دیگوکسین دارویی است که برای درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مورد استفاده قرار می گیرد. دیگوکسین در قالب قرص، تزریقی، الگزیر و قطره خوراکی در دسترس است. در این مقاله سلام دنیا، ما در خصوص اطلاعات دارویی قرص دیگوکسین از جمله: قرص دیگوکسین برای چیست؛ موارد استفاده، نحوه مصرف، عوارض و تداخلات دارویی دیگوکسین صحبت کردیم. با ما همراه باشید.
قرص دیگوکسین برای چیست
موارد استفاده از دیگوکسین
از دیگوکسین در کنار داروهای دیگر جهت درمان نارسایی قلبی استفاده می شود. از این دارو جهت درمان انواع خاصی از ضربان قلب نامنظم (مانند فیبریلاسیون مزمن دهلیزی) استفاده می شود. درمان نارسایی قلبی ممکن است به حفظ توانایی شما در راه رفتن و ورزش کمک کند و ممکن است قدرت قلب شما را بهبود ببخشد. درمان نامنظم بودن ضربان قلب می تواند توانایی ورزش کردن را در شما بهبود ببخشد. دیگوکسین به گروهی از داروها تعلق دارد که با نام «گلیکوزیدهای قلبی» شناخته می شوند. این دارو با تاثیرگذاری بر روی برخی از مواد معدنی (سدیم و پتاسیم) در داخل سلول های قلبی شما اثر می کند. این دارو میزان استرین در قلب را کاهش می دهد و به حفظ ضربان قلب طبیعی، پایدار و قوی کمک می کند.
نحوه مصرف قرص دیگوکسین
- این دارو را به شکل خوراکی، با یا بدون غذا و معمولا یک بار در روز یا مطابق با تجویز پزشک مصرف کنید. اگر فرم مایع این دارو را مصرف می کنید، با استفاده از دستگاه یا قاشق مخصوص اندازه گیری ساخته شده توسط کارخانه سازنده دارو، دوز مناسب این دارو را تعیین کنید. از قاشق های خانگی برای این منظور استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است دوز مناسب این دارو را دریافت نکنید.
- در صورتی که غذاهایی با فیبر زیاد را مصرف کرده باشید یا اگر داروهای خاص دیگری مصرف می کنید، ممکن است بدن شما نتواند دیگوکسین را به خوبی جذب کند. بنابراین، این دارو را حداقل دو ساعت قبل یا بعد از مصرف غذاهایی حاوی فیبر بالا (مانند سبوس) مصرف کنید.
- در صورتی که داروهای کلستیرامین، کلستیپول یا پسیلیوم مصرف می کنید، برای مصرف آن ها حداقل دو ساعت بعد از مصرف داروی دیگوکسین صبر کنید. در صورتی که آنتی اسیدها، کائولین پکتین، شیر دارای منیزیم، متوکلوپرامید، سولفاسالازین یا اسید آمینو سالیسیلیک مصرف می کنید، هر چقدر که می توانید، بین مصرف آن ها با داروی دیگوکسین فاصله ایجاد کنید. اگر مطمئن نیستید که چه زمانی از این داروها مصرف کنید، از پزشک متخصص خود در این زمینه سوال بپرسید.
حتما بخوانید: قرص متوکلوپرامید برای چیست
- میزان دوز مصرفی شما بستگی به شرایط پزشکی، سن، وزن، تست های آزمایشگاهی و پاسخ به درمان دارد.
- این دارو را به طور مرتب مصرف کنید تا بیش ترین فواید آن را کسب کنید. جهت کمک به یادآوری، هر روز آن را در یک زمان خاص مصرف کنید. مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک خود متوقف نکنید. برخی از شرایط ممکن است با قطع ناگهانی مصرف این دارو وخیم تر شود.
اگر علائم شما ادامه پیدا کرد و یا وخیم تر شد، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض قرص دیگوکسین
- ممکن است حالت تهوع، استفراغ، سردرد، سرگیجه، بی اشتهایی و اسهال رخ دهد. اگر هر یک از این عوارض جانبی ادامه پیدا کرد و یا وخیم تر شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
- به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است؛ زیرا او قضاوت کرده است که فواید آن بیش تر از خطر عوارض جانبی دارو است. بسیاری از افراد با مصرف این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
- اگر هر یک از عوارض جانبی نادر اما جدی زیر را داشتید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید: ضعف، تغییرات خلقی یا روحی، تغییر در بینایی (مانند تغییر در بینایی یا زرد یا سبز دیدن)، بزرگ یا حساس شدن سینه های در مردان.
- اگرچه این دارو برای درمان انواع خاصی از نامنظمی ضربان قلب استفاده می شود، اما به ندرت ممکن است باعث انواع دیگر ضربان قلب نامنظم شود. اگر متوجه هر گونه ضربان قلب غیر عادی سریع یا آهسته یا نامنظم شدید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.
- واکنش بسیار جدی آلرژی زا به این دارو نادر است. با این وجود، اگر هر گونه علائم جدی یک واکنش آلرژی زا از جمله موارد زیر را مشاهده کردید، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: جوش یا خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این یک فهرست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست. اگر شما عوارض جانبی دیگر ذکر نشده در فهرست فوق را مشاهده کردید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
اقدامات احتیاطی در هنگام مصرف دیگوکسین
- قبل از مصرف دیگوکسین، اگر به این دارو یا به داروهای مشابه آن آلرژی دارید (مانند دیژیتوکسین)، و یا هر گونه آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیرفعال باشد، که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژی زا یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیش تر با داروساز خود صحبت کنید.
- قبل از مصرف این دارو، با پزشک یا داروساز خود در مورد سابقه پزشکی تان به ویژه اگر هر یک از شرایط زیر را دارید، صحبت نمایید: مشکلات کلیوی، مشکلات تیروئید (تیروئید کم کار یا پرکار).
حتما بخوانید: تیروئید چیست
این دارو ممکن است باعث سرگیجه یا تاری دید شود. الکل یا ماری جوانا (با نام انگیسی Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه شما شود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. مصرف الکل خود را محدود کنید. در صورت استفاده از ماری جوانا (Cannabis) به پزشک خود اطلاع دهید.
- تعادل در برخی از مواد معدنی موجود در خون (کلسیم، پتاسیم، منیزیم) می تواند بر نحوه اثر گذاری این دارو در بدن شما تاثیر گذار باشد. مصرف برخی از داروها مانند «قرص های آب» (ادرار آور)، ممکن است بر میزان طبیعی این مواد معدنی در بدن شما تاثیر بگذارند. در صورتی که قرص های آب مصرف می کنید، و یا سابقه پزشکی عدم تعادل مواد معدنی در بدن دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. از پزشک یا داروساز خود بپرسید که آیا باید مکمل های غذایی مصرف کنید یا رژیم های خاص غذایی داشته باشید.
- قبل از جراحی یا انجام اقدامات خاصی بر روی قلب (مانند شوک هماهنگ قلبی)، به پزشک یا دندان پزشک خود اطلاع دهید که این دارو را مصرف می کنید.
- نوزادان و کودکان ممکن است نسبت به تاثیرات این دارو به ویژه تاثیرات بر روی ضربان قب، حساس تر باشند.
مصرف دیگوکسین در بارداری
- در دوران بارداری، این دارو فقط در شرایطی که به وضوح به آن نیاز باشد، باید مورد استفاده قرار بگیرد. در مورد خطرات و فواید مصرف آن در دوران بارداری با پزشک خود مشورت کنید.
- دیگوکسین به شیر مادر منتقل می شود. اگرچه هیچ گونه گزارشی مربوط به آسیب رسیدن به نوزادان شیرخوار گزارش نشده است، اما قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی دیگوکسین
بخش نحوه استفاده از دارو را نیز مطالعه کنید.
- تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر عملکرد داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تعاملات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.
- سایر داروها می توانند باعث دفع دیگوکسین از بدن شما شوند، که می تواند بر نحوه اثرگذاری این دارو تاثیر بگذارد. نمونه هایی از این داروها عبارتند از: داروهای ضد قارچ های آزول (مانند ایتراکونازول)، دروندارون، لاپاتینیب، آنتی بیوتیک های ماکرولید (مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین)، پروپافنون، ریفامپین، گل راعی و سایر داروها.
برخی از محصولات داروی ترکیباتی هستند که می تواند نارسایی قلبی شما را وخیم تر کند. به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید که چه داروهایی مصرف می کنید، و از آن ها بپرسید که چگونه به صورت ایمن از این داروها استفاده کنید (به ویژه داروهای سرفه و سرماخوردگی، داروهای مربوط به رژیم غذایی، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن).
اوردوز یا استفاده بیش از حد از دیگوکسین
اگر کسی اوردوز کرده و یا علائم جدی مانند بیهوشی یا مشکلات تنفسی دارد، با 115 تماس بگیرید.
نکات مهم دیگر در رابطه با مصرف دیگوکسین
- این دارو را با دیگران سهیم نشوید.
- آزمایشات و یا تست های پزشکی (مانند سطح دیگوکسین، سطح مواد معدنی در خون، آزمایش عملکرد کلیه، الکتروکاردیوگرام) باید در هنگام مصرف این دارو انجام شود. بر اساس نوبت خود به مطب پزشک و آزمایشگاه مراجعه کنید. برای جزئیات بیش تر با دکتر خود مشورت کنید.
- فشار خون و نبض (ضربان قلب) را به طور مرتب در هنگام مصرف این دارو اندازه گیری کنید. بیاموزید که چگونه فشار خون و نبض خود را در خانه اندازه گیری کنید و نتایج را با پزشک خود در میان بگذارید.
دوزهای فراموش شده دیگوکسین
اگر مصرف یک دوز از این دارو را فراموش کردید، در صورتی که قبل از 12 ساعت از برنامه زمانی دوز مصرفی شما باشد، آن را هر زمان که به خاطر آوردید، مصرف کنید. اگر بیش از 12 ساعت از برنامه زمانی معمول مصرف دوز گذشته است، آن دوز را مصرف نکنید. دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی معمول آن مصرف کنید. دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید. اگر مصرف بیش از دو دوز این دارو را به صورت پی در پی فراموش کردید، با پزشک خود تماس بگیرید تا در مورد برنامه زمانی جدید مصرف دارو صحبت کنید.
طریقه نگهداری از دیگوکسین
- این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید و آن را در حمام نگهداری نکنید.
- تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
- این دارو را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر این که در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
- این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید.
منبع: webmd