دیفنوکسیلات آتروپین چیست و موارد استفاده از آن
داروی دیفنوکسیلات آتروپین برای درمان اسهال استفاده می شود. به کاهش تعداد و دفعات دفع مدفوع کمک می کند. این دارو با کندی حرکات روده ها عمل می کند. دیفنوکسیلات شبیه به داروهای تسکین دهنده مخدری است، اما عمدتا با کند کردن عملکرد روده اثر می کند. آتروپین متعلق به طبقه ای از داروها معروف به آنتی کولینرژیک است، که به خشک کردن مایعات بدن و همچنین کند کردن عمل دفع مدفوع کمک می کند. این دارو نباید برای درمان اسهال ناشی از انواع خاصی از عفونت (مانند اسهال کلستریدیوم دیفیسیل در اثر درمان آنتی بیوتیکی) استفاده شود. برای اطلاعات بیشتر با پزشک خود صحبت کنید. این دارو به دلیل افزایش خطر عوارض جانبی جدی (مانند مشکلات تنفسی)، در کودکان کمتر از 6 سال توصیه نمی شود.
نحوه استفاده از دیفنوکسیلات آتروپین
این دارو به شکل خوراکی و معمولا چهار بار در روز یا مطابق با تجویز پزشک مصرف می شود. مقدار مصرف این دارو بستگی به شرایط پزشکی و پاسخ به درمان دارد. در كودكان، مقدار دوز مصرفی نیز براساس وزن تعیین می شود. اگر لازم باشد پس از کنترل اسهال، درمان خود را ادامه دهید، پزشک ممکن است شما را برای کاهش دوز مصرفی راهنمایی کند. دوز مصرفی خود را افزایش ندهید، آن را زودتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید و یا مدت طولانی تر از زمان تجویز شده مصرف نکنید. اگر فرم مایع آن را مصرف می کنید، دوز آن را به طور دقیق با دستگاه یا قاشق مخصوص اندازه گیری دارو، مشخص کنید. از قاشق های خانگی برای این منظور استفاده نکنید، زیرا ممکن است دوز صحیح دارو را دریافت نکنید.
مهم است که برای اجتناب از کاهش آب بدن (کم آبی)، از مقدار مناسب مایعات و مواد معدنی (الکترولیت) بنوشید. اگر علائم کمبود آب بدن (مانند عطش شدید، کاهش ادرار، گرفتگی عضلات، ضعف، غش کردن) دارید، سریعاً به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین ممکن است در این مدت نیاز باشد تا رژیم غذایی خود را به رژیم غذایی ملایم تغییر دهید تا تحریک معده یا روده را کاهش دهید. برای اطلاعات بیشتر با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کردید، ممکن است به علائم ترک دارو دچار شوید (مانند گرفتگی معده، تهوع، استفراغ). برای جلوگیری از علائم ترک دارو، پزشک ممکن است دوز شما را به آرامی کاهش دهد. اگر مدت طولانی از این دارو استفاده کرده یا در دوزهای زیاد از این دارو استفاده کرده باشید، احتمال علائم ترک دارو شدیدتر است. در صورت ترك مجدد، فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. اگر وضعیت شما بعد از 2 روز بهبود پیدا نکرد، به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی دیفنوکسیلات آتروپین
- ممکن است خواب آلودگی، سرگیجه، سردرد، خستگی، تاری دید، خشکی دهان و بی اشتهایی ایجاد شود. اگر هر یک از این اثرات ادامه دارد یا وخیم تر شد، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
- به خاطر داشته باشید که پزشک این دارو را تجویز کرده است؛ زیرا او تشخیص داده است که فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی دارو است. بسیاری از افراد با مصرف این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.
- در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی جدی زیر، به پزشک خود اطلاع دهید: درد یا تورم معده یا شکم، حالت تهوع شدید، استفراغ، تغییرات خلق و خوی (مانند گیجی، افسردگی، بی قراری)، بی حسی یا سوزن شدن بازوها یا پاها.
- در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی بسیار جدی زیر، فورا درخواست کمک پزشکی کنید: درد یا تورم یا قرمزی چشم، تغییر در بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در طول شب در اطراف لامپ های روشن).
- یک واکنش آلرژی زا بسیار جدی به این دارو نادر است، اما در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژی زا جدی، از جمله موارد زیر، فورا درخواست کمک پزشکی نمایید: جوش، خارش یا تورم (به ویژه در صورت یا زبان یا گلو)، سرگیجه شدید، مشکل در تنفس.
این فهرست کاملی از عوارض جانبی احتمالی این دارو نیست. اگر شما عوارض جانبی دیگر ذکر نشده در فهرست فوق را مشاهده کردید، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
اقدامات احتیاطی قبل از مصرف دیفنوکسیلات آتروپین
قبل از مصرف دیفنوکسیلات آتروپین، اگر به هر دارویی حساسیت دارید و یا اگر به هیوسیامین آلرژی دارید، و یا اگر هر گونه آلرژی دیگری دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعال باشد، که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژی زا یا سایر مشکلات شود. برای اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از مصرف این دارو، در مورد سابقه پزشکی خود به خصوص اگر هر یک از بیماری های زیر را دارید، با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید: بیماری کبد (به عنوان مثال زردی انسدادی، سیروز)، از دست دادن بیش از حد آب بدن (کم آبی)، عدم تعادل مواد معدنی، نوع خاصی از بیماری روده (کولیت اولسروز حاد)، سابقه شخصی یا خانوادگی گلوکوم (نوع زاویه بسته).
این دارو ممکن است باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود. الکل یا ماری جوانا (با نام انگیسی Cannabis)، می تواند باعث افزایش میزان سرگیجه یا خواب آلودگی شود. در حین مصرف این دارو رانندگی نکرده و از ماشین آلات استفاده نکنید و یا هر کاری که نیاز به هوشیاری یا دید واضح دارد، انجام ندهید تا زمانی که به صورت ایمن قادر به انجام آن باشید. از مصرف نوشیدنی های الکلی اجتناب نمایید. در صورت استفاده از ماری جوانا (Cannabis) به پزشک خود اطلاع دهید.
- نوع مایع این دارو ممکن است حاوی الکل باشد. در صورت اعتیاد به الکل یا بیماری کبدی، احتیاط لازم است. از پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده ایمن از این محصول سؤال کنید.
- كودكان، به ويژه كسانی كه مبتلا به سندرم داون هستند، نسبت به عوارض اين دارو حساس تر هستند. اگر این دارو بیش از حد توسط کودکان مصرف شود، ممکن است اثرات بسیار جدی (احتمالاً کشنده) بروز کند.
- در دوران بارداری، این دارو فقط در مواردی که به وضوح به آن نیاز باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. در مورد خطرات و فواید آن با پزشک خود صحبت کنید.
- این دارو به شیر مادر منتقل می شود. قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.
تداخلات دارویی دیفنوکسیلات آتروپین
تداخلات دارویی ممکن است باعث تغییر رفتار داروهای شما یا افزایش خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی شود. این مطلب شامل تمام تداخلات احتمالی این دارو نیست. فهرستی از تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله: داروهای تجویزی، داروهای غیر تجویزی و محصولات گیاهی) را تهیه کنید و آن را با پزشک یا داروساز خود به اشتراک بگذارید. بدون مشورت با پزشک، مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکرده و دوز آن را تغییر ندهید.
- محصولی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد عبارتند از: پرام لینتید، مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (ایزوکاروباکسیدید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سافینامید، سلژیلین، ترانیل سی پرومین)، نالترکسون، قرص یا کپسول پتاسیم.
- در صورت مصرف داروهای دیگری که باعث خواب آلودگی می شوند، مانند: مشتقات تریاک یا تسکین دهنده های سرفه (مانند: کدئین یا هیدروکودون)، الکل، ماری جوانا (cannabis)، داروهای خواب و اضطراب (مانند: آلپرازولام، لورازپام، زولپیدم)، شل کننده های عضلانی (مانند کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین) یا آنتی هیستامین ها (مانند: ستیریزین و دیفن هیدرامین)، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
- برچسب ها بر روی تمام داروهای خود را (از جمله: آلرژی یا داروهای سرفه و سرما خوردگی) بررسی کنید؛ زیرا این محصولات ممکن است حاوی موادی باشند که باعث خواب آلودگی می شوند. از داروساز خود نحوه استفاده مطمئن از این داروها را بپرسید.
اوردوز
اگر کسی اوردوز کرده و یا علائم جدی مانند بیهوشی یا مشکلات تنفسی دارد، با 115 تماس بگیرید. علائم اوردوز این دارو ممکن است شامل: خواب آلودگی شدید، ضعف عضلات، ضربان قلب سریع، تنفس غیر معمول سریع یا آهسته یا نامنظم، تشنج، از دست دادن هوشیاری باشد.
تذکر
- این دارو را با دیگران سهیم نشوید. سهیم شدن این دارو بر خلاف قانون است.
دوزهای فراموش شده دارو
اگر مصرف یک دوز را فراموش کرده اید، آن را هر زمان که به خاطر آورید، مصرف کنید. اگر تقریبا زمان مصرف دوز بعدی فرا رسیده است، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. دوز بعدی را مطابق با برنامه زمانی عادی آن مصرف کنید. هرگز دو دوز را به طور هم زمان برای جبران دوز فراموش شده مصرف نکنید.
نگهداری از دارو
- قرص ها و فرم مایع این دارو را در دمای اتاق و به دور از نور و رطوبت نگهداری نمایید. آن را در حمام نگهداری نکنید. نوع مایع آن را منجمد نکنید. تمام داروها را از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور نگه دارید.
- آنها را جهت دور ریختن در داخل چاه دست شویی یا فاضلاب نریزید، مگر اینکه در دستورالعمل دارو این گونه نوشته شده باشد.
- این دارو را زمانی که تاریخ انقضاء آن گذشته و یا دیگر قصد استفاده از آن را ندارید، به درستی دور بریزید. با داروساز یا شرکت دفع زباله های محلی برای چگونگی روش های بی خطر دور ریختن دارو مشورت نمایید.
منبع: webmd