع در لس آنجلس است، به SELF گفته است: «مکانیسم حساسیت به نور به طور خاص ممکن است مربوط به سوزش عصب سه قلو باشد، عصبی جمجمه ای که مسئولیت حواس در چهره شما را به عهده دارد».
دکتر دانان می گوید: «وقتی شما به میگرن مبتلا می شوید، سر و کار داشتن با نور می تواند برای شما دشوار باشد، اما ممکن است دریابید که تحمل انواع خاصی از نور مانند نور فلورسنت بسیار سخت است». تنها داشتن میگرن نیست که باعث حساسیت به نور می شود- بلکه می تواند دلایل دیگری نیز داشته باشد به گزارش کلینیک مایو، چراغ های روشن یک محرک شناخته شده میگرنی است و در کنار آن تعداد زیادی موارد دیگر مانند نوسانات سطح استروژن، غذاهایی مانند پنیرهای رسیده (پنیرهای خشک و بدون رطوبت)، الکل و کافئین، استرس، و تغییر در الگوی خواب شما نیز می تواند باعث حساسیت به نور شود.
اگر با میگرن مقابله می کنید، در مورد گزینه های درمانی با پزشک خود صحبت کنید. درمان صحیح میگرن برای هر فرد بسیار خاص است، اما می توانید داروهای ضد درد را برای تسکین میگرن دریافت کنید، زیرا این موارد به همراه داروهای پیشگیرانه تجویز می شود تا در وهله اول از ایجاد سردرد میگرنی پیشگیری کنید.
4. ضربه مغزی
به گفته کلینیک مایو، ضربه مغزی یک صدمه مغزی است که بر نحوه عملکرد مغز تأثیر می گذارد و معمولاً در اثر ضربات به سر ایجاد می شود. تأثیرات معمولاً موقتی اما ظریف هستند و ممکن است فوراً ظاهر نشوند. سپس، علائم می توانند روزها، هفته ها یا حتی طولانی تر باقی بمانند. کلینیک مایو می گوید: «برخی از علائم ممکن است به زودی بعد از آسیب دیدگی سر بروز پیدا کنند، از جمله: سردرد، از دست دادن موقتی هوشیاری، گیجی، فراموشی در مورد آنچه باعث آسیب دیدگی شده، سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، لکنت زبان داشتن، ظاهر به هم ریخته داشتن، و خسته بودن، اما برخی از علائم ممکن است با تاخیر رخ دهد مانند: مشکل در تمرکز یا به یاد آوردن چیزها، مشکل در خواب، تغییر شخصیت، افسردگی، مشکل در بو کردن یا مزه کردن چیزها، و بله، حساسیت به نور».
دکتر دانان می گوید: «این بسیار نادر است که کسی که دچار ضربه مغری شده، به نور حساسیت پیدا کند بدون اینکه دچار سردرد شود- این دو مشکل معمولا با هم همراه هستند». متخصصان استراحت کردن را بعد از ضربه مغزی تجویز می کنند- هم از نظر جمسی و هم از نظر روحی- زیرا این امر به مغز کمک می کند سریع تر درمان شود. فراتر از آن، اگر دچار ضربه مغزی شده اید، و سردرد شما تسکین نمی یابد، پزشک می تواند درمان هایی را برای مشکلات خاص مانند مسکن ها تجویز نماید.
5. بیماری کراتیت
به گزارش کلینیک مایو، بیماری کراتیت التهاب قرنیه چشم است که می تواند با علائم مختلفی همراه باشد که چشمان شما را برای درخواست کمک به گریه می اندازد. انواع مختلفی از بیماری کراتیت وجود دارد، مانند: کراتیت باکتریایی، کراتیت ویروسی، کراتیت قارچی، کراتیت ناشی از انگلی که انگل آکانتامبا نامیده می شود و کراتیت های غیر عفونی. بیشتر آنها با اسم نوع کراتریت توضیح داده می شوند، به غیر از کراتریت های غیر عفونی. کراتیت های غیر عفونی نوعی التهاب قرنیه چشم هستند که به دلیل اتفاقاتی مانند استفاده از لنزهای چشمی به مدت طولانی یا مرتکب شدن سایر اشتباهات لنزهای تماسی رخ می دهد.
کریستوفر جی راپوانو که دارای مدرک دکترای پزشکی و رئیس خدمات قرنیه در بیمارستان Wills Eye واقع در فیلادلفیا است به SELF می گوید: «اهمیتی ندارد که علت بیماری کراتریت التهابی قرنیه چیست، این التهاب می تواند باعث ناراحتی چشم در اثر نور شود و باعث ایجاد حساسیت می شود». کلینیک مایو می گوید: علائم دیگر بیماری کراتیت شامل درد چشم، قرمزی، تاری دید، اشک ریختن بیش از حد، احساس اینکه چیزی در چشم است و ترشحات چشم می باشد.
درمان مناسب کراتیت در واقع به علت آن بستگی دارد. به عنوان مثال استفاده از آنتی بیوتیک به یک مورد ابتلا به کراتیت ویروسی کمک نمی کند. به همین دلیل خیلی مهم است که اگر فکر می کنید با کراتیت سروکار دارید، به پزشک چشم خود مراجعه کنید. آنها می توانند در صورتیکه مورد التهابی شما باکتریایی یا انگل آکانتامبا باشد، آنتی بیوتیک را تجویز کنند و یا داروهای ضد قارچی را در صورتی که عامل التهاب شما قارچی باشد تجویز نمایند. یا ضد ویروس ها را در صورت لزوم تجویز نمایند. آنها همچنین می توانند شیوه زندگی را توصیه کنند که می تواند به رفع ناراحتی شما کمک کند، مانند استفاده نکردن از لنزهای چشمی تا زمانی که بیماری کراتیت شما برطرف شود.
6. خراش قرنیه
در یک کلام، خراش قرنیه به این معنی است که بریدگی یا خراش بر روی چشم اتفاق افتاده است. اگرچه خراش در هر نقطه دیگر از بدن شما ممکن است چیر مهمی نباشد، اما خراش بر روی چشم یک موضوع دیگر است. نیرالی بات دارای مدرک دکترای پزشکی و استادیار در کلینیک چشم پزشک بالینی در Penn Medicine به SELF می گوید: «این می تواند بسیار دردناک باشد».
کلینیک مایو می گوید: «خراش قرنیه معمولا زمانی اتفاق می افتد که یک جسم زبر به بافت چشم ظریف برخورد می کند مانند: گرد و خاک، آلودگی، ماسه و یا حتی لبه های تیز برگه کاغذ. (ببخشید اما با فکر کردن به آن هم برای همیشه فریاد می کشیم). اهمیتی ندارد که چگونه این اشیاء با چشم شما برخورد می کنند، اما خراش چشم می تواند باعث حساسیت به نور شود، که با درد، احساس بودن چیزی در چشم، قرمزی، اشک ریختن، تاری دید، سردرد نیز همراه است».
در نهایت درمان آن به این مساله بستگی دارد که خراش چشم تا چه اندازه وخیم است. اگر خراش بسیار جزئی باشد، پزشک احتمالا می گوید که این مشکل خودش برطرف خواهد شد (دکتر بات می گوید: این مساله باید بعد از چند روز کاملا دردناک بهبود یابد). اما اگر احتمال عفونت وجود داشته باشید یا واقعا شما را آزار می دهد، چشم پزشک ممکن است قطره چشم آنتی بیوتیک یا قطره چشم استروئیدی برای کاهش التهاب تجویز کند.
7. پره اکلامپسی
کلینیک مایو می گوید: «پره اکلامپسی یک عارضه بالقوه خطرناک برای بارداری است که باعث ایجاد فشار خون بالا همراه با علائم آسیب به سیستم ارگان های دیگر مانند کبد و کلیه ها می شود». دکتر ماسکزاک می گوید: « گاهی اوقات افراد مبتلا به پره اکلامپسی هیچ گونه علائمی ندارند. با این وجود، پره اکلامپسی با آسیب رساندن به شبکیه (بافت پشت چشم که در پردازش نور کمک می کند) یا ایجاد تورم عصب بینایی، که شبکیه را به مغز متصل می کند، بر روی چشم تأثیر می گذارد. هر دو این موارد می توانند باعث ایجاد حساسیت به نور شوند». به گزارش کلینیک مایو، این بیماری همچنین می تواند علائمی مانند: سردردهای شدید، درد در ناحیه فوقانی شکم، تهوع یا استفراغ، ادرار کمتر از حد معمول و تنگی نفس ایجاد کند.
اگر مبتلا به پره اکلامپسی هستید، پزشک زنان و زایمان شما ممکن است قبل از اینکه شما متوجه این علائم شوید، با انجام آزمایش متوجه این بیماری شود. اما اگر این علائم را دارید، مهم است که سریعا در مورد آنها با پزشک صحبت کنید. در صورت عدم درمان، این بیماری می تواند عوارض جدی برای شما و بارداری شما ایجاد کند، بنابراین درمان سریع ضروری است. تنها روش درمانی واقعی پره اکلامپسی زایمان است، اما اگر برای زایمان شما خیلی زود است، پزشک می تواند دارویی ها را برای درمان موقتی مانند: داروهای کاهش دهنده فشار خون تجویز نماید.
8. قوز قرنیه
نکته سریع در مورد قرنیه شما: این لایه های نازک روی سطوح هر چشم معمولاً گرد است، اما در آنچه که به عنوان قوز قرنیه شناخته می شود، می توانند به شکل مخروط پیچیده شوند. به گفته کلینیک مایو، این شکل غیر طبیعی باعث می شود که چشمان به طور صحیح تمرکز نکند، که می تواند بینایی شما را تحریف کند، باعث ایجاد حساسیت به نور و به طور کلی یک درد واقعی شود. کارشناسان هنوز نمی دانند چه عواملی باعث ایجاد قوز قرنیه می شود، اما عواملی مانند داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری می توانند خطر ابتلا شما را افزایش دهند. خبر خوب این است که پزشکان روش ایی برای درمان آن دارند. اغلب روش های درمانی شامل عینک یا لنزهای تماسی برای مقابله با اعوجاج بینایی است. این حتی ممکن است تنها درمانی باشد که شما نیاز پیدا می کنید، زیرا گاهی اوقات قرنیه افراد در هنگام ابتلا به بیماری قوز قرنیه، به مرور زمان ثبات می یابد. با این حال، اگر قوز قرنیه در حال پیشرفت است، پزشک ممکن است بخواهد در مورد جراحی به عنوان یک گزینه صحبت کند.
9. یووئیت
انستیتوی ملی چشم می گوید: یووئیت اصطلاحی است که برای توصیف گروهی از بیماریهای التهابی وجود دارد که می تواند باعث تورم یا از بین رفتن بافت چشم شود. در کمال تعجب، یووئیت معمولا بر روی قسمتی از چشم تاثیر می گذارد که یووه آ نامیده می شود که نوعی لایه میانی است که رگ های خونی زیادی در آن جریان دارند. با این وجود، این بیماری می تواند به سایر قسمت های چشم نیز آسیب برساند. انستیتوی ملی چشم می گوید: یووئیت به دلیل التهاب اتفاق می افتد که مسائل مختلفی می توانند شروع کننده آن باشند. شاید یک عفونت چشمی داشته باشید که منجر به التهاب می شود.
شاید یک بیماری التهابی داشته باشید که ممکن است چشم را تحت تأثیر قرار دهد، مانند: پسوریازیس، اسکلروز چندگانه یا کولیت اولسراتیو. مهم نیست که چرا این التهاب اتفاق می افتد، علائم بسیار سریع ظاهر می شوند و ممکن است شامل حساسیت به نور، تاری دید، مگس پران چشم، درد و قرمزی باشد. در صورت ابتلا به یووئیت، پزشک معالج روی درمان هایی به منظور کاهش التهاب مانند قطرات چشم استروئیدی تمرکز خواهد کرد. اگر یووئیت ناشی از یک بیماری اساسی است، آنها می خواهند به شما در مراقبت از آن نیز کمک کنند.
نتیجه گیری
اگر با حساسیت مداوم به نور سر و کار دارید، سعی نکنید خودتان علت آن را تشخیص دهید. در صورت امکان، با پزشک خود مشورت کنید. همانطور که در اینجا مشاهده می کنید موارد بسیاری وجود دارد که ممکن است باعث ایجاد حساسیت به نور شود و بسیاری از آنها علائم گیج کننده مشابه دارند. نظر خواهی از یک متخصص چشم پزشکی مطمئن ترین راه برای این است که متوجه شوید چه چیزی باعث ایجاد حساسیت به نور می شود، بنابراین می توانید از حسی شبیه به یک خون آشام داشتن دست بکشید و دوباره مانند یک انسان زندگی کنید.
منبع: self