میل رابطه جنسی با کودکان یا پدوفیلیا نوعی جاذبه جنسی مداوم نسبت به کودکان کمتر از سن بلوغ می باشد. این نوعی نابهنجاری جنسی تلقی می شود که در آن تحریک و لذت جنسی در فرد با رویاپردازی درباره داشتن رابطه جنسی غیرمعمول و افراطی بوجود می آید. میل مکرر به رابطه جنسی با کودکان به صورت تحریک و میل جنسی شدید یا رفتارهای شامل فعالیت های جنسی با کودکان نابالغ یا خردسال می باشد (کمتر از 3 سال) در طول یک دوره زمانی حداقل 6 ماهه می باشد.
میل رابطه جنسی با کودکان معمولاً در مردان بیشتر بوده و مردان ممکن است به هر دو جنس کودکان جذب شوند. میزان ارتباط آنها با بزرگسالان همجنس یا جنس مخالف متفاوت است. در این مقاله از سایت سلام دنیا، به بررسی اینکه پدوفیلیا چیست ؛ علائم میل جنسی به کودک کدام است ؛ عوامل و درمان پدوفیلیا پرداختیم. با ما همراه باشید.
پدوفیلیا (میل رابطه جنسی با کودکان) چیست
اختلال میل رابطه جنسی با کودکان می تواند در افرادی که این نابهنجاری جنسی را آشکار می نمایند و همچنین افرادی که هرگونه تمایل جنسی به کودکان را منکر می شوند، اما شواهدی دال بر این وضعیت را از خود نشان می دهند، قابل تشخیص است. برای اینکه این وضعیت تشخیص داده شود، فرد باید بر اساس میل جنسی خود عمل کرده و یا متحمل آشفتگی یا مشکلات میان فردی شدیدی به دلیل پرداختن به این میل و رویا شود. بدون این دو معیار، فرد ممکن است جهت گیری جنسی نسبت به رابطه با کودکان داشته باشد، اما به اختلال میل به رابطه جنسی با کودکان مبتلا نباشد.
میزان شیوع اختلال میل رابطه جنسی با کودکان مشخص نیست اما بیشترین میزان شیوع احتمالی آن در مردان از لحاظ تئوری بین سه تا پنج درصد می باشد. شیوع این وضعیت در زنان به نظر می رسد کسر کوچکی از درصد شیوع آن در مردان باشد. به طور تخمینی 20 درصد کودکان آمریکایی مورد آزار جنسی قرار گرفته اند که این امر تمایل به رابطه جنسی با کودکان را یک ناهنجاری جنسی رایج تبدیل می کند.
متجاوزین معمولاً دوستان خانوادگی یا خویشاوندان می باشند. انواع فعالیت ها متفاوت می شوند و ممکن است تنها شامل نگاه کردن به کودک در حین تعویض لباس یا لمس کردن وی باشد. با این وجود، گاهی اوقات این اعمال شامل رابطه جنسی دهانی یا لمس کردن ناحیه تناسلی کودک یا فرد متجاوز است. تحقیقات پیشنهاد می کنند کودکانی که مورد بی توجهی قرار گرفته یا تنها باشند، شانس بیشتری برای قرار گرفتن در معرض سوء استفاده جنسی خواهند داشت.
حتما بخوانید: اختلال مازوخیسم جنسی چیست
علائم و تشخیص پدوفیلیا
بر اساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5)، برای تشخیص این اختلال جنسی معیارهای زیر باید وجود داشته باشند:
- رویاپردازی: نیاز یا رفتارهای جنسی تکرار شونده در خصوص کودکان کمتر از سن بلوغ (معمولاً کمتر از 13 سال) برای یک دوره حداقل 6 ماهه.
- این نیازهای جنسی برآورده شده یا باعث بروز آشفتگی و اختلال در حوزه های اجتماعی، شغلی و غیره عملکرد فرد می شوند.
- فرد مذکور حداقل 16 سال سن داشته و حداقل 5 سال بزرگتر از کودکان بیان شده در معیار اول می باشد. بنابراین این شامل فردی که در اواخر دوران نوجوانی بوده و یک رابطه جنسی مداوم با یک فرد 12 یا 13 ساله دارد، نمی شود.
علاوه بر این، تشخیص اختلال تمایل به رابطه جنسی با کودکان باید مشخص کند که آیا فرد صرفاً به کودکان گرایش دارد یا خیر، به چه جنسیتی از کودکان جذب می شود و این که آیا خواسته های جنسی وی محدود به محارم وی می باشد یا خیر. چالش های در سر راه تشخیص میل به رابطه جنسی با کودکان وجود دارد.
افرادی که به این وضعیت دچار هستند به ندرت به صورت داوطلبانه به سراغ درمانهای مشاوره ای رفته و این درمانها معمولاً با حکم قضایی صورت می پذیرند. مصاحبه ها، مراقبت ها و مطالب اینترنتی ثبت شده از طریق بررسی های مجرمانه می توانند شواهد مفیدی در تشخیص این اختلال باشند. استفاده بیش از حد از مطالب جنسی مربوط به کودکان می تواند یک شاخص تشخیصی مفید محسوب شود.
علاوه براین، تحریک آلت تناسلی را می توان در شرایط آزمایشگاهی از طریق محرک جنسی اندازه گرفت و این سنجش بر اساس تغییرات نسبی در پاسخ آلت تناسلی قرار دارد. ناهنجاری های جنسی به صورت گروهی، معمولاً با یکدیگر همراه بوده و با نرخ بالایی با مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی اساسی یا اختلالات خلقی و سوء مصرف مواد در ارتباط هستند.
حتما بخوانید: کنترل میل جنسی و عوامل موثر در کاهش و افزایش آن
عوامل میل به رابطه جنسی با کودکان
عوامل میل به رابطه جنسی با کودکان (یا سایر ناهنجاری های جنسی) مشخص نمی باشد. شواهدی وجود دارد که این گرایش ممکن است سابقه خانوادگی داشته باشد هرچند کماکان مشخص نیست که این امر ریشه ژنتیکی داشته یا از رفتارهای آموخته شده نشات می گیرد. سابقه سوء استفاده جنسی در دوران کودکی نیز یک عامل بالقوه دیگر برای بروز میل به رابطه جنسی با کودکان می باشد.
هر چند این امر تاکنون اثبات نشده است. مدلهای یادگیری رفتاری توصیه می کنند کودکی که قربانی یا شاهد رفتارهای جنسی نامناسب بوده است، ممکن است نسبت به تقلید این رفتارها، شرطی شود. این افراد به دلیلی محرومیت از روابط عادی اجتماعی و جنسی، ممکن است به سراغ لذت طلبی از طریق روشهایی که از لحاظ اجتماعی کمتر پسندیده هستند، بروند.
مدلهای روانشناختی به بررسی روابط بالقوه بین هورمون ها و رفتارهای بویژه نقش پرخاشگری و هورمونهای جنسی مردانه می پردازند. میل به رابطه جنسی با کودکان نشان داده شده معمولاً در افراد کوتاه قد، چپ دست و با IQ پایین تر از جمعیت کلی، بیشتر می باشد. اسکن های مغزی نشان می دهند که این افراد ماده سفید (مدارهای اتصالات مغزی) کمتری داشته و حداقل یک تحقیق نشان داده است که این افراد نسبت به افرادی که این گرایش را ندارند بیشتر دچار آسیب های سر در دوران کودکی بوده اند.
افراد ممکن است در حوالی سن بلوغ متوجه این تمایل خود به کودکان شوند. تمایل به رابطه جنسی با کودکان ممکن است یک وضعیت دائمی باشد، اما ناهنجاری های جنسی ممکن است شامل اجزایی باشند که در گذر زمان تغییر یابند مانند پریشانی، اختلال روانی و تمایل فرد به عمل به خواسته ها و امیال.
درمان اختلال پدوفیلیا
تحقیقات این تصور را که مجرمان جنسی بخصوص مستعد تکرار رفتار هستند، رد کرده است. در واقعیت، نرخ تکرار رفتار برای این مجرمان نسبت به تمامی انواع دیگر جرائم کمتر می باشد و وزارت دادگستری ایالات متحده دریافته است که تنها حدود 3 درصد از کودک آزاران مجدداً ظرف مدت سه سال پس از آزادی از زندان دوباره مرتکب این جرم شده اند.
حتما بخوانید: فوت فتیش چیست و علل گرایش جنسی به پا
فراتحلیل ها بر روی صدها تحقیق نشان می دهد که پس از شناسایی این مجرمان، بسیاری از این افراد هرگز این کار را تکرار نکرده اند. (تمامی مجرمان جنسی که کودکان را قربانی خود می کنند، در این دسته قرار نمی گیرند و تنها 40 درصد آنان دارای معیارهای لازم برای قرار گرفتن در گروه افرادی که میل به رابطه جنسی با کودکان را دارند، می باشند.)
درحالی که درمان ممکن است به این افراد کمک کند تا در مقابل جذب شدن به سمت کودکان بیشتر مقاومت کنند، بسیاری از این افراد به دلیل ترس از عواقب قانونی مربوط به قوانین اجباری گزارش دهی متخصصین تایید شده شامل درمانگران، به سراغ کسب کمک های بالینی نمی روند. برای افراد مبتلا به این ناهنجاری که به سراغ درمان آن می روند، محققین پیشنهاد می کنند که مدلهای درمان رفتاری - شناختی می توانند موثر باشند.
این مدل ها ممکن است شامل شرط سازی آزارنده، مقابله با آشفتگی های شناختی، ایجاد همدلی با قربانیان (مانند نمایش فیلم هایی از پیامدهای بوجود آمده برای قربانیان)، آموزش جسارت (آموزش مهارت های اجتماعی، مدیریت زمان، ساختار)، پیشگیری از تکرار (شناسایی سوابق منجر به رفتار [شرایط پرخطر] و چگونگی مختل کردن سابقه های پیشین)، سیستم های نظارتی (مددکاران خانواده که به نظارت بر رفتار بیمار کمک می کنند)، و نگهداری مادام العمر.
داروها نیز می توانند همراه با روان درمانی برای رفع این ناهنجاری مورد استفاده قرار گیرند. این گونه داروها شامل مدروکسی پروژسترون استات (Provera) و لوپرولید استات (لوپرون)، آنتی آندروژن ها برای کاهش میل جنسی هستند. شدت میل جنسی به طور مداوم با رفتارهای جنسی نابهنجار ارتباط ندارد و میزان بالای تستوسترون در خون، یک مرد را مستعد این گونه اختلالات نمی کند.
هورمون هایی مانند مدروکسی پروژسترون استات و سایپروترون استات سطح تستوسترون در خون را کاهش داده، به طور بالقوه باعث کاهش انگیزه جنسی و پرخاشگری می شوند. این هورمون ها که به طور معمول در کنار درمان های رفتاری و شناختی استفاده می شوند، ممکن است باعث کاهش دفعات نعوظ، رویاهای جنسی و شروع رفتارهای جنسی از جمله خودارضایی و مقاربت شوند. همچنین داروهای ضد افسردگی مانند فلوکستین باعث کاهش انگیزه جنسی می شوند اما تخیلات جنسی را به طور مؤثر هدف قرار نمی دهند.
حتما بخوانید: داروی پروزاک (فلوکستین) چیست
روشهای درمانی شناختی شامل تغییر ساختار آسفتگی های شناختی و آموزش همدلی است. تغییر ساختارهای آشفتگی های شناختی شامل تصحیح تفکرات میل به رابطه جنسی با کودکان است که کودک بخواهد در آن مشارکت داشته باشد، است. آموزش همدلی شامل کمک به فرد مجرم در مورد نقطه نظرات قربانیان، شناسایی با قربانیان و درک صدمات وارده به آنها است. رویکردهای شرطی سازی مثبت بر آموزش مهارتهای اجتماعی و رفتارهای جایگزین مناسب تر متمرکز می باشد. به عنوان مثال، بازآفرینی شامل ارائه بازخورد فوری به بیمار است که ممکن است به وی در تغییر رفتار کمک کند.
کلینیک های پروژخ جلوگیری Dunkelfeld در آلمان، که از روش شناختی رفتاری برای آموزش مراجعین در مورد چگونگی کنترل انگیزه های جنسی خود استفاده می کنند، توانسته اند تاکنون بیش از 5000 نفر را که داوطلبانه به دنبال دریافت کمک و خدمات هستند، معالجه کنند. (آلمان در مقایسه با آمریکا، قوانینی برای گزارش دهی اجباری ندارد.) این کلینیک همچنین مداخلات روان شناختی دارویی از جمله داروهای کاهش دهنده تستسترون برای کاهش میل جنسی را ارائه می دهد.
نتایج اولیه پروژه، هرچند بر اساس نمونه های کوچک است، دلگرم کننده به نظر می رسد: شرکت کنندگان موفق شده اند توانایی های خودکنترلی را تجربه نموده و نگرش هایی که از تماس جنسی با کودکان پشتیبانی می کند، کاهش پیدا کرده اند. تعیین پیش بینی کاهش میل به ناهنجاری های جنسی دشوار است، زیرا تغییر تخیلات طولانی مدت جنسی در مورد کودکان معمولاً دشوار است.
سخن آخر
یک پزشک می تواند تلاش کند تا شدت این تخیلات را کاهش داده و به بیمار در توسعه راهکارهای مقابله کمک کند، اما فرد باید مایل باشد قبول کند که مشکلی وجود دارد و حاضر است برای شرکت در روند معالجه همکاری کند تا شانس موفقیت بیشتری داشته باشد. روان درمانی پویا، تکنیک های رفتاری، رویکردهای شیمیایی و حتی مداخلات جراحی نتایج مختلطی را ارائه می دهند. مراقبت مادام العمر ممکن است عملی ترین و واقع بینانه ترین رویکرد باشد.