قوز قرنیه یا کراتوکونوس (ker-uh-toe-KOH-nus) هنگامی رخ می دهد که قرنیه یعنی سطح جلویی شفاف و گنبدی شکل چشم شما نازک می شود. قرنیه مخروطی شکل باعث تاری دید می شود و ممکن است باعث حساسیت به نور و زدن چشم شود. در این مقاله از سلام دنیا، درباره اینکه قوز قرنیه چیست و جدیدترین روش درمان آن و علت و عوارض کراتوکونس برای شما بیان کرده ایم. با ما همراه باشید.
قوز قرنیه یا کراتوکونوس چیست
قوز قرنیه یا کراتوکونوس (ker-uh-toe-KOH-nus) هنگامی رخ می دهد که قرنیه یعنی سطح جلویی شفاف و گنبدی شکل چشم شما نازک می شود و به تدریج دچار بیرون زدگی و حالت مخروطی شکل پیدا کند.
قرنیه مخروطی شکل باعث تاری دید می شود و ممکن است باعث حساسیت به نور و زدن چشم شود. اگرچه قوز قرنیه اغلب بر روی یک چشم بیشتر از چشم دیگر اثر می گذارد،اما معمولاً هر دو چشم را درگیر می کند. این بیماری به طور کلی افراد 10 تا 25 ساله را تحت تأثیر قرار می دهد. ممکن است این عارضه به مدت 10 سال یا بیشتر به آرامی پیشرفت کند.
حتما بخوانید: درمان خشکی چشم با ساده ترین روش های خانگی
در مراحل اولیه پیشرفت بیماری، ممکن است بتوانید مشکلات بینایی را با استفاده از عینک یا لنزهای تماسی نرم اصلاح کنید. در مراحل بعد، ممکن است با لنزهای تماسی سفت نافذ گاز یا انواع دیگر لنزها مانند لنزهای اسکلرال راحت باشید. اگر وضعیت بیماری شما در مرحله پیشرفته باشد ، ممکن است به عمل پیوند قرنیه احتیاج داشته باشید.
جدیدترین روش درمان قوز قرنیه
یک درمان جدید به نام اتصال بین کلاژن های قرنیه یا کلاژن کراس لینکینگ ممکن است به کند شدن یا جلوگیری از پیشرفت قوز قرنیه کمک کند، احتمالاً این کار از نیاز به پیوند قرنیه در آینده جلوگیری می کند. این روش درمانی ممکن است علاوه بر گزینه های اصلاح بینایی در قسمت بالا ارائه شود.
علائم قوز قرنیه:
علائم و نشانه های قوز قرنیه ممکن است با پیشرفت بیماری تغییر کند. این علائم عبارتند از:
- تاری یا اختلال در دید
- افزایش حساسیت به نور شدید و خیره کننده ، که می تواند باعث بروز مشکل در هنگام رانندگی در شب شود
- نیاز به تغییر مکرر نسخه های عینک
- بدتر شدن یا کدر شدن ناگهانی بینایی
برای قوز قرنیه چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
اگر بینایی شما به سرعت بدتر شد ، که ممکن است به دلیل انحنای نامنظم چشم (آستیگماتیسم) ایجاد شود، به چشم پزشک خود (یا اپتومتریست) مراجعه کنید .همچنین ممکن است چشم پزشک در معاینات معمول چشم به دنبال علائم کراتوکونوس باشد.
علل بروز قوز قرنیه:
اگرچه تصور می شود عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز قوز قرنیه دخیل باشند، اما با این حال هیچ کس نمی داند که چه عواملی باعث بروز این بیماری می شوند. تقریباً از هر 10 نفر 1 نفر مبتلا به قوز قرنیه با سابقه خانوادگی است.
عوامل خطر بیماری قوز قرنیه:
این عوامل می توانند احتمال ابتلا به کراتوکونوس را افزایش دهند:
- سابقه خانوادگی ابتلا به قوز قرنیه
- مالش شدید چشم ها
- داشتن شرایط خاص مانند رتینیت پیگمنتوزا ، سندرم داون، سندرم اهلر دانلوس Ehlers-Danlos، تب یونجه و آسم
عوارض قوز قرنیه:
در برخی شرایط، قرنیه ممکن است به سرعت متورم و باعث کاهش ناگهانی بینایی و ایجاد زخم در قرنیه شود. این امر به دلیل شرایطی ایجاد می شود که در آن لایه داخلی قرنیه شما شکسته می شود و اجازه می دهد مایعات وارد قرنیه (هیدروپس) شود. تورم معمولاً به خودی خود فروکش می کند اما ممکن است زخمی ایجاد شود که بر بینایی شما تأثیر بگذارد.
حتما بخوانید: 18 علت شایع گودی و سیاهی زیر چشم
قوز قرنیه پیشرفته همچنین ممکن است باعث زخم قرنیه شود، به ویژه در قسمتی که حالت مخروطی قرنیه برجسته تر است. زخم قرنیه باعث بدتر شدن مشکلات بینایی می شود و ممکن است به جراحی پیوند قرنیه نیاز داشته باشد.
روش تشخیص قوز قرنیه:
برای تشخیص قوز قرنیه، چشم پزشک سابقه پزشکی و خانوادگی شما را بررسی می کند و معاینه چشم را انجام می دهد. او ممکن است برای تعیین جزئیات بیشتر در مورد شکل قرنیه آزمایشات دیگری انجام دهد. آزمایش های تشخیص قوز قرنیه شامل موارد زیر است:
1. آزمایش انکسار چشم
در این آزمایش چشم پزشک از تجهیزات خاصی استفاده می کند تا چشم شما را از لحاظ مشکلات بینایی بررسی کند. او ممکن است از شما بخواهد از طریق دستگاهی که شامل لنزهای مختلف است (فوروپتر) نگاه کنید تا به شما کمک کند که کدام لنز بیشترین دید را به شما می دهد. بعضی از پزشکان ممکن است از یک وسیله دستی (رتینوسکوپ) برای معاینه چشم شما استفاده کنند.
2. معاینه اسلیت برقی
در این آزمایش پزشک یک پرتوی عمودی از نور را به سطح چشم شما هدایت می کند و از یک میکروسکوپ با قدرت تفکیک پذیری پایین برای مشاهده چشم شما استفاده می کند. او شکل قرنیه شما را ارزیابی و مشکلات احتمالی دیگر در چشم تان را بررسی می کند.
3. کراتومتری
در این آزمایش چشم پزشک یک دایره نور را روی قرنیه شما متمرکز کرده و بازتاب آن را برای تعیین فرم اساسی قرنیه شما مشخص می کند.
4. نقشه برداری قرنیه
آزمایشات ویژه تصویربرداری ، مانند توموگرافی و توپوگرافی قرنیه ، تصاویر را برای ایجاد یک نقشه دقیق از قرنیه شما ذخیره می کنند. توموگرافی قرنیه همچنین می تواند ضخامت قرنیه شما را اندازه گیری کند. توموگرافی قرنیه اغلب می تواند علائم اولیه قوز قرنیه را قبل از مشاهده بیماری با معاینه اسلیت برقی تشخیص دهد.
درمان قوز قرنیه (آیا قوز قرنیه درمان دارد)
درمان کراتوکونوس یا قوز قرنیه به شدت وضعیت شما و سرعت پیشرفت بیماری بستگی دارد. به طور کلی، دو رویکرد برای درمان قوز قرنیه وجود دارد: کاهش سرعت پیشرفت بیماری و بهبود بینایی شما.
اگر قوز قرنیه در حال پیشرفت باشد، احتمالا اتصال بین کلاژن های قرنیه برای کند کردن یا توقف پیشرفت بیماری تجویز می شود . این یک روش درمانی جدیدتر است که قابلیت جلوگیری از نیاز به پیوند قرنیه در آینده را دارد. با این حال، این روش درمانی قوز قرنیه را رفع نمی کند یا بینایی را بهبود نمی بخشد.
حتما بخوانید: علت پرش چشم یا تیک چشم چیست
بهبود بینایی شما به شدت مشکل قوز قرنیه بستگی دارد. قوز قرنیه خفیف تا متوسط را می توان با عینک یا لنزهای تماسی درمان کرد. احتمالاً این یک درمان طولانی مدت خواهد بود، به خصوص اگر قرنیه شما با گذشت زمان یا از طریق عمل کراس لینکینگ ثابت شود.
در بعضی افراد مبتلا به قوز قرنیه، قرنیه با پیشرفت بیماری دچار زخم می شود یا با استفاده از لنزهای تماسی دچار مشکل می شود. ممکن است جراحی پیوند قرنیه برای این افراد لازم باشد.
انواع لنزها برای قوز قزنیه
عینک یا لنزهای تماسی نرم. عینک یا لنزهای تماسی نرم می توانند تاری و اختلال دید در قوز قرنیه اولیه را اصلاح کنند. اما افراد به دلیل تغییر شکل قرنیه به طور مکرر نیاز به تغییر نسخه عینک یا لنزی تماسی دارند.
لنزهای تماسی سخت. لنزهای تماسی سخت (سفت قابل نفوذ گاز) اغلب مرحله بعدی برای درمان قوز قرنیه پیشرفته تر هستند. لنزهای سخت ممکن است در ابتدا احساس ناخوشایندی ایجاد کنند، اما بسیاری از افراد با پوشیدن آنها سازگار می شوند و می توانند دید بسیار خوبی داشته باشند. این نوع لنزها می توانند متناسب با قرنیه شما ساخته شوند.
لنزهای داخل چشمی (کوله پشتی). اگر لنزهای سفت و سخت ناراحت کننده باشند ، پزشک شما توصیه می کند یک لنز تماسی "Piggyback یا داخل چشمی" سخت را روی لنز نرم قرار دهید.
لنزهای هیبریدی. این لنزهای تماسی دارای یک مرکز سفت و سخت با یک حلقه نرمتر در خارج برای راحتی بیشتر هستند. افرادی که تحمل لنزهای تماسی سخت را ندارند ممکن است لنزهای هیبریدی را ترجیح دهند.
لنزهای اسکلرال. این لنزها برای تغییرات بسیار نامنظم شکل قرنیه در قوز قرنیه پیشرفته مفید هستند. به جای قرار گرفتن روی قرنیه مانند لنزهای تماسی سنتی، لنزهای اسکلرال روی قسمت سفید چشم (اسکلرا) و روی قوس قرنیه می نشینند بدون اینکه آن را لمس کنند. اگر از لنزهای داخل چشمی یا اسکلرال استفاده می کنید، حتماً آنها را توسط پزشک چشم با تجربه در زمینه درمان قوز قرنیه انتخاب کنید. همچنین برای اینکه ببینید آیا آنها رضایت بخش باقی می مانند یا خیر باید معاینه منظم داشته باشید. لنز نامناسب می تواند به قرنیه آسیب برساند.
2. روشهای درمانی قوز قرنیه:
1. اتصال بین کلاژن های قرنیه
در این روش ، قرنیه با قطرات چشمی ریبوفلاوین اشباع شده و با نور ماوراء بنفش درمان می شود. این امر باعث اتصال کلاژن قرنیه می شود که قرنیه را سفت می کند تا از تغییرات بیشتر جلوگیری کند. اتصال بین کلاژن های قرنیه ممکن است با تثبیت قرنیه در مراحل اولیه بیماری به کاهش خطر پیشرفت از دست دادن بینایی کمک کند.
2. جراحی قوز قرنیه:
در صورت داشتن زخم قرنیه ، نازک شدن شدید قرنیه ، کاهش بینایی با قوی ترین لنزهای تجویز شده یا عدم توانایی در پوشیدن هر نوع لنز تماسی، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید. بسته به محل مخروط برآمده و شدت وضعیت شما ، گزینه های جراحی عبارتند از:
کراتوپلاستی نفوذی. اگر شما زخم یا نازکی شدید قرنیه دارید، احتمالاً به پیوند قرنیه (کراتوپلاستی) نیاز خواهید داشت. جراحی کراتوپلاستی نفوذی یک پیوند قرنیه کامل است. در این روش، پزشکان بخشی با ضخامت کامل از قرنیه مرکزی شما را برداشته و آن را با بافت پیوندی جایگزین می کنند.
کراتوپلاستی لایه عمیق قدامی (DALK). روش DALK پوشش داخلی قرنیه (اندوتلیوم) را حفظ می کند. این عمل به شما کمک می کند تا از پس زدن این لایه داخلی مهم که می تواند طی پیوند ضخامت کامل اتفاق بیفتد جلوگیری کنید.
پیوند قرنیه برای قوز قرنیه به طور کلی بسیار موفقیت آمیز است، اما عوارض احتمالی شامل پس زدن پیوند، دید ضعیف، عفونت و آستیگماتیسم است. آستیگماتیسم اغلب با استفاده مجدد از لنزهای تماسی کنترل می شود، که معمولاً بعد از پیوند قرنیه راحت تر است.
در اینجا کمی اطلاعات برای کمک به شما برای آماده شدن برای قرار ملاقات تان ارائه شده است.
چه کاری باید انجام دهید
قبل از قرار ملاقات خود لیستی از موارد زیر تهیه کنید:
- علائم و مدت زمانی که آنها طول کشید اند
- مهمترین استرسهای اخیر یا تغییرات زندگی
- تمام داروها، قطره های چشم، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید ، از جمله مقدار مصرف آنها
سوالاتی که باید از پزشک بپرسید
برخی سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید شامل موارد زیر است:
- مهمترین علل احتمالی علائم من چیست؟
- دلایل احتمالی دیگر چیست؟
- آیا به آزمایش نیاز دارم؟
- آیا این شرایط موقتی است؟
- چه روش های درمانی وجود دارد و کدام یک را توصیه می کنید؟
- گزینه های متفاوت برای درمان اولیه چیست؟
- به بیماری دیگری مبتلا هستم. چگونه می توانم آنها را به بهترین وجه با هم مدیریت کنم؟
- آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
چه انتظاری از پزشک خود داشته باشید
احتمالاً پزشک تان چندین سوال از شما می پرسد ، مانند:
- چه نوع علائم و نشانه هایی داشته اید؟
- چه زمانی با علائم مواجهه شدید؟
- آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه؟
- علائم شما چقدر شدید است؟
- آیا چیزی باعث بهبود علائم شما شده است ؟
- به نظر می رسد چه علتی، علائم شما را بدتر می کند؟
- آیا کسی در خانواده شما دچار قوز قرنیه است؟
سخن آخر
اگر در بینایی خود مشکل دارید، احتمالاً درمان را با مراجعه به یک چشم پزشک (یا اپتومتریست) شروع خواهید کرد. اگر چشم پزشک شما تشخیص دهد که ممکن است به کراتوکونوس مبتلا شده باشید، ممکن است به یک متخصص شما را ارجاع دهد که تخصص ویژه ای در زمینه بیماری قرنیه و جراحی دارد و برای انجام و تفسیر آزمایشات تصویربرداری از قرنیه و تعیین اینکه آیا نیاز به عمل کراس لینکینگ یا پیوند قرنیه دارید یا خیر به شما کمک کند.