بوپرنورفین (Buprenorphine): کاربرد، روش مصرف، عوارض و تداخلات قرص زیر زبانی b2

بوپرنورفین (Buprenorphine): کاربرد، روش مصرف، عوارض و تداخلات قرص زیر زبانی b2 بوپرنورفین به گروهی از داروها تعلق دارد که با نام «ترکیب افیونی آنتاگونیست آگونیست» شناخته می شوند. و برای درمان وابستگی یا اعتیاد به مواد مخدر به کار می رود. یبوست، سردرد و... از عوارض جانبی قرص زیر زبانی ب2 است.

بوپرنورفین یا ب2 (b2) برای درمان وابستگی یا اعتیاد به مواد مخدر (افیونی) استفاده می شود. در این مقاله اطلاعات دارویی بوپرنورفین یا زیر زبانی B2 مثل: طریقه مصرف، عوارض، نکات کلیدی و غیره توضیح داده شده است.

موارد استفاده از قرص زیر زبانی بوپرنورفین اچ سی ال یا ب2

از بوپرنورفین برای درمان وابستگی یا اعتیاد به مواد مخدر (افیونی) استفاده می شود. بوپرنورفین به گروهی از داروها تعلق دارد که با نام «ترکیب افیونی آنتاگونیست آگونیست» شناخته می شوند. این دارو، با پیشگیری از علائم ترک که در اثر قطع مصرف مواد افیونی ایجاد می شود، عمل می کند. این دارو به عنوان بخشی از برنامه درمانی برای سوء مصرف مواد مخدر (مانند نظارت، مشاوره، قراردادهای رفتاری و تغییر سبک زندگی) است.

نحوه استفاده از قرص زیر زبانی بوپرنورفین اچ سی ال (Buprenorphine-hcl)

  • قبل از شروع استفاده از قرص زیر زبانی بوپرنورفین اچ سی ال و هر بار که مجددا مصرف آن را آغاز می کنید، راهنمای دارویی آن را مطالعه کرده و در صورت امکان، بروشور اطلاعات مربوط به بیمار نوشته شده توسط داروساز خود را تهیه کنید. اگر سوالی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید.
  • این دارو را مطابق با تجویز پزشک و معمولا یک مرتبه در روز استفاده کنید. این دارو را به مدت 5 تا 10 دقیقه در زیر زبان خود قرار دهید و اجازه دهید تا کاملا حل شود. اگر روزانه مصرف بیش از یک قرص به شما تجویز شده است، ممکن است بخواهید یک یا دو قرص را به طور هم زمان در زیر زبان خود بگذارید. این دارو را نبلعیده و یا نجوید. در این صورت به خوبی اثر نخواهد کرد.

طریقه مصرف قرص زیر زبانی ب2

  • بوپرنورفین می تواند به تنهایی بعد از اینکه مصرف داروهای افیونی دیگر را متوقف کردید، برای دو روز اول تجویز شود.
  • این دارو اغلب در مطب پزشک به شما داده می شود. سپس پزشک برای ادامه درمان شما ترکیبی از داروهای بوپرنورفین یا نالوکسون را تجویز می کند. ترکیب با نالوکسون همان اثری را دارد که مصرف بوپرنورفین به تنهایی برای علائم ترک دارو ایجاد می کند. از ترکیب با داروی نالوکسون استفاده می شود تا از سوء استفاده (تزریق) داروها اجتناب شود.
  • بوپرنورفین در صورتی که بهترین شکل عمل می کند که اولین دوز آن با مشاهده اولین علائم ترک مواد افیونی مصرف شود. اگر مصرف بوپرنورفین بعد از مصرف مواد افیونی بسیار زودهنگام شروع شود، می تواند باعث بروز علائم ترک شود. برای برنامه های درمانی، از دستور پزشک خود تبعیت کنید.
  • دوز مصرفی بستگی به شرایط پزشکی و پاسخ به درمان دارد. دوز مصرفی خود را افزایش نداده، آن را سریع تر از زمان توصیه شده مصرف نکرده و یا مدت طولانی تر از میزان تجویز شده توسط پزشک مصرف نکنید. وقتی پزشک تجویز کرد، به درستی مصرف دارو را متوقف کنید.
  • این دارو را به طور مرتب مصرف کنید تا بیشترین فواید آن را کسب کنید. برای کمک به یادآوری، آن را هر روز در یک زمان (زمان های) خاص مطابق با تجویز پزشک مصرف کنید.
  • به ویژه اگر برای مدت طولانی از این دارو استفاده کرده اید و یا دوز بالایی از آن را مصرف کرده اید، قطع ناگهانی مصرف این دارو ممکن است باعث بروز علائم ترک شود. برای جلوگیری از بروز علائم ترک، پزشک باید دوز مصرفی دارو را به تدریج کاهش دهد. در صورت بروز علائم ترک مانند: بی قراری، تغییر روحی و روانی (از جمله اضطراب، مشکل در خواب، افکار خودکشی)، اشک، آبریزش بینی، حالت تهوع، اسهال، تعریق، درد عضلانی، یا تغییر ناگهانی در رفتار، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
  • داروی بوپرنورفین را تزریق («با سرنگ وارد بدن کردن») نکنید. تزریق آن می تواند خطرناک باشد و ممکن است باعث بروز علائم ترک شدید شود.برای جزئیات بیشتر، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. اگر علائم شما بهبود پیدا نکرد و یا وخیم تر شد، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.

نحوه استفاده از قرص زیر زبانی بوپرنورفین اچ سی ال (buprenorphine-hcl)

عوارض جانبی بوپرنورفین

  • خواب آلودگی، سرگیجه، یبوست یا سردرد ممکن است رخ دهد. اگر هر یک از این عوارض جانبی ادامه پیدا کرد و یا وخیم تر شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
  • برای جلوگیری از بروز یبوست، رژیم غذایی حاوی فیبر مصرف کرده و آب کافی بنوشید و ورزش کنید. همچنین ممکن است نیاز به مصرف ملین داشته باشید. از داروساز خود بپرسید که کدام نوع ملین برای شما مناسب است.
  • برای کاهش خطر سرگیجه یا گیجی، هنگام بلند شدن از وضعیت نشسته یا دراز کشیده، به آرامی بلند شوید.
  • به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است؛ زیرا او تشخیص داده است که فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی دارو است. بسیاری از افراد با مصرف این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
  • مشکلات تنفسی شدید (احتمالا کشنده) در صورت سوء استفاده، تزریق، یا ترکیب این دارو با داروهای افسردگی (مانند الکل، بنزودیازپینها از جمله دیازپام و سایر مواد افیونی) ممکن است رخ دهد.
  • اگر هر یک از عوارض جانبی جدی از جمله موارد زیر را داشتید، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید: قطع تنفس در هنگام خواب (آپنه خواب)، تغییرات خلق یا روحی (مانند تحریک، گیجی یا توهم)، درد معده یا شکم، علائمی مبنی بر اینکه غده آدرنال به خوبی کار نمی کند (مانند خستگی غیر معمول، کاهش وزن).

عوارض جانبی بوپرنورفین

  • اگر هر یک از عوارض نادر، اما بسیار جدی زیر رخ داد، فورا درخواست کمک پزشکی کنید: غش کردن، ضربان قلب سریع یا نامنظم، سرگیجه شدید، تنفس آهسته یا ضعیف، خواب آلودگی غیر معمول یا مشکل در بیدار شدن از خواب.
  • اگرچه از این دارو برای جلوگیری از بروز علائم ترک استفاده می شود، اما به ندرت ممکن است منجر به علائم ترک مواد افیونی شود، مانند: اسهال، تغییرات روحی و روانی (مانند اضطراب، تحریک پذیری، مشکل در خواب)، سفت شدن عضلات یا لرزش. این علائم با شروع اولین دوره درمان یا اگر از مواد افیونی مانند متادون برای مدت طولانی استفاده کرده اید، محتمل تر است. در صورت بروز چنین علائمی، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
  • این دارو به ندرت ممکن است باعث بیماری جدی کبدی شود. در صورت بروز علائم آسیب کبدی از جمله موارد زیر، فورا درخواست کمک پزشکی کنید: ادرار تیره، حالت تهوع یا استفراغ مداوم، بی اشتهایی، زرد شدن چشم ها یا پوست، درد شدید معده یا شکمی.
  • یک واکنش بسیار جدی آلرژی زا به این دارو نادر است. با این وجود، اگر هر گونه علائم جدی یک واکنش آلرژی زا از جمله موارد زیر را مشاهده کردید، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: جوش یا خارش یا تورم (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.

این یک فهرست کامل از عوارض جانبی این دارو نیست. اگر شما عوارض جانبی دیگر ذکر نشده در فهرست فوق را مشاهده کردید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

عوارض جانبی قرص زیر زبانی ب2

اقدامات احتیاطی قبل از مصرف بوپرنورفین

قبل از مصرف این دارو، اگر آلرژی آن دارید و یا هر گونه آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد، که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژی زا یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید. قبل از مصرف این دارو، با پزشک یا داروساز خود در مورد سابقه پزشکی تان به ویژه اگر هر یک از شرایط زیر را دارید، صحبت نمایید: اختلالات مغز (مانند آسیب دیدگی سر، تومور، تشنج)، مشکلات تنفسی (مانند آسم، آپنه خواب، بیماری انسدادی مزمن ریوی-COPD)، بیماری کبد، اختلالات خلقی و روحی (مانند گیجی، افسردگی)، بیماری های معده و روده (مانند: انسداد، یبوست، اسهال به دلیل عفونت، فلج ایلئوس)، مشکل در دفع ادرار (مثلا به دلیل بزرگ شدن پروستات).

این دارو ممکن است باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود. الکل یا ماری جوانا (Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه یا خواب آلودگی شما شود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. از مصرف نوشیدنی های الکلی اجتناب نمایید. در صورت استفاده از ماری جوانا (Cannabis) به پزشک خود اطلاع دهید. الکل همچنین می تواند خطر ابتلا به مشکلات تنفسی را افزایش دهد.

اقدامات احتیاطی قبل از مصرف بوپرنورفین

بوپرنورفین ممکن است شرایطی را ایجاد کند که بر ریتم قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد. طولانی شدن QT به ندرت می تواند باعث ضربان قلب سریع یا نامنظم و یا جدی (به ندرت کشنده) و علائم دیگر (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که فوراً به مراقبت پزشکی نیاز دارند. اگر شرایط پزشکی خاصی داشته باشید یا داروهای دیگری مصرف کنید که ممکن است باعث طولانی شدن QT شود، خطر طولانی شدن QT ممکن است افزایش یابد. قبل از استفاده از بوپرنورفین، در مورد تمام داروهای مصرفی خود به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید و در صورت وجود هر یک از شرایط زیر، به پزشک خود اطلاع دهید: مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب آهسته، طولانی شدن QT در نوار قلب)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی خاص (QT طولانی شدن در نوار قلب، ایست قلبی).

  • مقادیر کم پتاسیم یا منیزیم در خون نیز ممکن است خطر طولانی شدن QT را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروهای خاص (مانند دیورتیک ها یا «قرص های آب») یا اگر شرایطی مانند تعریق شدید، اسهال یا استفراغ دارید، این خطر ممکن است افزایش یابد. در مورد استفاده بی خطر از بوپرنورفین با پزشک خود مشورت کنید.
  • قبل از جراحی، در مورد کلیه محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله: داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک یا دندانپزشک خود اطلاع دهید.
  • سالمندان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو، به خصوص گیجی، سرگیجه، خواب آلودگی، ضربان قلب آهسته یا کم و طولانی شدن QT حساسیت بیشتری داشته باشند.
  • قبل از استفاده از این دارو توسط زنانی در سنین باروری، پزشک باید در مورد خطرات و فواید مصرف دارو با آنها صحبت کند. در صورتی که باردار هستید و یا قصد باردار شدن دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
  • در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به وضوح به آن نیاز باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. اگر از این دارو در دو ماه اول بارداری استفاده شود، ممکن است کمی خطر بیماری مادرزادی در هنگام تولد را افزایش دهد. همچنین استفاده از آن به صورت طولاتی مدت و یا در دوز بالا در زمان های نزدیک به زایمان ممکن است به کودک متولد نشده آسیب برساند. برای کاهش خطر، کمترین دوز را برای کوتاه ترین زمان ممکن مصرف کنید. در صورت مشاهده علائمی در نوزاد تازه متولد شده مانند تنفس آهسته یا کم، تحریک پذیری، گریه غیر طبیعی یا مداوم، استفراغ یا اسهال، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.
  • این دارو به شیر مادر منتقل می شود و می تواند اثرات نامطلوب بر روی کودک شیرخوار داشته باشد. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید. اگر کودکتان دچار خواب آلودگی غیر معمول، مشکل در تغذیه یا تنفس است، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

استفاده از بوپرنورفین در بارداری و شیردهی

تداخلات دارویی بوپرنورفین (b2)

  • تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله: داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.
  • برخی از محصولاتی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند عبارتند از: نالترکسون، داروهای مسکن خاص (ترکیب افیونی آنتاگونیست آگونیست مانند بوتورفانول، نالبوفین، پنتازوسین).
  • بسیاری از داروها علاوه بر بوپرنورفین ممکن است بر ضربان قلب (طولانی شدن QT) تأثیر بگذارد، از جمله این داروها می توان به آمیودارون، دیسوپیرامید، دوفتیلید، ایبوتیلید، پروکانامید، کینیدین، ​​سومالول و سایر داروها اشاره کرد.
  • در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث مشکلات تنفسی یا خواب آلودگی می شوند، خطر عوارض جانبی (مانند تنفس آهسته یا کم، خواب آلودگی یا سرگیجه شدید) افزایش پیدا می کند.
  • اگر الکل، ماری جوانا (cannabis)، آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین و دیفن هیدرامین)، داروهای خواب و اضطراب (مانند آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا سایر مسکن های مخدری (مانند کدئین یا هیدروکودون) مصرف می کنید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
  • برچسب ها بر روی تمام داروهای خود را (از جمله آلرژی یا داروهای سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید؛ زیرا این محصولات ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از داروساز خود نحوه استفاده مطمئن از این داروها را بپرسید.
  • تزریق یا «مصرف با سرنگ» بوپرنورفین، باعث مرگ شده است، به خصوص هنگامی که در ترکیب با بنزودیازپین ها (مانند دیازپام) یا سایر داروهای ضد افسردگی مانند الکل یا مواد افیونی دیگر مصرف شده است.

تداخلات دارویی بوپرنورفین (b2)

اوردوز

اگر کسی اوردوز کرده و یا علائم جدی مانند بیهوشی یا مشکلات تنفسی دارد، با 911 تماس بگیرید. علائم ترک این دارو شامل موارد زیر است: تنفس آهسته، ضربان قلب آهسته، از دست دادن هوشیاری.

هشدار 
  • این دارو را با دیگران سهیم نشوید. سهیم شدن آن با دیگران بر خلاف قانون است.
  • به تمام پزشکان خود به خصوص در شرایط اضطراری اطلاع دهید که از این دارو استفاده می کنید و به طور مرتب از مواد افیونی استفاده می کردید.
  • از پزشک یا داروساز خود بپرسید که آیا باید برای درمان اوردوز مواد افیونی، داروی نالوکسان در دسترس داشته باشید.
  • به اعضاء خانواده یا افراد خانه خود در مورد علائم اوردوز مواد افیونی اطلاع داده و نحوه درمان را به آنها بیاموزید.
  • آزمایشات و یا تست های پزشکی (مانند آزمایش عملکرد کبد) باید بطور دوره ای انجام شود تا پیشرفت شما یا نظارت عوارض جانبی بررسی شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
دوزهای فراموش شده دارو

اگر مصرف یک دوز را فراموش کرده اید، آن را هر زمان که به خاطر آورید، مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی عادی آن مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید.

نگهداری از دارو
  • این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری کنید. آن را در حمام نگهداری نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
  • آنها را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
  • این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید.

منبع: webmd

از
3
رای